Re: Απάντηση: Audiolab 8000 Πόλωση και Προβλήματα
Το ουσιωδες θα ειναι να μεινεις ευχαριστημενος απο το ακουσμα .
Φιλικα
Σακης Πετροπουλος
Θα ξεκινήσω από εδώ και θα πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Πετρόπουλο για την δουλειά, το μεράκι αλλά και την επιμονή/υπομονή που έδειξε στα αγαπητά μου παιχνίδια.
Δεδομενης της ευκαιριας διενυσχυσης και εφοσον τα μηχανηματα ειναι ακομα στον ""παγκο """ θα μπορουσε να γινει tuning σχεδιασμενο με αυτην την προσεγγιση αποκλειστικα για αυτη την εφαρμογη .
Σημαινει οτι ο 8000Α που θα εχει σχετικα ευκολοτερο καθηκον σε οτι αφορα το φορτιο αλλα δυσκολο καθηκον σε οτι αφορα τον ηχο ( μεσαια - υψηλα ) θα μπορουσε να πολωθει οσο γινεται πιο ψηλα ωστε να πλησιασει την ταξη Α το οποιο ειναι πολυ γνωστο οτι προσθετει ιδιαιτερη γλυκα στον ηχο πιο καθαρα και γλυκα πριμα , μεγαλυτερη αναλυτικοτητα και πολυ καθαρα και upfront μεσαια .
Αντιθετα για τα μπασσα οπου μονο η ταχυτητα ειναι απαιτηση μπορεις ευκολα να κανεις ενα μικρο συμβιαβασμο και να μειωσεις την πολωση σαφως οχι κατω απο τα αποδεκτα ορια ωστε να κερδισεις ισχυ και ασφαλεια χωρις υψηλες θερμοκρασιες φυσικα ακριβως πανω στο οριο που δεν θα επιρεαστει η ποιοτητα του ηχου .
Φιλικα
Σακης Πετροπουλος
Θα καταθέσω τις πρώτες εντυπώσεις μετά από ακροάσεις μόλις μιας εβδομάδας... σε εντάσεις χαμηλές.
Το σετάπ είναι αυτό που γνώριζα... δλδ ο 8000A να οδηγεί τα B&W P4 με πηγή το CD Player της Harman Kardon.
Έτσι έχω την ευκαιρία να συγκρίνω αυτό που χρόνια άκουγα με αυτό που παρέλαβα μετά τις περιποιήσεις του κ. Πετρόπουλου.
Για διενισχύσεις κλπ κλπ... αργότερα. Πολύ αργότερα.
Θα ξεκινήσω λοιπόν αναφέροντας πως το μηχάνημα έχει αλλάξει, σχεδόν μεταμορφωθεί, ΧΩΡΙΣ να αλλάξει ο γενικότερος χαρακτήρας του.
Αγοράστηκε για ακροάσεις ροκ μουσικής και ομολογώ ότι ποτέ δεν με απογοήτευσε.
Είχε την απαιτούμενη ταχύτητα... θα τον έλεγα σχετικά αναλυτικό, με καλές υψηλές, πολύ πολύ ικανοποιητικά χαμηλά τόσο σε όγκο όσο και σε ταχύτητα... αλλά κάπως ισχνή μεσαία περιοχή.
Μεσαία περιοχή που όμως νοιώθω ότι κάλυπταν οι χαμηλές/υψηλές του σε βαθμό τέτοιο, ώστε σε Ροκ ακούσματα να μην φαίνεται και μεγάλο μειονέκτημα.
Τουλάχιστον δεν μου έλειψαν σε βαθμό που να δυσανασχετώ στις ακροάσεις μου ή να σκέφτομαι αντικατάσταση.
Το άλλο θέμα του 8000Α ήταν (και είναι) η σαφέστατη αδυναμία του να οδηγήσει τα ηχεία μου.
Από κάποια (υψηλή ομολογουμένως) στάθμη και πάνω... τα πράγματα κάπως μπερδευόντουσαν...
Οι υψηλές τείναν προς το σιριστικό (ίσως και λόγω του ότι είναι σχετικά αναλυτικός - clinical τον χαρακτηρίζουν reviews του εξωτερικού) και το όλο σύνολο κάπου έχανε τον έλεγχο.
Και βέβαια πέφτανε και τα ρελέ. Εκεί που άκουγα, "κλικ".... και τέλος.
Μετά τις επεμβάσεις του κ. Πετρόπουλου λοιπόν, έχω να καταθέσω τα εξής: (Θυμίζω ότι παίζει μόλις 1 εβδομάδα και σε αρκετά χαμηλές εντάσεις, οπότε το ζήτημα οδήγηση ηχείων δεν θα το αγγίξουμε τώρα)
1. Τα χαμηλά του τα βρήκα το ίδιο γρήγορα/στακάτα αλλά κάπως πιο ζεστά.
