Ποίηση....γιατί όχι;

o-Zone

o-Zone

AVClub Addicted Member
1 August 2010
2,282
::...MilkyWay...::
Να αφιερώσω και 'γώ με τη σειρά μου, το παρακάτω ποίημα στο νέο Δήμαρχο της Αθήνας (και όχι μόνο...)

Το Πιόνι

Πολλάκις, βλέποντας να παίζουν σκάκι,
ακολουθεί το μάτι μου ένα Πιόνι
οπού σιγά-σιγά τον δρόμο βρίσκει
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Με τέτοια προθυμία πάει στην άκρη
οπού θαρρείς πως βέβαια εδώ θ’ αρχίσουν
οι απολαύσεις του κ’ οι αμοιβές του.
Πολλές στον δρόμο κακουχίες βρίσκει.
Λόγχες λοξά το ρίχνουν πεζοδρόμοι·
τα κάστρα το χτυπούν με τες πλατειές των
γραμμές· μέσα στα δυο τετράγωνά των
γρήγοροι καβαλλάρηδες γυρεύουν
με δόλο να το κάμουν να σκαλώσει·
κ’ εδώ κ’ εκεί με γωνιακή φοβέρα
μπαίνει στον δρόμο του κανένα πιόνι
απ’ το στρατόπεδο του εχθρού σταλμένο.

Aλλά γλιτώνει απ’ τους κινδύνους όλους
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.

Τι θριαμβευτικά που εδώ προφθαίνει,
στην φοβερή γραμμή την τελευταία·
τι πρόθυμα στον θάνατό του αγγίζει!

Γιατί εδώ το Πιόνι θα πεθάνει
κ’ ήσαν οι κόποι του προς τούτο μόνο.
Για την βασίλισσα, που θα μας σώσει,
για να την αναστήσει από τον τάφο
ήλθε να πέσει στου σκακιού τον άδη.

K.Π. Kαβάφης
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
 
Last edited:
o-Zone

o-Zone

AVClub Addicted Member
1 August 2010
2,282
::...MilkyWay...::
o-Zone said:
Να αφιερώσω και 'γώ με τη σειρά μου, το παρακάτω ποίημα στο νέο Δήμαρχο της Αθήνας (και όχι μόνο...)

Το Πιόνι

Πολλάκις, βλέποντας να παίζουν σκάκι,
ακολουθεί το μάτι μου ένα Πιόνι
οπού σιγά-σιγά τον δρόμο βρίσκει
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Με τέτοια προθυμία πάει στην άκρη
οπού θαρρείς πως βέβαια εδώ θ’ αρχίσουν
οι απολαύσεις του κ’ οι αμοιβές του.
Πολλές στον δρόμο κακουχίες βρίσκει.
Λόγχες λοξά το ρίχνουν πεζοδρόμοι·
τα κάστρα το χτυπούν με τες πλατειές των
γραμμές· μέσα στα δυο τετράγωνά των
γρήγοροι καβαλλάρηδες γυρεύουν
με δόλο να το κάμουν να σκαλώσει·
κ’ εδώ κ’ εκεί με γωνιακή φοβέρα
μπαίνει στον δρόμο του κανένα πιόνι
απ’ το στρατόπεδο του εχθρού σταλμένο.

Aλλά γλιτώνει απ’ τους κινδύνους όλους
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.

Τι θριαμβευτικά που εδώ προφθαίνει,
στην φοβερή γραμμή την τελευταία·
τι πρόθυμα στον θάνατό του αγγίζει!

Γιατί εδώ το Πιόνι θα πεθάνει
κ’ ήσαν οι κόποι του προς τούτο μόνο.
Για την βασίλισσα, που θα μας σώσει,
για να την αναστήσει από τον τάφο
ήλθε να πέσει στου σκακιού τον άδη.

K.Π. Kαβάφης
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
Click to expand...

Όπου "βασίλισσα", βλέπε... "τρόϊκα"! :shot:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4604338
 
Σπύρος Σούρλας

Σπύρος Σούρλας

AVClub Fanatic
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Ἀπροσδιόριστη χρονολογία

Αὐτὴ ἡ μέρα πέρασε χωρὶς καμιὰν ἀπόχρωση
Τόσο διαφορετικὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες μέρες
(Ἴσως ἡ ἀπαρχὴ ὁμοίων ἡμερῶν)
ἔσβησεν ἔτσι ἀνάλαφρα ὅπως ᾖρθε
χωρὶς νὰ παιχνιδίσει ὁ ἥλιος στὰ κλαδιὰ
Τράβηξε τὶς κουρτίνες της μὲ διάκρισην ἡ νύχτα.
Μιὰ μέρα τόσο διάφορη ἀπ᾿ τὶς ἄλλες
Χωρὶς τὰ σύμβολα τοῦ «πλήν» καὶ τοῦ «σὺν»
π᾿ αὐλακώνουν τὴ σκέψη
Χωρὶς νὰ βαραίνει κἂν τὴ ζυγαριὰ τῆς μνήμης
Πὲς σὰ μιὰ σαπουνόφουσκα ποὺ τρυπήσαμε μὲ τὴν καρφίτσα
Σὰν τὸν καπνὸ τσιγάρου χωρὶς ἄρωμα.
Ἔτσι ἔπεσε ἕνα φύλλο ἀπὸ τὸ καλαντάρι
Δίχως τὸν παραμικρότερο ἦχο
(Χάθηκε καὶ δὲν ψάξαμε νὰ τὸ βροῦμε)
Ἔμεινε τὸ συρτάρι μας ὅπως τὸ ἀφήσαμε.
Ἴσως -λές- πὼς δὲν ἤτανε κἂν μία μέρα
Μόνο που σήμερα φωνάζουν ἀρνητικὰ οἱ ἀριθμοὶ
Τὸ ρολόι γυρισμένο ἕνα ἀκόμη εἰκοσιτετράωρο
-Λές- πῶς περάσαμε ἀσυνείδητα τὰ μεσάνυχτα
Ἕναν ὁλόισιο ἀσφαλτοστρωμένο δρόμο.

Μανώλης Αναγνωστάκης.
 
Marilyn

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
Στ' αστεία παίζαμε!​

Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας
Mέσα στη μέθη του παιχνιδιού σας δώσαμε και τις γυναίκες μας
Tα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.
Nύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ' το φως της ημέρας
Mήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη
Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα
Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιος θα μας δεχτεί;​

Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας
Kλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε!​
Μανώλης Αναγνωστάκης​
 
Marilyn

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
An Eastern Ballad by Allen Ginsberg​

I speak of love that comes to mind:
The moon is faithful, although blind;
She moves in thought she cannot speak.
Perfect care has made her bleak.

I never dreamed the sea so deep,
The earth so dark; so long my sleep,
I have become another child.
I wake to see the world go wild.
 
o-Zone

o-Zone

AVClub Addicted Member
1 August 2010
2,282
::...MilkyWay...::

Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.

Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,
σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ᾿ ἀμπέλια του,
σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς.
Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο.
Μαρμάρωσαν τὰ δέντρα, τὰ ποτάμια κ᾿ οἱ φωνὲς μὲς στὸν ἀσβέστη τοῦ ἥλιου.
Ἡ ρίζα σκοντάφτει στὸ μάρμαρο. Τὰ σκονισμένα σκοίνα.
Τὸ μουλάρι κι ὁ βράχος. Λαχανιάζουν. Δὲν ὑπάρχει νερό.
Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μία μπουκιὰ οὐρανὸ πάνου ἀπ᾿ τὴν πίκρα τους.
Τὰ μάτια τους εἶναι κόκκινα ἀπ᾿ τὴν ἀγρύπνια,
μία βαθειὰ χαρακιὰ σφηνωμένη ἀνάμεσα στὰ φρύδια τους
σὰν ἕνα κυπαρίσσι ἀνάμεσα σὲ δυὸ βουνὰ τὸ λιόγερμα.

Τὸ χέρι τους εἶναι κολλημένο στὸ ντουφέκι
τὸ ντουφέκι εἶναι συνέχεια τοῦ χεριοῦ τους
τὸ χέρι τους εἶναι συνέχεια τῆς ψυχῆς τους -
ἔχουν στὰ χείλια τους ἀπάνου τὸ θυμὸ
κ᾿ ἔχουνε τὸν καημὸ βαθιὰ-βαθιὰ στὰ μάτια τους
σὰν ἕνα ἀστέρι σὲ μία γοῦβα ἁλάτι.

Ὅταν σφίγγουν τὸ χέρι, ὁ ἥλιος εἶναι βέβαιος γιὰ τὸν κόσμο
ὅταν χαμογελᾶνε, ἕνα μικρὸ χελιδόνι φεύγει μὲς ἀπ᾿ τ᾿ ἄγρια γένειά τους
ὅταν κοιμοῦνται, δώδεκα ἄστρα πέφτουν ἀπ᾿ τὶς ἄδειες τσέπες τους
ὅταν σκοτώνονται, ἡ ζωὴ τραβάει τὴν ἀνηφόρα μὲ σημαῖες καὶ μὲ ταμποῦρλα.

Τόσα χρόνια ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι διψᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται
πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα,
ἔφαγε ἡ κάψα τὰ χωράφια τους κ᾿ ἡ ἁρμύρα πότισε τὰ σπίτια τους
ὁ ἀγέρας ἔριξε τὶς πόρτες τους καὶ τὶς λίγες πασχαλιὲς τῆς πλατείας
ἀπὸ τὶς τρῦπες τοῦ πανωφοριοῦ τους μπαινοβγαίνει ὁ θάνατος
ἡ γλῶσσα τους εἶναι στυφὴ σὰν τὸ κυπαρισσόμηλο
πέθαναν τὰ σκυλιά τους τυλιγμένα στὸν ἴσκιο τους
ἡ βροχὴ χτυπάει στὰ κόκκαλά τους.

Πάνου στὰ καραούλια πετρωμένοι καπνίζουν τὴ σβουνιὰ καὶ τὴ νύχτα
βιγλίζοντας τὸ μανιασμένο πέλαγο ὅπου βούλιαξε
τὸ σπασμένο κατάρτι τοῦ φεγγαριοῦ.

Τo ψωμὶ σώθηκε, τὰ βόλια σώθηκαν,
γεμίζουν τώρα τὰ κανόνια τους μόνο μὲ τὴν καρδιά τους.

Τόσα χρόνια πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα
ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται καὶ κανένας δὲν πέθανε -
πάνου στὰ καραούλια λάμπουνε τὰ μάτια τους,
μία μεγάλη σημαία, μία μεγάλη φωτιὰ κατακόκκινη
καὶ κάθε αὐγὴ χιλιάδες περιστέρια φεύγουν ἀπ᾿ τὰ χέρια τους
γιὰ τὶς τέσσερις πόρτες τοῦ ὁρίζοντα.​

Γιάννης Ρίτσος - Ρωμιοσύνη - Ι
 
Σπύρος Σούρλας

Σπύρος Σούρλας

AVClub Fanatic
17 June 2006
62,722
Χολαργός
ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ..
Γιώργος Σεφέρης..

Ἦταν ὡραῖο τὸ Σούνιο τὴ μέρα ἐκείνη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.
πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη.
Λιγοστὰ πράσινα φύλλα γύρω στὶς σκουριασμένες πέτρες
τὸ κόκκινο χῶμα καὶ οἱ ἀσπάλαθοι
δείχνοντας ἕτοιμα τὰ μεγάλα τους βελόνια
καὶ τοὺς κίτρινους ἀνθούς.
Ἀπόμερα οἱ ἀρχαῖες κολόνες, χορδὲς μιᾶς ἅρπας ποὺ ἀντηχοῦν
ἀκόμη...

Γαλήνη

-Τί μπορεῖ νὰ μοῦ θύμισε τὸν Ἀρδιαῖο ἐκεῖνον;

Μιὰ λέξη στὸν Πλάτωνα θαρρῶ, χαμένη στοῦ μυαλοῦ
τ᾿ αὐλάκια.
Τ᾿ ὄνομα τοῦ κίτρινου θάμνου
δὲν ἄλλαξε ἀπὸ κείνους τοὺς καιρούς.
Τὸ βράδυ βρῆκα τὴν περικοπή:
«τὸν ἔδεσαν χειροπόδαρα» μᾶς λέει
«τὸν ἔριξαν χάμω καὶ τὸν ἔγδαραν
τὸν ἔσυραν παράμερα τὸν καταξέσκισαν
ἀπάνω στοὺς ἀγκαθεροὺς ἀσπάλαθους
καὶ πῆγαν καὶ τὸν πέταξαν στὸν Τάρταρο κουρέλι».
Ἔτσι στὸν κάτω κόσμο πλέρωνε τὰ κρίματά του
Ὁ Παμφύλιος ὁ Ἀρδιαῖος ὁ πανάθλιος Τύραννος

31 τοῦ Μάρτη 1971
..

Ποιημα εναντίον τής Χούντας,βασισμένο στόν Πλάτωνα(απο τήν ''Πολιτεία'')..
Ὁ Ἀρδιαῖος, τύραννος σὲ μία πόλη, εἶχε σκοτώσει τὸν πατέρα του καὶ τὸν μεγαλύτερό του ἀδερφό του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ τιμωρία του, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων τυράννων, στὸν ἄλλο κόσμο στάθηκε φοβερή. Ὅταν ἐξέτισαν τὴν καθιερωμένη ποινὴ ποὺ ἐπιβαλλόταν στοὺς ἀδίκους καὶ ἑτοιμαζόταν νὰ βγοῦν στὸ φῶς, τὸ στόμιο δὲν τοὺς δεχόταν ἀλλὰ ἔβγαζε ἕνα μουγκρητό. «Τὴν ἴδια ὥρα ἄντρες ἄγριοι καὶ ὅλο φωτιὰ ποὺ βρισκόταν ἐκεῖ καὶ ἤξεραν τί σημαίνει αὐτὸ τὸ μουγκρητό, τὸν Ἀρδιαῖο καὶ μερικοὺς ἄλλους ἀφοῦ τοὺς ἔδεσαν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια καὶ τὸ κεφάλι, ἀφοῦ τοὺς ἔριξαν κάτω καὶ τοὺς ἔγδαραν, ἄρχισαν νὰ τοὺς σέρνουν ἔξω ἀπὸ τὸ δρόμο καὶ νὰ τοὺς ξεσκίζουν ἐπάνω στ᾿ ἀσπαλάθια καὶ σὲ ὅλους ὅσοι περνοῦσαν ἀπὸ ἐκεῖ ἐξηγοῦσαν τὶς αἰτίες ποὺ τὰ παθαίνουν αὐτὰ καὶ ἔλεγαν πὼς τοὺς πηγαίνουν νὰ τοὺς ρίξουν στὰ Τάρταρα». (Πλ. Πολιτεία 616).

Απολύτως επίκαιρο γιά τούς σημερινούς Τυράννους.
 
o-Zone

o-Zone

AVClub Addicted Member
1 August 2010
2,282
::...MilkyWay...::
Εκείνος & Εκείνος (1972 επι χούντας)

http://www.youtube.com/watch?v=Seau8Jbvs9U&feature=player_profilepage

Η σειρά που τάραξε τα νερά της Ελληνικής τηλεόρασης με κείμενα γεμάτα με αντικαθεστωτικά μηνύματα και εξαιρετική απόδοση, από δύο τεράστιους ηθοποιούς!
Ο Λoυκάς(Βασίλης Διαμαντόπουλος) κι ο Σόλων(Γιώργος Μιχαλακόπουλος).
Οι αιώνιοι απροσάρμοστοι της ζωής. Οι λαϊκοί θυμόσοφοι που τριγυρνούν ελεύθεροι, σαν αλήτες, μακριά από τον δήθεν καθωσπρεπισμό, ρακένδυτοι αλλά πάντα αξιοπρεπείς, θυμίζουν και καυτηριάζουν τη δική μας ηθική ένδεια.
 
Φίλιππος Φ.

Φίλιππος Φ.

Supreme Member
12 February 2007
3,910
Αθήνα
o-Zone said:
Εκείνος & Εκείνος (1972 επι χούντας)

http://www.youtube.com/watch?v=Seau8Jbvs9U&feature=player_profilepage

Η σειρά που τάραξε τα νερά της Ελληνικής τηλεόρασης με κείμενα γεμάτα με αντικαθεστωτικά μηνύματα και εξαιρετική απόδοση, από δύο τεράστιους ηθοποιούς!
Ο Λoυκάς(Βασίλης Διαμαντόπουλος) κι ο Σόλων(Γιώργος Μιχαλακόπουλος).
Οι αιώνιοι απροσάρμοστοι της ζωής. Οι λαϊκοί θυμόσοφοι που τριγυρνούν ελεύθεροι, σαν αλήτες, μακριά από τον δήθεν καθωσπρεπισμό, ρακένδυτοι αλλά πάντα αξιοπρεπείς, θυμίζουν και καυτηριάζουν τη δική μας ηθική ένδεια.
Click to expand...

Ίσως ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει στον τομέα αυτό η Ελληνική Τηλεόραση (ιδιωτική και δημόσια) απο καταβολής της.

Τα κείμενα του Κώστα Μουρσελά, παραμένουν επίκαιρα 40 χρόνια μετά και είμαι σίγουρος οτι θα εξακολουθήσουν να είναι επίκαιρα άλλα 40 χρόνια αργότερα.
Η δέ απόδοσή τους απο τους Διαμαντόπουλο και Μιχαλακόπουλο, θα έπρεπε να διδάσκεται σε κάθε σχολή Θεάτρου...

Γιατί "έτσι είναι η ζωή, Λουκά μωρό μου", όπως θα έλεγε κι ο Σόλων...
Μαγεία (με κεφαλαίο Μ) επι της οθόνης !!
 
Emilot

Emilot

AVClub Fanatic
18 June 2006
32,852
Εξάρχεια
Απάντηση: Re: Ποίηση....γιατί όχι;

o-Zone said:
Εκείνος & Εκείνος (1972 επι χούντας)


Η σειρά που τάραξε τα νερά της Ελληνικής τηλεόρασης με κείμενα γεμάτα με αντικαθεστωτικά μηνύματα και εξαιρετική απόδοση, από δύο τεράστιους ηθοποιούς!
Ο Λoυκάς(Βασίλης Διαμαντόπουλος) κι ο Σόλων(Γιώργος Μιχαλακόπουλος).
Οι αιώνιοι απροσάρμοστοι της ζωής. Οι λαϊκοί θυμόσοφοι που τριγυρνούν ελεύθεροι, σαν αλήτες, μακριά από τον δήθεν καθωσπρεπισμό, ρακένδυτοι αλλά πάντα αξιοπρεπείς, θυμίζουν και καυτηριάζουν τη δική μας ηθική ένδεια.
Click to expand...

:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
 
Marilyn

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ-Το αγκάθι των μικρομεσαιων συνειδήσεων



Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας
ότι όσοι έχουν οξύτατη όραση
θα επιζήσουν της πρώτης κρίσεως
των καρδιακών κρίσεων
της οικουμενικής κρίσεως
ακόμη και της εσχάτης κρίσεως
αρκεί ν’ αντέξουν της κρίσεως συνειδήσεως.

Κατά τα άλλα
πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι
γιατί δεν άρχισε να βρέχει βατράχια
αν και θα επινοηθούν ειδικά αλεξιβρόχια
αποσμητικά κατά της αηδίας
έως ότου εξοικειωθούμε με την μπόχα
των νεκρών αισθημάτων κι ελπίδων.

Βρωμόμυγες, κρεατόμυγες, χρυσόμυγες.
Τι θα γίνει αλήθεια με τις κοινές μύγες
που συνωθούνται στο νεκροτομείο;
Αν θα καλλιεργήσουμε ένα είδος μύγας
Μέσα μας ας είναι το τελειότερο.
Τέλος πάντων.
Πρέπει να μεριμνήσουμε.
Λαμβάνει έκταση επιδημίας αυτή η έκλυση ηθών.
Να κάνουμε έκκληση
επίκληση στις ηθικές μας αρχές
παράκληση προς τον ύψιστο
να μας απαλλάξει
ή να μας μετεξελίξει
σε μύγες, κορέους, κουνούπια
να λείψει το δυσυπόστατο του χαρακτήρα μας
να μεταβληθούμε στους τρόμους μας
ψύλλοι, ψείρες και κάνθαροι.
 
Elina

Elina

Senior Member
13 January 2009
556
Γέρακας
Εις την Σελήνην

Εκ των του Shelley

Μήπως από ανίαν έγινες χλωμή
του ν’ αναβαίνης εις τον ουρανόν,
και προς την γην να ατενίζης,
άνευ συντρόφου να γυρίζης
μέσω αστέρων ξένων, μακρυνών.
Είναι η αλλαγή σου η παντοτεινή
ως οφθαλμού άνευ χαράς και συμπαθείας
ουδέν ευρίσκοντος άξιον ευσταθείας.

Από τα Αποκυρηγμένα
Κ. Καβάφης
 
o-Zone

o-Zone

AVClub Addicted Member
1 August 2010
2,282
::...MilkyWay...::
Βορεινή πύλη

'Ισως από την πρώτη μέρα να μην το 'ξερες
πως η θητεία τούτη δε θα τέλειωνε ποτέ.
Το δέχτηκες, όταν στα μαύρα χρόνια απάνω,
φάνηκε καθαρά πως άλλα, πιο μαύρα, θα σωριάζονταν.
Αυτό το ελάχιστο φλούδι της ζωής σου που συνεχώς μεταβαλόταν
ανάμεσα σ' εξωτερικές πιέσεις κι αντίδραση προσωπική,
είχε αποχτήσει πια κάποια συνείδηση, και διάλεγε.
'Ετσι κι αν άλλαζες τοποθεσίες, περιβολή και ιδιότητες,
κι αν γύρναγε ασταμάτητα ο τροχός προσώπων που βουλιάζαν
σε σκιές, σκιών που λευτερώνονταν σε πρόσωπα,
πάντα σε κάποια πύλη βορεινή ξαγρύπναγες σκοπός
ενάντια στο θάνατο με τ' όρθιο τρίχωμα που ορμούσε απ' έξω
στον άθλιο θάνατο που ξεπετιόταν από μέσα μας
στο θάνατο τον πιο πικρό που λούφαζε στις καρδιές κάποιων
συντρόφων,
εκεί και συ ένας φαντάρος όμοιος με τους άλλους. Μόνο
που αντί για κάνα ξεροκόμματο, άλεθες μες στα δόνιτα
σκόρπιους στίχους, μην τύχει και λίγο ξεχαστείς
μην τύχει μια στιγμή και σε νικήσει ο φόβος, η κούραση, ο ύπνος,
μέσα στις ανελέητες ώρες της νυχτερινής σου βάρδιας.

Τίτου Πατρίκιου
(από τη συλλογή "Μαθητεία 1952-1962", Πρίσμα, 1978 - ενότητα "Χρόνια της πέτρας")
 
Elina

Elina

Senior Member
13 January 2009
556
Γέρακας
Δώρο Ασημένιο Ποίημα

Ξέρω πως είναι τίποτε όλ' αυτά και πως η γλώσσα
που μιλώ δεν έχει αλφάβητο

Aφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλ-
λαβική που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους και-
ρούς της λύπης και της εξορίας

Kι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ' επιστρώσεις διαδο-
χικές φράγκικες ή σλαβικές που αν τύχει και
βαλθείς για να την αποκαταστήσεις πας αμέσως φυλακή
και δίνεις λόγο

Σ' ένα πλήθος Eξουσίες ξένες μέσω της δικής σου
πάντοτε

Όπως γίνεται για τις συμφορές

Όμως ας φανταστούμε σ' ένα παλαιών καιρών αλώνι
που μπορεί να 'ναι και σε πολυκατοικία ότι παίζουνε
παιδιά και ότι αυτός που χάνει

Πρέπει σύμφωνα με τους κανονισμούς να πει στους
άλλους και να δώσει μιαν αλήθεια

Oπόταν βρίσκονται στο τέλος όλοι να κρατούν στο χέρι
τους ένα μικρό

Δώρο ασημένιο ποίημα.

Οδυσσέας Ελύτης
 
Marilyn

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
Cezanne's Ports by Allen Ginsberg

In the foreground we see time and life
swept in a race
toward the left hand side of the picture
where shore meets shore.

But that meeting place
isn't represented;
it doesn't occur on the canvas.

For the other side of the bay
is Heaven and Eternity,
with a bleak white haze over its mountains.

And the immense water of L'Estaque is a go-between
for minute rowboats.
 
Marilyn

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Αντρέ Μπρετόν - Φασματικές στάσεις (Απόσπασμα)[/FONT]​
Δεν δίνω καμιά σημασία στη ζωή
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Δεν καρφώνω την παραμικρή πεταλούδα ζωής στη σημασία.[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Δεν σημαίνω για τη ζωή.[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Μα τα κλαριά του αλατιού τα λευκά κλαριά[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Όλες οι φυσαλίδες από σκιά[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Και οι θαλάσσιες ανεμώνες[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Κατεβαίνουν και αναπνέουν στο εσωτερικό της σκέψης μου[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Έρχονται δάκρυα που δεν χύνω[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Βήματα που δεν κάνω που είναι δύο φορές βήματα[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Και που τα θυμάται ο άλλος στην ώρα της παλίρροιας[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Τα σύρματα είναι στο μέρος του κλουβιού[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Και τα πουλιά έρχονται από πολύ ψηλά να κελαϊδήσουν μπροστά σ' αυτά τα σύρματα[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Ένας υπόγειος διάδρομος σμίγει όλα τ´αρώματα[/FONT]
 
Top Bottom