Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

[supersonic]

Re: Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

H παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς Mέλος-Διαχειριστής δίνει πολύ μεγάλα πλεονεκτήματα και οχι μόνο dirty job.Σε καμία ομάδα ακόμα και σε φορουμ δεν υπάρχει συντονιστής -διαχειριστής -μέλος.

ζευγάς - παππάς κι όσο αντέξουμε.:firstprize:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Chief εγραψα για συνδεση τής μουσικής μέ τήν κοινωνία,όχι για ψοφοδεείς καλλιτέχνες,που το παίζουν ρόκ.Ετερον-εκάτερον.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

αυτά περί ροκ και κοινωνίας τα ακούω βερεσέ.

κι οι Αμερικάνοι πιλότοι στο Βιετνάμ βερεσέ τα άκουγαν: βομβάρδιζαν ακούγοντας Grateful Dead -bye-

 

[Σπύρος Σούρλας]

Τι να κανουμε ,εμείς πού είχαμε ´προβληματική εφηβεία´έχουμε και τα ανάλογα κουσούρια.
´Καθαρή Τέχνη´πρεσβευαν οι ´α-προβληματικοί´.Αυτοι θεωρουσαν τήν τεχνη ξεκομμενη απο τήν κοινωνία -και by the way περνούσαν και ένα λεπιδάκι τήν κοινωνία καί τούς ´κατώτερους προβληματικούς´,ενώ οι ιδιοι εθαυμαζαν τα γοτθικά δημιουργήματα-

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Ελεος βρε chief : σιγά σιγά θα μας πείς ροκ και τους Guns & Roses

 

[Σπύρος Σούρλας]

Ο Αξελ???Γιατί ,τί τού λείπει.Η κιθάρα πάει συννεφο.:speechless-smiley-0

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

κι οι Αμερικάνοι πιλότοι στο Βιετνάμ βερεσέ τα άκουγαν: βομβάρδιζαν ακούγοντας Grateful Dead -bye-

Αν πιστέψουμε την "Αποκάλυψη Τώρα" , μάλλον τις Βαλκυρίες ακούγανε .

 

[Δημήτρης Ν.]

Για μένα πάντως ο ορισμός του ροκ είναι οι Rolling Stones :grinning-smiley-043 και ο Jimmy Hendrix και ποσώς μ' ενδιαφέρει αν συμφωνείτε ή όχι .

Και επειδή το ζήτημα είναι υφολογικό - πάντα για μένα - προτιμώ το Future Days από το π.χ. VU and Nico ( ίσως γιατί σιχαίνομαι τον Warhol ) . H αίσθηση εσωτερικής πληρότητας που αποκομίζεις από το πρώτο δεν συγκρίνεται με την ενέργεια ( του δεύτερου .

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Ο Αξελ???Γιατί ,τί τού λείπει.Η κιθάρα πάει συννεφο.:speechless-smiley-0

Τον Αξελ τον έχει βαρέσει η τεστοστερόνη στον εγκέφαλο. Του λείπει λίγο νταηλίκι, λίγο αίσθημα αποξένωσης, λίγη δυσαρέσκεια. Και μπόλικο ταλέντο

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

το Future Days

εύκολα ο Χειρότερος δίσκος των Can.
είπα να τον κρατήσω για να έχω πλήρη δισκογραφία αλλά δεν μου έκανε καρδιά να τους ακούω σε τέτοιο χάλι: το χάρισα, μαζί με το Flow Motion.

 

[Δημήτρης Ν.]

Μακράν ο καλύτερος δίσκος των Can . Η δομική πληρότητα του αγγίζει το συμφωνικό μεγαλείο . Σταθερά εδώ και χρόνια ένας από τους πέντε καλύτερους δίσκους μου .

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

"Λοιπόν, δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά εδώ μέσα είμαστε μιά ωραία ατμόσφαιρα":flipout:

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

"Λοιπόν, δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά εδώ μέσα είμαστε μιά ωραία ατμόσφαιρα":flipout:

Συμφωνούμε ανυπερθέτως . Οπως άλλωστε και στο Flowmotion , που είναι σαφώς το χειρότερο Can , έτη φωτός χειρότερο και από το Inner Space .

 

[Γιώργος Κουν.]

Κι αν ήτανε να έχω μόνο ένα απο Can, ποιό θα μου προτείνατε;

 

[supersonic]

Ελεος βρε chief : σιγά σιγά θα μας πείς ροκ και τους Guns & Roses

εεε
εγώ έλεγα γιά μένα....:grandpa:
Δεν ξέρω αν είναι ροκ τα παληκάρια...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Κι αν ήτανε να έχω μόνο ένα απο Can, ποιό θα μου προτείνατε;

Σήμερα το EGGE BAMYASI. Χθές το SOUNDTRACKS. Προχθές το MONSTER MOVIE. Αύριο το μισό TAGO MAGO.

Είμαστε ...αναποφάσιστοι

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Δεν ξέρω αν είναι ροκ τα παληκάρια...

Μην υποτιμάς τον εαυτό σου chief: σιγά που δεν ξέρεις.
"Χωριό που φαίνεται..."

 

[Δημήτρης Ν.]

Κι αν ήτανε να έχω μόνο ένα απο Can, ποιό θα μου προτείνατε;

Το "Future Days" ΦΥΣΙΚΑ .

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

μην τον ακούς Γιώργο: το Future Days είναι το λιγότερο CAN από όλα: το λιγότερο τολμηρό, το λιγότερο avant garde, το λιγότερο πειραματικό.
"Απορία ψάλτου" με ανεμομαζώματα, πάνω που έφευγε ο Suzuki

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

μην τον ακούς Γιώργο: το Future Days είναι το λιγότερο CAN από όλα: το λιγότερο τολμηρό, το λιγότερο avant garde, το λιγότερο πειραματικό.

Μέγιστο λάθος . Εκεί που οι Can μέχρι το Future days έγραφαν στρωτά θέματα με σχεδόν ροκ χαρακτήρα , αίφνης ξανοίχτηκαν σε ένα χαλαρό σύμπαν , το οποίο αντιμετώπισαν ως ολότητα , μη επιτρέποντας στα επι μέρους στοιχεία να καθορίσουν την τελική του μορφή , με αποτέλεσμα να θέσουν τον ακροατή ενώπιον της Μεγάλης Εικόνας ( Χα χα μνημείο ασάφειας αυτό που έγραψα -πού'σαι Τάκη :flipout: ) . Αυτό που θέλω να πω και δεν τα καταφέρνω και τόσο καλά ( είναι πολύ δύσκολο να μιλάς για πράγματα που έχεις βιωματικά δεθεί μαζί τους εδω και χρόνια ) είναι ότι σε όλη την διάρκεια του Future Days υποβόσκει μιά ένταση που δεν ολοκληρώνεται παρά μόνον προς το τέλος κάθε σύνθεσης . Οι κιθάρες και τα σύνθις τονίζουν την αβεβαιότητα , ενώ τα ντράμς συνεισφέρουν την Λύση στο πάζλ της Υπαρξης . Και λέω Υπαρξη , διότι το Future Days , χαρακτηρίζεται από την ρευστότητα που κυριαρχεί στον Κόσμο , στο Σύμπαν , όντας απολύτως αιθέριο και συνάμα εξαιρετικά γήϊνο αφού η πολυρρυθμική βάση του Libezeit θυμίζει Αφρικάνικους ντράμερ .