Μετα το 1980 ειχα διαφορα casio, ολα αδιαβροχα στα 100 μετρα.
Το μονιμο προβλημα με αυτα ειναι οτι καθε ενα-δυο χρονια κοβονται τα
πλαστικα λουρακια, (τα οποια δεν ειναι και πολυ φτηνα), αλλα το αντιμετωπιζω
με καβαντζες.
Πριν απο τα Casio ειχα αλλα δυο ρολογια.
Το πρωτο ρολογακι ηταν ενα TIMEX με κουρδιστηρι που το ξεχασα σε
μια βρυση ανεγειρομενης οικοδομης, οταν το εβγαλα για να πλυθω επιστρεφοντας
απο το γυμνασιο στο σπιτι.
Ηταν ενα κουκλιστικο μικρο,με μαυρο δερματινο λουρακι, με λευκη πλακα,
και μαυρα καλλιτεχνικα νουμερα. Γι αυτο το ρολοι εκλαψα με μαυρο δακρυ.
Το δευτερο ηταν ενα αυτοματο
Seiko LM-5606-5011 μοντελο του 1970, μεγαλης ακριβειας,
αλλα απο την αρχη ειχε ενα μικρο προβλημα στην χειροκινητη περιστροφη της ημερομηνιας.
Σταδιακα το προβλημα μεγαλωνε μεχρι που δεν γυριζε καθολου.
Μια εκπληξη ηρθε τελευταια, οταν ψαχνοντας για αυτο το Seiko στο ιντερνετ ειδα
οτι ολα ειχαν αυτο το bug με την περιστροφη της ημερομηνιας που λυνοταν πανευκολα
με την αλλαγη ενος κοινου αξονα με μεγαλυτερο.
Εγω παντως, ως γνωστος μαστροχαλαστης τοτε το ανοιξα δηθεν για να το επισκευασω,
και φυσικα, μη εχοντας ιδεα απο ρολογια, αντι να το φτιαξω το χαλασα τελειως και το πεταξα.
Τοτε ηταν που με απογοητευσαν τα μηχανικα και το γυρισα στα Casio που ηταν και σχετικα φτηνα, εξοπλισμενα, αδιαβροχα και ευκολοφορετα.
