Re: ΠΑΕΙ ΚΑΙ Ο CHARLTON HESTON
Νομίζω ότι συζητήθηκε διεξοδικά το θέμα και συμφωνήθηκε ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρες απαντήσεις, όπως και οι όποιες θετικές και αρνητικές απόψεις για τον άνθρωπο, μικρό αντίκτυπο έχουν στην αξία του ως ηθοποιό (όπως αυτή ορίζεται αντικειμενικά από τη φιλμογραφία του). Η αναφορά μεμονωμένων περιστατικών της ζωής του Ήστον που επιδέχονται άκρως υποκειμενικές και πολλαπλές ερμηνείες και των οποίων δε γνωρίζουμε όλες τις πτυχές δε βλέπω με ποιο τρόπο πλέον μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο. Από τη πλευρά μου, προσπάθησα να παρουσιάσω τη γενικότερη φιλοσοφία του πάνω στο ζήτημα, όπως την αντιλήφθηκα προσωπικά (βλέπε νούμερο 8 προηγούμενου δικού μου πόστ), προκειμένου να μην υπάρξει μια μονοδιάστατη εικόνα της προσωπικότητας του. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει προσωπική γνωριμία με ένα άνθρωπο, το μόνο σίγουρο που μπορεί να μπει κανείς για αυτόν είναι ότι είχε τα καλά του και κακά του και ήταν αντιφατική προσωπικότητα, με ασυνέπεια λόγων και έργων, όπως όλοι μας. Για το συγκεκριμένο θέμα που θίγει ο Photis το μόνο που έχω να πω είναι ότι και αυτό επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Μπορεί όντως ο Ήστον να αδιαφόρησε και να έδειξε γαϊδούρια, μπορεί να υποχρεώθηκε να πάει, προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα της οργάνωσης που ήταν πρόεδρος, ποιος ξέρει; Από την άλλη, βρίσκω ασαφή τη σχέση των μακελειών στα αμερικανικά σχολεία που προκαλούνται από διαταραγμένες προσωπικότητες με τους σκοπούς και τη λειτουργία του ΝRA (που απ' όσα γνωρίζω πρόκειται για μια οργάνωση που αριθμεί περίπου τρία εκατομμύρια μέλη, χρονολογείται από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου, προωθεί την οπλοκατοχή μέσα από κυνηγητικές δραστηριότητες, διαγωνισμούς σκοποβολής και υποχρεώνει τα μέλη της σε σεμινάρια για την σωστή και ασφαλή χρήση των όπλων τους). Ούτε ο Ήστον, ούτε ο ΝRA έβαλαν τα όπλα στα χέρια τρελαμένων εφήβων και τους υπέδειξαν να σκοτώσουν συμμαθητές τους, όπως και δε νομίζω να ευλογούσαν τη χρήση τους από ανηλίκους ή ασταθείς προσωπικότητες. Μπορεί να τους καταλογίσει κανείς ηθική αυτουργία (όπως μπορεί εξίσου να κατηγορήσει κανείς τα βίαια βιντεοπαιχνίδια, τον απρόσωπο τρόπο ζωής και την αποξένωση της οικογένειας και των μεγαλουπόλεων), όμως δεν βλέπω για ποιο λόγο πρέπει να τους θεωρούμε αποκλειστικούς υπευθύνους για τα περιστατικά κακής χρήσης του μέσου που προωθούν από τη στιγμή που οι καταστατικές τους θέσεις είναι ξεκάθαρες και συγκεκριμένες(συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος της οπλοκατοχής, εκπαίδευση στη σωστή χρήση των όπλων, προστασία της οικογένειας, της περιουσίας και της πατρίδας μέσω αυτών).
