Διαλεγομενος του καθρεφτη (.... once again ....)
Ο ορισμος που εδωσα παραπανω ηταν (συνειδητα) ανακριβης γιατι οριζει την Συνειδηση αλγεβρικα (θεωρια συνολων).
Και τα συνολα εχουν ιδιοτητες. Ομως, οι ιδιοτητες των μοναδων του εγκεφαλικου "δικτυου" (σε οποιοδηποτε επιπεδο
κλιμακας και λειτουργιας), δηλαδη οι ηλεκτροχημικες δραστηριοτητες ΔΕΝ οριζουν και τις ιδιοτητες της Συνειδησης !!!
Το λεγομενο "Δυσκολο Προβλημα" > εφοσον η αβια υλη (ηλεκτρονια, μικροσωληνισκοι, συναψεις, δενδριτες, νευρωνες)
δεν διαθετουν Συνειδηση ως μοναδες, ΠΩΣ ειναι δυνατον να την διαθετει το συνολο τους, ο εγκεφαλος μας ???
Πως απο τα χαζα ηλεκτρονια φτανουμε σε εναν Αϊνσταιν ?
Ο Πητερ Ρασελ θεωρει οτι η "ανωμαλια" στην εξηγηση βρισκεται στο μοντελο παραδοχων που ακολουθει η σημερινη
επιστημονικη σκεψη (μην βαρατε, ειπε και αλλα ). Η Φυσικη δεχεται οτι η Υλη, σε ολοενα μικροτερες κλιμακες,
χανει καθε ιχνος συνειδησης της υπαρξης της. Αν αυτη η θεση ειναι αδιαπραγματευτη τοτε χανουμε τον συνεκτικο
κρικο της επαγωγης απο το αβιο (και ασυνειδητο) στο εμβιο (και συνειδητο). Αν τοποθετησω πιονια σε ενα σκακι,
ουτε μονα τους μπορουν να κινηθουν ουτε θα ακολουθησουν καποια πειθαρχια κανονων. Χρειαζομαι κατι αϋλο να
τους δωσει νοημα (και ψυχη). ΠΟΥ βρισκεται αυτο το αϋλο στην σκακιερα του ανθρωπινου εγκεφαλου ?
Ο Πητερ Ρασελ λεει οτι το πιονι δεν γνωριζει την εννοια του Ετεροτητας. Ο ανθρωπος την γνωριζει !!!
Η ανθρωπινη συνειδηση στηριζεται στον πλυθηντικο και την ετεροτητα (μορφων, προτυπων, κανονων,
σχεσεων, κλπ κλπ) για να λειτουργησει και αυτοπροσδιοριστει. Χωρις αυτες τις δυο εννοιες,
ΔΕΝ υπαρχει Συνειδηση. Πως δημιουργηθηκε ομως Πλυθηντικος και Ετεροτητα ?
Εδω τα πραγματα γινονται ακομα πιο φευγατα ..... (χι χι χι χι )
Ο γεννητορας της Συνειδησης δεν ειναι τα 100 δις νευρωνες στον ανθρωπινο εγκεφαλο (η τα συσχετισμενα
ηλεκτρονια μεσα τους) > ειναι ο ΧΡΟΝΟΣ. Ο Χρονος που απο καταβολης κοσμου εδεσε τα ηλεκτρονια σε
τροχιες γυρω απο τους πυρηνες (για να εχει μαζα ο εγκεφαλος). Ο Χρονος που φροντισε να εξαλειψει
το μακελειο Υλης και ΑντιΥλης (νωριτερα) και ο Χρονος που εδωσε στο συμπαν διαφανεια ωστε να
μπορει ενα φωτονιο να πληροφορησει (το οπτικο νευρο) για το ΤΙ συμβαινει εξω απο τον εγκεφαλο.
Αν ολα αυτα δεν προηγουνταν, δεν θα ειχαμε Συνειδηση (σε οποιαδηποτε κλιμακα και φορεα).
Ομως, ΠΟΥ ακριβως βρισκεται το quantum leap ?
Ο Ρασελ λεει (και συμφωνω μαζι του) οτι ...
η Συνειδητοτητα ΗΤΑΝ παντα υφασμενη μεσα στο πλεγμα του ΧωροΧρονου. Απλα δεν ειχε εκδηλωθει
γιατι δεν ειχε κυλησει ικανος χρονος (και χωρος). Ο Χρονος ομως δεν βλεπει τον εαυτο του σε τμηματα
(και ιστορικες περιοδους). Τον βλεπει ως ΕΝΑ ενιαιο και αδιαιρετο ΟΛΟΝ απ'ακρη σ'ακρη του συμπαντος.
Μεσα απο ενα τετοιο πρισμα, η σημερινη συνειδητοτητα (ας πουμε του ανθρωπου στον πλανητη μας)
ειναι βακτηριδιακη και πρωτολεια. Γιατι ? Γιατι, δεν εχει κυλησει ικανος Χρονος (1 τρισεκατομμυριο ετη ?)
