Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

[supersonic]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

και μικρό είναι το μάτι σου: θέλει 3 σαν τον αράπη

τον αράπη τον γκιράπη....





το σαπούνι σου χαλάς....
τέλος πάντων...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

μωρέ καλά τους τά είπε ο Κοστέλο μεθυσμένος ένα βράδυ: "σιγά την προσφορά των μαύρων στο ροκ. Το πήραμε εμείς και το κάναμε κάτι άλλο, πέρα από μουσική για ...χορευταράδες" - πέσανε να τον φάνε τότε.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

μωρέ καλά τους τά είπε ο Κοστέλο μεθυσμένος ένα βράδυ: "σιγά την προσφορά των μαύρων στο ροκ. Το πήραμε εμείς και το κάναμε κάτι άλλο, πέρα από μουσική για ...χορευταράδες" - πέσανε να τον φάνε τότε.

Eτσι ακριβώς . Ηρθαν οι Yes , Elp , King Crimson , Can , Soft Machine , Caravan κλπ και έκαναν την μουσική για χορευταράδες τέχνη.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Nαι ναι, φύγαν οι χορευταράδες και ήρθαν οι τοπογραφικοί ωκεανοί να μας πούν για τις χαμένες κουλτούρες των Ινδιάνων(!), της Κινας (!!) και της Ατλαντίδας (!!!). Εμειναν απέξω η Εβραϊκή,η Αφρικάνικη και η Ελληνο-Ρωμαϊκή για το volume 2.
Ενορχήστρωση Ντμίτρι Τιόμκιν

Θα είχε ενδιαφέρον να ψάξουμε Ποιοί είχαν την προβληματική εφηβεία τελικά

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

...γιατί έφηβος με προβλήματα είναι πολύ λιγότερο ...προβληματικός από έφηβο χωρίς καθόλου προβλήματα

 

[Σπύρος Σούρλας]

Αφού συμφωνήσω οτι η ´μή προβληματική εφηβεία´είναι στήν ουσία η προβληματική εφηβεία,θά ήθελα να προσθέσω chief ότι ουδέποτε μέ επεισες ότι γουσταρεις το ρόκ ν ρόλλ.Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θά μού πείς-και συμφωνώ-αλλά οι αγαπημένες σου επιλογές μακράν απέχουν τού ρόκ.
Επαναλαμβάνω απο όσα έχεις γράψει.....

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Αφού συμφωνήσω οτι η ´μή προβληματική εφηβεία´είναι στήν ουσία η προβληματική εφηβεία,θά ήθελα να προσθέσω chief ότι ουδέποτε μέ επεισες ότι γουσταρεις το ρόκ ν ρόλλ.Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θά μού πείς-και συμφωνώ-αλλά οι αγαπημένες σου επιλογές μακράν απέχουν τού ρόκ.
Επαναλαμβάνω απο όσα έχεις γράψει.....

αφήνοντας τα περί προβληματικής μη προβληματικής εφηβείας στην άκρη, βασικά::grandpa:

α) δεν έχω σκοπό να πείσω κανένα....:firstprize:
β) το τι γουστάρω το ξέρουν λίγοι-bye-
γ) οι αγαπημένες μου επιλογές εξαρτώνται καθαρά από τη διάθεση:Banane0:
δ) όσα έχω γράψει είναι ένα μικρό υποσύνολο των επιλογών μου:fahne90:
ε) από όσα έχω γράψει προφανώς έχεις διαβάσει ένα μικρό υποσύνολο:fahne90:
στ) δεν έχω καμιά αντιπαράθεση με κανένα:ernaehrung004:
ζ) προσέξτε με τους :twoguns: yes (το ξαναλέω) γιατί στο κάτω κάτω είμαι τοπογράφος:violent-smiley-030:

 

[supersonic]

η) επειδή αρχίσατε τις μπαμπεσιές σας θυμίζω ότι το ποστ ξεκίνησε με την αναφορά στο δίσκο του Scofield που διασκευάζει τον Ray Charles... ξέρετε εκείνο το μαύρο τυφλό με το σμόκιν, που κουνιότανε δεξιά αριστερά πάνω στο πιάνο και είχε ένα χαμόγελο κολγκεϊτ, καλή του ώρα, όπου και νάναι και που είναι (ο δίσκος) καταπληκτικός.

Η αναφορά είχε γίνει πριν ένα χρόνο.
Χαίρομαι που έστω και ξαναζεσταμένη άναψε λίγο τα αίματα.....


(Λόλα..... γκρρρρ):grinning-smiley-043

 

[supersonic]

:slapface: ωχ ήρθε ο ΚΛ....

 

[supersonic]

βέβαια θα μπορούσα να συμπληρώσω, ότι γύρω στο 69, όταν ένας δίσκος κόστιζε μιά περιουσία γιά ένα μαθητή της πρώτης γυμνασίου, υπήρχαν καταστήματα δίσκων που σου έγραφαν μιά κασέτα στην τιμή ενός 45αριού.
Σε μιά τέτοια δεν ξέρω πως έγινε η επιλογή, είχε θυμάμαι το Lady D arbanville, καπάκι το Lola και μετά το Mother's daughter από το Abraxas.

Τώρα να πω την αλήθεια? Η σειρά με την οποία μου άρεσαν ήταν 1,3,2.....

Και ειλικρινά τότε το Lola το βρήκα απίστευτα φαιδρό, αν και απίστευτα τραβηχτικό.....
Αλλά είπαμε....
Τελικά άλλος με κέρδισε.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

αφήνοντας τα περί προβληματικής μη προβληματικής εφηβείας στην άκρη, βασικά::grandpa:

α) δεν έχω σκοπό να πείσω κανένα....:firstprize:
β) το τι γουστάρω το ξέρουν λίγοι-bye-
γ) οι αγαπημένες μου επιλογές εξαρτώνται καθαρά από τη διάθεση:Banane0:
δ) όσα έχω γράψει είναι ένα μικρό υποσύνολο των επιλογών μου:fahne90:
ε) από όσα έχω γράψει προφανώς έχεις διαβάσει ένα μικρό υποσύνολο:fahne90:
στ) δεν έχω καμιά αντιπαράθεση με κανένα:ernaehrung004:
ζ) προσέξτε με τους :twoguns: yes (το ξαναλέω) γιατί στο κάτω κάτω είμαι τοπογράφος:violent-smiley-030:

Κατανοητό chief.Αλλως τε σάν διαχειριστής κρατάς και μία αντικειμενικότητα ,και μιά απόσταση,μιά και εδώ υπάρχουν διαφορετικές μουσικές απόψεις,οπότε γράφεις ενα υποσύνολο τών επιλογών σου.Κανενα πρόβλημα:music-smiley-006:

 

[supersonic]

μα αγαπητέ μου, δεν κατάλαβες.
Η αντικειμενικότητα τέλος.

Γιά όσο θα είμαι εδώ διαχειριστής ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ αντικειμενικός.

Αυτά να τα ξεχάσετε.:grandpa:
Είμαι ένα απλό μέλος, who does the dirty job.....


σιγά μη χάσω εγώ την πλάκα γιά να είμαι αντικειμενικός....
:Banane0:

 

[Δημήτρης Ν.]

Αφού συμφωνήσω οτι η ´μή προβληματική εφηβεία´είναι στήν ουσία η προβληματική εφηβεία,θά ήθελα να προσθέσω chief ότι ουδέποτε μέ επεισες ότι γουσταρεις το ρόκ ν ρόλλ.Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θά μού πείς-και συμφωνώ-αλλά οι αγαπημένες σου επιλογές μακράν απέχουν τού ρόκ.
Επαναλαμβάνω απο όσα έχεις γράψει.....

Αυτό ρε ντόκτορ , πως προέκυψε ; Είμαι περίεργος , να δω πως έφτασες σε ένα τέτοιο συμπέρασμα . Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον γουστάροντα το ροκ'εν'ρολ από τον μη ; ( και υποθέτω ροκ'εν'ρολ δεν εννοείς bill haley ; ) :smileJap:

 

[supersonic]

:damnyou: "όσο" ε?

 

[supersonic]

θυμάμαι ένα αμερικάνικο έργο καλή του ώρα....
ήταν ένας χεβιμεταλλάς με μιά κιθάρα, και κοπάναγε κάτι γρκαντζ ακόρντα...
και έρχεται μιά ξανθιά και του λεει:

wow!
I didn't know you were a rock 'n roll singer !!!:flipout:

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Σε μιά τέτοια δεν ξέρω πως έγινε η επιλογή, είχε θυμάμαι το Lady D arbanville, καπάκι το Lola και μετά το Mother's daughter από το Abraxas.

