Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
- Thread starter oldman
- Start date
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Tά ´Απαγορευμένα Παιχνίδια´είναι μιά απο τίς μεγαλύτερες ταινίες ολων τών εποχών.
Ο Ρεαλισμός τής Σκληρότητας τών Ενηλίκων πού αποτυπώνεται απο την πρώτη σκηνή τού βομβαρδισμού , τόν κυνισμό τής οικογένειας πού ´φιλοξενεί´την Μικρή μέχρις το συγκλονιστικό φινάλε τού γεμάτου αλλά τόσο άδειου Κτιρίου πού τό αγόρι ψάχνει απεγνωσμένα την φίλη του πού απέσπασε τόσο βίαια γιά το ´καλό´της η Νομιμότης είναι μνημειώδης..
Τά παιδιά συνηθισμένα απο τούς χιλιάδες Σταυρούς φτιάχνουν τά δικά τους Νεκροταφεία Ζώων ´παίζοντας´αυτό πού οι Ενήλικες πράττουν καθημερινά .
Αριστούργημα.
Tά ´Απαγορευμένα Παιχνίδια´είναι μιά απο τίς μεγαλύτερες ταινίες ολων τών εποχών.
Ο Ρεαλισμός τής Σκληρότητας τών Ενηλίκων πού αποτυπώνεται απο την πρώτη σκηνή τού βομβαρδισμού , τόν κυνισμό τής οικογένειας πού ´φιλοξενεί´την Μικρή μέχρις το συγκλονιστικό φινάλε τού γεμάτου αλλά τόσο άδειου Κτιρίου πού τό αγόρι ψάχνει απεγνωσμένα την φίλη του πού απέσπασε τόσο βίαια γιά το ´καλό´της η Νομιμότης είναι μνημειώδης..
Τά παιδιά συνηθισμένα απο τούς χιλιάδες Σταυρούς φτιάχνουν τά δικά τους Νεκροταφεία Ζώων ´παίζοντας´αυτό πού οι Ενήλικες πράττουν καθημερινά .
Αριστούργημα.
Stellios papa
AVClub Fanatic
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
THE WICKERMAN
πολλες φορες απο τα πρωτα λεπτα μιας ταινιας ξερεις τι εχεις μπροστα σου
ειδα τα πρωτα εικοσιπεντε λεπτα και μετα το εκλεισα
μπροστα μου εχω ενα αριστουργημα
ξαναεβαλα την ταινια απο την αρχη μετα απο δυο ημερες την εκλεισα παλι στα εικοσι
λεπτα
δεν θελω να την δω για να μην χασω την μαγεια
το ποιο cult movie ever
o φοβεροτερος θρησκευομενος μπατσος ever
ο σκηνοθετης παντελως αγνωστος δεν εχει γυρισει τιποτε αλλο νομιζω
απο τοτε 1973
ο μεγαλος Κριστοφερ Λη δεν εχει κανει ακομα εμφανιση
ειχε πει οτι ειναι η ταινια της ζωης του
Τι ατμοσφαιρα ειναι αυτη στο παγανιστικο νησι ..?
τρομος με παραδοσιακα Σκωτσεζικα τραγουδια
τρομος σε μια ατμοσφαιρα αθωωτητος και αγνοιας
τρομος χωρις αιμα χωρις βαβουρες χωρις ψευτο εφε
τρομος στην ησυχια της παραθαλασιας αυρας
περισσοτερα εχει γραψει ο oldman
που χαρη της ευγενικης χορηγιας του
υπαρχει στα πλατο μου ...
THE WICKERMAN
πολλες φορες απο τα πρωτα λεπτα μιας ταινιας ξερεις τι εχεις μπροστα σου
ειδα τα πρωτα εικοσιπεντε λεπτα και μετα το εκλεισα
μπροστα μου εχω ενα αριστουργημα
ξαναεβαλα την ταινια απο την αρχη μετα απο δυο ημερες την εκλεισα παλι στα εικοσι
λεπτα
δεν θελω να την δω για να μην χασω την μαγεια
το ποιο cult movie ever
o φοβεροτερος θρησκευομενος μπατσος ever
ο σκηνοθετης παντελως αγνωστος δεν εχει γυρισει τιποτε αλλο νομιζω
απο τοτε 1973
ο μεγαλος Κριστοφερ Λη δεν εχει κανει ακομα εμφανιση
ειχε πει οτι ειναι η ταινια της ζωης του
Τι ατμοσφαιρα ειναι αυτη στο παγανιστικο νησι ..?
τρομος με παραδοσιακα Σκωτσεζικα τραγουδια
τρομος σε μια ατμοσφαιρα αθωωτητος και αγνοιας
τρομος χωρις αιμα χωρις βαβουρες χωρις ψευτο εφε
τρομος στην ησυχια της παραθαλασιας αυρας
περισσοτερα εχει γραψει ο oldman
που χαρη της ευγενικης χορηγιας του
υπαρχει στα πλατο μου ...
left76
New member
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
παιδιά χαίρεται
μπαίνω τόσο καιρό στα διάφορα forums και μόλις σήμερα ανακάλυψα το συγκεκριμένο topic και επιτέλους αναφώνησα να και κάτι καλό! Τι να πω, μπράβο για τις παρουσιάσεις που κάνετε σε τόσες καλές και σπάνιες ταινίες, αλλά -και κυρίως γι' αυτό-μπράβο για τις προσωπικές δουλειές στις μεταφράσεις ξένων υπότιτλων.
παιδιά χαίρεται
μπαίνω τόσο καιρό στα διάφορα forums και μόλις σήμερα ανακάλυψα το συγκεκριμένο topic και επιτέλους αναφώνησα να και κάτι καλό! Τι να πω, μπράβο για τις παρουσιάσεις που κάνετε σε τόσες καλές και σπάνιες ταινίες, αλλά -και κυρίως γι' αυτό-μπράβο για τις προσωπικές δουλειές στις μεταφράσεις ξένων υπότιτλων.
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Καλωσόρισες στην παρέα και να είσαι σίγουρος ότι σε έχουμε το ίδιο ανάγκη όσο εσύ εμάς.
Οι λάτρεις των ταινιών που υπαινίσσεσαι γινόμαστε είδος εν ανεπαρκεία και περιμένουμε ενεργό συμμετοχή - ιδίως αυτής των νέων – για να παίρνουμε τη δύναμη να συνεχίζουμε.
Καλωσόρισες στην παρέα και να είσαι σίγουρος ότι σε έχουμε το ίδιο ανάγκη όσο εσύ εμάς.
Οι λάτρεις των ταινιών που υπαινίσσεσαι γινόμαστε είδος εν ανεπαρκεία και περιμένουμε ενεργό συμμετοχή - ιδίως αυτής των νέων – για να παίρνουμε τη δύναμη να συνεχίζουμε.
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Λίστες με τις 100 ή 200 καλλίτερες ταινίες κυκλοφορούν πολλές. Ποτέ δεν συμπίπτουν και είναι φυσικό αφού αντανακλούν τα γούστα των συντακτών τους. Όταν όμως κάποιες ταινίες βρίσκονται σχεδόν ανελλιπώς σε κάθε λίστα, τότε αυτό ίσως να σημαίνει κάτι.
Η ταινία Invasion Of The Body Snatcher (1956) του Don Siegel είναι μία από αυτές.
Ένα άλλο γεγονός που είναι πιστικό της αξίας της, είναι τα πολλά remake που της έγιναν. Αντίθετα όμως απ’ότι συμβαίνει συνήθως, το remake του 1978 είναι το ίδιο αξιόλογο. Τη δόξα όμως πρέπει να την κερδίζει ο πρώτος.
Απ’όλα τα remake πάντως που έγιναν, το χειρότερο όλων – απ’ότι λέγεται – είναι δυστυχώς αυτό με την αγαπημένη μου Nicole Kidman (The Invasion του 2007).
Όχι όμως μόνο remake, αλλά και πηγή έμπνευσης πολλών επιτυχημένων ταινιών έγινε το έργο αυτό
Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις:
The last man on earth
Night of the creeps
Night of the living dead
Και πολλές άλλες.
Ποια είναι λοιπόν αυτή η ταινία;
Η μέχρι τότε ειδίκευση του Don Siegel ήταν τα film noir και όχι τα φανταστικά τρόμου. Αυτός είναι και ο λόγος της επιτυχίας. Το ότι δηλαδή δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Με έναν αστείο προϋπολογισμό των 380.000 δολαρίων, μην έχοντας τα οικονομικά και τεχνικά μέσα για εντυπωσιακά εφέ, καταφέρνει σκηνοθετικά και μόνο, επικουρούμενος από τις θαυμάσιες ερμηνείες των ηθοποιών του και με μία θαυμάσια φωτογραφία – ειδικά στα νυχτερινά πλάνα – να μας παρουσιάσει την ίσως πιο ανατριχιαστική απεικόνιση της εισβολής εξωγήινων που έχει γυριστεί ποτέ!
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Finney, που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε εβδομαδιαίο περιοδικό, καταφέρνει να παίξει με το φόβο του μέσου αμερικανού εκείνης της εποχής – και όχι μόνο – για τον εκ του διαστήματος κίνδυνο.
Πράγματι, ακόμα και πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το 50% των αμερικανών πιστεύει στη ύπαρξη εξωγήινων και μάλιστα ένας στου δέκα υποστηρίζει ότι τους έχει συναντήσει!
Σύμφωνα με το σενάριο, η εισβολή γίνεται με τη μορφή γιγαντιαίων σπόρων, οι οποίοι αναπτυσσόμενοι παίρνουν ένας –ένας την μορφή καθενός από τους κατοίκους μιας μικρής πόλης. Κατά την διάρκεια του ύπνου των θυμάτων μάλιστα, απορροφάται το μυαλό και οι μνήμες τους από τα ανδρείκελα αυτά και έτσι έχουμε ανθρώπους πανομοιότυπους με του αρχικούς που η μόνη τους διαφορά είναι ότι δεν έχουν αισθήματα και ανθρωπιά...
Πολύ αισιόδοξα ευαίσθητοι και ουμανιστές οι συντελεστές του έργου αυτού, που καταφέρνουν να μας δημιουργήσουν τρόμο με την σκέψη του ότι το μόνο που θα χάσουμε θα είναι τα αισθήματα και η ανθρωπιάς μας
Βλέποντας σήμερα το πως βαδίζει ο κόσμος μας, είναι βέβαιο ότι δεν χρειάζεται καμία επέμβαση εξωγήινων για να συμβεί αυτό. Μπορούμε να τα καταφέρουμε μια χαρά και μόνοι μας.
Για το βαθύτερα νόημα του έργου πολλοί προσπάθησαν να του δώσουν διάφορες ερμηνείες, ανάλογα σε ποια πλευρά ανήκαν. Οι αντικομουνιστές υποστήριζαν ότι συμβολίζει την αλλοτρίωση που επιφέρει ο κομουνισμός στους ανθρώπους, κάνοντάς τους ρομπότ χωρίς αισθήματα, ικανά να υπηρετήσουν μονάχα το καθεστώς.
Οι φιλελεύθεροι πάλι αντέτειναν ότι συμβολίζεται η καταπίεση που επιφέρει ο μακαρθισμός, που δημιουργεί άβουλους ανθρώπους έτοιμους να καταδώσουνε στις αρχές συγγενείς και φίλους ως διαφορετικούς.
Ο καθένας ότι θυμάται χαίρεται
Βέβαια ο ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε επανειλημμένως όταν ρωτήθηκε ότι το μόνα που θέλησε ήταν να παίξει με το φόβο του μέσου ανθρώπου για την εισβολή από τι διάστημα
Εδώ ισχύει άνετα το:
Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύετε.
