Verdi Requiem και Berliner Philharmoniker

[Maestro]

Αυτή τη στιγμή στην ΕΤ1 η περσινή συναυλία του Φεστιβάλ Αθηνών με την ΕΣΟ της ΕΡΤ και τον Καρυτινό. Αξίζει μια μικρή ακρόαση, εξαιρετική παραγωγή για τα ελληνικά δεδομένα.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Και μένα μου άρεσε πολύ. Εχω την εντύπωση ότι στο Lux aeterna και στο Agnus Dei κάποιος διασκεύασε κάτι με επιτυχία. Μου άρεσε, έστω και που το άκουσα απο την tv και όχι στο σύστημα και στον προβολέα.

 

[Δημοκηδής]

επαναφέρω το νήμα, καθώς χθες παρέλαβα και αιχμαλωτίστηκα από αυτήν την ηχογράφηση (σε sacd) :
http://www.mdt.co.uk/MDTSite/product//CSOR9011008.htm

έχω Τζιουλίνι, Τοσκανίνι (51) και Χίκοξ, αλλά πιστεύω ότι ο Μούτι (είχε ήδη κάνει και παλιότερα μία εξαιρετική ερμηνεία) διαπρέπει και αυτή πρέπει να θεωρείται πλέον ως η κορυφαία ερμηνεία ... βέβαια, είναι και η καταπληκτική ηχογράφηση που πάντα με παρασύρει ... μου έκανε εντύπωση ένα απόσπασμα από μία συνέντευξη του, που εμπεριέχεται στο booklet όπου για το libera me αναφέρει περίπου : ... ο Βέρντι, ως γνήσιος μεσόγειος, δεν ικετεύει για την απελευθέρωση από τα δεσμά του θανάτου, αλλά απαιτεί από τον 'θεό' του, διατάζει ... γιαυτό και η εκτέλεση του κλείνει με έναν απαισιόδοξο τόνο, γεμάτο αμφιβολία και απορίες ....
το πρώτο libera me της σοπράνο είναι πειστικό, κατάθεση του 'θέλω', το δεύτερο διεκδικητικό, αυστηρή προσταγή, το τρίτο (όταν πλέον ο θεός έχει ουσιαστικά απαντήσει με το dies irae) όπου συναισθάνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση... είναι αχνό, ξεψυχισμένο, λέγεται ίσα ίσα για να ειπωθεί ...

η εκτέλεση γενικότερα σε αργά μοτίβα (δια τούτο και πολύ μεγάλη σε διάρκεια), έμπλεη δράματος, όπως ίσως μόνον Ιταλός μπορεί να κατανοήσει και αποδώσει .... οι σολίστ περίφημοι, ιδιαίτερα η κουκλάρα Φριττόλι (καλά και η Μποροντίνα ήταν πανέμορφη, πλην τελευταία πήρε αρκετά κιλάκια) και ο Ρώσος βαρύτονος ...

all in all, για την τιμή προσφοράς που δίνεται το δισκάκι από το Mdt αποτελεί για μένα μία απαραίτητη αγορά, ιδιαίτερα για όσους έχουν sacd player (αγαπητή Κάλλη, ακούς ; )...

 

[Κάλλη Συνοδινού]

επαναφέρω το νήμα, καθώς χθες παρέλαβα και αιχμαλωτίστηκα από αυτήν την ηχογράφηση (σε sacd) :
http://www.mdt.co.uk/MDTSite/product//CSOR9011008.htm

all in all, για την τιμή προσφοράς που δίνεται το δισκάκι από το Mdt αποτελεί για μένα μία απαραίτητη αγορά, ιδιαίτερα για όσους έχουν sacd player (αγαπητή Κάλλη, ακούς ; )...

