Φέρτε μου το Κεφάλι του Αλφρέδο Γκαρσία

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

Ο Κιούμπρικ, πάντως, στο Κουρδιστό Πορτοκάλι ισχυρίζεται το αντίθετο:
Ο εξαναγκασμός σε θεραπεία φέρνει σύντομα την αποθεραπεία από τη θεραπεία

αρα ;
 
10 July 2006
5,257
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια


άρα,
μάλλον το αντίθετο συμβαίνει στις μάζες.
Βλέπουν ξύλο γιά το ξύλο
και βιασμούς γιά τον βιασμό.
Δές τι ντόρο δημιούργησε ο βιασμός της Μόνικα Μπελούτσι στο "Μη αναστρέψιμος" ...
Ευσεβείς πόθοι που λένε.

Κάτι αντίστοιχο με το Dark to Themselves που δεν αντέχεις:
κάποιοι το ακούν (...ή δεν το ακούν) γιά την ίδια του την πάλη και όχι γιά την συνέργειά του.

Ο θεατής παραμένει θεατής και όταν νιώσει ασφαλής επιλέγει ρόλο κατά το δοκούν,
χωρίς να αναλογιστεί αν τελικά το μαχαίρι βρίσκεται στην πλάτη του αντί στο χέρι του
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

συμφωνώ. Τουλάχιστον όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίου το κοινό προσλαμβάνει τις ταινίες . Και η συνεχής προβολή της βίας οδηγεί σε αποενοχοποίηση της και στην ανάδειξη της ως φυσιολογικής συμπεριφοράς . Αυό που ρωτώ είναι όμως : Από που προκύπτει η διαφορετική ιδεολογική προσέγγιση του κάθε σκηνοθέτη - δημιουργού ; Αρκεί η δήλωση ότι καταδικάζει την βία ; Οτι την απεικονίζει για να την σιχαθεί το κοινό ;
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,808
Αθήνα
Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

Υπάρχουν ταινίες στις οποίες η παρουσίαση της βίας, οποιασδήποτε μορφής, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. Σαν τέτοια θεωρώ το "Μη αναστρέψιμος" του Νοέ, αντίθετα μπορεί κάποιος να "σοκάρει" χωρίς να δείχνει απολύτως τίποτα. Θυμάμαι όταν είδα το '92 το "Les nuits fauves" (στα Ελληνικά "Άγριες Νύχτες") του Συρίλ Κολάρ, ότι οι σκηνές με τις περιπτύξεις των ομοφυλοφίλων στο μπαράκι όπου ουσιαστικά έβλεπες μόνο σκιές μου προξένησαν πολύ έντονη εντύπωση απ'ότι αν τα έδειχνε "χύμα". Δέχομαι ότι είναι και θέμα προσέγγισης.
Ο Πέκινπα σε ταινίες όπως η "Άγρια Συμμορία", ο "Αλφρέδο Γκαρσία" ή ο "Σιδηρούς Σταυρός" εκφράζει την αντίθεσή του στις δομές αυτές οι οποίες γεννούν τη βία την οποία καταγράφει και τις καταδικάζει όπως π.χ. το μάταιο του πολέμου και την αναζήτηση της δόξας και των Σιδηρών Σταυρών μέσα από αυτόν.
Τέλος θα ήθελα να προσθέσω ότι αυτό που τελικά έχει σημασία είναι και η αντίληψη του κάθε θεατή απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις. Για παράδειγμα δεν πιστεύω ότι κανείς από εμάς επειδή είδε ταινίες με βιασμούς, φόνους και κάθε άλλης μορφής βία, σωματική ή ψυχολογική, τις ενσωμάτωσε στην μενταλιτέ του. Όσο για τη βία, ας πιάσουμε μόνο τα σημερινά videogames και έχουμε κλείσει. Αυτά επηρεάζουν πολύ περισσότερο, ιδιαίτερα τις μικρές ηλικίες.
 
