Sherlock Holmes: A Game of Shadows
- Thread starter airb
- Start date
spcav
AVClub Fanatic
- 18 August 2006
- 16,667
Βασίλης Α.
Supreme Member
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Το ειδα σημερα στα village, ωραια ταινια για σινεμα, με καποιες υπερβολες βεβαια, αλλα εχει ορισμενες στιγμες που βγαζουν πολυ γελιο.
Το ειδα σημερα στα village, ωραια ταινια για σινεμα, με καποιες υπερβολες βεβαια, αλλα εχει ορισμενες στιγμες που βγαζουν πολυ γελιο.
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Κατ’αρχην θεωρω τον 1ο Σερλοκ εναν ωραιο,και τιμιο,γενικα συμβιβασμο μεταξυ του βιβλιου και του μπλοκμπαστερ.Οταν στην σκηνοθετικη καρεκλα καθεται ο Guy Richie το να περιμενουμε πιστη λογοτεχνικη μεταφορα του βιβλιου ειναι ολιγον ουτοπικο.Και δεν ξερω κατα ποσο σημερα θα ειχε νοημα ενα τετοιο εγχειρημα,ιδιως οταν μιλαμε για χολιγουντ.Επισης υπαρχει ο κινδυνος να καταληξει η ολη ιστορια σε μια ακαδημαικη μπουρδα,βαρετη,ανουσια,αοσμη και αγευστη.Βεβαια ολα εξαρτωνται και απο το ποιος αναλαμβανει το εγχειρημα.Απο τη στιγμη λοιπον που εχουμε για σκηνοθετη τον Ριτσι,ειμαστε σιγουροι οτι οι παραπανω σκεψεις πανε περιπατο.Εδω ο φοβος ειναι αλλος.Να δουμε αντι για Σερλοκ Χολμς,ενα Τρανσπορτερ ή ενα Rush Hour.Μπορει να αδικω τον Ριτσι συγκρινοντας τον με τα παραπανω,αλλα τις καλες του ταινιες τις εκανε σε ανεξαρτητες παραγωγες και εδω εχουμε μεγαλα στουντιο,οποτε οι συμβιβασμοι ειναι πολλες φορες ανεξελεγκτοι.
Παρ’όλα λοιπον αυτα,θεωρω οτι ο Ριτσι τα καταφερε γενικα μια χαρα.Και αποδειχτηκε αρκετα διαβασμενος.Βρηκε τα στοιχεια του ηρωα που μπορουν να τον κανουν κατανοητο και αρεστο στο σημερινο κοινο,δινοντας εμφαση στη μποεμικη (εως και χιπικη) εμφανιση,τη ροπη του προς την αυτοκαταστροφη,το χιουμορ μπολιασμενο με λιγο κυνισμο τα οποια ισσοροπουν με την τονισμενη (αναγκαστικα αφου μιλαμε για χολιγουντ) ικανοτητα του στις πολεμικες τεχνες (sic) και την ιδιοφυια του στη λυση των γριφων.Ετσι εχουμε ενα Χολμς αρκετα ανθρωπινο,χωρις ματσο αμερικλανιες που στο προσωπο του (μεγαλου) Νταουνι βρηκε τον ιδανικο εκφραστη στο πανι.Ο Γουοτσον χτιστηκε με βαση αυτο τον Χολμς και λειτουργει σαν καταλυτης ωστε να βγουν τα στοιχεια του Χολμς στην επιφανεια.Η επιλογη του Τζουντ Λο αποδεικνυεται εξαιρετικη,αφου εχει σπουδαια χημεια με τον Νταουνι και ο Ριτσι το βλεπει και το εκμεταλευεται πολυ εξυπνα τονιζοντας τη σχεση τους.
Το αλλο μεγαλο συν ειναι η εκπληκτικη αναπαρασταση του βικτωριανου Λονδινου,το οποιο "συμμετεχει" ενεργα σε ολοκληρη την ταινια,και η ατμοσφαιρα της εποχης.Η ταινια,στην περισσοτερη διαρκεια της,ειναι γυρισμενη σε εξωτερικους χωρους (στενα σοκακια,κεντρικοι δρομοι,υπαιθριες αγορες,η υπο κατασκευη γεφυρα του Λονδινου,ο Ταμεσης και τα λιμανια του,τα ναυπηγεια),ωστε να να γινει πιο ρεαλιστικη και πιο ατμοσφαιρικη,πραγμα που κανει την αναπαρασταση πολυ πιο δυσκολη,αλλα το art direction κανει θαυματα.