Τέλος να σταθώ στην θαυμάσια ερμηνεία του Kevin McCarthy, που ως γιατρός και τελευταίος κάτοικος από την πόλη που διέφυγε γλυτώνοντας την αλλοτρίωση, δίνει ρεσιτάλ ηθοποιίας, υποδυόμενος τον άγρυπνο που προσπαθεί να αποφύγει τον ύπνο για να γλιτώσει. Ανεπανάληπτη η κραυγή αγωνίας προς τους απαθείς κατοίκους γειτονικής πόλης, που τον περνάνε για τρελό, όταν αυτός τους φωνάζει:
Έρχονται! Είναι εδώ! Είστε οι επόμενοι!
Και επειδή ως συνήθως τα έργα που παρουσιάζω εδώ είναι από αυτά που δεν έχουν κυκλοφορήσει στην χώρα μας ως DVD, ορίστε και οι υπότιτλοι που σας ετοίμασα εδώ.
Invasion Οf The Body Snatcher (1956)
Οι Άνθρωποι του Τρόμου
Λίστες με τις 100 ή 200 καλλίτερες ταινίες κυκλοφορούν πολλές. Ποτέ δεν συμπίπτουν και είναι φυσικό αφού αντανακλούν τα γούστα των συντακτών τους. Όταν όμως κάποιες ταινίες βρίσκονται σχεδόν ανελλιπώς σε κάθε λίστα, τότε αυτό ίσως να σημαίνει κάτι.
Η ταινία Invasion Of The Body Snatcher (1956) του Don Siegel είναι μία από αυτές.
Ένα άλλο γεγονός που είναι πιστικό της αξίας της, είναι τα πολλά remake που της έγιναν. Αντίθετα όμως απ’ότι συμβαίνει συνήθως, το remake του 1978 είναι το ίδιο αξιόλογο. Τη δόξα όμως πρέπει να την κερδίζει ο πρώτος.
Απ’όλα τα remake πάντως που έγιναν, το χειρότερο όλων – απ’ότι λέγεται – είναι δυστυχώς αυτό με την αγαπημένη μου Nicole Kidman (The Invasion του 2007).
Όχι όμως μόνο remake, αλλά και πηγή έμπνευσης πολλών επιτυχημένων ταινιών έγινε το έργο αυτό
Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις:
The last man on earth
Night of the creeps
Night of the living dead
Και πολλές άλλες.
Ποια είναι λοιπόν αυτή η ταινία;
Η μέχρι τότε ειδίκευση του Don Siegel ήταν τα film noir και όχι τα φανταστικά τρόμου. Αυτός είναι και ο λόγος της επιτυχίας. Το ότι δηλαδή δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Με έναν αστείο προϋπολογισμό των 380.000 δολαρίων, μην έχοντας τα οικονομικά και τεχνικά μέσα για εντυπωσιακά εφέ, καταφέρνει σκηνοθετικά και μόνο, επικουρούμενος από τις θαυμάσιες ερμηνείες των ηθοποιών του και με μία θαυμάσια φωτογραφία – ειδικά στα νυχτερινά πλάνα – να μας παρουσιάσει την ίσως πιο ανατριχιαστική απεικόνιση της εισβολής εξωγήινων που έχει γυριστεί ποτέ!
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Finney, που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε εβδομαδιαίο περιοδικό, καταφέρνει να παίξει με το φόβο του μέσου αμερικανού εκείνης της εποχής – και όχι μόνο – για τον εκ του διαστήματος κίνδυνο.
Πράγματι, ακόμα και πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το 50% των αμερικανών πιστεύει στη ύπαρξη εξωγήινων και μάλιστα ένας στου δέκα υποστηρίζει ότι τους έχει συναντήσει!
Σύμφωνα με το σενάριο, η εισβολή γίνεται με τη μορφή γιγαντιαίων σπόρων, οι οποίοι αναπτυσσόμενοι παίρνουν ένας –ένας την μορφή καθενός από τους κατοίκους μιας μικρής πόλης. Κατά την διάρκεια του ύπνου των θυμάτων μάλιστα, απορροφάται το μυαλό και οι μνήμες τους από τα ανδρείκελα αυτά και έτσι έχουμε ανθρώπους πανομοιότυπους με του αρχικούς που η μόνη τους διαφορά είναι ότι δεν έχουν αισθήματα και ανθρωπιά...
Πολύ αισιόδοξα ευαίσθητοι και ουμανιστές οι συντελεστές του έργου αυτού, που καταφέρνουν να μας δημιουργήσουν τρόμο με την σκέψη του ότι το μόνο που θα χάσουμε θα είναι τα αισθήματα και η ανθρωπιάς μας
Βλέποντας σήμερα το πως βαδίζει ο κόσμος μας, είναι βέβαιο ότι δεν χρειάζεται καμία επέμβαση εξωγήινων για να συμβεί αυτό. Μπορούμε να τα καταφέρουμε μια χαρά και μόνοι μας.
Για το βαθύτερα νόημα του έργου πολλοί προσπάθησαν να του δώσουν διάφορες ερμηνείες, ανάλογα σε ποια πλευρά ανήκαν. Οι αντικομουνιστές υποστήριζαν ότι συμβολίζει την αλλοτρίωση που επιφέρει ο κομουνισμός στους ανθρώπους, κάνοντάς τους ρομπότ χωρίς αισθήματα, ικανά να υπηρετήσουν μονάχα το καθεστώς.
Οι φιλελεύθεροι πάλι αντέτειναν ότι συμβολίζεται η καταπίεση που επιφέρει ο μακαρθισμός, που δημιουργεί άβουλους ανθρώπους έτοιμους να καταδώσουνε στις αρχές συγγενείς και φίλους ως διαφορετικούς.
Ο καθένας ότι θυμάται χαίρεται
Βέβαια ο ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε επανειλημμένως όταν ρωτήθηκε ότι το μόνα που θέλησε ήταν να παίξει με το φόβο του μέσου ανθρώπου για την εισβολή από τι διάστημα
Εδώ ισχύει άνετα το:
Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύετε.
Τέλος να σταθώ στην θαυμάσια ερμηνεία του Kevin McCarthy, που ως γιατρός και τελευταίος κάτοικος από την πόλη που διέφυγε γλυτώνοντας την αλλοτρίωση, δίνει ρεσιτάλ ηθοποιίας, υποδυόμενος τον άγρυπνο που προσπαθεί να αποφύγει τον ύπνο για να γλιτώσει. Ανεπανάληπτη η κραυγή αγωνίας προς τους απαθείς κατοίκους γειτονικής πόλης, που τον περνάνε για τρελό, όταν αυτός τους φωνάζει:
Έρχονται! Είναι εδώ! Είστε οι επόμενοι!
Και επειδή ως συνήθως τα έργα που παρουσιάζω εδώ είναι από αυτά που δεν έχουν κυκλοφορήσει στην χώρα μας ως DVD, ορίστε και οι υπότιτλοι που σας ετοίμασα εδώ.
Last edited:
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
κορυφαια παρουσιαση.
δεν την εχω δει δυστυχως. εχω δει ομως το remake του φιλιπ καουφμαν με τον ντοναλντ σαδερλαντ η οποια ειναι εξαιρετικη και πεσιμιστικη αφου τελικα δεν τη γλιτωνει κανενας...
κορυφαια παρουσιαση.
δεν την εχω δει δυστυχως. εχω δει ομως το remake του φιλιπ καουφμαν με τον ντοναλντ σαδερλαντ η οποια ειναι εξαιρετικη και πεσιμιστικη αφου τελικα δεν τη γλιτωνει κανενας...
Kosh
Μέλος Σωματείου
Re: Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
+1
Μου ανοιξες την ορεξη να την δω Oldman.
Περιμενουμε κι αλλες τετοιες.:grinning-smiley-043
+1
Μου ανοιξες την ορεξη να την δω Oldman.
Περιμενουμε κι αλλες τετοιες.:grinning-smiley-043
left76
New member
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Πληροφοριακά θα ηθελά να συμπληρώσω για την ταινία Invasion of the body snatchers-που είχα την τύχη να τη δω στη μεγάλη οθόνη σ'ένα αφιέρωμα σε παλιές ε/φ πριν 2-3 χρόνια στο τριανόν-ότι εκτός απ'το εξίσου καλό ρημέικ με το Σάδερλαντ (σε κάποια σκηνή της ταινίας εμφανίζεται και ο Kevin McCarthy που πρωταγονιστούσε στην αρχική) και την πατάτα με τη Νικόλ Κίντμαν υπάρχει κι άλλο ένα ριμέικ σε σκηνοθεσία Abel Ferrara παραγωγής του '93 με b-movie αισθητική και μερικές αξιοπρόσεκτες σκηνές. Φυσικά η αρχική του '56 ξεχωρίζει απ' τις άλλες.
Πληροφοριακά θα ηθελά να συμπληρώσω για την ταινία Invasion of the body snatchers-που είχα την τύχη να τη δω στη μεγάλη οθόνη σ'ένα αφιέρωμα σε παλιές ε/φ πριν 2-3 χρόνια στο τριανόν-ότι εκτός απ'το εξίσου καλό ρημέικ με το Σάδερλαντ (σε κάποια σκηνή της ταινίας εμφανίζεται και ο Kevin McCarthy που πρωταγονιστούσε στην αρχική) και την πατάτα με τη Νικόλ Κίντμαν υπάρχει κι άλλο ένα ριμέικ σε σκηνοθεσία Abel Ferrara παραγωγής του '93 με b-movie αισθητική και μερικές αξιοπρόσεκτες σκηνές. Φυσικά η αρχική του '56 ξεχωρίζει απ' τις άλλες.
Stellios papa
AVClub Fanatic
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Μεγαλη ταινια !!.... o Don Siegel θυμαμαι εκανε και το THE KILLERS λιγο αργοτερα
με μια εκπληκτικη εμφανιση του LEE MARVIN μονο για αυτον θελω να το ξαναδω
μετα εκανε και κατι σαχλαμαριτσες ....dirty harry κλπ
Μεγαλη ταινια !!.... o Don Siegel θυμαμαι εκανε και το THE KILLERS λιγο αργοτερα
με μια εκπληκτικη εμφανιση του LEE MARVIN μονο για αυτον θελω να το ξαναδω
μετα εκανε και κατι σαχλαμαριτσες ....dirty harry κλπ
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Είχε και το Βρετανικό σινεμά την περίοδο της δικής του «Νπουβέλ-Βαγκ».
Αυτή ήταν το λεγόμενο free cinema, και από τους κυριότερους εκφραστές του ήταν ο Tony Richardson.
Στην ταινία του «Γεύση από Μέλι» κάνει και την πρώτη της εμφάνιση το γοητευτικότερο ασχημόπαπο του Βρετανικού σινεμά, η Rita Tushingham.
Το κορίτσι με τα μεγάλα πράσινα εκφραστικά μάτια, που μπήκε κατευθείαν στο ρόλο της, σαν να μην επρόκειτο για πρωτοεμφανιζόμενη νεαρά ηθοποιό, αλλά λες και ήταν πολύπειρη μεγάλη σταρ.
Συνέχιζε να μας καταπλήσσει με εξαιρετικές εμφανίσεις σε ταινίες όπως: «Το Νακ και πώς να το αποκτήσετε», καθώς και με την κορυφαία παρουσία της στο «THE TRAP» (1966) που είναι από τα καταπληκτικότερα Βρετανικά έργα. (Αγγλο-Καναδική παραγωγή).
Ακολούθησε μια ανεξήγητη πτωτική πορεία, που ουδόλως μείωσε την αναγνώρισή της ως εξαιρετικό ταλέντο.
Η ταινία Γεύση από Μέλι, είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένη και διαπραγματεύεται θέματα τολμηρά για την εποχή, όπως είναι ο ρατσισμός, η ομοφυλοφιλία, η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ανήλικης, κα.
Το σενάριο προέρχεται από το ομώνυμο θεατρικό έργο που έγραψε στα 19 της χρόνια η Shelagh Delaney. Γυρισμένη σε φυσικούς χώρους στις φτωχικές εργατογειτονιές του Salford, και με φόντο το λιμάνι και τα εργοστάσιά του, με διάλειμμα τον λαϊκό χώρο αναψυχής της εργατικής τάξης, το Blackpool, η ταινία διαπραγματεύεται την απότομη ενηλικίωση της νεαρής μαθήτριας Τζο, μέσα από πικρές εμπειρίες.
Απηυδισμένη από την καταπίεση της ελαφρόμυαλης και συμφεροντολόγας μητέρας της, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον οποιονδήποτε και ιδίως την ίδια της κόρη για να κάνει τα δικά της, βρίσκει παρηγοριά στην τυχαία γνωριμία με έναν μαύρο ναυτικό. Το σύντομο αυτό ειδύλλιο θα τελειώσει ταυτόχρονα με την εγκατάλειψή της από την μητέρα της, που φεύγει για να παντρευτεί έναν νεότερό της. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, θα ανακαλύψει με ανάμεικτα αισθήματα ότι είναι έγγειος. Μα αυτό που την τρομοκρατεί περισσότερο είναι η πιθανότητα το παιδί της να είναι μαύρο!
Η γνωριμία της με έναν ομοφυλόφιλο σπουδαστεί, θα είναι ότι καλλίτερο της έχει μέχρι τότε συμβεί στη ζωή της. Στο πρόσωπό του θα γνωρίσει στοργή και τρυφερότητα που κανένας μέχρι τότε δεν της είχε προσφέρει.
Όλα δείχνουν ότι αρχίζουν να πηγαίνουν προς το καλλίτερο, μέχρι που θα κάνει την εμφάνισή της η μητέρα. Διωγμένη από τον άνδρα της, έρχεται δήθεν να συμπαρασταθεί στην κόρη, ενώ το μόνο που γυρεύει είναι αποκούμπι, διαλύοντας αυτή την τρυφερή σχέση του ιδιότυπου ζευγαριού.
Η ταινία θα ευχαρειστήσει τους παλιότερους νοσταλγούς, ενώ θα ικανοποιήσει και τους νεότερους που τους αρέσει να μελετούν τα διάφορα κινηματογραφικά ρεύματα.
Τους υπότιτλους που έφτιαξα, θα τους βρείτε όπως πάντα εδώ.
A Taste of Honey (1961)
Γεύση από Μέλι του Tony Richardson
Γεύση από Μέλι του Tony Richardson
Είχε και το Βρετανικό σινεμά την περίοδο της δικής του «Νπουβέλ-Βαγκ».
Αυτή ήταν το λεγόμενο free cinema, και από τους κυριότερους εκφραστές του ήταν ο Tony Richardson.
Στην ταινία του «Γεύση από Μέλι» κάνει και την πρώτη της εμφάνιση το γοητευτικότερο ασχημόπαπο του Βρετανικού σινεμά, η Rita Tushingham.
Το κορίτσι με τα μεγάλα πράσινα εκφραστικά μάτια, που μπήκε κατευθείαν στο ρόλο της, σαν να μην επρόκειτο για πρωτοεμφανιζόμενη νεαρά ηθοποιό, αλλά λες και ήταν πολύπειρη μεγάλη σταρ.
Συνέχιζε να μας καταπλήσσει με εξαιρετικές εμφανίσεις σε ταινίες όπως: «Το Νακ και πώς να το αποκτήσετε», καθώς και με την κορυφαία παρουσία της στο «THE TRAP» (1966) που είναι από τα καταπληκτικότερα Βρετανικά έργα. (Αγγλο-Καναδική παραγωγή).
Ακολούθησε μια ανεξήγητη πτωτική πορεία, που ουδόλως μείωσε την αναγνώρισή της ως εξαιρετικό ταλέντο.
Η ταινία Γεύση από Μέλι, είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένη και διαπραγματεύεται θέματα τολμηρά για την εποχή, όπως είναι ο ρατσισμός, η ομοφυλοφιλία, η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ανήλικης, κα.
Το σενάριο προέρχεται από το ομώνυμο θεατρικό έργο που έγραψε στα 19 της χρόνια η Shelagh Delaney. Γυρισμένη σε φυσικούς χώρους στις φτωχικές εργατογειτονιές του Salford, και με φόντο το λιμάνι και τα εργοστάσιά του, με διάλειμμα τον λαϊκό χώρο αναψυχής της εργατικής τάξης, το Blackpool, η ταινία διαπραγματεύεται την απότομη ενηλικίωση της νεαρής μαθήτριας Τζο, μέσα από πικρές εμπειρίες.
Απηυδισμένη από την καταπίεση της ελαφρόμυαλης και συμφεροντολόγας μητέρας της, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον οποιονδήποτε και ιδίως την ίδια της κόρη για να κάνει τα δικά της, βρίσκει παρηγοριά στην τυχαία γνωριμία με έναν μαύρο ναυτικό. Το σύντομο αυτό ειδύλλιο θα τελειώσει ταυτόχρονα με την εγκατάλειψή της από την μητέρα της, που φεύγει για να παντρευτεί έναν νεότερό της. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, θα ανακαλύψει με ανάμεικτα αισθήματα ότι είναι έγγειος. Μα αυτό που την τρομοκρατεί περισσότερο είναι η πιθανότητα το παιδί της να είναι μαύρο!
Η γνωριμία της με έναν ομοφυλόφιλο σπουδαστεί, θα είναι ότι καλλίτερο της έχει μέχρι τότε συμβεί στη ζωή της. Στο πρόσωπό του θα γνωρίσει στοργή και τρυφερότητα που κανένας μέχρι τότε δεν της είχε προσφέρει.
Όλα δείχνουν ότι αρχίζουν να πηγαίνουν προς το καλλίτερο, μέχρι που θα κάνει την εμφάνισή της η μητέρα. Διωγμένη από τον άνδρα της, έρχεται δήθεν να συμπαρασταθεί στην κόρη, ενώ το μόνο που γυρεύει είναι αποκούμπι, διαλύοντας αυτή την τρυφερή σχέση του ιδιότυπου ζευγαριού.
Η ταινία θα ευχαρειστήσει τους παλιότερους νοσταλγούς, ενώ θα ικανοποιήσει και τους νεότερους που τους αρέσει να μελετούν τα διάφορα κινηματογραφικά ρεύματα.
Τους υπότιτλους που έφτιαξα, θα τους βρείτε όπως πάντα εδώ.
Last edited:
Stellios papa
AVClub Fanatic
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
αναφερθηκε το ονομα του σε αλλο νημα
τωρα θυμηθηκα οτι εχω τετοιο θυσαυρο σπιτι μου
και δεν το εχω δει ακομα !!!!
:bang:
.
αναφερθηκε το ονομα του σε αλλο νημα
τωρα θυμηθηκα οτι εχω τετοιο θυσαυρο σπιτι μου
και δεν το εχω δει ακομα !!!!
:bang:
.
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Invasion of the Body Snatchers
Μία μικρή διόρθωση μόνο, το The Last Man on Earth με τον Vincent Price δεν αποτελεί rip-off της ανωτέρω αναφερόμενης ταινίας, αλλά την πρώτη κινηματογραφική εκδοχή της νουβέλας I Am Legend του Richard Matheson (η δεύτερη ήταν το The Omega Man με τον Charlton Heston και η τρίτη η ομώνυμη με τον Will Smith). -bye-
Invasion of the Body Snatchers
Μία μικρή διόρθωση μόνο, το The Last Man on Earth με τον Vincent Price δεν αποτελεί rip-off της ανωτέρω αναφερόμενης ταινίας, αλλά την πρώτη κινηματογραφική εκδοχή της νουβέλας I Am Legend του Richard Matheson (η δεύτερη ήταν το The Omega Man με τον Charlton Heston και η τρίτη η ομώνυμη με τον Will Smith). -bye-
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Ένα δισκάκι των 45 στροφών που αγόρασα σα μαθητής είχε από τη μια το soundtrack της ταινίας «Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη» και από την άλλη το rock and roll από την ίδια ταινία "multiplication" με τον αείμνηστο Bobby Darin.
Tο δισκάκι αυτό ήταν απαραίτητο στα πάρτι μας της εποχής και είχαμε ξελιγωθεί χορεύοντας τα κoμάτια αυτά.
Μέχρι σήμερα όταν ακούω «Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη», ο νους μου πάει πρώτα; στα χορευτικά ξεφαντώματά μας και μετά στην ταινία.
Για να πάρουμε μια ιδέα το soundtrack και το "multiplication"είναι εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=-_rUl7Ny9c8&feature=channel_page
http://www.youtube.com/watch?v=N16WP-vwIDA
Come September (1961)
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΚΑΘΕ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΚΑΘΕ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Ένα δισκάκι των 45 στροφών που αγόρασα σα μαθητής είχε από τη μια το soundtrack της ταινίας «Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη» και από την άλλη το rock and roll από την ίδια ταινία "multiplication" με τον αείμνηστο Bobby Darin.
Tο δισκάκι αυτό ήταν απαραίτητο στα πάρτι μας της εποχής και είχαμε ξελιγωθεί χορεύοντας τα κoμάτια αυτά.
Μέχρι σήμερα όταν ακούω «Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη», ο νους μου πάει πρώτα; στα χορευτικά ξεφαντώματά μας και μετά στην ταινία.
Για να πάρουμε μια ιδέα το soundtrack και το "multiplication"είναι εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=-_rUl7Ny9c8&feature=channel_page
http://www.youtube.com/watch?v=N16WP-vwIDA
Και τα δύο κομμάτια ήταν του ταλαντούχου και άτυχου Bobby Darin.
Πέθανε στα 37 του κατά την διάρκεια εγχείρησης ανοικτής καρδιάς.
Ο ίδιος τραγουδά και παίζει στο έργο όπως ήταν σύνηθες και με άλλους αστέρες-τραγουδιστές της εποχής. (Έλβις Πρίσλεϊ, κλπ).
Παίζει τον φοιτητή που στις διακοπές φλερτάρει και ερωτεύεται την Σάντη (Sandra Dee).
Η πλάκα όμως είναι ότι το σενάριο επαληθεύτηκε στην πράξη! 16 χρονών ήταν τότε η Sandra Dee και ερωτεύτηκαν σφόδρα. Σε ένα μήνα πάρθηκαν και στο χρόνο επάνω γεννήθηκε και ο γιος τους.
Φυσικά στην ταινία κυριαρχεί το γοητευτικό ζευγάρι Rock Hudson - Gina Lollobrigida. Λαμπρά αστέρια πρώτου μεγέθους της εποχής. Εκπέμπουν από μόνοι τους τέτοια ακτινοβολία, που είναι ασορτί με τον λαμπερό καλοκαιρινό Ιταλιάτικο ήλιο.
Για τη υπόθεση να πούμε πως πρόκειται για ανάλαφρη κωμωδιούλα της εποχής που σαν υπόθεση δείχνει την ηλικία της, αλλά αυτό καθόλου δεν μειώνει την ευθυμία και την χαλάρωση που μας προκαλεί.