ωστε να αποκαλυφθει το επομενο εξελικτικο πανοραμα μορφων και αλληλεπιδρασεων. Ποιος γνωριζει τι
μορφη και πολυπλοκοτητα θα εχει η Συνειδηση (ανεξαρτητως φορεα) σε 100 τρις ετη ? Πως θα εκλαβει
η μελλοντικη εκεινη συνειδηση, τις σκεψεις, εμπειριες και προβληματισμους της δικης μας ?
Ως αβιες, μηπως ?
Ο Ρασελ λεει και αλλα > τα καθ'ημας "υπαρκτα" παιρνουν μορφη μονο ΜΕΣΑ στην ανθρωπινη συνειδηση.
ΕΞΩ απο αυτην, μονο υποθεσεις μπορουμε να κανουμε για το τι υπαρχει. Ο ανθρωπινος εγκεφαλος
αναγνωριζει μορφες για τις οποιες εχει προηγουμενη εμπειρια. Οτιδηποτε αλλο, το αγνοει. Το βλεπει αλλα
δεν το καταλαβαινει ! Δεν το απορριπτει, απλα δεν ηρθε το πληρωμα του ΧΡΟΝΟΥ για να το γνωρισει, να
το αντιληφθει, να το μορφοποιησει και να το ενταξει στην βιβλιοθηκη του. Αρα βασικο σκαλι της εξελιξης
της Συνειδησης ειναι η ΑΓΝΟΙΑ. Χωρις Αγνοια, η Συνειδηση δεν εχει τιποτα αλλο να γνωρισει. Και χωρις
Νεα γνωση (και νεα εμπειρια) η Συνειδηση ΠΕΘΑΙΝΕΙ. Για την ακριβεια, παυει να βρισκει νοημα και ....
σταματα :blink:
Συμπερασμα ...... απεχουμε ετη φωτος απο το να ορισουμε τι ειναι (ηταν, και θα ειναι) Συνειδηση !!!
Μονο παιχνιδια σκεψης μπορουμε να κανουμε και .... να περιμενουμε. Τον Χωρο και τον Χρονο για
να παιξουν και εκεινοι τα δικα τους παιχνιδια. Ειναι κριμα που (σαν μοναδες) δεν αντεχουμε χρονικα
και τοπολογικα οσο ... "εκεινοι". ΟΜΩΣ .....
ΤHE GAME IS SET !
Ο ορισμος που εδωσα παραπανω ηταν (συνειδητα) ανακριβης γιατι οριζει την Συνειδηση αλγεβρικα (θεωρια συνολων).
Και τα συνολα εχουν ιδιοτητες. Ομως, οι ιδιοτητες των μοναδων του εγκεφαλικου "δικτυου" (σε οποιοδηποτε επιπεδο
κλιμακας και λειτουργιας), δηλαδη οι ηλεκτροχημικες δραστηριοτητες ΔΕΝ οριζουν και τις ιδιοτητες της Συνειδησης !!!
Το λεγομενο "Δυσκολο Προβλημα" > εφοσον η αβια υλη (ηλεκτρονια, μικροσωληνισκοι, συναψεις, δενδριτες, νευρωνες)
δεν διαθετουν Συνειδηση ως μοναδες, ΠΩΣ ειναι δυνατον να την διαθετει το συνολο τους, ο εγκεφαλος μας ???
Πως απο τα χαζα ηλεκτρονια φτανουμε σε εναν Αϊνσταιν ?
Ο Πητερ Ρασελ θεωρει οτι η "ανωμαλια" στην εξηγηση βρισκεται στο μοντελο παραδοχων που ακολουθει η σημερινη
επιστημονικη σκεψη (μην βαρατε, ειπε και αλλα ). Η Φυσικη δεχεται οτι η Υλη, σε ολοενα μικροτερες κλιμακες,
χανει καθε ιχνος συνειδησης της υπαρξης της. Αν αυτη η θεση ειναι αδιαπραγματευτη τοτε χανουμε τον συνεκτικο
κρικο της επαγωγης απο το αβιο (και ασυνειδητο) στο εμβιο (και συνειδητο). Αν τοποθετησω πιονια σε ενα σκακι,
ουτε μονα τους μπορουν να κινηθουν ουτε θα ακολουθησουν καποια πειθαρχια κανονων. Χρειαζομαι κατι αϋλο να
τους δωσει νοημα (και ψυχη). ΠΟΥ βρισκεται αυτο το αϋλο στην σκακιερα του ανθρωπινου εγκεφαλου ?
Ο Πητερ Ρασελ λεει οτι το πιονι δεν γνωριζει την εννοια του Ετεροτητας. Ο ανθρωπος την γνωριζει !!!