ακούω, ακούω....
Νόμιζα πως η οικονομική μου καταστροφή ήταν μέχρι εδώ, αλλά καταλαβαίνω ότι τώρα μόλις αρχίζει....:grinning-smiley-043

Τώρα δηλαδή που έχω sacd player με ενσωματωμένο dac (yessss, πολύ ήθελα να με ακούσω να το λέω αυτό) θα βγαίνεις κάθε λίγο και θα λές: "Κάλλη, ακούς;;"

Ακούω και μιαν άλλη φωνούλα, που μου λέει "μην αγοράζεις, μην αγοράζεις", αλλά ας με συγχωρέσει η άλλη φωνούλα (της συνείδησής μου), μα για το συγκεκριμένο θα την αγνοήσω επιδεικτικά.
Και θα βάλω αβαταρ το κοριτσάκι με τα σπίρτα... indeed!
-bye-

 

[Δημοκηδής]

αμάν τα έκανα .... μούτι .... στο edit ...

το σωστό είναι :

... μου έκανε εντύπωση ένα απόσπασμα από μία συνέντευξη του, που εμπεριέχεται στο booklet όπου για το libera me αναφέρει περίπου : ''... ο Βέρντι, ως γνήσιος μεσόγειος, δεν ικετεύει για την απελευθέρωση από τα δεσμά του θανάτου, αλλά απαιτεί από τον 'θεό' του, διατάζει ...
το πρώτο libera me της σοπράνο είναι πειστικό, κατάθεση του 'θέλω', το δεύτερο διεκδικητικό, αυστηρή προσταγή, το τρίτο (όταν πλέον ο θεός έχει ουσιαστικά απαντήσει με το dies irae) όπου συναισθάνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση... είναι αχνό, ξεψυχισμένο, λέγεται ίσα ίσα για να ειπωθεί ...
γιαυτό και η εκτέλεση του κλείνει με έναν απαισιόδοξο τόνο, γεμάτο αμφιβολία και απορίες ....'' ...

 

[Δημοκηδής]

Κάλλη μου .... ας πρόσεχες ....:lehrer:


οκ, μην τρελλαίνεσαι, χαλαρά... υπάρχουν και τα αντίγραφα για να αξιολογείς πριν αγοράσεις ...

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Κάλλη μου .... ας πρόσεχες ....:lehrer:


οκ, μην τρελλαίνεσαι, χαλαρά... υπάρχουν και τα αντίγραφα για να αξιολογείς πριν αγοράσεις ...

Mπα, δεν τρελλαίνομαι.
Αλλά και δεν είμαι "των δειγμάτων". Μου αρέσει το ταξίδι που δεν ξέρεις που θα καταλήξει....

 

[Brucknerian]

επαναφέρω το νήμα, καθώς χθες παρέλαβα και αιχμαλωτίστηκα από αυτήν την ηχογράφηση (σε sacd) :
http://www.mdt.co.uk/MDTSite/product//CSOR9011008.htm

έχω Τζιουλίνι, Τοσκανίνι (51) και Χίκοξ, αλλά πιστεύω ότι ο Μούτι (είχε ήδη κάνει και παλιότερα μία εξαιρετική ερμηνεία) διαπρέπει και αυτή πρέπει να θεωρείται πλέον ως η κορυφαία ερμηνεία ... βέβαια, είναι και η καταπληκτική ηχογράφηση που πάντα με παρασύρει ... μου έκανε εντύπωση ένα απόσπασμα από μία συνέντευξη του, που εμπεριέχεται στο booklet όπου για το libera me αναφέρει περίπου : ... ο Βέρντι, ως γνήσιος μεσόγειος, δεν ικετεύει για την απελευθέρωση από τα δεσμά του θανάτου, αλλά απαιτεί από τον 'θεό' του, διατάζει ... γιαυτό και η εκτέλεση του κλείνει με έναν απαισιόδοξο τόνο, γεμάτο αμφιβολία και απορίες ....
το πρώτο libera me της σοπράνο είναι πειστικό, κατάθεση του 'θέλω', το δεύτερο διεκδικητικό, αυστηρή προσταγή, το τρίτο (όταν πλέον ο θεός έχει ουσιαστικά απαντήσει με το dies irae) όπου συναισθάνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση... είναι αχνό, ξεψυχισμένο, λέγεται ίσα ίσα για να ειπωθεί ...

