Σήμερα, αφού άκουσα μουσική, κάθισα να ελέγξω τις ρυθμίσεις του πικάπ, που τουλάχιστον στο δικό μου σύστημα παίζει καλύτερα από όποιο ψηφιακό έχω στην κατοχή μου.
Και αφού ήρθαν φιλαράκια του μικρού, είπα να πάω μέσα, να καθαρίσω τις πένες μου και να τους αλλάξω μελάνια όσο θα μουλιάζει το πινέλο για να ξυριστώ.
Και τότε μου ήρθε η "φλασιά" που λέμε.
Μία πένα, των 20-30€ γράφει πολύ πιο όμορφα και πιο ξεκούραστα από οποιοδήποτε στυλό διαρκείας έχω δοκιμάσει.
Αδιάψευστα και με κάποιον χαρακτήρα, που κανένα στυλό στον κόσμο δεν μπορεί να έχει, όσο και να κοστίζει. Αφού υπάρχουν μέχρι και υπηρεσίες που κάνουν tune τη πένα σύμφωνα με τον τρόπο που γράφεις.
Για αυτό και δεν γίνεται να "μιμηθείς" μία υπογραφή που έχει γίνει με πένα.
Ειδικά αν έχει και κάποια ελαστικότητα η μύτη της, το ξεχνάς.
Σε "προκαλεί" να κάνεις καλά γράμματα.
Από την άλλη, τα στυλό διαρκείας ούτε θα σε λερώσουν, ούτε θα αλλάζεις μελάνια, ούτε τίποτα.
Απλά θα γίνει το γράψιμο ρουτίνα, κουραστικό και χωρίς χαρακτήρα.
Όταν ακούς βινύλιο, συμμετάσχεις, έχεις τον χρόνο σου να δεις το εξώφυλλο, να διαβάσεις, να ακούσεις όλα τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος.
Με το spotify κάνεις και μία λίστα με τα αγαπημένα σου κομμάτια στην τελική και τα βάζεις να παίζουν όσο χαζεύεις στο κινητό.
Για να ξυριστείς, θα διαλέξεις το άρωμα του σαπουνιού, πιο πινέλο θα μουλιάσεις σύμφωνα με το χρόνο που έχεις και την όρεξη, την αγαπημένη σου λεπίδα και μηχανή και μη λέμε ψέματα, ένα τεταρτάκι θα το χαλάσεις όσο έμπειρος και να είσαι. Ένα τεταρτάκι βέβαια που ευχαριστιέσαι τα αρώματα, την αίσθηση του πινέλου στο πρόσωπο και καταλήγεις με ένα πρόσωπο χωρίς ερεθισμούς και αίσθηση σαν πωπός μωρού.
Αλλιώς, φσιτ με τον αφρό, τραβολογάς τις τρίχες σου με τις ακριβές πλαστικούρες και καταλήγεις σε 5 λεπτά με ένα πρόσωπο απλά αποδεκτό και τις περισσότερες φορές με ερεθισμούς.
Πολύ γρήγορα όμως.
Και αυτό τον χρόνο ρε παιδιά τελικά τι τον κάνουμε;
Αξίζει πραγματικά ή είναι άλλο ένα πεντάλεπτο στο κινητό μας;
Πόσα άλλα πράγματα έχουμε κάνει ρουτίνα για χάρη της ευκολίας;
Και αφού ήρθαν φιλαράκια του μικρού, είπα να πάω μέσα, να καθαρίσω τις πένες μου και να τους αλλάξω μελάνια όσο θα μουλιάζει το πινέλο για να ξυριστώ.
Και τότε μου ήρθε η "φλασιά" που λέμε.
Μία πένα, των 20-30€ γράφει πολύ πιο όμορφα και πιο ξεκούραστα από οποιοδήποτε στυλό διαρκείας έχω δοκιμάσει.
Αδιάψευστα και με κάποιον χαρακτήρα, που κανένα στυλό στον κόσμο δεν μπορεί να έχει, όσο και να κοστίζει. Αφού υπάρχουν μέχρι και υπηρεσίες που κάνουν tune τη πένα σύμφωνα με τον τρόπο που γράφεις.
Για αυτό και δεν γίνεται να "μιμηθείς" μία υπογραφή που έχει γίνει με πένα.
Ειδικά αν έχει και κάποια ελαστικότητα η μύτη της, το ξεχνάς.
Σε "προκαλεί" να κάνεις καλά γράμματα.
Από την άλλη, τα στυλό διαρκείας ούτε θα σε λερώσουν, ούτε θα αλλάζεις μελάνια, ούτε τίποτα.
Απλά θα γίνει το γράψιμο ρουτίνα, κουραστικό και χωρίς χαρακτήρα.
Όταν ακούς βινύλιο, συμμετάσχεις, έχεις τον χρόνο σου να δεις το εξώφυλλο, να διαβάσεις, να ακούσεις όλα τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος.
Με το spotify κάνεις και μία λίστα με τα αγαπημένα σου κομμάτια στην τελική και τα βάζεις να παίζουν όσο χαζεύεις στο κινητό.
Για να ξυριστείς, θα διαλέξεις το άρωμα του σαπουνιού, πιο πινέλο θα μουλιάσεις σύμφωνα με το χρόνο που έχεις και την όρεξη, την αγαπημένη σου λεπίδα και μηχανή και μη λέμε ψέματα, ένα τεταρτάκι θα το χαλάσεις όσο έμπειρος και να είσαι. Ένα τεταρτάκι βέβαια που ευχαριστιέσαι τα αρώματα, την αίσθηση του πινέλου στο πρόσωπο και καταλήγεις με ένα πρόσωπο χωρίς ερεθισμούς και αίσθηση σαν πωπός μωρού.
Αλλιώς, φσιτ με τον αφρό, τραβολογάς τις τρίχες σου με τις ακριβές πλαστικούρες και καταλήγεις σε 5 λεπτά με ένα πρόσωπο απλά αποδεκτό και τις περισσότερες φορές με ερεθισμούς.
Πολύ γρήγορα όμως.
Και αυτό τον χρόνο ρε παιδιά τελικά τι τον κάνουμε;
Αξίζει πραγματικά ή είναι άλλο ένα πεντάλεπτο στο κινητό μας;
Πόσα άλλα πράγματα έχουμε κάνει ρουτίνα για χάρη της ευκολίας;