Η κεντρικη ιστορια εχει να κανει με τον αποκρυφισμο,μην εχοντας και μεγαλη σχεση με τα βιβλια του Χολμς,πραγμα που ειναι αρκετα "πιασαρικο" σαν θεμα αλλα ταιριαζει απολυτα με την εποχη εκεινη,αφου ο αποκρυφισμος ηταν πολυ της μοδας τοτε.
Ο 1ος Χολμς λοιπον ηταν αρκετα ισορροπημενος,με γνωμονα παντα την αποψη του Χολιγουντ,και ο Ριτσι τα καταφερε πολυ καλα,αφου ναι μεν εκανε μια εφετζιδικη αποδοση,χωρις ομως να προσβαλει ή να κατακρεουργησει τον χαρακτηρα του βιβλιου.Και αφου πετυχε και εισπρακτικα το 2ο ηταν απλα θεμα χρονου.
Το οποιο 2ο το περιμενα για πολλους λογους χειροτερο.Κατι οτι σπανια τα σικουελ ειναι εφαμιλλα των πρωτων,κατι το τρειλερ που δεν μου αρεσε,κατι το πολυ συντομο χρονικο διαστημα της συνεχειας ωστε να προλλαβουν να μαζεψουν τα στουντιο χρημα με βαση το μομεντουμ της πρωτης,αλλα και του Νταουνι που ειναι στα πολυ πανω του,ολα μου εδειχναν οτι δεν τη γλιτωνουμε τελικα τη φολα.
Οπου τελικα μονο φολα δεν ειναι.Δεν ξερω αν φταινε οι χαμηλες προσδοκιες,αλλα τελικα τολμω να πω οτι ειναι και καλυτερη απο την πρωτη.Με κακο πλεον τη νεμεση του Χολμς,τον Μοριαρτι,ο Ριτσι φτιαχνει μια πολυ ωραια παρτιδα σκακι,μεταφορικα αλλα και κυριολεκτικα,που ταιριαζει με την ευφυία των χαρακτηρων,αποφευγει να δειξει τον Μοριαρτι σαν καρικατουρα,μοιραζει τη δραση πολυ ωραια και δεν κρεμαει,ριχνει και τον απολαυστικο Στιβεν Φραι,σαν αδερφο του Χολμς,προσθετοντας εξτρα χιουμορ,κραταει την ατμοσφαιρα και το εξαιρετικο art direction στα επιπεδα του 1ου και αφηνει το διδυμο Νταουνι,Λο να ξεσαλωσει αφου η δεδομενη χημεια κανει τα πραγματα πολυ απλα και πλεον πανε με αυτοματο πιλοτο.
Ο Ριτσι για μια ακομα φορα εχει βρει την ιδανικη ισοροπια μεταξυ περιπετειας και χαρακτηρων,και πετυχαινει πολυ καλη ροη και κλιμακωση.Και μονο που μια ταινια με ενα λογοτεχνικο ηρωα της βικτωριανης εποχης σπαει τα ταμεια για δευτερη φορα,χωρις η ταινια να ειναι αμερικανια και να ξεφτυλιζει τα βιβλια,και να κοντραρει το MI3 ειναι επιτευγμα.
Υ.Γ.
Δεν θεωρω τα βιβλια του Χολμς,λογοτεχνικα αριστουργηματα.Ειναι απολαυστικα βεβαια αλλα δεν μιλαμε για Ντικενς.Τα αγαπαω οπως αγαπαω τον Τολκιν.
Οποτε και τις ταινιες τις αντιμετωπιζω,οπως αντιμετωπισα και τις μεταφορες του Τζακσον.Και εκει εγιναν αυθαιρεσιες(ιδιως στους χαρακτηρες) αλλα το βασικο ειναι οτι ειδαμε Τολκιν στο πανι.
Θεωρω οτι οι ταινιες του Ριτσι δεν προσβαλουν τα βιβλια και τον χαρακτηρα του Χολμς.Και γι’αυτο τις θεωρω πολυ καλες.
Κατ’αρχην θεωρω τον 1ο Σερλοκ εναν ωραιο,και τιμιο,γενικα συμβιβασμο μεταξυ του βιβλιου και του μπλοκμπαστερ.Οταν στην σκηνοθετικη καρεκλα καθεται ο Guy Richie το να περιμενουμε πιστη λογοτεχνικη μεταφορα του βιβλιου ειναι ολιγον ουτοπικο.Και δεν ξερω κατα ποσο σημερα θα ειχε νοημα ενα τετοιο εγχειρημα,ιδιως οταν μιλαμε για χολιγουντ.Επισης υπαρχει ο κινδυνος να καταληξει η ολη ιστορια σε μια ακαδημαικη μπουρδα,βαρετη,ανουσια,αοσμη και αγευστη.Βεβαια ολα εξαρτωνται και απο το ποιος αναλαμβανει το εγχειρημα.Απο τη στιγμη λοιπον που εχουμε για σκηνοθετη τον Ριτσι,ειμαστε σιγουροι οτι οι παραπανω σκεψεις πανε περιπατο.Εδω ο φοβος ειναι αλλος.Να δουμε αντι για Σερλοκ Χολμς,ενα Τρανσπορτερ ή ενα Rush Hour.Μπορει να αδικω τον Ριτσι συγκρινοντας τον με τα παραπανω,αλλα τις καλες του ταινιες τις εκανε σε ανεξαρτητες παραγωγες και εδω εχουμε μεγαλα στουντιο,οποτε οι συμβιβασμοι ειναι πολλες φορες ανεξελεγκτοι.
Παρ’όλα λοιπον αυτα,θεωρω οτι ο Ριτσι τα καταφερε γενικα μια χαρα.Και αποδειχτηκε αρκετα διαβασμενος.Βρηκε τα στοιχεια του ηρωα που μπορουν να τον κανουν κατανοητο και αρεστο στο σημερινο κοινο,δινοντας εμφαση στη μποεμικη (εως και χιπικη) εμφανιση,τη ροπη του προς την αυτοκαταστροφη,το χιουμορ μπολιασμενο με λιγο κυνισμο τα οποια ισσοροπουν με την τονισμενη (αναγκαστικα αφου μιλαμε για χολιγουντ) ικανοτητα του στις πολεμικες τεχνες (sic) και την ιδιοφυια του στη λυση των γριφων.Ετσι εχουμε ενα Χολμς αρκετα ανθρωπινο,χωρις ματσο αμερικλανιες που στο προσωπο του (μεγαλου) Νταουνι βρηκε τον ιδανικο εκφραστη στο πανι.Ο Γουοτσον χτιστηκε με βαση αυτο τον Χολμς και λειτουργει σαν καταλυτης ωστε να βγουν τα στοιχεια του Χολμς στην επιφανεια.Η επιλογη του Τζουντ Λο αποδεικνυεται εξαιρετικη,αφου εχει σπουδαια χημεια με τον Νταουνι και ο Ριτσι το βλεπει και το εκμεταλευεται πολυ εξυπνα τονιζοντας τη σχεση τους.
Το αλλο μεγαλο συν ειναι η εκπληκτικη αναπαρασταση του βικτωριανου Λονδινου,το οποιο "συμμετεχει" ενεργα σε ολοκληρη την ταινια,και η ατμοσφαιρα της εποχης.Η ταινια,στην περισσοτερη διαρκεια της,ειναι γυρισμενη σε εξωτερικους χωρους (στενα σοκακια,κεντρικοι δρομοι,υπαιθριες αγορες,η υπο κατασκευη γεφυρα του Λονδινου,ο Ταμεσης και τα λιμανια του,τα ναυπηγεια),ωστε να να γινει πιο ρεαλιστικη και πιο ατμοσφαιρικη,πραγμα που κανει την αναπαρασταση πολυ πιο δυσκολη,αλλα το art direction κανει θαυματα.
Η κεντρικη ιστορια εχει να κανει με τον αποκρυφισμο,μην εχοντας και μεγαλη σχεση με τα βιβλια του Χολμς,πραγμα που ειναι αρκετα "πιασαρικο" σαν θεμα αλλα ταιριαζει απολυτα με την εποχη εκεινη,αφου ο αποκρυφισμος ηταν πολυ της μοδας τοτε.
Ο 1ος Χολμς λοιπον ηταν αρκετα ισορροπημενος,με γνωμονα παντα την αποψη του Χολιγουντ,και ο Ριτσι τα καταφερε πολυ καλα,αφου ναι μεν εκανε μια εφετζιδικη αποδοση,χωρις ομως να προσβαλει ή να κατακρεουργησει τον χαρακτηρα του βιβλιου.Και αφου πετυχε και εισπρακτικα το 2ο ηταν απλα θεμα χρονου.
Το οποιο 2ο το περιμενα για πολλους λογους χειροτερο.Κατι οτι σπανια τα σικουελ ειναι εφαμιλλα των πρωτων,κατι το τρειλερ που δεν μου αρεσε,κατι το πολυ συντομο χρονικο διαστημα της συνεχειας ωστε να προλλαβουν να μαζεψουν τα στουντιο χρημα με βαση το μομεντουμ της πρωτης,αλλα και του Νταουνι που ειναι στα πολυ πανω του,ολα μου εδειχναν οτι δεν τη γλιτωνουμε τελικα τη φολα.
Οπου τελικα μονο φολα δεν ειναι.Δεν ξερω αν φταινε οι χαμηλες προσδοκιες,αλλα τελικα τολμω να πω οτι ειναι και καλυτερη απο την πρωτη.Με κακο πλεον τη νεμεση του Χολμς,τον Μοριαρτι,ο Ριτσι φτιαχνει μια πολυ ωραια παρτιδα σκακι,μεταφορικα αλλα και κυριολεκτικα,που ταιριαζει με την ευφυία των χαρακτηρων,αποφευγει να δειξει τον Μοριαρτι σαν καρικατουρα,μοιραζει τη δραση πολυ ωραια και δεν κρεμαει,ριχνει και τον απολαυστικο Στιβεν Φραι,σαν αδερφο του Χολμς,προσθετοντας εξτρα χιουμορ,κραταει την ατμοσφαιρα και το εξαιρετικο art direction στα επιπεδα του 1ου και αφηνει το διδυμο Νταουνι,Λο να ξεσαλωσει αφου η δεδομενη χημεια κανει τα πραγματα πολυ απλα και πλεον πανε με αυτοματο πιλοτο.
Ο Ριτσι για μια ακομα φορα εχει βρει την ιδανικη ισοροπια μεταξυ περιπετειας και χαρακτηρων,και πετυχαινει πολυ καλη ροη και κλιμακωση.Και μονο που μια ταινια με ενα λογοτεχνικο ηρωα της βικτωριανης εποχης σπαει τα ταμεια για δευτερη φορα,χωρις η ταινια να ειναι αμερικανια και να ξεφτυλιζει τα βιβλια,και να κοντραρει το MI3 ειναι επιτευγμα.
Υ.Γ.
Δεν θεωρω τα βιβλια του Χολμς,λογοτεχνικα αριστουργηματα.Ειναι απολαυστικα βεβαια αλλα δεν μιλαμε για Ντικενς.Τα αγαπαω οπως αγαπαω τον Τολκιν.
Οποτε και τις ταινιες τις αντιμετωπιζω,οπως αντιμετωπισα και τις μεταφορες του Τζακσον.Και εκει εγιναν αυθαιρεσιες(ιδιως στους χαρακτηρες) αλλα το βασικο ειναι οτι ειδαμε Τολκιν στο πανι.
Θεωρω οτι οι ταινιες του Ριτσι δεν προσβαλουν τα βιβλια και τον χαρακτηρα του Χολμς.Και γι’αυτο τις θεωρω πολυ καλες.
Re: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Δεν την εχω δει την δευτερη, αλλα δυσκολο θα ηταν να εβγαινε χειροτερη απο την πρωτη.
Δεν την εχω δει την δευτερη, αλλα δυσκολο θα ηταν να εβγαινε χειροτερη απο την πρωτη.
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Aν δεν σου αρεσε καθολου η πρωτη δεν νομιζω να σου αρεσει και η 2η...
Aν δεν σου αρεσε καθολου η πρωτη δεν νομιζω να σου αρεσει και η 2η...
KleKoR
Supreme Member
- 30 November 2007
- 7,568
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Την είδα χθες.
Αν βγάλεις από την εξίσωση το όνομα Sherlock Holmes, η ταινία είναι καλή. Βλέπετε άνετα και βγάζει και λίγο γέλιο.
Κλασικός Guy Richie, που καταντάει όμως κουραστικός. Οι ταινίες του είναι ίδιες. Super slow motion και στα καπάκια γρήγορη κίνηση της κάμερας, γρήγορες εναλλαγές πλάνων και ξανα και ξανα... Ποικιλία...
Για Holmes είναι ΠΑΤΑΤΑ. Το έγραψα και κάπου αλλού, ο Holmes του Richie είνια μια αντιγραφή του House, ο οποίος είναι μια αντιγραφή του original Holmes. Ε μόνο και μόνο που το κατάφερε αυτό ο Richie του αξίζουν συγχαρητήρια βέβαια!!
Η σειρά Sherlock του BBC που μεταφέρει τον Holmes στο 2010 είναι πολύ πιο κοντά στο χαρακτήρα του Holmes από αυτή την πατάτα του Richie. Το μόνο που πέτυχε σωστά ο Richie ήταν η εποχή.
