προβληματισμός:πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα?

[Costas Coyias]

Μπορώ να υποθέσω με απόλυτη ασφάλεια, ότι δεν χρειάζεται να εμπλέκετε τα πράγματα τόσο πολύ. Αποστολή του συστήματος είναι να μεταφέρει την ηχογράφηση με επίπεδη απόκριση, σε σχέση με το τελικό downmix, και από εκεί και μετά, ο εγκέφαλος του ακροατή να αντιληφθεί το άκουσμα κατά τον τρόπο που αναπαριστούν οι καμπύλες ίσης ακουστότητας. Αυτή και μόνον είναι η ορθή προσέγγιση στο θέμα. Πλείστα όσα προβλήματα που ανακύπτουν σε υψηλές στάθμες, οφείλονται στο γεγονός ότι τα μεγάφωνα απομακρύνονται από τη γραμμική τους λειτουργία, και το επίπεδο της απόκρισής τους παύει να υφίσταται. Αυτό βέβαια, είναι κάτι εγγενές, καθώς όλοι οι κατασκευαστές ηχείων ανακοινώνουν απόκριση συχνότητας με ηλεκτρική ισχύ 1Watt. Ελάχιστοι κατασκευαστές, και για ελάχιστα μοντέλα τολμούν να ανακοινώσουν απόκριση συχνότητας σε υψηλότερη ισχύ, πόσο μάλλον στη μέγιστη ισχύ που μπορεί να απορροφήσει το ηχείο, και αυτό μόνον όταν είναι πεπεισμένοι ότι αυτές θα ερμηνευθούν σωστά.

Για παράδειγμα, εάν ένα ηχείο προδιαγράφεται με απόκριση συχνότητας 30-22000Hz ±2dB (εννοείται, στο 1W), πώς θα σας φαινόταν για το ίδιο ηχείο μια απόκριση 30-22000Hz ±9dB, αλλα σε ισχύ 300W, ή 80-14000 ±2dB για την ίδια ισχύ;

 

[mdvq]

Απάντηση: Re: προβληματισμός:πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα?

Προς mdvq και Κακαλιό, έχω προσπαθήσει αρκετά με το ultracurve και έχω φτιάξει ένα setting anti fletcher munson με το dynamic eq. Πετυχαίνει εν πολλοίς, αλλά θέλει εξαιρετική υπομονή.
τα.

Αρα...δεν κανει για μενα!!!!!:flipout:

 

[Άρης Συν.]

Δεν ξανακάνω quote γιατί παραμεγάλωσε το ποστ...:grinning-smiley-043
Να εκφράσω λοιπόν μερικές απορίες ακόμα:
Με τα 1, 2 είμαι ευχαριστημένος.
Σχετικά με το 3 εγώ δεν λέω για το αν μεταβάλλεται ο DF σε σχέση με την συχνότητα, κάτι που γνωρίζω ότι γίνεται, αλλά αν μεταβάλλεται σε σχέση με το Volume. Γιατί αν μεταβάλλεται τότε πράγματι ακόμα και αυτό επηρεάζει αλλά αν όχι τότε δεν βλέπω τον λόγο για να μεταβάλλει την ηχητική ως προς τις στάθμες.
Μια ακόμα απορία που έχω είναι ο τρόπος ηχογράφησης. Τα μικρόφωνα είναι ρυθμισμένα Flat ή και αυτά έχουν αντίστοιχη ισοστάθμιση;

 

[angelo]