Το DVD το προμηθεύτηκα από το PlayCom. Είναι widescreen με εξαιρετική ανάλυση που αφήνει να φανούν τα πλεονεκτήματα του Technicolor σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Ζωντανά και ζωηρά χρώματα που λες και η ταινία γυρίστηκε πέρσι-πρόπερσι.
Τους ελληνικούς υπότιτλους τους βρήκα στο internet.
Πέθανε στα 37 του κατά την διάρκεια εγχείρησης ανοικτής καρδιάς.
Ο ίδιος τραγουδά και παίζει στο έργο όπως ήταν σύνηθες και με άλλους αστέρες-τραγουδιστές της εποχής. (Έλβις Πρίσλεϊ, κλπ).
Παίζει τον φοιτητή που στις διακοπές φλερτάρει και ερωτεύεται την Σάντη (Sandra Dee).
Η πλάκα όμως είναι ότι το σενάριο επαληθεύτηκε στην πράξη! 16 χρονών ήταν τότε η Sandra Dee και ερωτεύτηκαν σφόδρα. Σε ένα μήνα πάρθηκαν και στο χρόνο επάνω γεννήθηκε και ο γιος τους.
Φυσικά στην ταινία κυριαρχεί το γοητευτικό ζευγάρι Rock Hudson - Gina Lollobrigida. Λαμπρά αστέρια πρώτου μεγέθους της εποχής. Εκπέμπουν από μόνοι τους τέτοια ακτινοβολία, που είναι ασορτί με τον λαμπερό καλοκαιρινό Ιταλιάτικο ήλιο.
Για τη υπόθεση να πούμε πως πρόκειται για ανάλαφρη κωμωδιούλα της εποχής που σαν υπόθεση δείχνει την ηλικία της, αλλά αυτό καθόλου δεν μειώνει την ευθυμία και την χαλάρωση που μας προκαλεί.
Το DVD το προμηθεύτηκα από το PlayCom. Είναι widescreen με εξαιρετική ανάλυση που αφήνει να φανούν τα πλεονεκτήματα του Technicolor σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Ζωντανά και ζωηρά χρώματα που λες και η ταινία γυρίστηκε πέρσι-πρόπερσι.
Τους ελληνικούς υπότιτλους τους βρήκα στο internet.
Last edited by a moderator:
Stellios papa
AVClub Fanatic
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
γεια σου Γιαννη
δινεις μαθηματα στην νεολαια
οι καλοι μαθητες ειναι λιγοι ομως
που ναναι τωρα η τζινα ο Μπομπυ ο Ροκ ?
.
γεια σου Γιαννη
δινεις μαθηματα στην νεολαια
οι καλοι μαθητες ειναι λιγοι ομως
που ναναι τωρα η τζινα ο Μπομπυ ο Ροκ ?
.
Re: Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Μόνο η Τζίνα την έχει γλυτώσει μέχρι τώρα.
Οι υπόλοιποι είναι από χρόνια στη γείτονα των αγγέλων.:angel:
Ο Μπόμπυ μάλιστα από τα 37 του και η Σάντρα στα 62 της.
Μόνο η Τζίνα την έχει γλυτώσει μέχρι τώρα.
Οι υπόλοιποι είναι από χρόνια στη γείτονα των αγγέλων.:angel:
Ο Μπόμπυ μάλιστα από τα 37 του και η Σάντρα στα 62 της.
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες
Σκηνοθεσία: Jacques Tourneur
Σενάριο: Curt Siodmak
Φωτογραφία: J. Roy Hunt
Μοντάζ: Mark Robson
Ηθοποιοί: Frances Dee, Tom Conway, Christine Gordon
Ξεχάστε ότι ξέρατε για τα Ζόμπι του Ρομέρο.
Καμία σχέση.
Όχι μόνο δεν συναντάμε φρικιαστικά όντα να καταβροχθίζουν σάρκες ζωντανών, αλλά αντίθετα ταξιδεύουμε σε ένα ρομαντικό ονειρικό αλλά ταυτόχρονα μυστηριώδες και γεμάτο αγωνία τοπίο.
Πολύ μεγάλος ο Jacques Tourneur .Και εδώ κατά πολλούς έκανε μία από τις καλλίτερες ταινίες του. Ψιθυριστό αριστούργημα ονομάζεται από μερικούς αυτή η ταινία και αυτό γιατί ο Tourneur προσπαθεί να κάνει τους ηθοποιούς του να μιλάνε χαμηλόφωνα, για να μην ενοχλήσουν τη μυσταγωγία και την εύθραυστη ατμόσφαιρα της εικόνας.
Φυσικά δεν είναι ο μόνος που εμπνέεται από την Τζέην Έυρ της Μπροντέ και μας παρουσιάσει μια δικιά του εκδοχή. Το ίδιο έκανε και ο Χίτσκοκ στη Ρεβέκα του.
Στη θέση της Τζέυν έχουμε μια νεαρή νοσοκόμα, την Μπέτση, η οποία έρχεται από την πατρίδα της τον Καναδά στης Αντίλλες για να κουράρει την άρρωστη γυναίκα ενός ευρωπαίου γαιοκτήμονα. Εκεί θα έρθουν σε σύγκρουση οι πεποιθήσεις της ανάμεσα στο ορθολογικό, που πρεσβεύει η δυτική κουλτούρα της και στο μεταφυσικό, που επικρατεί στην εξωτική αυτή περιοχή.
Η δυστυχής ασθενής είναι Ζόμπι, κατά την έννοια ότι είναι κατατονική, έχει ανοικτά τα μάτια της αλλά δεν φαίνεται να βλέπει τίποτα και γενικός έχει την όψη υπνοβάτη που δεν ξυπνάει ποτέ.
Για τους ντόπιους όμως και για ελάχιστους ευρωπαίους που έχουν επηρεαστεί από την ντόπια κουλτούρα, η γυναίκα έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση από μαγείες Βουντού.
