Αυτό θα ίσχυε αν το βινύλιο μπορούσε να "σώσει" όλη την πληροφορία του 24/96.
Λόγω ~70db SNR τα 24 bits γίνονται πολύ λιγότερα από 16bits (λίγο λιγότερα από 12 αν θυμάμαι καλά).
Τα 96KHz sampling rate επίσης δεν βοηθάνε πολύ το βινύλιο, μιας και η απόκριση συχνότητάς του ούτως ή άλλως δεν βλέπει ούτε με κιάλια τα 48KHz που θεωρητικά μπορεί να φτάσει το υλικό.
Ανάλογα το υλικό και τον τρόπο ανάγνωσης.
Άλλη δυνατότητα "κοψίματος" έχουν οι εταιρίες σε ένα βινύλιο που είναι σαν τσιγαρόχαρτο, άλλο σε ένα των 180 γραμμαρίων που παίζει στις 45 στροφές.
Το πρώτο χαιρόμαστε και που παίζει, το δεύτερο δεν το πλησιάζει το CD. Μόνο σε SACD έχω ακούσει τέτοια ποιότητα.
Εκεί και τα δυναμικά μπορούν να αποτυπωθούν και η απόκριση ψηλά.
Τα 48khz δεν θα τα φτάσει ούτως ή άλλως, κόβονται από την υπόλοιπη αλυσίδα, όπως και στην περίπτωση του CD.
Θεωρητικά η δυνατότητα να αποτυπωθεί αυτή η συχνότητα στο μέσο δίνει το προβάδισμα.
Πρακτικά,, ενώ το CD θα έπρεπε να έχει θέμα στις υψηλές συχνότητες (γιατί τα 44,1khz είναι θεωρητικά λίγα για τα 20khz ενώ θα έπρεπε να είναι υπέρ αρκετά για τα 50hz), ακουστικά τουλάχιστον, προσωπικά βρίσκω θέμα στις χαμηλές συχνότητες και κανένα στις υψηλές.
Τώρα θα μου πεις, ρε παππού έχεις μπει στο μεγάλο service και νομίζεις ότι ακούς και πρίμα.
Ε, ίσως και για αυτό να μη με χαλάει, τα δικά μου πρίμα είναι κάπου στα 12khz και αν.
Δεν έχει νόημα το συγκεκριμένο πείραμα, γιατί δεν θα βρεις πουθενά στη φύση κυματομορφή που να είναι τέλειο τετράγωνο.
Και το ψηφιακό έχει πρόβλημα να αναπαράξει το τετράγωνο, γιατί για να βγει τέλειο χρειάζεσαι θεωρητικά άπειρο sampling rate.
Ένα laser είναι στημένο στην τέλεια γεωμετρία ώστε να διαβάζει απόλυτα αυτό που είναι στο δίσκο. Σε οποιοδήποτε σημείο του δίσκου θα διαβάσει υπό την ίδια γωνία (κάθετα).
Μία κεφαλή είναι στημένη με τη φιλοσοφία "μη χείρον βέλτιστον". Ε, σε κάποια tracks θα είναι τέλεια η γεωμετρία στα υπόλοιπα, στο περίπου.
Από τη μία έχεις δεδομένα που διαβάζει μία κεφαλή laser, από την άλλη μία βελόνα που τρέχει σε ένα αυλάκι και ότι πιάσει έπιασε.
Σκέψου να είσαι σε ανώμαλο δρόμο με το αυτοκίνητο και να πέσεις σε κοτρόνα. Ε, το χαλίκι μετά την κοτρόνα μάλλον θα το προσπεράσεις ότι ανάρτηση και να έχεις.
Και αυτό, στα σημεία που η βελόνα ακουμπάει με την τέλεια γεωμετρία, όχι τίποτα στα τελευταία tracks του δίσκου!
Εκεί που το μάτι σου βλέπει σκαλοπάτια, ένα monster truck θα καταλάβει κατηφόρα.
Αυτό λοιπόν θεωρώ ότι δίνει το "στρογγύλεμα" που λέμε.