2. Οι υψηλές του γλύκαναν αλλά και απέκτησαν περισσότερο βάθος/όγκο. Νοιώθω να καλύπτουν και να απλώνονται στον χώρο με τρόπο που δεν είχα ακούσει ξανά.
3. Η αποκάλυψη ήρθε από τη μεσαία περιοχή! Άνοιξε όλος ο ήχος. Άκουγα όπως δεν είχα ξανακούσει από τα ηχεία μου... Άπλωσε παντού η μουσική... Δεν έχω αλλιώς να το περιγράψω.
Όλα μου τα ακούσματα σαν να "γέμισαν"... χροιές, τοποθέτηση στο χώρο, στερεοφωνική εικόνα.... όλη αυτή την εβδμάδα αντελίφθειν την σημασία της περιοχής.
Έχανε ο ενισχυτής στο κομμάτι αυτό όντως. Αν άκουγα τώρα τον 8000Α "μαμά" θα μου κακοφαινόταν. Τότε όμως δεν γνώριζα, και ως γνωστόν.... μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω 2 ακούσματα... το Blue Lines των Massive Attack το οποίο ανοίχτηκε μπροστά μου όπως ποτέ.
Πνευστά, φωνές, κιθάρες, beats είχαν έναν ρυθμό, μια σκηνική παρουσία και γενικότερα ένα "γεμάτο" άκουσμα που δεν περίμενα/δεν γνώριζα.
Μετά από τους Massive Attack θα σας αναφέρω την εμπειρία μου από τον Craig Armstrong και το "Space Between Us"...
Με μια λέξη:
Ποίημα.
Το άλμπουμ αυτό έχει ενορχηστρώσεις λίγο έξω από τα νερά του ενισχυτή.
Δεν είναι ότι δεν το ευχαριστιόμουν παλαιότερα, αλλά όπως περιέγραψα παραπάνω, εδώ η μεσαία περιοχή χάρισε μια απίστευτη γλυκάδα στο άκουσμα.
Κάτι τελευταίο, το οποίο μπορεί και να είναι μπαρούφα... αλλά μου έκανε κάπως εντύπωση...
Ο ενισχυτής "έπαιζε" καλύτερα - πιο δυνατά από ότι παλαιότερα σε όλες τις θέσεις του ποτενσιόμετρου.
Θέλω να πώ, πώς παλαιότερα σε θέση 18:30 του ποτενσιόμετρου (ίσα ίσα ανοικτός) άκουγα - δεν άκουγα κάτι... τώρα ακούω μουσική.
Όσο περνάω σε άλλες θέσεις του ποτενσιόμετρου, τόσο πιο έντονη είναι η αίσθηση ότι παίζει "πιο δυνατά" πλέον.
Δεν ξεπέρασα την θέση 21:00... αλλά ανυπομονώ να ανέβω. Θα γράψω και άλλα σεντόνια... χαχχα χααχαχαχ αχχααχχαχα
Συγχωρήστε μου το μακρόσυρτο post όπως και ίσως κάποιος αδόκιμους τρόπους να σας περιγράψω εντυπώσεις, αλλά δεν είμαι και πολύ συνηθισμένος στο να περιγράφω όσα ακούω.
Θα συμφωνήσω με τον κ. Πετρόπουλο στο γεγονός πως ο ενισχυτής τώρα πια με προδιαθέτει να ακούσω και άλλα είδη... να πάει και αλλού το πράγμα... σγά σγά θα τον ταϊσω και με άλλα πραγματάκια να δούμε...
άμα ο ήχος δεν έγινε ξυνός και βαρετός σαν κινέζικος, τότε ελπίζω το μηχάνημα να διατηρεί ακόμα την εγγλέζικη ζεστή, απαλή και βελούδινη χροιά του.
Ομολογώ πως ζεστό, απαλό και βελούδινο δεν είχα χαρακτηρίσει ποτέ τον ενισχυτή.
Οι χαμηλές του είχαν μια γλυκάδα... αλλά ήταν πάντα "μπροστά" και γρήγορες/στακάτες.
Οι δε υψηλές καλές, αλλά βιλούδο???
Και ο δικός μου δεν είναι της Κινέζικης εποχής. Είναι ο Βρετανικός. Ο "παλαιός".
Μηχανήματα της εποχής με καταγωγή και χαρακτηριστικά του ήχου που αναφέρετε μάλλον θα έλεγα τα Arcam...