η εκτέλεση γενικότερα σε αργά μοτίβα (δια τούτο και πολύ μεγάλη σε διάρκεια), έμπλεη δράματος, όπως ίσως μόνον Ιταλός μπορεί να κατανοήσει και αποδώσει .... οι σολίστ περίφημοι, ιδιαίτερα η κουκλάρα Φριττόλι (καλά και η Μποροντίνα ήταν πανέμορφη, πλην τελευταία πήρε αρκετά κιλάκια) και ο Ρώσος βαρύτονος ...

all in all, για την τιμή προσφοράς που δίνεται το δισκάκι από το Mdt αποτελεί για μένα μία απαραίτητη αγορά, ιδιαίτερα για όσους έχουν sacd player (αγαπητή Κάλλη, ακούς ; )...

Το αναμένω... Έχω την παλιότερη ηχογράφηση με τον Mutti με Σκάλα του Μιλάνο και τον Nesterenko σε τρομερή φόρμα. Mezzo ο Μπάλτσα σε πολύ "φορτίσιμο" κατάσταση. Τα αργά τέμπι και η ένταση είναι χαρακτηριστικό που διαπνέει την ερμηνεία και μάλλον δεν διαφέρει ο Mutti στην προσέγγιση από την πρόσφατη του Σικάγου.

Μια και επανήλθε το Requiem προσφάτως άκουσα την ηχογράφηση του Solti με την μακαρίτισα την Sutherland. Η Sutherland έδωσε την πιο αντισυμβατική ερμηνεία από όλες τις σοπράνο. To Libera Me δεν το ερμηνεύει αγρία και τραχιά όπως ίσως του ταιριάζει, σαν να αντικρίζει τα τέρατα της 2ας παρουσιάς, με αποτέλεσμα πολλές σοπράνο μεγάλου βεληνικούς να ακούγονται ωσάν καρακάξες, αλλά αρκετά μελωδικά με την σχετική ένταση πάντα, βγάζοντας στην επιφάνεια το λυτρωτικό μήνυμα που υποβόσκει στο τέλος. Δεν μπορούσε να κάνει φυσικά και αλλιώς καθότι επρόκειτο για μια αρχόντισσα του Bel Canto. Έχει κατηγορηθεί δριμύτατα για αυτό, θεωρούμενη αντιφατική ερμηνεία και αντίθετη προς τις προθέσεις της σύνθεσης. Στην τελευταία μου ακρόαση την λάτρεψα, διότι με την ποιότητα της και την τέχνη της, μας παρουσίασε κάτι που ίσως να μην είχαμε αντιληφθεί και χαίρομαι πολύ που το ερμήνευσε με αυτήν την προσέγγιση γιατί μας έδωσε κάτι διαφορετικό, κάτι αλλιώτικο. Καλλιτεχνία σε όλο το μεγαλείο.

Αυτά επειδή αυτές οι σκέψεις κυκλοφορούσαν στο μυαλό μου κατά την διάρκεια της πιο τελευταίας μου ακρόασης του έργου.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Ποτέ δέν πίστεψα τόν Μούτι.
Βέβαια μπορεί νά έχει κάνει τήν ''έκπληξη''..
Προσωπικά είμαι απολύτως καλυμένος απο Giulini και Fricsay.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Tελικά αυτός ο Gardiner εξακολουθεί καί μέ εκπλήσσει πολύ θετικά...
Επεσε στά χέρια μου η δική του εκδοχή η οποία μέ εντυπωσίασε..
Και συμφωνώ μέ την εκτίμηση τού Μανώλη ότι έχει πρώτης τάξεως φωνές.