Η νοσοκόμα που επιμένει να θεραπεύσει την ασθενή της, όταν έχει εξαντλήσει ανεπιτυχώς όλες τις δυνατότητες που της δίνει η δυτική επιστήμη, πέφτει στον πειρασμό να δοκιμάσει και τις ντόπιες δοξασίες και οδηγεί την άρρωστη γυναίκα σε τελετή Βουντού.
Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι καθόλου περίεργο ούτε και στις μέρες μας. Πόσοι από μας αλήθεια, αν και θέλουμε να θεωρούμαστε ορθολογιστές, δεν ρίχνουμε κλεφτές ματιές πότε-πότε στο ωροσκόπιό μας, δεν φτύνουμε παιδάκια για να μην τα ματιάσουμε και δεν αναζητούμε την εξ ύψους παρέμβαση όταν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν πολύ δύσκολα;
Τελικά η ταινία είναι η αποθέωση της διφορούμενης πραγματικότητας. Μέχρι το τέλος δεν μας δίδεται καμία σαφή εξήγηση για το αν υπάρχει πράγματι μαγεία Βουντού, ή αν όλα οφείλονται στα αποτελέσματα του τροπικού πυρετού και σε συμπτώσεις.
Η ταινία έχει παιχθεί αρκετές φορές σε διάφορα φεστιβάλ και αφιερώματα στη χώρα μας. Έχει επίσης παιχθεί και στην τηλεόραση. Ποτέ όμως δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD εδώ.
Υπήρχε λοιπόν ένα καινό υποτίτλων που ανέλαβα να το καλύψω.
Τους μετέφρασα, τους ετοίμασα και μπορείτε να τους βρείτε εδώ:
I Walked with a Zombie (1943)
Περπάτησα Με Ένα Ζόμπι
Σκηνοθεσία: Jacques Tourneur
Σενάριο: Curt Siodmak
Φωτογραφία: J. Roy Hunt
Μοντάζ: Mark Robson
Ηθοποιοί: Frances Dee, Tom Conway, Christine Gordon
Ξεχάστε ότι ξέρατε για τα Ζόμπι του Ρομέρο.
Καμία σχέση.
Όχι μόνο δεν συναντάμε φρικιαστικά όντα να καταβροχθίζουν σάρκες ζωντανών, αλλά αντίθετα ταξιδεύουμε σε ένα ρομαντικό ονειρικό αλλά ταυτόχρονα μυστηριώδες και γεμάτο αγωνία τοπίο.
Πολύ μεγάλος ο Jacques Tourneur .Και εδώ κατά πολλούς έκανε μία από τις καλλίτερες ταινίες του. Ψιθυριστό αριστούργημα ονομάζεται από μερικούς αυτή η ταινία και αυτό γιατί ο Tourneur προσπαθεί να κάνει τους ηθοποιούς του να μιλάνε χαμηλόφωνα, για να μην ενοχλήσουν τη μυσταγωγία και την εύθραυστη ατμόσφαιρα της εικόνας.
Φυσικά δεν είναι ο μόνος που εμπνέεται από την Τζέην Έυρ της Μπροντέ και μας παρουσιάσει μια δικιά του εκδοχή. Το ίδιο έκανε και ο Χίτσκοκ στη Ρεβέκα του.
Στη θέση της Τζέυν έχουμε μια νεαρή νοσοκόμα, την Μπέτση, η οποία έρχεται από την πατρίδα της τον Καναδά στης Αντίλλες για να κουράρει την άρρωστη γυναίκα ενός ευρωπαίου γαιοκτήμονα. Εκεί θα έρθουν σε σύγκρουση οι πεποιθήσεις της ανάμεσα στο ορθολογικό, που πρεσβεύει η δυτική κουλτούρα της και στο μεταφυσικό, που επικρατεί στην εξωτική αυτή περιοχή.
Η δυστυχής ασθενής είναι Ζόμπι, κατά την έννοια ότι είναι κατατονική, έχει ανοικτά τα μάτια της αλλά δεν φαίνεται να βλέπει τίποτα και γενικός έχει την όψη υπνοβάτη που δεν ξυπνάει ποτέ.
Για τους ντόπιους όμως και για ελάχιστους ευρωπαίους που έχουν επηρεαστεί από την ντόπια κουλτούρα, η γυναίκα έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση από μαγείες Βουντού.
Η νοσοκόμα που επιμένει να θεραπεύσει την ασθενή της, όταν έχει εξαντλήσει ανεπιτυχώς όλες τις δυνατότητες που της δίνει η δυτική επιστήμη, πέφτει στον πειρασμό να δοκιμάσει και τις ντόπιες δοξασίες και οδηγεί την άρρωστη γυναίκα σε τελετή Βουντού.
Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι καθόλου περίεργο ούτε και στις μέρες μας. Πόσοι από μας αλήθεια, αν και θέλουμε να θεωρούμαστε ορθολογιστές, δεν ρίχνουμε κλεφτές ματιές πότε-πότε στο ωροσκόπιό μας, δεν φτύνουμε παιδάκια για να μην τα ματιάσουμε και δεν αναζητούμε την εξ ύψους παρέμβαση όταν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν πολύ δύσκολα;
Τελικά η ταινία είναι η αποθέωση της διφορούμενης πραγματικότητας. Μέχρι το τέλος δεν μας δίδεται καμία σαφή εξήγηση για το αν υπάρχει πράγματι μαγεία Βουντού, ή αν όλα οφείλονται στα αποτελέσματα του τροπικού πυρετού και σε συμπτώσεις.
Η ταινία έχει παιχθεί αρκετές φορές σε διάφορα φεστιβάλ και αφιερώματα στη χώρα μας. Έχει επίσης παιχθεί και στην τηλεόραση. Ποτέ όμως δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD εδώ.
Υπήρχε λοιπόν ένα καινό υποτίτλων που ανέλαβα να το καλύψω.
Τους μετέφρασα, τους ετοίμασα και μπορείτε να τους βρείτε εδώ:
Last edited: