Στο όνειρό μου είστε γύρω από τα άστρα
Είδα τους τοίχους σας να πέφτουν
Είσαστε γυμνοί από σκέψεις, ήταν να φύγουμε
και μείναμε με αυτόν τον τρόπο
Κάποιοι προσπαθούν να κρυφτούν, επειδή είπαν ψέματα,
δεν ήταν αληθινοί και φοβήθηκαν
Αρνούνται να δουν ή να είναι ελεύθεροι,
να γίνουν ένα με μένα και με τους θεούς,
προσεύχονται κλαίγοντας, "Σώστε με, σώστε με"
... - Seeing (Spence)
Είδα τους τοίχους σας να πέφτουν
Είσαστε γυμνοί από σκέψεις, ήταν να φύγουμε
και μείναμε με αυτόν τον τρόπο
Κάποιοι προσπαθούν να κρυφτούν, επειδή είπαν ψέματα,
δεν ήταν αληθινοί και φοβήθηκαν
Αρνούνται να δουν ή να είναι ελεύθεροι,
να γίνουν ένα με μένα και με τους θεούς,
προσεύχονται κλαίγοντας, "Σώστε με, σώστε με"
... - Seeing (Spence)
Το 'Oar' είναι θρυλικό. Ο Skip Spence (πρώην Jefferson Airplane, πρώην Moby Grape) το συνέθεσε ολόκληρο στο ψυχιατρείο όπου τον είχαν μπαγλαρώσει μετά από freakout με LSD. Το Oar είναι ο προάγγελος των ιδιωμάτων loner/stoner και lo-fi. Ο Spence τα κάνει όλα μόνος του φυσικά σε 3 (!!) tracks, καθαρό, ακατέργαστο Αίσθημα, ώρες ώρες τόσο ακραίο και σπαραχτικό που καταντάει ανυπόφορο - η απόλυτη μουσική της ολοκληρωτικής, κατά κράτος ήττας.
Με σύντομο πέρασμα από τους εμβρυϊκούς Quicksilver Messenger Service και με θητεία στους Jefferson Airplane, ο Alexander Lee "Skip" Spence (1946-1999) ήταν ήδη πασίγνωστος στο Χέιτ-Ασμπουρι τη στιγμή που εντάχθηκε στους Moby Grape στα τέλη του 1966. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, είχαν ξεκινήσει τους διαστρικούς αυτοσχεδιασμούς, όπως το "Dark Magic", ενώ ετοίμαζαν τα σύντομα και κοφτερά τραγούδια που αποτέλεσαν το πρώτο τους άλμπουμ.
Στα εικοσιένα του, ο Spence ήταν ένας ψυχεδελικός ροκ σταρ. Τα δύο πρώτα άλμπουμ των Moby Grape μπήκαν στο αμερικάνικο τοπ 30 και τα τραγούδια του ήταν περίφημα. Το άγριο σινγκλ, "Omaha", το εκτοξευμένο "Indifference", ο τρυφερός ύμνος στην "Motorcycle Irene", ακόμα και η απομίμηση της δεκαετίας του '20, "Just Like Gene Autry: A Foxtrot".
Τα τραγούδια του Spence ακούγονταν "σαν οδομαχίες", υποστήριξε ο αρθρογράφος του Rolling Stone, Greil Marcus και κανένα δεν κατέγραψε περισσότερο ξεκάθαρα από το "Seeing", που έγραψε τον Απρίλιο του 1968, τη ψυχική αποδιοργάνωση του Spence, καθώς κραυγάζει, "Σώστε με!". Όπως το "Jugband Blues" του Barrett, είναι σχεδόν υπερβολικά γυμνό, μια αυτο-αποκάλυψη.