chrisssb
Μέλος Σωματείου
Το'χα διαβάσει και καθόλου δε σοκαρίστηκα, δυστυχώς. Έφαγα ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ ερχόμενος στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι έπεσα πολύ ξαφνικά στα πολύ βαθιά, σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο με διεθνή ανταγωνισμό. Η κουλτούρα που αποκτάμε ως φοιτητές/επαγγελματίες είναι απολύτως "χαϊδεμένη" και αρκετά προβληματική στην Ελλάδα. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τα πράγματα στις ΗΠΑ (για τους ντόπιους που σπουδάζουν στα προπτυχιακά προγράμματα) είναι καλύτερα, θα έλεγα μάλλον χειρότερα, για άλλους λόγους.
Τεράστια κουβέντα, και αρκετά καταθλιπτική.
Στα πανεπιστήμια (τα ντόπια) που ζω εδώ και 10ετίες, αυτό που βλέπω με λύπη είναι ότι κινητήρια δύναμη δεν είναι η φυσική έκδηλη αγάπη για την επιστήμη αλλά ότι πρόκειται για πορεία που διαγράφηκε από άλλες ανάγκες (πχ κόμπλεξ το οποίο καλύπτεται ψυχολογικά με την απόκτηση τίτλου κ.α.).
Δεν αφορά όλους φυσικά αλλά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι.
Για αυτό και βλέπεις κάποια φαινόμενα που αν δεν ήταν τραγικά για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές θα ήταν αστεία.
Πως το έλεγαν στην αρχαία Ρώμη? Πνίγονται από τον κορεσμό της αυταρέσκειας τους.