Σε σχέση με αρχικό ερώτημα "πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα " εχω να πω το εξής:μα έτσι ώστε να απολαμβάνεις την μουσική που αγαπάς και να αρχίσεις να αγαπάς και άλλη μουσική που παλαιότερα δεν είχες και τόσο σε υπόληψη. Αν η απόλαυση αυτή είναι παροδική είναι εντυπωσιασμός , γαργάλισμα των αφτιών και της ματαιοδοξίας μας . Πολύ συχνά τα εντυπωσιακά πράγματα είναι λίγο κούφια Αν όμως η απόλαυση έχει διάρκεια τότε αυτή είναι η απάντηση Έτσι πρέπει να παίζει ένα σύστημα .....αν αυτό που μας απασχολεί είναι η μουσική και η συγκίνηση που αυτή μπορεί να μας δώσει. Αλλά αυτό έχει προσωπική διάσταση γιατι για κάθε έναν απο εμάς είναι διαφορετικό το σύστημα που παίζει ιδανικά για τον λόγο οτι έχουμε διαφορετικές ανάγκες αισθητικές συναισθηματικές . Άλλο σύστημα είναι ιδανικό για τον φίλο της τζαζ , άλλο για τον φίλο της χεβυ μεταλ που χρειάζεται να κουνιούνται οι τοίχοι για να την ακούσει , και άλλο για την ακουστική ποπ , για άλλον σημασία έχει η μεσαία περιοχή, Τι και χάνονται ολόκληρες οκτάβες και η δραματική κορύφωση μέσα απο το μπάσο δεν επιτυγχάνεται ? περι ορέξεως ……….Τι να πω στον γιο μου που φτιάχνεται με μπάσα και πρίμα οτι είναι άσχετος (σε τι?, μπορεί να είναι πιο σχετικός στα συναισθήματά του) και εγώ έχω το μυστικό του αισθητικού αλάθητου ? Αν μου πει οτι έχω ταλέντο για Πάπας άδικο θα έχει.?
Νομίζω ούτε ο Μότσαρτ δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι έχει τέτοιο κριτήριο.
Λογικό γιατί αυτός αντιλαμβανόταν την συναισθηματική αξία της μουσικής Κάποιοι άλλοι όμως οχι .

Όσο αφορά στο άλλο παραμύθι περί ουδετερότητας των συσκευών Μεταξύ του μουσικού και του ακροατή παρεμβάλλονται μια σειρά παράγοντες: Ο ηχολήπτης, τα μηχανήματα της ηχογράφησης, η επεξεργασία του ήχου, η εγγραφή στο μέσο διανομής, το ίδιο το μέσο, ο χώρος ακρόασης, το σύστημα κλπ Κάθε ένας απο τους παράγοντες επηρεάζει με τον δικό του , οχι σπάνια θετικό, τρόπο το ακουστικό αποτέλεσμα. Παράγει μια διαφορετική ερμηνεία , εκδοχή αυτού που αρχικά έδωσε ο καλλιτέχνης. Μόνο σε λαιβ ακουστικό μπορεί να έχουμε αυτούσια την μουσική του καλλιτάχνη. Αυτό εκφράζεται πολύ παραστατικά στις διαφορές των σχολών την Αγγλική, την Αμερικάνικη, την Ιταλική, την Ελληνική αν θέλετε (αυτή είναι άλλη περίπτωση) Επομένως τα περί ουδέτερου μηχανήματος είναι παραμύθι. Το θέμα είναι ποιά ερμηνεία ταιριάζει συναισθηματικά στον καθένα. Αυτό μπορεί να το καθορίσει μόνο ο ίδιος kai τα βιώματά του.

 

[petronik]

Επανερχομαι αν και αρκετα αργοπορημενα,για να θυμησω 2 ακροασεις σε συγκεκριμενο χωρο ,στην Τηλεοπτικη,με ενα κατα βαση ιδιο συστημα με διαφορετικα ηχεια Στην μια περιπτωση τα 800 Sig και στην αλλη τα 820 D τα υπολοιπα ,αν θυμαμαι καλα,ολα ιδια.Το ενα ακουσμα ηταν ιδιο με το αλλο ?οχι βεβαια, πιο ηταν πιο σωστο?η ,αν θελεις ,πιο σου αρεσε περισσοτερο?Δηλαδη η αποψη της συγκεκριμενης κορυφαιας εταιριας ειναι οτι ο κατοχος του 802 πρεπει να ακουει διαφορετικα απο τον κατοχο του 800 η να το θεσω διαφορετικα ποιο ηταν πιο σωστο?Επιζαν καιτα δυο το ιδιο σωστα και στα λιγα db και στα πολλα?και βεβαια μιλαμε και για ενα χωρο εξαιρετικα φροντισμενοΤα αναφερω ολα αυτα σε σχεση με τον προβληματισμο σου για το τι ακους στην σοφιτα και τι στο σαλονι και σε διαφορετικες εντασεις,τα ακουσματα της Τηλεοπτικης ηταν ποιοτικα τα ιδια παντου?απλα ερωτηματα και λιγο ξεσκαλισμα της ακουστικης μνημης κανω

 

[SHERPA]

Νομίζω πως το κάθε σύστημα δυστυχώς θα πάιξει καλύτερα μόνο σε ένα μικρό φάσμα SPL.
Εκεί θα υπάρχει ισορροπία μεταξύ μουσικής και προβλημάτων...
Οι μεγάλοι χώροι έχουν πολύ περισσότερα όρια, ώστε να μην δημιουργήσουν προβλήματα σε σχέση με μικρούς.
Βέβαια το θέμα είναι να τους φορτώσεις...