Όσο για την υπόθεση γελάει ο κόσμος... ειδικά το σημείο που έβαλαν την βόμβα για να καλύψουν την δολοφονία με το sniper????????
Έχεις λοιπόν ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και θες να σκοτώσεις κάποιον εκεί μέσα και να το καλύψεις. Τι κάνεις; Βάζεις έναν ελεύθερο σκοπευτή να δολοφονήσει αυτόν που θες ενώ παράλληλα έχεις στείλει μια βόμβα μες στο δωμάτιο και την ενεργοποιείς την ίδια ακριβώς στιγμή ώστε το μπαμ να καλύψει την δολοφονία. :flipout::flipout::flipout:
Την είδα χθες.
Αν βγάλεις από την εξίσωση το όνομα Sherlock Holmes, η ταινία είναι καλή. Βλέπετε άνετα και βγάζει και λίγο γέλιο.
Κλασικός Guy Richie, που καταντάει όμως κουραστικός. Οι ταινίες του είναι ίδιες. Super slow motion και στα καπάκια γρήγορη κίνηση της κάμερας, γρήγορες εναλλαγές πλάνων και ξανα και ξανα... Ποικιλία...
Για Holmes είναι ΠΑΤΑΤΑ. Το έγραψα και κάπου αλλού, ο Holmes του Richie είνια μια αντιγραφή του House, ο οποίος είναι μια αντιγραφή του original Holmes. Ε μόνο και μόνο που το κατάφερε αυτό ο Richie του αξίζουν συγχαρητήρια βέβαια!!
Η σειρά Sherlock του BBC που μεταφέρει τον Holmes στο 2010 είναι πολύ πιο κοντά στο χαρακτήρα του Holmes από αυτή την πατάτα του Richie. Το μόνο που πέτυχε σωστά ο Richie ήταν η εποχή.
Όσο για την υπόθεση γελάει ο κόσμος... ειδικά το σημείο που έβαλαν την βόμβα για να καλύψουν την δολοφονία με το sniper????????
Έχεις λοιπόν ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και θες να σκοτώσεις κάποιον εκεί μέσα και να το καλύψεις. Τι κάνεις; Βάζεις έναν ελεύθερο σκοπευτή να δολοφονήσει αυτόν που θες ενώ παράλληλα έχεις στείλει μια βόμβα μες στο δωμάτιο και την ενεργοποιείς την ίδια ακριβώς στιγμή ώστε το μπαμ να καλύψει την δολοφονία. :flipout::flipout::flipout:
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Κι εγώ την είδα εχθές, αρκετά καλή θα έλεγα.
Πάντως κι εγώ περίμενα περισσότερο Mystery solving αλλά δε με χάλασε κι έτσι.
Λίγο κουράστηκα προς το τέλος το βρήκα λίγο αργό.
ωραίες οι "bullet time" σκηνές αλλά αυτό που δε κατάλαβα αυτές οι ενοράσεις που έχει πριν γίνει κάτι αν είναι όντως ενοράσεις μέλλοντος ή προκύπτουν από γρήγορη ανάλυση δεδομένων της στιγμής. Κάπου αναφέρθηκε ότι είχε αυτή την "κατάσταση (πρόβλημα?)" από μικρός.
Spoiler
Κι εγώ την είδα εχθές, αρκετά καλή θα έλεγα.
Πάντως κι εγώ περίμενα περισσότερο Mystery solving αλλά δε με χάλασε κι έτσι.
Λίγο κουράστηκα προς το τέλος το βρήκα λίγο αργό.
ωραίες οι "bullet time" σκηνές αλλά αυτό που δε κατάλαβα αυτές οι ενοράσεις που έχει πριν γίνει κάτι αν είναι όντως ενοράσεις μέλλοντος ή προκύπτουν από γρήγορη ανάλυση δεδομένων της στιγμής. Κάπου αναφέρθηκε ότι είχε αυτή την "κατάσταση (πρόβλημα?)" από μικρός.
Spoiler
το ότι στο τέλος θεωρούμε (o κόσμος της εποχής δλδ) ότι έχει πεθάνει εξυπηρετεί κάτι?? στο επόμενο sherlock maybe?
Re: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Με κάλυψε ο Κlekor. Κλασσική περίπτωση blockbuster απλά εμπνευσμένου από έναν χαρακτήρα και όχι πιστή μεταφορά αυτού. Χαβαλές, εκρήξεις και κακό, ωραίες γκόμενες, πετυχημένο πρωταγωνιστικό δίδυμο με αρκετή χημεία, ωστόσο ήδη δύο μέρες μετά έχω ξεχάσει τα πάντα.