Η ανθρωπινη συνειδηση στηριζεται στον πλυθηντικο και την ετεροτητα (μορφων, προτυπων, κανονων,
σχεσεων, κλπ κλπ) για να λειτουργησει και αυτοπροσδιοριστει. Χωρις αυτες τις δυο εννοιες,
ΔΕΝ υπαρχει Συνειδηση. Πως δημιουργηθηκε ομως Πλυθηντικος και Ετεροτητα ?
Εδω τα πραγματα γινονται ακομα πιο φευγατα ..... (χι χι χι χι )
Ο γεννητορας της Συνειδησης δεν ειναι τα 100 δις νευρωνες στον ανθρωπινο εγκεφαλο (η τα συσχετισμενα
ηλεκτρονια μεσα τους) > ειναι ο ΧΡΟΝΟΣ. Ο Χρονος που απο καταβολης κοσμου εδεσε τα ηλεκτρονια σε
τροχιες γυρω απο τους πυρηνες (για να εχει μαζα ο εγκεφαλος). Ο Χρονος που φροντισε να εξαλειψει
το μακελειο Υλης και ΑντιΥλης (νωριτερα) και ο Χρονος που εδωσε στο συμπαν διαφανεια ωστε να
μπορει ενα φωτονιο να πληροφορησει (το οπτικο νευρο) για το ΤΙ συμβαινει εξω απο τον εγκεφαλο.
Αν ολα αυτα δεν προηγουνταν, δεν θα ειχαμε Συνειδηση (σε οποιαδηποτε κλιμακα και φορεα).
Ομως, ΠΟΥ ακριβως βρισκεται το quantum leap ?
Ο Ρασελ λεει (και συμφωνω μαζι του) οτι ...
η Συνειδητοτητα ΗΤΑΝ παντα υφασμενη μεσα στο πλεγμα του ΧωροΧρονου. Απλα δεν ειχε εκδηλωθει
γιατι δεν ειχε κυλησει ικανος χρονος (και χωρος). Ο Χρονος ομως δεν βλεπει τον εαυτο του σε τμηματα
(και ιστορικες περιοδους). Τον βλεπει ως ΕΝΑ ενιαιο και αδιαιρετο ΟΛΟΝ απ'ακρη σ'ακρη του συμπαντος.
Μεσα απο ενα τετοιο πρισμα, η σημερινη συνειδητοτητα (ας πουμε του ανθρωπου στον πλανητη μας)
ειναι βακτηριδιακη και πρωτολεια. Γιατι ? Γιατι, δεν εχει κυλησει ικανος Χρονος (1 τρισεκατομμυριο ετη ?)
ωστε να αποκαλυφθει το επομενο εξελικτικο πανοραμα μορφων και αλληλεπιδρασεων. Ποιος γνωριζει τι
μορφη και πολυπλοκοτητα θα εχει η Συνειδηση (ανεξαρτητως φορεα) σε 100 τρις ετη ? Πως θα εκλαβει
η μελλοντικη εκεινη συνειδηση, τις σκεψεις, εμπειριες και προβληματισμους της δικης μας ?
Ως αβιες, μηπως ?
Ο Ρασελ λεει και αλλα > τα καθ'ημας "υπαρκτα" παιρνουν μορφη μονο ΜΕΣΑ στην ανθρωπινη συνειδηση.
ΕΞΩ απο αυτην, μονο υποθεσεις μπορουμε να κανουμε για το τι υπαρχει. Ο ανθρωπινος εγκεφαλος
αναγνωριζει μορφες για τις οποιες εχει προηγουμενη εμπειρια. Οτιδηποτε αλλο, το αγνοει. Το βλεπει αλλα
δεν το καταλαβαινει ! Δεν το απορριπτει, απλα δεν ηρθε το πληρωμα του ΧΡΟΝΟΥ για να το γνωρισει, να
το αντιληφθει, να το μορφοποιησει και να το ενταξει στην βιβλιοθηκη του. Αρα βασικο σκαλι της εξελιξης
της Συνειδησης ειναι η ΑΓΝΟΙΑ. Χωρις Αγνοια, η Συνειδηση δεν εχει τιποτα αλλο να γνωρισει. Και χωρις
Νεα γνωση (και νεα εμπειρια) η Συνειδηση ΠΕΘΑΙΝΕΙ. Για την ακριβεια, παυει να βρισκει νοημα και ....
σταματα :blink:
Συμπερασμα ...... απεχουμε ετη φωτος απο το να ορισουμε τι ειναι (ηταν, και θα ειναι) Συνειδηση !!!
Μονο παιχνιδια σκεψης μπορουμε να κανουμε και .... να περιμενουμε. Τον Χωρο και τον Χρονο για
να παιξουν και εκεινοι τα δικα τους παιχνιδια. Ειναι κριμα που (σαν μοναδες) δεν αντεχουμε χρονικα
και τοπολογικα οσο ... "εκεινοι". ΟΜΩΣ .....
ΤHE GAME IS SET !
Last edited: