Οσον αφορά τον Βουρλιώτη και που τον αναφέραμε εδώ μεγάλη χάρη του κάναμε.Για μένα αντιπροσωπεύει το απόλυτο μηδέν στη μουσική γενικότερα.Βαριέμαι πολύ να εξηγήσω τους λόγους....
Οσον αφορά τα δύο κομμάτια του thread έχω να πω οτι το πρώτο διαβάζοντας το μια φορά και χωρίς να κάτσω να κάνω ανάλυση μου δημιουργεί μια ασάφεια ως προς τον ρόλο του Ελληνα στην παγκοσμιοποίηση.Φαίνεται οτι τα χώνουν στην παγκοσμιοποίηση,κάπου όμως μιλούν και για μια ελεύθερη παγκόσμια κοινωνία!!! και μετά ο Ελληνας???Τι??
Δηλαδή αυτό που είναι ιδεατό για αυτούς είναι ένα ελεύθερο παγκόσμιο κοινόβιο το οποίο σέβεται την υπεροχή των Ελλήνων??Αυτό είναι η πολιτισμική δικτατορία των El??????????
Δεν θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα,
που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου.
ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα.
Δεν μας θέλουν Έλληνες
αλλά πολίτες του κόσμου
Αν δηλαδή υποθετικά οι Τούρκοι δεν χαρακτηρίζονται απο αδογμάτιστο πνεύμα σε μια παγκόσμια κοινότητα που αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα θα πρέπει λογικά να επικρατήσει το πνεύμα των Ελλήνων αφού είναι και αδογμάτιστο ή λόγω πολλαπλότητας θα συνυπάρξει μαζί με την στενοκεφαλιά των Τούρκων.Και αν υπάρξει αυτή η πολλαπλότητα με ποιό τρόπο διασφαλίζεται το "ειρηνική"?
Τέλος πάντων εγώ βλέπω μια ασάφεια στους στίχους και μια κρυμμέμη ίσως Ελληνομανία.
Το δεύτερο κομμάτι μου αν και δεν στερείται κοινωνικοπολιτικής διάθεσης μου κάνει πιο προσωπικό και το δέχομαι ευκολότερα(στιχουργικά)
Οσον αφορά την μουσική πλευρά τόσο στους TXC,FFC.NEBMA,´κλπ,οι οποίοι είχαν διαχωρίσει την θέση τους σε σχέση με τους Active Member(μεταξυ μας το γιατί δεν μου ήταν ποτέ προφανές),υπήρξε πιστεύω γενικότερα μια διάθεση για να δημιουργηθεί ένα ρεύμα το οποίο ανεξάρτητα αν μπορεί να σταθεί ή όχι στην ελληνική πραγματικότητα,τήρησε αρκετά πιστά τις δομές του είδους και μάλιστα κάποια απο τα παιδιά ήταν και χαρισματικά με την έννοια ότι φραζάραν πολύ σωστά πολύ γρήγορα και γενικά τα χώνανε.
Τώρα το τι ταιριάζει που, και πως υποστηρίζεται, και αν ακόμα υποστηρίζεται σωστά αν έχει νόημα, είναι πράγματα που επι ώρες συζητά κανείς και άκρη δεν βρίσκει.
Και κάτι ακόμα.Πραγματικό επαναστάτης στην εποχή μας δεν υπάρχει,και αν υπήρξε ποτέ ένας τέτοιος τύπος τα media εντέχνως μέσα το πολύ σε ένα μήνα θα τον καταντούσαν γραφικό ή τρελλό.Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να εκμηδενίσεις έναν "επικίνδυνο".