Τώρα να πω την αλήθεια? Η σειρά με την οποία μου άρεσαν ήταν 1,3,2.....

Μια από τις σπάνιες στιγμές που ταίριαξαν τα γούστα μας! :music-smiley-004: Το Lady d' Arbanville εξακολουθεί να μ' αρέσει πολύ.

 

[supersonic]

εγώ μανα 'μ τό 'πα!:grandpa:

το τι γουστάρω το ξέρουν λίγοι (και ακόμα πιό λίγοι μπορούν να το φανταστούν)...
Ενώ κάτι άλλοι .... φωνάζουν από μακρυά....



Στο κάτω κάτω είπαμε:
είμαι δίδυμος....

 

[Σπύρος Σούρλας]

Aυτός πού γουστάρει τό ρόκ απλά ακούει ρόκ.Τόσο απλά.Αν τώρα τα ονομάσουμε όλα ρόκ ,όλοι γουστάρουν ρόκ.Ο Βill Haley ειναι μάλλον πιό ρόκ απο διάφορους έντεχνους τού ρόκ..
Και για να μην επανέρχομαι κάθε φορά,ρόκ και κοινωνία πάνε πακέτο.Το 2006 χωρίς τά ανάλογα κοινωνικά δεδομένα ,λογικό είναι η μουσική να αναλώνεται σέ ´δεξιοτεχνικά κατασκευάσματα´.Ασφαλώς κάποιο μοναχικοί ταλαντούχοι παράγουν έργο..Αλλά ειναι λίγοι

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

μα αγαπητέ μου, δεν κατάλαβες.
Η αντικειμενικότητα τέλος.

Γιά όσο θα είμαι εδώ διαχειριστής ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ αντικειμενικός.

Αυτά να τα ξεχάσετε.:grandpa:
Είμαι ένα απλό μέλος, who does the dirty job.....


σιγά μη χάσω εγώ την πλάκα γιά να είμαι αντικειμενικός....
:Banane0:

H παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς Mέλος-Διαχειριστής δίνει πολύ μεγάλα πλεονεκτήματα και οχι μόνο dirty job.Σε καμία ομάδα ακόμα και σε φορουμ δεν υπάρχει συντονιστής -διαχειριστής -μέλος.

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Aυτός πού γουστάρει τό ρόκ απλά ακούει ρόκ.Τόσο απλά.Αν τώρα τα ονομάσουμε όλα ρόκ ,όλοι γουστάρουν ρόκ.Ο Βill Haley ειναι μάλλον πιό ρόκ απο διάφορους έντεχνους τού ρόκ..
Και για να μην επανέρχομαι κάθε φορά,ρόκ και κοινωνία πάνε πακέτο.Το 2006 χωρίς τά ανάλογα κοινωνικά δεδομένα ,λογικό είναι η μουσική να αναλώνεται σέ ´δεξιοτεχνικά κατασκευάσματα´.Ασφαλώς κάποιο μοναχικοί ταλαντούχοι παράγουν έργο..Αλλά ειναι λίγοι

αυτά περί ροκ και κοινωνίας Σπύρο (και όποιος άλλος τα ασπάζεται) τα ακούω βερεσέ.

Φτάνει πιά η ιστορία ότι γιά να ακούσεις ροκ πρέπει να δανείζεσαι ή να μην τρως ή ο μπαμπάς σου να έχει πάει έξορία.
Εγώ ροκ ήμουνα και σαν νέο παιδί, ευκατάστατος δεν ήμουνα αλλά τρύπιο παντελόνι ποτέ δεν είχα. Μπλουτζήν πλυμένο φορούσα και το ίδιο φοράω τώρα...
(σαν κάτι συμμαθητές μου που σχίζανε τα παντελόνια τους και τώρα φοράνε τα αρμάνια τους και πάνε στους σκύλους και ανοίγουνε φιάλες).

Εγώ ροκάς είμαι άσχετα αν ακούω (και αγοράζω - όχι απλώς αν τα παίξει ρο ράδιο) τα πιό παράξενα είδη μουσικής, που ίσως δεν ακούει κανείς εδώ μεσα από άποψης ευρύτητα γκάμας.
Δεν κατάλαβα δηλαδή, γιά να είμαι ροκάς πρέπει να ακούω μόνο Iggy Pop?