Sviatoslav Richter:Στό Ζενίθ τής Ερμηνείας

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Μην παρεξηγηθώ

δεν σε παρεξηγώ - αφού είμαστε ίδια φάρα.
αν και μου τα χάλασες λίγο, παραπάνω, με τον Μαυρίκιο. :icon15:
τι λίγο δηλαδή...ήμουν έτοιμος να σε καλέσω σε μονομαχία

 

[caerbannog]

κοίτα...κυκλοφορούν μερικές χοντρές παρεξηγήσεις.
Μουσικοί με υψηλό κασέ υπάρχουν αλλά εγώ μουσικό βαθύπλουτο δεν ξέρω κανέναν-τουλάχιστον στη σοβαρή μουσική. Εύπορους, ναί. Υπάρχουν αρκετοί. Λογικό είναι.

Εχμμ, τα βίτσια αυξάνουν γεωμετρικά μαζί με το ταλέντο και την απάνθρωπη πίεση και η ικανοποίησή τους κοστίζει.
Υπήρξαν και καλλιτέχνες που έκαναν πράξη το vissi d' arte αλλά προφανώς αποτέλεσαν μειοψηφία. Πάντως απαιτείται τέτοιο δόσιμο και θυσία για την κατάκτηση ενός επιπέδου έκφρασης, που ακόμη και οι πιο φραγκοφονιάδες νομίζω ότι πρώτα παίζουν για τον εαυτό τους (το όραμά τους κλπ) και μετά για τα ανταλλάγματα. Οι περισσότεροι αν όχι όλοι, αν έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στα φράγκα και την τεχνική τους δεν νομίζω ότι θα είχαν δισταγμούς...

 

[caerbannog]

Re: Απάντηση: Re: Sviatoslav Richter:Στό Ζενίθ τής Ερμηνείας

Ακριβώς. Προτιμάω πάντα να ακούσω Chopin από τον Cortot παρά από τον Pollini που είναι χειρουργικά άψογος αλλά με αφήνει πάντα με το ερώτημα "και λοιπόν ... ;"

Ίσως ο παλιός Πολίνι αν και πάλι έχω αμφιβολίες. Η τελευταία εκτέλεση στη DG των νυκτερινών είναι κατάθεση ψυχής και δείχνει τι σημαίνει ωριμότητα του καλλιτέχνη.
Αν σου αρέσει ο Κορτό θα σου αρέσει και ο Γιάνους Ολέινιτσουκ.

 

[simonb]

Οι περισσότεροι αν όχι όλοι, αν έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στα φράγκα και την τεχνική τους δεν νομίζω ότι θα είχαν δισταγμούς...

Δεν κατάλαβα τι εννοείς ότι θα επέλεγαν. Ελπίζω ότι εννοείς ότι θα επέλεγαν το δεύτερο, αν και θα είχες άδικο σχετικά με το "οι περισσότεροι". Γνωρίζω αρκετούς καλούς που επέλεξαν το δεύτερο με αποτέλεσμα να αξίζουν πολύ περισσότερο από το όνομά τους (ή αν θέλεις να μην έχουν κάνει το όνομα που θα τους άξιζε). Ο Ciccolini πέφτει για μένα σ' αυτή την κατηγορία και δεν είναι ο μόνος.

 

[caerbannog]

Δεν κατάλαβα τι εννοείς ότι θα επέλεγαν. Ελπίζω ότι εννοείς ότι θα επέλεγαν το δεύτερο, αν και θα είχες άδικο σχετικά με το "οι περισσότεροι". Γνωρίζω αρκετούς καλούς που επέλεξαν το δεύτερο με αποτέλεσμα να αξίζουν πολύ περισσότερο από το όνομά τους (ή αν θέλεις να μην έχουν κάνει το όνομα που θα τους άξιζε). Ο Ciccolini πέφτει για μένα σ' αυτή την κατηγορία και δεν είναι ο μόνος.

Εξαρτάται πάντοτε για ποια πιάτσα μιλάμε αγαπητέ Σίμωνα, όταν σταθμίζουμε το όνομα.Ο Aldo προφανώς δεν είναι μόνος και μην είσαι τόσο σίγουρος: Έχει το όνομα που του αξίζει:grinning-smiley-043
Επιμένω να πιστεύω αυτό που κατάλαβες, κυρίως διαισθητικά και μέσα από κάποιες εμπειρίες μου-bye-

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Sviatoslav Richter:Στό Ζενίθ τής Ερμηνείας

Θα μπορούσε κάποιος φίλος που έχει το κουτί της Brilliant με τον Όιστραχ να μας πει περί Μότσαρτ; Το κουτάκι το ψάχνω αλλά μόνο από στοκ πια...

http://www.mdt.co.uk/MDTSite/pages/...rilliantutm_medium=email&utm_campaign=NOVNR08

Κυκλοφόρησε πάλι η σειρά τής Brilliant.
Ισως βρείς αυτό πού ψάχνεις.