Ερώτηση παγίδα Κώστα;
Τι θα μπορούσα άραγε να απαντήσω;
Τέλος πάντων, αφού το ζητάς...
Α. -1) Κατ' αρχήν με τους φανατικούς δεν υπάρχει κάν λόγος να ασχοληθούμε. Οι αντιλήψεις τους, όπως έγραψα πιο πάνω, δεν στηρίζονται σε λογικά και πραγματικά στοιχεία, αλλά έχουν χαρακτηριστικά τυφλής
θρησκευτικής πίστης. Είναι μάταιο να ασχοληθούμε μαζί τους.
-"Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα"! λέει η παροιμία.
2) Στους φανατικούς αρνητές περιλαμβάνονται και οι επαγγελματίες αρνητές, εκείνοι οι οποίοι κερδίζουν από αυτή τη δουλειά. Χρήματα, φήμη, επιρροή. Όπως αυτοί οι κύριοι που μας
έδειξε πιο πάνω ο φίλος μας ο
Haagenti.
Αυτοί χρειάζονται άλλου είδους αντιμετώπιση:
Συστηματικά και μεθοδικά να αποκαλύπτονται και να εκτίθενται τα ψέματα και οι ανακρίβειες που χρησιμοποιούν. Επίσης το ύποπτο (συνήθως) παρελθόν και παρόν τους. Ότι αυτοί οι άνθρωποι προέρχονται από πολιτικούς χώρους της ίδιας περίπου
κατεύθυνσης παρά τις μεταξύ τους διαφορές δεν είναι τυχαίο, αλλά ας το αφήσουμε, τουλάχιστον για εδώ.
Ένα λεπτό σημείο όμως να προσέξουμε. Δεν καταδικάζουμε οποιαδήποτε αντίθετη γνώμη, φωνή και άποψη. Αλίμονο μας αν το πράξουμε. Γίνομαστε ίδιοι μ' εκείνους που θέλουμε να καταδικάσουμε. Χώρια που οι διαφορετικές απόψεις και η κριτική που στηρίζονται σε πραγματικά στοιχεία είναι και πολύ χρήσιμες. Όταν εντοπίζουμε όμως συστηματικά ψέματα και ανακρίβειες οφείλουμε να είμαστε αμείλικτοι.
Β. -1) Με εκείνους ωστόσο που είναι φοβισμένοι, σκεπτικοί, διστακτικοί, έχουν αμφιβολίες, πρέπει και αξίζει να ασχοληθούμε. Και είναι πάρα πολλοί αυτοί. Σημαντικό ποσοστό στην κοινωνία. Με αυτούς οφείλουμε να συζητάμε. Με υπομονή. Χωρίς επιθετικότητα. Να εξηγούμε ξανά και ξανά. Ενεργώντας ως άτομα.
Η άγνοια σε αυτά τα θέματα ακόμα και μεταξύ μορφωμένων ανθρώπων είναι τεράστια. Κάνετε έρευνα στον περίγυρό σας και θα το διαπιστώσετε, όπως το διαπίστωσα και εγώ. Ακόμα και στους εμβολιασμένους που υποτίθεται ότι είναι οι προσεκτικοί, που θέλουν να προστατεύονται, κυριαρχεί η άγνοια.
Ας μη μας κάνει εντύπωση.
Είμαστε σε αυτό το forum ένα σύνολο ανθρώπων με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για την επιστήμη και την τεχνολογία. Αυτό και μόνο μας δίνει μία ευχέρεια, μία επιπλέον ικανότητα να κατανοούμε πράγματα. Έχουν αναφερθεί εδώ σε τούτο το νήμα εκατοντάδες μελέτες, έρευνες, στοιχεία, υπολογισμοί και διαγράμματα. Ψάξτε. Ο καθένας στον προσωπικό του περίγυρο. Πόσοι από τους συγγενείς φίλους και γνωστούς μας είναι σε θέση να διαβάσουν, πολύ περισσότερο να τα κατανοήσουν; Κάντε το και θα αντιληφθείτε τι εννοώ.
Προς απάντηση και του Χρήστου (chrissb), ο οποίος αναρωτιέται πιο πάνω, πως γίνεται μετά από τόσα στοιχεία και τόση ενημέρωση να υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται και αμφιβάλλουν. Και ανάμεσα τους και πολλοί με υψηλή μόρφωση. Ταυτίζομαι σε αυτό το σημείο με τον Ιάσωνα (Maestro) που το είχε εντοπίσει ως εμπειρία μερικές σελίδες πριν. (Χρειάζεται περισσότερη ανάλυση το θέμα, το καταλαβαίνω, αλλά δεν γίνεται εδώ στο συγκεκριμένο νήμα).
2) Σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο. Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποκατάσταση της γενικότερης εμπιστοσύνης που έχει καταρρεύσει. Τούτο είναι το κύριο στοιχείο (η γενική κατάρρευση της εμπιστοσύνης) στην κρίση που διανύουμε. (Στην Ελλάδα και παγκόσμια). Και πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιμετωπιστεί.
Προς αυτή την κατεύθυνση:
Να γίνει επιτέλους μία
σοβαρή, συστηματική, διαρκής και με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση Εμβολιαστική Εκστρατεία.
Και μη μου πείτε ότι ήδη γίνεται ή έχει γίνει κάτι τέτοιο γιατί "
θα τραβήξω τις κοτσίδες μου! (που δεν έχω), όπως θα έλεγε και ο αξέχαστος Σταύρος Παράβας!
Αλλά πώς πρέπει να είναι μία σωστή εμβολιαστική εκστρατεία;
α) Σοβαρή. Για να είναι σοβαρή πρέπει να λέμε στον κόσμο την αλήθεια. Μισές ή μισοκρυμμένες αλήθειες φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα. Οφέλη και τυχόν παρενέργειες πρέπει να αναφέρονται όπως ακριβώς είναι, χωρίς προσπάθεια εξωραϊσμού. Την πονηριά ο κόσμος την διαισθάνεται αμέσως. Αλλά όταν διαπιστώσει ότι λες την αλήθεια, τότε εμπιστεύεται.
Την αλήθεια, όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, (χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, όπως λέμε και στα νομικά)!
Για να είναι σοβαρή, πρέπει επίσης να την οργανώσουν οι πιο σοβαροί άνθρωποι που διαθέτει μία χώρα, ανεξαρτήτως κοινωνικής και ιδεολογικής προέλευσης, αλλά αυτό είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία, οπότε την αφήνουμε...
β) Συστηματική. Να εξηγείται με επιστημονικό, αλλά απλό και κατανοητό τρόπο τι είναι τα εμβόλια, πώς φτιάχνονται, με ποιο τρόπο και πόσο μας προστατεύουν. Η άγνοια που κυριαρχεί ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη είναι απίστευτη. Και η πληροφόρηση να γίνεται με τρόπο προσιτό και κατάλληλο για όλα τα μορφωτικά επίπεδα, συνολικά και ξεχωριστά για κάθε ομάδα του πληθυσμού. Τα τηλεπτικά σποτάκια που είδαμε προ καιρού ήταν χαριτωμένα, αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν συνιστούν εμβολιαστική εκστρατεία.
Να χρησιμοποιούνται όλα τα κατάλληλα μέσα (Τύπος, TV, Ράδιο, Internet, Εκδηλώσεις) και όχι μόνο ορισμένα κατ' επιλογή ή για οικονομία.
γ) Διαρκής και συνεχής. Η εμβολιαστική εκστρατεία δεν εξαντλείται σε μερικά μόνο ευκαιριακά μηνύματα. Πρέπει να έχει διάρκεια ώστε να εμπεδώνεται από τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία του πληθυσμού. Θυμάται κανείς πόσα χρόνια κράτησε προπολεμικά και μεταπολεμικά η εκστρατεία για την αντιμετώπιση της ελονοσίας; Που γι' αυτήν έγραφαν ακόμα και τα βιβλία του Δημοτικού; Ή η εμβολιαστική εκστρατεία για την πολιομυελίτιδα;
δ) Να εξασφαλίζει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Για να συμβεί αυτό πρέπει
να συμμετάσχουν στη
διαμόρφωση και
υλοποίηση της εμβολιαστικής εκστρατείας με προτάσεις και ανθρώπους οι κυριότεροι πολιτικοί, κοινωνικοί, επαγγελματικοί και συνδικαλιστικοί φορείς. Με μία ιδιαίτερη έμφαση στις επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
Η συναίνεση είναι μία από τις προϋποθέσεις για να πετύχει η εμβολιαστική εκστρατεία.
Εδώ γελάνε, διότι η συναίνεση και ευρύτερη
συμμετοχή είναι περίπου ανέκδοτο για τη χώρα μας (και για άλλες χώρες). Είναι κάτι εντελώς απίθανο. Αφού όμως έπρεπε να γράψω τη γνώμη μου, τι θεωρώ σωστό, ας το γράψω και ας το πάρει ο αέρας!
Γ.) Τα ίδια ισχύουν ανάλογα, όσο το δυνατόν και για την τακτική ενημέρωση. Αν τη θέλουμε ουσιαστική και όχι κατ' επίφαση...
Υ.Γ. Κώστα, δεν πιστεύω τώρα να μου έχεις παράπονο; Την απάντησα την ερώτηση!