Παιδιά περί ορέξεως....
Να πω και γω λοιπον την αποψάρα μου!
Θυμάμαι οτι καλά είχαν παίξει πάντως όλοι.
υ.γ. Οι vdgg μου βγάζουν ένα απίστευτο συναίσθημα και τους βάζω ψηλότερα από αρκετά μεγαθήρια της τότε εποχής. ποτέ δεν πήραν την αναγνώριση που αξίζανε. Επίσης εντελώς συγκυριακά ήταν τότε που είχα πρωτοπάρει το still life και είχε πορωθεί και έσκασε το κερασάκι οτι έρχονται live στο Ελλάδα!
υ.γ.2 και γω καφρομεταλλάς είμαι, δεν έχει να λέει. γούστα είν αυτα...
Φιλε μου συμφωνω μαζι σου στα περισσοτερα. Τα των παραγωγων ποτε δεν με ενδιεφεραν και ξερω οτι ο Wilson ασχολειται πολυ και καλα κανει, αλλα ποτε δεν εμοινα με το στομα ανοιχτο εξ αιτιας παραγωγης. Eνα παραδειγμα για να σου δωσω να καταλαβεις την θεση μου.
Ποιος εκανε την παραγωγη στο Dark Side of the Moon ? O Alan Parsons. To DSotM ειναι αλμπουμαρα με ηχο που διαπερναει τον χρονο και λοιπα... Ο ιδιος ο Π;ρσονς τι εκανε ; Αλμουμακια δευτερης διαλογης, αντε να μην τον θαψουμε αλλα σχετικα με Φλουντ ειναι απλη... διασκεδασουλα. Αρα τι genius οτι και να πεις οτι και να κανεις το εχει ο δημιουργος., Ο συνθετης.
Στον Γουιλσον τωρα να μην τον αδικουμε... Και γω τους Porcupine Tree τους ακουω με ακουστικα οταν παω παραλια και κανω πορεια μεσα στο νερο (οχι ακομα επανω) με την θαλασσα εως τα γονατα η εως τη μεση (αρκει να μην φτανει το νερο το σματρφοουν)... Ναι δεν κανω πλακα. Ετσι τους ακουω. Για αυτη την δουλεια ειναι πολυ καλοι.
Ουτε για το γυμναστηριο ουτε για να τους βαλω το βραδυ στο στερο και να βουλιαξω στον καναπε. Και οπως ειπα ουτε για οδηγηση . Με περνει ο υπνος. Τους λειπει ψυχη.
Δεν συναρπαζουν, συναρπαζω σημεναι συνεπαιρνω, σε παιρνω σβαρνα μαζι μου. Αυτο ηταν το Ροκ οπως επισης το μπλουζ που ειναι ριζα του. Αυτα τα νεα προγκρεσσιβ ειναι εγκεφαλικα, οι μουσικοι ξερουν τις γκαμες τους αλλα δεν εχουν καποια ροκ παρορμηση. Τιποτα το Διονυσιακο.
ΟΚ προσπαθουν, αντιγραφουν, κανουν το παιγνιο τους "εγκεφαλικα" (οπως απο καποια στιγμη το εκαναν και οι Ραντιχεντ) αλλα ειναι κρυοκολοι για μενα. Τους ειπε ο τυπος και νεους Πινκ Φλουντ... νεους ; Γιατι νεους ; Γιατι περιμεναμε τους Φλουντ δηλαδη οπως τους νεους Μπητλς οπως τους νεους Περπλ οπως τους Νεους Στοουνς και δεν συμαζευεται ;
Και η πολυ δηθενια , "ειδες ποσα αρπες παιζω μετα απο ακκορντα τρας και μετα αλαζω και ρυθμο και νια νια νιαααα... " οκ δεν σε ταρακουναει.
Και για να αποδιδουμε τα του Καισαρος τω Καισαρι... Υπαρχουν καποια των Porcupine Tree που ειναι καλα. Αλλα διασπαρτα σε τοσα αλλα κοιμιστερα.
Υπαρχουν καποια που περνουν τα πανω τους και σε ξυπνανε. Ο δισκος Deadwing για παραδειγμα, ειναι σε εγερση, και ιδιως το πρωτο κομματι του δισκου το ομονυμο... αυτοι ναι. Σε συνεπαιρνει. Ρεει η μουσικη δυναμικα και το αιμα στη φλεβα ξαναβει.
Εεπιτα το The Sky Walks Sideway... Ξεκιναει με μεγαλες προσδοκιες και ειναι καλο. Κυριως το πρωτο κομματι το ομονυμο pt 1. Ψαχνεται αλλα και βρισκεται... ωραια μουσικα μονοπατια, εναλαγες,
μουσικες χροιες αλλα χωρις να το παραχεζει στις χροιες και μονο... μπαινει και ενα ωραιο μερος με κλαρινο.. ενταξει το κομματι διαρκει και καπου 17 η 18 λεπτα. Απο μονο του αξιζει τον δισκο.
Και το δευτερο πολυ καλο επισης... Αργοτερα οπως και το pt2, αρχιζουν να ειναι...."κουλτουριαρηδες" "δειτε ποσο πειραματιζομαστε" "οχι μονο οι Κινγκ Κριμσον" και ετσι... Αλλα ενταξει.
Γιαυτο αυτους δεν τους ακουω απο αλμπουμ στο σπιτι.... πλευλιστ μονο. Αλλα για πορειες, Trekking, θαλασσοπερπατηματα καλοι ειναι. Ξεχνιεσαι....και δεν μπορει να σε παρει και ο υπνος.
