CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

Κι όμως, αν δεν απατώμαι, θυμάμαι ενα άρθρο στα ΝΕΑ που ανέφερε οτι η συνθετική δραστηριότητα του Schumann αύξανε σημαντικά στις περιόδους έξαρσης της σχιζοφρένειάς του... Πρέπει να το 'χουμε ξαναπει κι εδω.

Ο Schumann έπασχε απο Μανιοκατάθλιψη όχι απο Σχιζοφρένεια.
Στίς φάσεις τής Μανίας-δηλαδή τής Υπερβολικής εξάρσεως τής διαθέσεώς του-όντως είχε μεγαλύτερη παραγωγικότητα.
Αντιθέτως στην Κατάθλιψη δεν έγραφε σχεδόν τίποτα...
Προφανώς η Μανία του(υπάρχουν αρκετές υπο-κατηγoρίες) δεν ήταν πλήρως αποδιοργανωτική..
Υ.Γ.
Οταν πάντως κατέρρευσε πλήρως κατέληξε σε Ψυχιατρείο τής εποχής.
Δεν συνήλθε ποτέ και πέθανε εκεί.

 

[Busoni]

Mάλιστα... Υπήρχε ενα χρονοδιάγραμμα σχετικα με τις φασεις της μανίας του και την δημιουργικότητά του, αλλα δεν το βρηκα. Όντως, μετα τα 1850 αποπειράθηκε ν' αυτοκτονήσει, γλύτωσε, και τελικά πέθανε σε Ψυχιατρειο.

Υ.Γ. Πάντως το thread παραπήγε ψηλα σε θεάσεις... Τρέμε Notis :flipout:

 

[Stergito]

Σπύρο, αυτό ακριβώς εννοούσα.
Την ανάμνηση της κρίσης, πάνω στην οποία βασίζεται ο καλλιτέχνης για να δημιουργήσει.
Φυσικά μιλάμε για ελεγχόμενες περιπτώσεις, όχι για προχωρημένα στάδια.

Κι ο Ίαν Κέρτις ήταν μανιοκαταθλιπτικός, αλλά δεν πρόλαβε να καταρρεύσει. Αυτοκτόνησε.

Ο υγιής όμως δεν έχει τίποτα να θυμάται, δεν έχει περάσει από τέτοια φάση.


Όπως και να 'χει, η Τέχνη δεν ξεκινά από την έκφραση συναισθημάτων;
Ή μήπως όχι;

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

Mάλιστα... Υπήρχε ενα χρονοδιάγραμμα σχετικα με τις φασεις της μανίας του και την δημιουργικότητά του, αλλα δεν το βρηκα. Όντως, μετα τα 1850 αποπειράθηκε ν' αυτοκτονήσει, γλύτωσε, και τελικά πέθανε σε Ψυχιατρειο.

Υ.Γ. Πάντως το thread παραπήγε ψηλα σε θεάσεις... Τρέμε Notis :flipout:

Υπάρχει και σε παλιά Ψυχιατρικά Εγχειρίδια και έχει πολύ ενδιαφέρον.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

Σπύρο, αυτό ακριβώς εννοούσα.
Την ανάμνηση της κρίσης, πάνω στην οποία βασίζεται ο καλλιτέχνης για να δημιουργήσει.
Φυσικά μιλάμε για ελεγχόμενες περιπτώσεις, όχι για προχωρημένα στάδια.

Κι ο Ίαν Κέρτις ήταν μανιοκαταθλιπτικός, αλλά δεν πρόλαβε να καταρρεύσει. Αυτοκτόνησε.

Ο υγιής όμως δεν έχει τίποτα να θυμάται, δεν έχει περάσει από τέτοια φάση.


Όπως και να 'χει, η Τέχνη δεν ξεκινά από την έκφραση συναισθημάτων;
Ή μήπως όχι;

Ο Curtis επειδή κατέρρευσε και μάλιστα πολύ γρήγορα, τήν ´έκανε´...
Οπως και ο Cobain...Xωρίς φυσικά νάναι μεγάλος ....Τυχαία έγραψε το Lithium??
Τα σχόλιά μου απλά είχαν σάν στόχο να διευκρινίσουν μερικές λαϊκές δοξασίες περί συσχετίσεως αληθινής τρέλλας και δημιουργίας.
Απο εκεί και πέρα πιστεύω πώς οι Καλλιτέχνες συχνότατα κατατρύχονται απο ´εσωτερικούς δαίμονες´..Ειναι ´ιδιόρρυθμοι´αλλά μπορεί να είναι και φαινομενικά υγιείς.Ο Bach είχε 9-10 παιδιά επί παραδείγματι..
Φαίνεται πάντως να υπάρχει κάποια κρυφή πτυχή τής προσωπικότητάς τους,πού μετουσιώνεται σέ Τέχνη για να μπορέσουν να υπάρξουν όσο πιό ολοκληρωμένα γίνεται..
Και η Τέχνη δρά ´θεραπευτικά ´κυρίως γιά τούς ίδιους πού την παράγουν..
Υ.Γ.
Ο Μέτριος δεν έχει τίποτα να θυμάται...Ακόμα και ένας ταλαντούχος ´υγιής´μπορεί να επεξεργάζεται καλλιτεχνικά τούς προβληματισμούς του και να παράγει Σημαντικό έργο.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Πάντως γιά να επανέλθω στο θέμα η Παιδολαγνεία τού Taylor δεν με αφορά..
Οταν ακούω Μουσική ξεχνάω τό βιογραφικό τού Καλλιτέχνη...
Οπως και όταν διαβάζω Εζρα Πάουντ αδυνατώ να θυμηθώ πώς για μιά περίοδο υμνούσε τον Φασισμό...
Αντιστρόφως οταν ακούσω καμιά φορά Μπακαλάκο στο ράδιο αδυνατώ να ξεχάσω πώς ήταν ΠΑΣΟΚ..
Διαστροφές ακροατών..:afro::afro:

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

Ο Curtis επειδή κατέρρευσε και μάλιστα πολύ γρήγορα, τήν ´έκανε´...
Οπως και ο Cobain...Xωρίς φυσικά νάναι μεγάλος ....Τυχαία έγραψε το Lithium??
Τα σχόλιά μου απλά είχαν σάν στόχο να διευκρινίσουν μερικές λαϊκές δοξασίες περί συσχετίσεως αληθινής τρέλλας και δημιουργίας.
Απο εκεί και πέρα πιστεύω πώς οι Καλλιτέχνες συχνότατα κατατρύχονται απο ´εσωτερικούς δαίμονες´..Ειναι ´ιδιόρρυθμοι´αλλά μπορεί να είναι και φαινομενικά υγιείς.Ο Bach είχε 9-10 παιδιά επί παραδείγματι..
Φαίνεται πάντως να υπάρχει κάποια κρυφή πτυχή τής προσωπικότητάς τους,πού μετουσιώνεται σέ Τέχνη για να μπορέσουν να υπάρξουν όσο πιό ολοκληρωμένα γίνεται..
Και η Τέχνη δρά ´θεραπευτικά ´κυρίως γιά τούς ίδιους πού την παράγουν..
Υ.Γ.
Ο Μέτριος δεν έχει τίποτα να θυμάται...Ακόμα και ένας ταλαντούχος ´υγιής´μπορεί να επεξεργάζεται καλλιτεχνικά τούς προβληματισμούς του και να παράγει Σημαντικό έργο.

Ακριβώς.:a0210:
Ολα τα λεφτά στο υστερόγραφο.
Από την άλλη,βαρέθηκα να θεοποιείται ο κάθε καμμένος ή "προβληματικός" γιατί βολεύει αρκετές συνειδήσεις.

 

[Stergito]

Re: Απάντηση: CTI ( Cecil Taylor Ingenuity )

Πάντως γιά να επανέλθω στο θέμα η Παιδολαγνεία τού Taylor δεν με αφορά..
Οταν ακούω Μουσική ξεχνάω τό βιογραφικό τού Καλλιτέχνη...
Οπως και όταν διαβάζω Εζρα Πάουντ αδυνατώ να θυμηθώ πώς για μιά περίοδο υμνούσε τον Φασισμό...
Αντιστρόφως οταν ακούσω καμιά φορά Μπακαλάκο στο ράδιο αδυνατώ να ξεχάσω πώς ήταν ΠΑΣΟΚ..
Διαστροφές ακροατών..:afro::afro:

Αυτό ισχύει κατά τη γνώμη μου, διότι υπάρχουν δυο είδη καλλιτεχνών:

Οι πρώτοι, αυτοί που κυνηγάμε μανιωδώς εδώ μέσα, παράγουν Τέχνη για να εκφραστούν. Είτε για να θέσουν τους προβληματισμούς τους με τρόπο που να "προσλαμβάνεται" εύκολα (βλ. επαναστατικά τραγούδια, φερ' ειπείν), είτε επειδή θέλουν να "ξορκίσουν" τους εξωτερικούς τους δαίμονες, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.

Οι δεύτεροι, είναι οι θιασώτες του "το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα ουδείς". Είναι οι καθαροί επιδειξίες, οι άνθρωποι που προσπαθούν να το παίξουν καλλιτέχνες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά... τσαρλατάνοι.
Αυτών το βίο και την πολιτεία κρίνουμε πολύ ευκολότερα, επειδή και η υπόλοιπη ζωή τους, αποτελεί επέκταση της προσπάθειας για επίδειξη (να μας κυνηγήσουν οι παπαράτσι, να μας γράψουν τα περιοδικά, να μας δείξει η τηλεόραση).