Το ίδιο συμβαίνει και στα live.
Ένα live ας πούμε ηλεκτρικό, ρυθμίζεται για δύο ώρες που διαρκεί,
σε μία καθορισμένη ένταση για δεδομένο χώρο και πυκνότητα ακροατών.
Πέφτει και το σχετικό ψαλίδι σε κορυφές για να κοπούν αναδράσεις και μικροφωνισμοί...
Παρακάτω ένταση δεν καλύπτει τον χώρο και παραπάνω κουράζει και ενοχλεί.
Και επειδή σε μία αίθουσα δεν ακούν όλοι με την ίδια ποιότητα, λαμβάνεται από τους μηχανικόυς ένας καλός μέσος όρος, ώστε ούτε οι μπροστινοί να
ξεκουφαίνονται, αλλά και οι "πισινοί" να ακούνε καλά.

Σ' εμας όμως τα πραγματα είναι ευκολότερα!!!
Γιατί εμείς ρυθμίζουμε μόνο για δεδομένη θέση ακρόασης!
Την μαγιά όμως μας την χαλάει η ρεαλιστική σταθμη...
Αν ακόυμε καλά σε ρεαλιστική στάθμη είναι δύσκολο μετά να προβούμε σε μείωση.
Δεν θα μας αρέσει!
Χάνεται η δύναμη και η όποια αλληθοφάνεια...
Αν ακόυμε για μέρες χαμηλά θα μας αρέσουν άλλα πράματα.
Θα συνηθήσουμε να μας αρέσουν αυτά.
Αν δώσουμε (και το σύστημα/χώρος αντέχουν) θα μας αρέσουν διαφορετικά πράγματα.
Αν ακούμε π.χ βιολιά θα βάλουμε ένταση τέτοια που θα προσομοιάζει την ένταση που βγάζουν τέτοια όργανα.
Και θα μας αρέσει γιατί θα είναι κοντά στο πραγματικό.
Αν βάλουμε όμως Γκαλαχερ θα θέλουμε άλλα που πάλι θα μας αρέσουν γιατί είναι πιο κοντά στο πραγματικό (δύναμη...)
Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να μην υπάρχουν σοβαρά προβλήματα σε μηχανές και χώρο.

Συνήθως συστήματα που τσίριζουν δυνατά έχουν ή μειωμένη γραμμικότητα μεγαφώνων και αντοχή ή κακή οδήγηση.Όταν φύγουν με την μείωση έντασης αυτές οι παραμορφώσεις (γιατί περί παραμόρφωσης πρόκειται) ακούγονται καλά.
Σε άλλα συστηματα που πάιζουν καλά δυνατά και υποφερτά χαμηλά, συνήθως σε χαμηλές εντάσεις δεν διεγείρονται όσο θα έπρεπε τα μεγάφωνα οπότε δεν βγαίνουν και οι πραγματικές τους δυνατότητες.
Άρα για μένα το κλειδί είναι να βρούμε που πάιζει καλά το ηχείο μας.
Αν δεν μας φτάνει, ή αντίθετα εκεί που "πάιζει" είναι ανθυγειινό, είναι άλλο καπέλο.
Πρέπει να βρούμε το ηχείο που μας κάνει!

Καταλήγοντας θέλω να επισημάνω πως συνήθως δεν μας φταίει το σιγά ή δυνατά.
Συνήθως φταίει η έλλειψη σωμάτων των οργάνων...
Το live δεν υπερτερεί σε ένταση αλλά σε σώμα.-

 

[Μ.Τζωρτζάκης - MTZ audio]

Δεν ξανακάνω quote γιατί παραμεγάλωσε το ποστ...:grinning-smiley-043
Να εκφράσω λοιπόν μερικές απορίες ακόμα:
Με τα 1, 2 είμαι ευχαριστημένος.
Σχετικά με το 3 εγώ δεν λέω για το αν μεταβάλλεται ο DF σε σχέση με την συχνότητα, κάτι που γνωρίζω ότι γίνεται, αλλά αν μεταβάλλεται σε σχέση με το Volume. Γιατί αν μεταβάλλεται τότε πράγματι ακόμα και αυτό επηρεάζει αλλά αν όχι τότε δεν βλέπω τον λόγο για να μεταβάλλει την ηχητική ως προς τις στάθμες.
Μια ακόμα απορία που έχω είναι ο τρόπος ηχογράφησης. Τα μικρόφωνα είναι ρυθμισμένα Flat ή και αυτά έχουν αντίστοιχη ισοστάθμιση;

Θεωρητικά πέρα απο τήν μεταβολή σε σχέση με τήν συχνότητα (στις περισσότερες υλοποιήσεις -γιατί υπάρχουν και σχεδιασμοί που διατηρούν σταθερό DF τουλάχιστον μέχρι και τα 10ΚΗz ) δέν θα έπρεπε να υπάρχει μεταβολή σε σχέση με τήν ισχύ. Υπάρχει όμως κι είναι εύκολο να το δεί κανείς ακούγοντας τήν απώλεια ελέγχου που συμβαίνει τίς περισότερες φορές ακόμα και πρίν τα -3dBW (δηλαδή σχεδόν πρίν τήν μισή ισχύ )
Αυτό συμβαίνει λόγω τής αυξομειούμενης φύσης του φορτίου , και το κακό είναι οτι συμβαίνουν τουλάχιστον δυό σημαντικά τινά μαζί , δηλαδή και η αυξομείωση του φορτίου /συχνότητα και η αυξομείωση του ενισχυμένου σήματος / συχνότητα , αυτά καλείται να διαχειριστεί το ενισχυτικό
Οπότε σχετικά εύκολα , ειδικά ανάλογα με τίς απαιτήσεις ενός μουσικού θέματος , βρισκόμαστε εκτός γραμμικών ορίων λειτουργίας το οποίο και αντανακλάται στή ηχητική συμπεριφορά

Στίς ηχογραφήσεις , χρησιμοποιούνται αρκετοί διαφορετικοί τύποι μικροφώνων. Αυτό γίνεται για λόγους που αφορούν στον διαφορετικό λοβό (κάθε τύπου μικροφώνου) που βολεύει ανά περίπτωση , αλλά και στήν διαφορετική ανά περίπτωση περιβάλλουσα (τών οργάνων) που βολεύει πάλι ανά περίπτωση .Αρκετές φορές υπάρχει και ισοστάθμιση κατά τήν ηχοληψία , άλλες φορές γίνεται κατά τήν επεξεργασία και τήν μίξη
Σε μερικές δε περιπτώσεις η καμπύλη απόκρισης είναι θέμα τού δημιουργού ή του καλλιτέχη για να εξυπητερήση σκοπούς προσωπικού ύφους/ηχου .

 

[ONGAKU]

Αν ο ενισχυτής είναι καλός, καθαρός, και με πολλά πολλά γκάζια απαραμόρφωτα και επίσης τα ηχεία καλοσχεδιασμένα νομίζω πως σε όλο το φάσμα των εντάσεων το σύστημα πετάει...
Ούτως άλως τε τι 80 και 100 db λέτε...Σταθερή γεννήτρια ακούμε ή μουσική...Ειδικά στην κλασσική οι διαφορές των μεταβατικών και των peaks είναι τεράστιες...
Ξαναπέφτουμε δηλαδή στο αιώνιο ερώτημα...Συσκευές hi-end...

 

[VaSiLiS-T]

Πρέπει να παίζει έτσι που να μουρχεται να βάλω τα κλάματα ,, που μου εφερε τον πανούση απο το παλαι ποτε κύταρο μες τα μούτρα μου , μετα απο 25 χρόνια !!! (κλασσσσσσσική δεν μπα,,,,, δενν μπα,,, δενν μπορω να ακούσω :grinning-smiley-043 )

 

[Βαγγέλης Σ.]

Απάντηση: Re: προβληματισμός:πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα?

Να προσθέσω και κάτι ακόμη. Αν αυτό ευσταθεί, τότε σε μια ζωντανή ακρόαση μουσικής [χωρίς μικρόφωνα και μηχανήματα] θα έπρεπε να μην ακούμε ούτε χαμηλές ούτε και υψηλές συχνότητες γιατί, σύμφωνα με την παράγραφό σου, θα χρειαζόταν ενίσχυση αυτών των συχνοτήτων, μάλλον με κάποιο equalizer και ενισχυτές.
Σου διαβεβαιώ ότι τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Λ.Σ.

Το ίδιο φάσμα ακούμε από τα πιάτα πχ μιας συμφωνικής, ή μιας μπάντας, όταν τα ακούμε από πολύ κοντά (ακόμα και δίπλα) και όταν τα ακούμε από μεγάλη απόσταση; Στην δεύτερη περίπτωση ακούγονται αρκετά πιο μουντά, γιατί η έντασή τους έχει εξασθενίσει και το αυτί δεν διεγείρεται τόσο εύκολα στις υψηλές συχνότητες. Αυτό είναι πιο προφανές στους εξωτερικούς χώρους.

Ένα άλλο παράδειγμα με τα πιάτα πάλι. Τα απαλά χτυπήματα ακούγονται πάντα πιο μουντά σε σχέση με τα δυνατότερα. Αυτό έχει να κάνει και με το φάσμα που εκπέμπει το πιάτο ανάλογα με την ένταση που διεγείρεται, αλλά και με την διαφορά έντασης που έχουν οι υψηλές συχνότητες από την πρώτη στην δεύτερη περίπτωση. Όσο πιο δυνατή η ένταση τόσο περισσότερο οι υψηλές συχνότητες διεγείρουν το αυτί και τόσο πιο "οξύ" ακούγεται το πιάτο.

Ρεαλιστική στάθμη αναπαραγωγής της μουσικής μπορεί να είναι και τα 60db σε κάποια χαμηλά περάσματα, με τις δικές τους χροιές. Θα είναι όμως και τα 120db επίσης με τις δικές τους χροιές.
Τα μηχανήματα τα πάνε καλά σχεδόν πάντα στην πρώτη περίπτωση αλλά τα κάνουν θάλασσα σχεδόν πάντα στην δεύτερη.

Τώρα αν υποβαθμίσουμε μια κορυφή των 120db και την ακούσουμε στα 90db το πράγμα έτσι κι αλλιώς δεν είναι "φυσιολογικό". Όσα μπάσα ή πρίμα και να προσθέσουμε ή όσες μεσαίες και να αφαιρέσουμε μπορεί να γίνει καλύτερο αλλά πάλι κάτι θα λείπει.

Ευτυχώς σε αυτή τη φάση της ζωής μου μπορώ και ακούω όσο δυνατά θέλω και για ώρες. Έχω δύο 12" για χαμηλά δύο 8" για μιντ και δύο τουίτερ σε διάταξη σχεδόν near field. Έχω και 1KWatt ενισχυτικά........perator:

Άν κάποτε δεν θα μπορώ πια να το κάνω ή όταν στο παρελθόν δεν μπορούσα, άκουγα στις στάθμες που μπορούσα και δεν με ένοιαζε ο Φλέτσερ ή ο Μάνσον εκτός και αν τους είχα γείτονες. Με λίγη αυτοσυγκέντρωση τα άκουγα όλα.

Φυσικά τότε δεν υπήρχαν τα μπέρια και το ατελείωτο παιχνίδι.-bye-

 

[supersonic]

Αν ο ενισχυτής είναι καλός, καθαρός, και με πολλά πολλά γκάζια απαραμόρφωτα και επίσης τα ηχεία καλοσχεδιασμένα νομίζω πως σε όλο το φάσμα των εντάσεων το σύστημα πετάει...
Ούτως άλως τε τι 80 και 100 db λέτε...Σταθερή γεννήτρια ακούμε ή μουσική...Ειδικά στην κλασσική οι διαφορές των μεταβατικών και των peaks είναι τεράστιες...
Ξαναπέφτουμε δηλαδή στο αιώνιο ερώτημα...Συσκευές hi-end...

Μα για κορυφές μιλάμε αγαπητέ μου ή γιά μέσες (πάλι το ίδιο θάναι).
20 db είναι τεράστια διαφορά.
Τι σταθερή γεννήτρια?
δεν σας πιάνω.

δηλαδή στην κλασική όταν έχουμε (κάνω τώρα έναν παραλληλισμό) ένα κρεσέντο στα 100 db και ένα πιό ήσυχο μέρος με βιολοντσέλα στα 80.
Αν το ακούσουμε στην ένταση αυτή (δηλαδή 100 και 80 αντίστοιχα) πάει καλά.
Και έστω ότι το σύστημά σας το παίζει σωστά.
βάλτε το τώρα 20 db κάτω.
Στα 80 και 60.
Και ελάτε να μου πείτε τι ακούσατε στο hiend..... (από βιολοντσέλα....γιατί υποψιάζομαι ότι κάτι ολίγον από βιολιά θα ακούσετε)

 

[Guest]

Ο προβληματιασμός στήν βάση του είναι σωστός
Υπάρχει όμως ένα θέμα :

Δυστυχώς ή ευτυχώς , αυτό που τελικά αντιλαμβανόμαστε ακούγοντας , είναι "ταυτόχρονο" αποτέλεσμα ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΩΝ παραμέτρων.
Οι σημαντικότερες είναι οι :

1) Συνολικός ηχος απο το πεδίο αντήχησης (ο οποίος μπορεί να αλλοιώσει ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΗΧΕΙΟ/ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ σε τονικότητα ) , με συνήθη προβληματα τα τονισμένα συριστικά , το φαινόμμενο σμίπιλανς ειδικά σε φωνές και πνευστά , τήν σμίκρινση τής αναλογίας "σωμάτων" / μεγεθών τών οργάνων

2) Συνεισφορά προσθετική η αφαιρετική ΕΙΔΙΚΑ στήν περιοχή απο 30-350Hz λόγω ρυθμών /στασίμων + τα πιθανό κοντινό φίλτρο κτένας - σύνηθες φαινόμενο είναι ή απουσία ατάκας ή η απουσία του πατήματος τής ορχήστρας , ή και τα δυό μαζί , φυσικά το χαμηλό σε αυτή τήν περίπτωση είναι κάτι που πρέπει να ψάξει κανείς πολύ ...

3) Εντελώς τυχαία συμπεριφορά (ακόμα και για κάποιο προχωρημένο ερασιτέχνη ) λόγω τής μή πλήρους κατανόησης - άρα και τυχαίας εφαρμογής απο αγορά ενισχυτικών/ηχείων/συνδυασμού - του συντελεστή απόσβεσης , ειδικά μέχρι τα 200Hz , όπου μιά τυχαία μεγαλύτερη/μικρότερη απόσβεση μπορεί να οδηγήσει σε εντελώς διαφορετική αντίληψη τής τονικότητας , αν μάλιστα σε αυτό συμεισφέρει και ο χώρος ,τότε είναι απο σπάνιο έως απίθανο να κατανοήσει κανείς το πρόβλημα ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΣΟΒΑΡΑ

4) Ο "τυχαίος" συνδυασμός των 1,2,3


Ολα τα παραπάνω , είναι το ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ , γιατί αν ο χώρος δέν είναι συμμετρικός και στημένος συμμετρικά , δέν εχει καμμιά σημασία να συζητάμε για επιδόσεις , ΤΟΝΙΖΩ όμως οτι άλλη η απόλαυση τής μουσικής όπως μπορεί να τήν απολαύσει κανείς και άλλο το κυνήγι και τών επιδόσεων και τής απόλαυσης μέσα απο αυτές (δηλ τίς επιδόσεις )

...σε κάποιο σημείο και για τούς παρατηρητικούς , είναι προφανές οτι ανάλογα με το πώς είναι χτισμένα (τοίχοι - επίχρισμα - πατώματα κλπ) , βαμμένα , επιπλωμένα κάποια δωμάτια , ΕΧΟΥΜΕ και διαφορετικά ηχητικά αποτελέσματα , ΠΟΣΟ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ οταν μιλάμε πάλι για το ιδιο ηχείο ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ με διαφορετική εφαρμογή δόμησης /κατοικιών κλπ

Ετσι λοιπόν , έχοντας υπ οψιν και τήν καμπύλη τής "ισοφωνίας" , αλλά και τίς δυνατότητες συσκευών και απο οδήγηση και απο παραμόρφωση είναι σαφές οτι ΔΕΝ μπορούν να παίζουν σε ολες τίς στάθμες το ιδιο !!!
Αλλά θα έπρεπε να παίζουν ?
Παρατηρώντας το κουμπί τών ενισχυτικών , βλέπουμε οτι αναγράφει VOLUME το οποίο δέν σημαίνει ΟΥΤΕ ΕΝΤΑΣΗ , ΟΥΤΕ ΙΣΧΥ , ΟΥΤΕ SPL , απλά όπως ολοι γνωρίζετε σημαίνει ογκος και απαντά στον Ογκο αναπαραγωγής
Αλλά τι σημαίνει αυτό ?
Χονδρικά , αυξάνοντας τήν ενταση , εκείνο που αντιλαμβάνεται ο ακροατης είναι η διαφορά τής διόπτευσης τής παρατήρησης του μουσικού γεγονότος (τής αναπαραγωγης)
Δηλαδή οσο αυξάνεται ο ογκος τόσο ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ (ο ακροατής ) ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ (σε απόσταση ) με οτι συνεπάγεται αυτή η προσέγγιση τής απόστασης

Χρειάζεται μεγάλη παρατήρηση για να κατανοήσει κανείς ΠΩΣ μεταβάλονται ΟΛΕΣ οι διαστάσεις του πιθανού ηχητικού "ολογράμματος" , πώς αυτό δείχνει να πλαταίνει και να βαθενει κατά τόπους , κι ενώ δεσπόζουν (σε χαμηλή στάθμη ) κάποια σημεία που είναι τα οργανα , καθώς αυξάνει , τα οργανα ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ , αλλά αυξάνουν κάποιες διαστάσεις μεταξύ τους , ενώ αυξάνεται και ο αέρας , μαζί με αυτά , έρχεται και κάποια δόνηση που έλειπε σε χαμηλότερη στάθμη