...εκτός από αυτό το σεναριακό μαργαριτάρι που ανέφερε ο Klekor με την...
Ψηφίζω καλή μόνο και μόνο γιατί ήταν καλοφτιαγμένη σκηνοθετικά (αν και χωρίς να πρωτοτυπεί), αλλιώς σαν πλοκή κλπ ήταν μάλλον πατάτα για μένα.
Με κάλυψε ο Κlekor. Κλασσική περίπτωση blockbuster απλά εμπνευσμένου από έναν χαρακτήρα και όχι πιστή μεταφορά αυτού. Χαβαλές, εκρήξεις και κακό, ωραίες γκόμενες, πετυχημένο πρωταγωνιστικό δίδυμο με αρκετή χημεία, ωστόσο ήδη δύο μέρες μετά έχω ξεχάσει τα πάντα.
...εκτός από αυτό το σεναριακό μαργαριτάρι που ανέφερε ο Klekor με την...
....έκρηξη για... συγκάλυψη δολοφονίας (που θα είχε γίνει με την έκρηξη)
Ψηφίζω καλή μόνο και μόνο γιατί ήταν καλοφτιαγμένη σκηνοθετικά (αν και χωρίς να πρωτοτυπεί), αλλιώς σαν πλοκή κλπ ήταν μάλλον πατάτα για μένα.
Last edited:
Re: Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Αυτό που δείχνει η όλη φιλοσοφία του ήρωα είναι το διαστημικό IQ, που μεταφράζεται σε ταχύτατη ανάλυση δεδομένων - πιθανών ακολουθιών ενεργιών, και τίποτα το μεταφυσικό.
Όσο για το τι εξυπηρετεί, είναι δεδομένο το τρίτο μέρος για μένα.
Αυτό που δείχνει η όλη φιλοσοφία του ήρωα είναι το διαστημικό IQ, που μεταφράζεται σε ταχύτατη ανάλυση δεδομένων - πιθανών ακολουθιών ενεργιών, και τίποτα το μεταφυσικό.
Όσο για το τι εξυπηρετεί, είναι δεδομένο το τρίτο μέρος για μένα.
Re: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
λεπον, για σινεμα εμενα μου αρεσε... δεν ειναι βεβαια μια ταινια που διψαω φυσικα να ξαναδω αμεσα σε bluray κλπ αλλα για 2 ωρες σινεμο-θεραπεια μια χαρα ηταν... να κανω καποια σχολια...
1. κλασσικη ταινια γκαι ριτσι σαφως... κινειται σε πεπατημενα πραγματα με μια αλλαγη σε σχεση με το πρωτο σερλοκ, εδω πρωτα την δειχνει σε αργη κινηση (με την ιδεα οτι υπερ-αναλυει τις σκεψεις κινησεις και μετα εκτελει πιστα) ενω στην πρωτη αν θυμαμαι καλα πρωτα την εδειχνε γρηγορα και μετα σε αργη κινηση.
2. οι σκηνες δρασης ενδιαφερουσες.
3. η χημεια μεταξυ των 2 πρωταγωνιστων πολυ καλη, μερικα σημεια ειναι λιγο κουραστικα βεβαια...
αυτα τα ολιγα, σαν δευτερη συνεχεια για μενα ηταν καλυτερη απο την πρωτη στα σημεια...
λεπον, για σινεμα εμενα μου αρεσε... δεν ειναι βεβαια μια ταινια που διψαω φυσικα να ξαναδω αμεσα σε bluray κλπ αλλα για 2 ωρες σινεμο-θεραπεια μια χαρα ηταν... να κανω καποια σχολια...
1. κλασσικη ταινια γκαι ριτσι σαφως... κινειται σε πεπατημενα πραγματα με μια αλλαγη σε σχεση με το πρωτο σερλοκ, εδω πρωτα την δειχνει σε αργη κινηση (με την ιδεα οτι υπερ-αναλυει τις σκεψεις κινησεις και μετα εκτελει πιστα) ενω στην πρωτη αν θυμαμαι καλα πρωτα την εδειχνε γρηγορα και μετα σε αργη κινηση.
2. οι σκηνες δρασης ενδιαφερουσες.
3. η χημεια μεταξυ των 2 πρωταγωνιστων πολυ καλη, μερικα σημεια ειναι λιγο κουραστικα βεβαια...
4. δεν καταλαβα γιατι ψοφησαν την μακ ανταμς, ο σερλοκ δεν εδειξε να στεναχωρεθηκε και πολυ, ο ριτσι δεν χτιζει καθολου τον χαρακτηρα της τσιγγανας, παρα την τελευταια σκηνη, σε ολες τις αλλες γεμιζει το πλανο...
5. η υποθεση εχει πλακα, μεχρι ενα σημειο θεωρεις οτι ειναι ολιγον ασυνδετο, αλλα μετα προφητικα βλεπουμε τα σπαργανα της πραγματικης ιστοριας μετα απο 20 χρονια τι θα επακολουθησει...
6. αυτα που κανει ο μοριαρτι (πολυ καλη επιλογη ηθοποιου), σαν ψυχακι που ειναι δεν εχουν σχεση με το πρωτο αν θυμαμαι καλα, τωρα εδω ειναι απλα ενας αδιστακτος επιχειρηματιας που θελει να εκμεταλλευτει τις επιχειρηματικες ευκαιριες των ημερων δημιουργωντας την τεχνητη κριση. παραλληλα μας δειχνει και την τεχνολογια που αρχιζει να αναπτυσσεται στην βιομηχανια των οπλων (αυτοματα κλπ)
7. οσο αφορα την δολοφονια με τον sniper ηταν ελαφρως κουλο αλλα το επεξηγει ο ριτσι με το επιχειρημα πως ναι μεν ηθελε σιγουρακι να σκοτωσει τον βιομηχανο, αλλα ηθελε επισης να δειξει ως αντιποινα για την βομβα στο στρασβουργο απο τους επαναστατες μιας και θελει να θρεψει την ενταση μεταξυ γαλλιας γερμανιας. αυτο το επιτυγχανει με τον θανατο-τραυματισμο πολλων αλλων, απλα με την σφαιρα παιζει σιγουρακι για τον εργοστασιαρχη...
5. η υποθεση εχει πλακα, μεχρι ενα σημειο θεωρεις οτι ειναι ολιγον ασυνδετο, αλλα μετα προφητικα βλεπουμε τα σπαργανα της πραγματικης ιστοριας μετα απο 20 χρονια τι θα επακολουθησει...
6. αυτα που κανει ο μοριαρτι (πολυ καλη επιλογη ηθοποιου), σαν ψυχακι που ειναι δεν εχουν σχεση με το πρωτο αν θυμαμαι καλα, τωρα εδω ειναι απλα ενας αδιστακτος επιχειρηματιας που θελει να εκμεταλλευτει τις επιχειρηματικες ευκαιριες των ημερων δημιουργωντας την τεχνητη κριση. παραλληλα μας δειχνει και την τεχνολογια που αρχιζει να αναπτυσσεται στην βιομηχανια των οπλων (αυτοματα κλπ)
7. οσο αφορα την δολοφονια με τον sniper ηταν ελαφρως κουλο αλλα το επεξηγει ο ριτσι με το επιχειρημα πως ναι μεν ηθελε σιγουρακι να σκοτωσει τον βιομηχανο, αλλα ηθελε επισης να δειξει ως αντιποινα για την βομβα στο στρασβουργο απο τους επαναστατες μιας και θελει να θρεψει την ενταση μεταξυ γαλλιας γερμανιας. αυτο το επιτυγχανει με τον θανατο-τραυματισμο πολλων αλλων, απλα με την σφαιρα παιζει σιγουρακι για τον εργοστασιαρχη...
αυτα τα ολιγα, σαν δευτερη συνεχεια για μενα ηταν καλυτερη απο την πρωτη στα σημεια...
Last edited by a moderator:
Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Παρότι το πρώτο μέρος με είχε διασκεδάσει αρκετά, εν τούτοις, το δεύτερο μέρος με κούρασε, καθώς αδυνατούσα να καταλάβω την, όπως αποδείχτηκε προς το τέλος, απλοϊκή πλοκή. Οφείλω πάντως να αναγνωρίσω, ότι η σκηνοθεσία ήταν πολύ καλή με ορισμένες αξιομνημόνευτες σκηνές, όπως, λόγου χάρη, η καταδίωξη στο δάσος υπό ριπές οπλοπολυβόλων. Συνολικά όμως βαρέθηκα, και επειδή ήμουν και λίγο κουρασμένος, με δυσκολία κρατούσα τα βλέφαρά μου ανοιχτά. Συνολικά μία μέτρια ταινία, μη αντάξια του πρώτου μέρους.
Βαθμολογία 5/10.
Το είδα στην αίθουσα 7 του ODEON STARCITY με, εξαιρετικής ποιότητας, ήχο DTS.
