Έχουμε και λέμε.........
Aπορία: Πως καταφέρατε και κάνατε ακροάσεις αυτού του δίσκου μέσα στο κατακαλόκαιρο?
Αν για να βγάλεις όλο το Amputechture χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ, για να τα καταφέρεις με το Drift πρέπει να ματώσεις και να βάλεις στις πληγές αλάτι.
Eξαιρετικά δύσκολο άκουσμα που ο νους και η καρδιά δεν μπορούν αμέσως να συλλάβουν. Πρώτη ακρόαση:σαν να τρως φακές με τούρτα παγωτό σοκολάτα.
Συναισθήματα ανείπωτα. Σπαραγμός και μαυρίλα ως τα Τάρταρα. Όλα τους με ησυχία και αβίαστη χρονική εξέλιξη. Slow motion σταύρωση.
Οι στίχοι ακατανόητοι στη πλειοψηφία, αλλά μαγικοί στις στιγμές που συντονίζεσαι για κάποια δευτερόλεπτα. Αυτό είναι το κυρίαρχο: αδυνατείς να είσαι παρών σε όλη τη διάρκεια όσο κι αν το θες. Ανυπέρβλητο Everest. To πατάς μόνο αν κόψεις τα καλώδια σύνδεσης με κάθε τι εγκόσμιο. Παγόβουνο, κρύο, ζοφερό αλλά μα τη πίστη μου δεν με απομάκρυνε παρόλα αυτά.
p.s. μήπως ο άνθρωπος δεν κάνει αστειάκια με τα χείλη, αλλά αναπαριστά το Διάβολο? Ακούστε το συγκεκριμένο σημείο με τούτο στο μυαλό και θα χρειαστείτε καπάκι τον Ροζ Πάνθηρα για ίσιωμα (όπως έκανα κι εγώ χωρίς πλάκα).
Όλα τα παραπάνω τα γράφω χωρίς τη παραμικρή διάθεση χιούμορ ή απαξίωσης. Ισχύουν στη κανονική τους μορφή. Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά που δεν αντέχονται.
Επόμενη προσπάθεια σε "σίγουρο" χρόνο.