Ομως το πώς αντιλαμβάνεται κανείς ένα αναπαραγώμενο γεγονός και ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝΤΛΕΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ και ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ , είναι ένα άλλο θέμα που έχει να κάνει ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ και με τον τρόπο που αυτός έχει συνηθίσει να ακούει , ΕΥΤΥΧΩΣ με τα χρόνια αλλάζει (και) αυτό και σε κάποιες φάσεις τείνει να αποδείξει οτι ο ήχος ΔΕΝ είναι και τόσο υποκειμενικός


Οπότε ΟΤΙ και να κάνει κάποιος σχεδιαστής ή κάποια εταιρεία , είναι σχεδόν βέβαιο οτι ο ερασιτέχνης θα πρέπει να μάθει να ψαρεύει μόνος του , ε!!! συγγνώμη να στείνει και να εφαρμόζει μόνος του , με σκοπό οχι να μάθει ηλεκτρακουστική , αλλά έστω και εμπειρικά να στήσει και να απολαύσει τον κόπο του και τα χρήματά του
Το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος σχεδιαστής / κατσκκευαστής κλπ είναι να ενημερώση για ποιούς λόγος έχει υιοθετήσει τήν Χ καμπύλη και να βοηθήσει στήν επιλογή ενισχυτικών ή ακόμα καλύτερα να προτείνει κάποια πράγματα σε σχέση με τον χώρο

Ειναι σαφές οτι μιά ρύθμιση loudness θα σώσει αρκετές απλές καταστάσεις , όμως το μυστικό είναι στήν χρήση παραμετρικών ισοσταθμιστών (μέχρι να βγούν κάποια προσιτά ψηφικά που θα μπορούν να διορθώνουν εν τω γεννάσθαι -και απο χαμηλά - ΧΩΡΙΣ να αλλοιώνουν τήν περιβάλλουσα

Ομως τα πράγματα , με καλό στήσιμο , οδήγηση και ελαφρό συμβιβασμό (αρχικά γιατί μετά φαίνονται μερικά πράγματα ) , είναι αρκετό για να απολαύσει κανείς το 95% τής δισκοθήκης του

TIP 1
Τα συνήθη προβλήματα σε χώρους 15-30 τμ με κοντινούς στο στήσιμο πλαινούς τοίχους (εφόσον λυθούν τα τυχόν θέματα απο τίς χαμηλές ) είναι στή περιοχή απο 1500-4000Hz
Ειναι σαφές οτι σχεδον κανείς δεν κάνει ηχεία που να τσιρίζουν , αντίθετα τουλάχιστον το 50% τών χώρων τσιρίζει ενοχλητικά ειδικά απο μέσες στάθμες και πάνω

TIP 2
Ακόμα και σε σχετικά ευαίσθητα ηχεία η εμφάνιση παράξενης ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ εμπέδησης , κάνει τήν συντριπτική πλειονότητα τών ενισχυτών να φωνάζουν , ΟΧΙ γιατί έμειναν απο ισχύ , αλλά γιατί ΔΕΝ μπορύν αν παρακολυθήσουν ηλεκτρικά τίς μιγαδικές αυτές αυξομειώσεις

TIP 3
Συνήθως αυτή καθαυτή η στερεοφωνική εικόνα συνδυαζόμενη με "σώμα" είναι ένας πολύ καλός δείκτης για το τί συμβαίνει πραγματικά .

Μετά από τα παραπάνω, ο προβληματισμός Μήτσο μ' (κύριε Παναγιωτίδη εννοώ), έπρεπε να έχει ήδη τελειώσει. Αν και θα μπορούσα να φανταστώ λίγο πιο απλοϊκή γλώσσα, όσα γράφει ο Μανώλης Τζωρτζάκης είναι άκρως επεξηγηματικά. Παρόλα αυτά και όπως και η δική μου εμπειρία μου έχει δείξει, όταν μερικά θέματα απομυθοποιούνται μπορεί να δημιουργηθούν πολύ σοβαρά προβλήματα. Μέχρι και φανατικούς εχθρούς μπορεί να αποκτήσεις αν πχ προσπαθήσεις να πείσεις έναν χαϊεντά ότι το λεγόμενο μάτσινγκ είναι κατά κύριο λόγο ένα άσκοπο αλλα κυρίως άστοχο, παιχνίδι με το οποίο μπορείς να χάσεις πολλά χρήματα...

Γι αυτό χαλάρωσε. Στο κάτω κάτω ποιός είσαι ρε φίλε, ο Δον Κιχώτης? -bye-

 

[johnny1]

Αυτό που περιγράφεις Δημήτρη, μου θυμίζει αναντιστοιχία μεγέθους ηχείου/χώρου.

Δεν ξέρω ποια Sonus έχει ο Μπάμπης, αλλά Π.Χ. ένα ηχείο βάσης με ένα 6.5in είναι "λίγο" για 35τμ

 

[Babis K.]

Απάντηση: Re: προβληματισμός:πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα?

Αυτό που περιγράφεις Δημήτρη, μου θυμίζει αναντιστοιχία μεγέθους ηχείου/χώρου.

Δεν ξέρω ποια Sonus έχει ο Μπάμπης, αλλά Π.Χ. ένα ηχείο βάσης με ένα 6.5in είναι "λίγο" για 35τμ

Αυτά είναι Γιάννη.

 

[johnny1]

Re: Απάντηση: Re: προβληματισμός:πως πρέπει να παίζει ένα σύστημα?

Αυτά είναι Γιάννη.

Απίθανο ηχείο! (το έχω ακούσει περιστασιακά..) σώζει κάπως την κατάσταση λόγω του σχήματος της βάσης του.

Νομίζω όμως πως είναι πολύ μικρό για αυτά τα τετ.μέτρα.

Αν θες να ακούς μέχρι τα 90-95dB δεν θα σε προβληματίσει, αλλά για παραπάνω έχω ενδοιασμούς.

 

[supersonic]

σίγουρα μέχρι τα 90 ήταν πολύ καλά έως άριστα.
Και για τα γούστα του Μπάμπη διάνα.

 

[westsound]

Πώς περνούν τα χρόνια..

 

[Nikos6699]

Παιδιά, να πεταχτεί ως συνήθως και ο άσχετος να κάνει μια ερωτησούλα - ελπίζω να μη χαλάει το πραγματικά πολύ ενδιαφέρον θρεντ.

Αναφέρετε συνέχεια στα πόσα db ακούτε, πώς το μετράμε αυτό;

Κατέβασα κάποια στιγμή δυο εφαρμογές στο κινητό, όμως δεν με πείθουν, μου δείχνουν διαφορετικά αποτελέσματα (η μία είναι -10db στο περίπου σε σχέση με την άλλη). Υπάρχει καμιά αξιόπιστη να παίξω;

Κάποια άλλη στιγμή πέτυχα και έναν τυφλοσούρτη για τα VU meters του Yamaha μου. Τα Venere μου έχουν 89db ευαισθησία, και σύμφωνα με τον τυφλοσούρτη όταν βλέπω -20 db (1 watt) στα meters του Yamaha είμαι στα 89db. Στα -30db στα 79, στα -40 στα 69 κτλ. Στέκουν αυτά;

 

[Panoramix]

Κανονικα χρειαζεται να καλιμπραρεις την οποια εφαρμογη. Μετα η αξιοπιστια της θα ειναι στα δεδομενα του αποδεκτου. Δηλαδη να της δηλωσεις εσυ ποση ενταση ειναι τα 75 db ας πουμε. Για να γινει αυτο χρειαζεσαι ειτε dbμετρο ειτε "καλο" μικροφωνο και εφαρμογη στον υπολογιστη.

 

[PetVoul]

Να προσθέσω και κάτι ακόμη. Αν αυτό ευσταθεί, τότε σε μια ζωντανή ακρόαση μουσικής [χωρίς μικρόφωνα και μηχανήματα] θα έπρεπε να μην ακούμε ούτε χαμηλές ούτε και υψηλές συχνότητες γιατί, σύμφωνα με την παράγραφό σου, θα χρειαζόταν ενίσχυση αυτών των συχνοτήτων, μάλλον με κάποιο equalizer και ενισχυτές.
Σου διαβεβαιώ ότι τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Λ.Σ.

Αγνοώ τα high-end συστήματα του Beethoven ή του Mahler ή του Bruckner, αλλά έχω την αμυδρά εντύπωση ότι μάλλον θα συμφωνούσουν με την θέση σου, αναλογιζόμενος ότι πιθανόν τους ήταν χρήσιμες κατά την εκτέλεση των έργων τους τόσο οι χαμηλές, όσο οι υψηλές και οπωσδήποτε οι μεσαίες συχνότητες.