Για περισσότερες κριτικές και εν γένει ότι αφορά στον κινηματογράφο επισκεφθείτε τη σελίδα μου στο facebook: www.facebook.com/sinefilos.
Ευχαριστώ!!!
Παρότι το πρώτο μέρος με είχε διασκεδάσει αρκετά, εν τούτοις, το δεύτερο μέρος με κούρασε, καθώς αδυνατούσα να καταλάβω την, όπως αποδείχτηκε προς το τέλος, απλοϊκή πλοκή. Οφείλω πάντως να αναγνωρίσω, ότι η σκηνοθεσία ήταν πολύ καλή με ορισμένες αξιομνημόνευτες σκηνές, όπως, λόγου χάρη, η καταδίωξη στο δάσος υπό ριπές οπλοπολυβόλων. Συνολικά όμως βαρέθηκα, και επειδή ήμουν και λίγο κουρασμένος, με δυσκολία κρατούσα τα βλέφαρά μου ανοιχτά. Συνολικά μία μέτρια ταινία, μη αντάξια του πρώτου μέρους.
Βαθμολογία 5/10.
Το είδα στην αίθουσα 7 του ODEON STARCITY με, εξαιρετικής ποιότητας, ήχο DTS.
Για περισσότερες κριτικές και εν γένει ότι αφορά στον κινηματογράφο επισκεφθείτε τη σελίδα μου στο facebook: www.facebook.com/sinefilos.
Ευχαριστώ!!!
Re: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Μία μέτρια ταινία με κακό ρυθμό, άλλοτε ανέβαινε πολύ ψηλά και άλλοτε είναι πολύ βαρετή, με αποτέλεσμα να με κουράσει αρκετά... Ο Sherlock Holmes εκτός από τον χαρακτήρα του ενσωματώνει και άλλους χαρακτήρες όπως πχ τον Batman. Για όσους έχουν ανοίξει και ένα βιβλίο θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν και απογοητευτική... Κρίμα γιατί το 1 τουλάχιστον ήταν διασκεδαστικό
Μία μέτρια ταινία με κακό ρυθμό, άλλοτε ανέβαινε πολύ ψηλά και άλλοτε είναι πολύ βαρετή, με αποτέλεσμα να με κουράσει αρκετά... Ο Sherlock Holmes εκτός από τον χαρακτήρα του ενσωματώνει και άλλους χαρακτήρες όπως πχ τον Batman. Για όσους έχουν ανοίξει και ένα βιβλίο θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν και απογοητευτική... Κρίμα γιατί το 1 τουλάχιστον ήταν διασκεδαστικό
cmoustos
AVClub Addicted Member
Θα συμφωνήσω ότι το ένα ήταν πιο Σερλοκ. Πιο αστυνομικό και είχε μία καταπληκτική ροή και σασπένς που σε κρατούσε. Το 2 δε τα έχει αυτά αλλα κρατιέται στο ύψος του και σαν σικουελ είναι αρκετά καλό. Δυστηχώς όπως κλείνει αφήνει υπονοούμενα και για τρίτο και εκεί ίσως χαλάσει η κουμπαριά αλλά πάραυτα έχω πίστη αν κρατήσουν το τρίπτυχο (ριτσι, νταουνι & λο) ανετακίνητους
Re: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Απο τις καλύτερες ταινείες του 2011. Και όπως όλα δείχνουν θα υπάρξει και τρίτη...
Απο τις καλύτερες ταινείες του 2011. Και όπως όλα δείχνουν θα υπάρξει και τρίτη...
Sorath
Senior Member
Re: Απάντηση: Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)
Ακριβώς αυτά που ήθελα να γράψω. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας απλά τους έβλεπα να πηγαίνουν από εδώ και από εκεί μην καταλαβαίνωντας το σκοπό. Και αυτοί οι και καλά ψαγμένοι διάλογοι μεταξύ τους, με κούρασαν ιδιαίτερα.
Αν ήξερα οτι ο Ρίτσης ήταν ο σκηνοθέτης, ούτε καν που θα την έβλεπα εξαρχής.
Ακριβώς αυτά που ήθελα να γράψω. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας απλά τους έβλεπα να πηγαίνουν από εδώ και από εκεί μην καταλαβαίνωντας το σκοπό. Και αυτοί οι και καλά ψαγμένοι διάλογοι μεταξύ τους, με κούρασαν ιδιαίτερα.
Αν ήξερα οτι ο Ρίτσης ήταν ο σκηνοθέτης, ούτε καν που θα την έβλεπα εξαρχής.