Last edited:
17 June 2006
14,350
Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

ή, ακόμα καλύτερα, έχεις προσπαθήσει να το διαβάσεις το βιβλίο του Ballard;
ή ίσως το Γυμνό Γεύμα του Wild Bill;
 
Last edited:
17 June 2006
14,350
Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

το είχα ξεχάσει...

Bγαίνεις στην αναφορά και γράφεσαι ποινολόγιο επιτόπου :elefant:

σοβαρά τώρα: αν ο Ντοκ διαβάσει το Γυμνό Γεύμα, ο Cecil Taylor θα του φαίνεται παιχνιδάκι. :popcorn:
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,850
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

Υπάρχουν ταινίες στις οποίες η παρουσίαση της βίας, οποιασδήποτε μορφής, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. Σαν τέτοια θεωρώ το "Μη αναστρέψιμος" του Νοέ, αντίθετα μπορεί κάποιος να "σοκάρει" χωρίς να δείχνει απολύτως τίποτα. Θυμάμαι όταν είδα το '92 το "Les nuits fauves" (στα Ελληνικά "Άγριες Νύχτες") του Συρίλ Κολάρ, ότι οι σκηνές με τις περιπτύξεις των ομοφυλοφίλων στο μπαράκι όπου ουσιαστικά έβλεπες μόνο σκιές μου προξένησαν πολύ έντονη εντύπωση απ'ότι αν τα έδειχνε "χύμα". Δέχομαι ότι είναι και θέμα προσέγγισης.
Ο Πέκινπα σε ταινίες όπως η "Άγρια Συμμορία", ο "Αλφρέδο Γκαρσία" ή ο "Σιδηρούς Σταυρός" εκφράζει την αντίθεσή του στις δομές αυτές οι οποίες γεννούν τη βία την οποία καταγράφει και τις καταδικάζει όπως π.χ. το μάταιο του πολέμου και την αναζήτηση της δόξας και των Σιδηρών Σταυρών μέσα από αυτόν.
Τέλος θα ήθελα να προσθέσω ότι αυτό που τελικά έχει σημασία είναι και η αντίληψη του κάθε θεατή απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις. Για παράδειγμα δεν πιστεύω ότι κανείς από εμάς επειδή είδε ταινίες με βιασμούς, φόνους και κάθε άλλης μορφής βία, σωματική ή ψυχολογική, τις ενσωμάτωσε στην μενταλιτέ του. Όσο για τη βία, ας πιάσουμε μόνο τα σημερινά videogames και έχουμε κλείσει. Αυτά επηρεάζουν πολύ περισσότερο, ιδιαίτερα τις μικρές ηλικίες.


Πανο εισαι φοβερος η ταινια LES NUITS FAUVES ηταν για μενα μια απο τις
καλυτερες ταινιες του 1992
που τα θυμασαι βρε ?


.
 
10 July 2006
5,257
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

Επιδή δεν κατάλαβα,

Τα σπάω όλα, λυτρώνομαι και προχωράω? (βλέπε 1 & 2 )
ή
Σου δείχνω τα σπασμένα κεφάλια και μετά πές μου μετά αν θα ακολουθήσεις αυτή τη λογική ?
 
17 June 2006
14,350
Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

Ολίγον off topic:
Κώστα, ο Wild Bill άραζε στο Μοναστηράκι στα 60's όπως έχω διαβάσει?

ήξερα 2 ή 3 που ισχυρίζονταν ότι του έκαναν και παρέα και, μια δυό φορές, τον είχαν 'ξελασπώσει' κιόλας. Σε φάση cold turkey ;)
Aξιοπιστοι. Μάλλον έλεγαν αλήθεια.
 
17 June 2006
14,350
Re: Φερτε Μου Το Κεφαλι Του Αλφρεδο Γκαρσια

το πιο αστείο είναι αυτό που είπε για τον Wild Bill ο πατέρας ενός συμμαθητή του στο Δημοτικό: this boy looks like a sheep-killing dog :award: