Η πρόσφατη Παρουσίαση του Κώστα για τον Scott Joplin μου θύμισε ένα δίσκο τον οποίο έχω εδώ και χρόνια και για τον οποίο είναι ευκαιρία να γράψω δυό λόγια. Αυτουργός ο Marcus Roberts (τυφλός από μικρή ηλικία) ο οποίος έχει θητεύσει δίπλα στον Wynton Marsalis. Στο δίσκο αυτό ''περιποιείται'' οκτώ συνθέσεις του Joplin πλαισιώνοντάς τις με οκτώ δικές του. Στις δικές του συνθέσεις το rag-time στοιχείο είναι από αρκετό έως ελάχιστο. Το Everything's Cool ξεχειλίζει από rag-time, το From Rags To Riches πατάει με το ένα πόδι στο παρελθόν και με το άλλο στο σήμερα ενώ το Hidden Hues έχει αρκετά Debussy-ικά στοιχεία. Στο The Joy Of Joplin (σύμφωνα με τον ίδιο τον Roberts) προσπάθησε να αποδώσει τι θα έπαιζε impromptu ο ίδιος ο Scott Joplin μεταξύ φίλων σε μια Joplin-ιάδα*.
Τα κομμάτια του Joplin όμως είναι αυτά τα οποία δίνουν ώθηση στο δίσκο. Όλα τα blue chips είναι εδώ. Στις διασκευές αυτές η αύρα είναι σαφώς rag-time αλλά με πιο φρέσκια ματιά και με αρμονικά στοιχεία πιο σύγχρονης jazz. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το διαβολεμένο αριστερό χέρι του Roberts και η εντυπωσιακή ανεξαρτησία του από το δεξί. Στο Entertainer σε ορισμένα σημεία νομίζει κάποιος ότι ο πιανίστας παίζει διαφορετικά κομμάτια στο κάθε χέρι.
Για όσους γνωρίζουν τη μουσική του Joplin και είναι ανοιχτοί σε ''πειράγματα'' των πρωτοτύπων ο δίσκος θα αποτελέσει ευχάριστο άκουσμα. Όσοι ξεκινάνε τώρα με τη μουσική του Joplin ίσως είναι καλύτερα να ψάξουν για πιο ορθόδοξες προσεγγίσεις. Όλοι όμως ούτως ή άλλως θα απολαύσουν την γεμάτη ζωή μουσική του σπουδαίου Scott Joplin.
Τα κομμάτια του Joplin που περιλαμβάνονται είναι:
The Entertainer
Maple Leaf Rag
The Easy Winners
Bethena's Waltz
The Magnetic Rag
Elite Syncopation
Gladiolus Rag
A Real Slow Drag (Treemonisha)
* κατ'αντιστοιχία της Σουμπερτιάδας
Last edited: