Που πάει η χώρα;

[suzakias]

Το μεγάλο επενδυτικό φιάσκο
Ολοι χαρήκαμε όταν μάθαμε ότι ο εμίρης του Κατάρ αγόρασε τα ορυχεία χρυσού στη Χαλκιδική κάνοντας επένδυση... 15 δις ευρώ και ότι θα χρησιμοποιήσει 1.800 εργάτες. Κανείς όμως δεν μας είπε την άλλη μισή πικρή αλήθεια ότι ο `Αραβας κροίσος πήρε επιδότηση 15 δις ευρώ.`Αρα… η χώρα μπήκε μέσα 4 δις. Το πιο τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι αυτή η μεγάλη οικονομική ζημιά θα πέσει στις πλάτες του φορολογούμενου πολίτη. Η Τροίκα το διαμήνυσε μέσω του Μνημονίου ότι θα υπάρχει απόλυτος ισοσκελισμός στα δημοσιονομικά του έρμου αυτού κράτους.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/11/blog-post_5788.html

Eιπα και εγω ποιος τρελος ειναι αυτος που θα βαλει τοσα χρηματα....

 

[Kosh]

Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Καλημερα παιδια, αυτος ακομα εκει πανω στο καλαμι ειναι?

To καλαμι απαξ και το καβαλησεις δυσκολα το ξεκαβαλικευεις.


Ειναι πραγματικα απιστευτα δυσκολο να κανεις την αυτοκριτικη σου , να μετανιωσεις για αυτες , να αποστασιοποιηθεις απο τους κυκλους που σε πιεζουν ή εχεις κανει συμφωνιες και να τα μουτζωσεις ολα για να πας με τα ....ποδια.

 

[Kosh]

Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Η ένοπλη αντίσταση απέναντι σε μια Χούντα μπορει να λάβει πολλές μορφές. Δεν έχεις να πολεμησεις εναντίον τακτικού στρατού. Μια σφαίρα να ρίξει κάτω έναν διαδηλωτη και θα κρεμαστουν όλοι τους στα φωτιστικά της πλατείας Συντάγματος. Η ένοπλη αντίσταση έχει την έννοια ότι σε πολεμαω μέχρι να νικησω και δεν υποχωρω. Αλλα δεν σε πολεμαω πια με μουντζες η βρισιές. Αν ο λαός κατέβει αποφασισμένος για σύγκρουση να είσαι σίγουρος ότι θα εξαφανιστουν σαν ποντίκια με ότι μέσο έχουν διαθέσιμο, η ιστορία αυτο δείχνει. Μην φανταζεσαι οτι καποιοι ειναι πολεμοχαρεις. Ολοι ειμαστε υπερ της ειρηνικης επιλυσης των προβληματων και διαφορων. Αλλα εδω κινδυνευει η ζωη μας. Δεν ειναι διαθεση βιας ειναι αυτοαμυνα επιβιωσης.

Εχω μια ενσταση σε αυτο Σταυρο. Η ιστορια εχει δειξει οτι απαξ και βγουν τα κουμπουρια....αργουν να ξαναμπουν μεσα ακομα και αν ο σκοπος επιτευχθει.

Η πλατεια οπως μετουσιωθηκε στις πρωτες μεγαλειωδεις συγκεντρωσεις αλλα και η τελευταια συγκεντρωση-απεργια στο Συνταγμα που διαλυθηκε εξαιτιας των γνωστων γεγονοτων εδειξαν οτι η ειρηνικη αντιδραση εχει τυχη και μαλιστα πολυ μεγαλη. Αρκει να περιφρουρηθει απο ΟΛΟΥΣ.
Ακομα και απο αυτους που λογω ιδεολογιας δεν το κανουν.
Ολοι στον ιδιο ντορβα ειμαστε. Καποτε θα το καταλαβουμε.
Το αιμα σαφως και θα φερει πιο γρηγορες εξελιξεις αλλα προσωπικα το θεωρω δικοπο μαχαιρι. Αρκετα εχει αιμοραγησει αυτος ο λαος. Και δεν αμφιβαλλω καθολου οτι οπως δεν μπορει να περιφρουρηθει αποτελεσματικα μια ειρηνικη αντιδραση δεν θα μπορει να περιφρουρηθει και να ελεγθει μια βιαιη αντιδραση.
Η μονη ελπιδα ειναι οι εκλογες για αυτο και κανουν οτι μπορουν να τις αποφυγουν την παρουσα.

 

[christos]

 

[audiophile62]

Οταν ο Αρης ξεκίνησε τήν ΕΦΟΔΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ , μέ μιά χούφτα αντρειωμένους , τό οπλο του ήταν η ΨΥΧΗ του κι όχι τά λιανοτούφεκα απ τό Αλβανικό , μέ ΟΠΛΟ τήν ΨΥΧΗ τους τόλμησαν καί τά βάλανε μέ τήν ισχυρότερη πολεμική μηχανή τού πλανήτη καί ΝΙΚΗΣΑΝ !!!
Ισως νάχαν ασπασθεί τό δίστιχο τού Καζαντζάκη : "Σάν τή λογιάσεις μιά δουλειά , όρτσα καί μη φοβάσαι. Αμόλα την τή νειότη σου καί μήν τηνε λυπάσαι " ..........

 

[christos]

 

[Θ.Νίκος]

Δυστυχώς η χώρα βυθίζεται...το τι θα ακολουθήσει κανείς δεν ξέρει...
Σύντομα ο κόσμος θα είναι πολύς στους δρόμους και με ανεξέλεγκτη οργή...το ξέρουν και δεν τους έχω για χαζούς,αλλά για τους πιο δόλιους και άθλιους.
Σχέδιο θα έχουν καταστρώσει και για καταστολή και για εκκένωση...στο χέρι μας είναι,αν θα τους περάσει...

 

[Παντελής]

Νομίζω έχει ξαναμπεί.

Πάντως δείχνει ξεκάθαρα ότι σε μια κοινωνία μέσα κάποιοι δεν μπορούν να προσφέρουν..


Μια μέρα ένας ανθοπώλης πήγε σε ένα κουρείο για κούρεμα.

Μετά το κούρεμα, ρώτησε για τον λογαριασμό του και ο κουρέας απάντησε: «δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα».

Ο ανθοπώλης ευχαρίστησε και έφυγε από το κατάστημα.

Όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει το κατάστημά του το επόμενο πρωί, στην πόρτα του βρήκε να τον περιμένει μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τριαντάφυλλα.

Λίγη ώρα μετά, ένας φούρναρης μπήκε για κούρεμα και όταν πήγε να πληρώσει ο κουρέας και πάλι απάντησε: «Δεν μπορώ να δεχθώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα».

Ο φούρναρης ευτυχής έφυγε από το κατάστημα. Το πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, στην πόρτα του υπήρχε μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τσουρέκια.

Εκείνη την ημέρα, ένας βουλευτής ήρθε για κούρεμα και όταν πήγε να πληρώσει το λογαριασμό του ο κουρέας και πάλι απάντησε: «δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα».

Ο βουλευτής ήταν πολύ χαρούμενος και έφυγε από το κατάστημα.

Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, υπήρχαν μια ντουζίνα βουλευτές που περίμεναν στην ουρά για ένα δωρεάν κούρεμα.

Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Οι πολιτικοί όπως και οι πάνες πρέπει να αλλάζουν συχνά, και για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

 

[christos]

Πάντως, βρε παιδιά, ας μην βιαζόμαστε να καταδικάσουμε. Να τον δούμε πρώτα τον Παπανδρέου και μετά να τον κρίνουμε.

Στο εξής, οι τουρίστες δεν θα έρχονται μόνο για ήλιο, θάλασσα και μνημεία αλλά και για να δουν πόσο μαλάκες είμαστε. Είναι ο μαλακοτουρισμός.


πιτσιρίκος

 

[dionisis]

Συμφωνώ με τον πιτσιρίκο. Μόλις χθες πήρε ψήφο εμπιστοσύνης. Χρειάζεται ένας κάποιος χρόνος προσαρμογής.

 

[karavan]

Αυξάνεται η οργανωμένη ανυπακοή στα χαράτσια. Είμαι περίεργος πώς θα καταλήξει το θέμα:

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=323459

 

[karavan]

Ένα άρθρο που ανατέμνει το πιο μακιαβελικό σχέδιο των τελευταίων ετών. Έτσι άλλωστε το χαρακτήρισα προ δυο - τριών ημερών.Μακιαβέλι: διατήρηση στην εξουσία με κάθε μέσο.

http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3650


Όλος ο κόσμος σε πέντε δάχτυλα

Αυτό που ζήσαμε την Πέμπτη θα διδάσκεται για πολλά χρόνια σε πολιτικές ακαδημίες, ως υπόδειγμα διαχείρισης πολιτικών κρίσεων

Του Σταύρου Παναγιωτίδη


Η Ιστορία, ως αφήγηση, γράφεται πάντα εκ των υστέρων. Ως σειρά γεγονότων όμως, σχεδιάζεται εκ των προτέρων. Όταν λοιπόν κοιτάμε τα πράγματα από το τέλος προς την αρχή, εκεί που τη στιγμή της εκτύλιξης των γεγονότων βλέπαμε μια σειρά συμπτώσεων και ανατροπών, με την αποστασιοποιημένη ματιά συνήθως διακρίνουμε κάποιο σχέδιο. Είτε αυτό υπάρχει, είτε όχι.



Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και ειδικά της Πέμπτης 3 Νοεμβρίου έχουν χοντρικά δύο τρόπους να ερμηνευτούν. Με βάση τον πρώτο, ο Παπανδρέου είτε θέλοντας να εκβιάσει το λαό και να αποσπάσει τη συναίνεσή του είτε φοβούμενος πως θα έχανε άμεσα την εξουσία και προσπαθώντας να σώσει την υστεροφημία του καταγγέλλοντας νέες “αποστασίες”, πέταξε στο τραπέζι το χαρτί του δημοψηφίσματος. Προκάλεσε παγκόσμια αναστάτωση και εσωτερικό μπάχαλο, συνάντησε την αντίδραση των βουλευτών του και τελικά “μάζεψε” την πρόταση του για να αποφύγει την πτώση του. Αυτό το σενάριο όμως αφήνει να χάσκει ένα μεγάλο ερμηνευτικό κενό.



Ο Παπανδρέου υπογράφοντας την συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου για την νέα δανειακή σύμβαση έδωσε στα ΜΜΕ την ευκαιρία να του στρώσουν και πάλι το προφίλ. Η σύμβαση εμφανίστηκε ως μεγάλο επίτευγμα και ο ίδιος βρέθηκε για λίγο “καβάλα στ’ άλογο”. Και ξαφνικά ο παράξενος αναβάτης, σαν να μην τον βόλευε το σαμάρι των ΜΜΕ, πηδάει κάτω από το άλογο. Γιατί; Αφού η δανειακή σύμβαση θα περνούσε από τη Βουλή, γιατί ο Παπανδρέου προκάλεσε όλη αυτή την αναστάτωση με το δημοψήφισμα; Γιατί ρίσκαρε από την πτώση του μέχρι την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την απόρριψη από το λαό όλης της μέχρι τώρα πολιτικής των αστικών δυνάμεων με ένα «όχι»; Ο μόνος τρόπος να απαντηθεί αυτό είναι πως αυτός ο κίνδυνος στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ. Και πως κάθε εξέλιξη ήταν πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη και δεν αποτελούσε ούτε έκπληξη ούτε ανατροπή.



Ας δούμε τη γραμμή των εξελίξεων. Ο Παπανδρέου ανακοινώνει δημοψήφισμα. Αυτομάτως προκαλεί μία μεγάλη πολιτική αστάθεια και υψηλούς κινδύνους. Το αστικό μπλοκ εξουσίας πανικοβάλλεται φοβούμενο τις συνέπειες. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ απειλεί με αποπομπή του. Τα μεγάλα ΜΜΕ που μέχρι την προηγούμενη μέρα ξορκίζαν τις εκλογές και ζητούσαν συγκυβέρνηση, τώρα φωνάζουν για εκλογές. Μέσα σε αυτό το ασταθές πλαίσιο που έχει δημιουργήσει ο Παπανδρέου, απόλυτη ανάγκη γίνεται πλέον πρώτα από όλα η αποδοχή της δανειακής σύμβασης. Σε αυτό το καθήκον αναγκαστικά υποτάσσεται και ο Σαμαράς, έστω και σε μια προοπτική μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας. Κάνει λοιπόν μια θεαματική κωλοτούμπα και ανακοινώνει πως θα ψηφίσει τη σύμβαση, για την οποία μόλις μία μέρα πριν φώναζε πως εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα και πως δεν την έχει καν δει. Έτσι όμως, και αποδέχεται πως ο Παπανδρέου πέτυχε μια καλή συμφωνία και δεν μπορεί πια να παριστάνει τον αντιμνημονιακό. Μόλις συμβαίνει αυτό, ο Παπανδρέου καλωσορίζει την αλλαγή θέσης και δηλώνει πως ουσιαστικά πια δεν υπάρχει λόγος για δημοψήφισμα. Το ίδιο τονίζει και το νούμερο δύο του ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος, λέγοντας πως η ψήφος εμπιστοσύνης μπαίνει πια σε άλλο πολιτικό πλαίσιο και πρέπει να δοθεί αλλά αναγκαζόμενος ταυτόχρονα να αφήσει εκτεθειμένους όσους από το ΠΑΣΟΚ αμφισβήτησαν ρητά τον Παπανδρέου.



Ιδού λοιπόν. Πότε είναι κάποιος πρόθυμος να προκαλέσει μία τρομακτική τρικυμία; Όταν γνωρίζει πως κρατάει τα κλειδιά της, πως την ελέγχει και μπορεί να την σταματήσει. Όταν στη πραγματικότητα κίνδυνος δεν έχει υπάρξει ούτε για μια στιγμή. Ο Παπανδρέου προκάλεσε μία τεχνητή κρίση της οποίας είχε τον απόλυτο έλεγχο. Κατάφερε και τον Σαμαρά να σύρει εκεί που ήθελε για να τον απονευρώσει αντιπολιτευτικά και να βρει ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό του πεδίο. Και όταν τα κατάφερε αυτά, απέσυρε με άνεση το χαρτί που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην πτώση, το δημοψήφισμα. Ομοίως, όπως είχε αποκαλύψει και η Ελευθεροτυπία, τεχνητή κρίση υπό την παραίνεση αμερικανών συμβούλων φαίνεται πως ήταν και η συζήτηση περί παραίτησης του και συγκυβέρνησης τον Ιούνιο που κατέληξε σε ανακάτεμα της εσωκομματικής τράπουλας και κατασίγαση της εσωτερικής αντιπολίτευσης με την υπουργική αναβάθμιση του Βενιζέλου και των φίλων του.



Αυτό που ζήσαμε την Πέμπτη θα διδάσκεται για πολλά χρόνια σε πολιτικές ακαδημίες, ως υπόδειγμα διαχείρισης πολιτικών κρίσεων. Ο άνθρωπος που το σχεδίασε και βρίσκεται πίσω από τον Παπανδρέου, ίσως μας προσέφερε το πιο μακιαβελικό πολιτικό σχέδιο που έχουμε ζήσει ποτέ σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Δεν δίστασε να παίξει για μια μέρα με ολόκληρο τον κόσμο, ανεβοκατεβάζοντας χρηματιστήρια, πανικοβάλλοντας κυβερνήσεις, εξοργίζοντας ηγέτες, τρομάζοντας λαούς. Για μία μέρα κάποιος έπαιξε με ολόκληρο τον κόσμο στα πέντε δάχτυλα του χεριού του. Ας θαυμάσουμε τη σχεδιαστική ευφυΐα και το θάρρος αυτού του παράγοντα. Κι ας αηδιάσουμε από την ανηθικότητά του. Ας γελάσουμε με το ότι ο Αντώνης Σαμαράς εξελίσσεται στο μεγαλύτερο πολιτικό κορόιδο της χώρας. Ας θυμώσουμε για το ότι ο ελληνικός λαός είναι ο πιο εξαπατημένος του κόσμου. Κι ας εξοργιστούμε για τον κόσμο που ζούμε, τον οποίο ενώ πιστεύουμε πως έχει γίνει πιο σύνθετος από ποτέ, κάποιος κατάφερε για μία μέρα να τον κρατήσει τυχοδιωκτικά στην παλάμη του. Κι αν τελικά τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύουν, ας μείνουμε να κοιτάμε έναν κόσμο τόσο κακοπαθημένο και αποδιαρθρωμένο, που το κάθε σχέδιο γίνεται βλακεία και η κάθε βλακεία μπορεί να εξελιχθεί σε σχέδιο. Κι ας ορμήξουμε να τον αλλάξουμε, για να μην βλέπουμε άλλο τέτοια κόλπα να παίζονται πάνω στην πλάτη μας.

 

[karavan]

Επειδή μιλάμε για πολιτική και θα πρέπει να αναγνωρίζουμε τα δυνατά σημεία του αντιπάλου, από μέρους μου hats off σε όποιον μηχανεύτηκε και εφάρμοσε (προφανώς αμερικανός) αυτό το σχέδιο.

 

[superfly]

Εξαιρετικη αναλυση και σχολιασμος απο τον Παναγιωτιδη.

 

[nbullamatsis]

να προσθέσω οτι με αυτη τη κίνηση εβαλε και τον λάο να σκεφτεί τι σημαινει δραχμή
αν ηταν 90-10 εναντίον του γενικά.....
τωρα στο καναβάτσο
εκτός από μπεντζελόν, σαμαρα
ενα ποσοστό αναποφάσιστων να μένει στα μεγάλα κόμματα

 

[Δημήτρης Δ.]

Επειδή μιλάμε για πολιτική και θα πρέπει να αναγνωρίζουμε τα δυνατά σημεία του αντιπάλου, από μέρους μου hats off σε όποιον μηχανεύτηκε και εφάρμοσε (προφανώς αμερικανός) αυτό το σχέδιο.

Ενδιαφέρον.
Για σκέψου επίσης πόσο άλλαξε η ισοτιμία ευρω-δολλαρίου όταν ο γιωργακης αμολυσε τη παπαρα περι δημοψηφίσματος. Επίσης, γιατί αφού όλοι βλέπουν διάλυση της ευρωζώνης το ευρώ είναι (ήταν δηλαδή πριν ο γιωργακης κάνει το θαύμα του) ψηλά σε σχέση με το δολλάριο?
Φυσικά δεν μπορείς να ξέρεις με σιγουριά, ποτέ απλά σκέφτεσαι και βγάζεις κάποια πιθανά σενάρια...

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Επειδή μιλάμε για πολιτική και θα πρέπει να αναγνωρίζουμε τα δυνατά σημεία του αντιπάλου, από μέρους μου hats off σε όποιον μηχανεύτηκε και εφάρμοσε (προφανώς αμερικανός) αυτό το σχέδιο.

Δεκτό,αλλά ας μήν ξεχνάμε πως το ΠΑΣΟΚ,αν το δούμε κοινωνιολογικά,αποτελεί τήν υψιστη έκφραση κοινωνικης παθογένειας..Τάϊσε κόσμο ,ανέδειξε ως αξίες τά κατώτερα ένστικτα μεριδας της κοινωνιας,εκανε τον πολιτισμό πατσαβούρα,οπότε και τώρα συνεχιζει το έργο του...Μέσω μάλιστα τών δανείων για την ''σωτηρία'' η μάσα συνεχιζεται απλά σε εναν κύκλο εκλεκτών..Γι´αυτο αλλως τε έκαναν την χώρα πλήρες προτεκτοράτο και αυτοί κερδιζουν μήνες για την συνεχιση της μασας..

Η συναντηση με τον Παπούλια ειχε τρελλο γέλιο...Ο τύπος που κανει τον κύριο Τσάνς τής ελληνικης δημοκρατιας δήλωσε ''ειναι ωρα ευθυνης για ολους''..

Ολα καλα λοιπόν...The party's going on...............

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Ο τύπος που κανει τον κύριο Τσάνς τής ελληνικης δημοκρατιας δήλωσε ''ειναι ωρα ευθυνης για ολους''..

:SFGSFGSF:

Μου’ριξες ιδεα...

 

[FINIX]

Ρωτηθηκε ο κολλητος του Λεπεν Βοριδης ποια θεματα θα θετε πρωτα αν λαμβανε μερος το ΛΑΟΣ σε μια κυβερνηση συνεργασιας κ ειπε ιθαγενεια κ μεταναστευτικο,εδω ο κοσμος καιγεται κ το νινι χτενιζεται.

 

[Emilot]

Εδω που φθάσαμε δεν είναι πολλα αυτα που μπορει να πει κάποιος. Ζούμε μια απίστευτη τραγωδία. Ο λαός θα πρέπει πια να περάσει σε αυτοαμυνα με κάθε τροπο. Μόνο ένοπλη αντίσταση έχει πια νόημα να σκέφτεται ο κατακτημενος. Ακόμα και σεβαστοι καθηγητές νομικής δηλώνουν πια ευθέως ότι πρέπει να μας καθοδηγεί το άρθρο 120. Η αριστερα θα πρέπει να παραιτηθεί απο αυτο το προδοτικο κοινοβουλιο αλλιώς χρεώνεται συνενοχή. Να παραιτηθεί και να οδηγήσει το λαο στην μάχη. Αν ο λαός και η αριστερα δεν σκέπτονται την αντίσταση τότε δεν έχει νόημα κανείς να οργιζεται και να φωνασκει. Να κάτσει να λιωσει. Έχουν αντιληφθεί ότι έχουν να κάνουν με τον πιο ανάξιο και ηλιθιο λαο του κόσμου. Μένει να τους δικαιωσουμε ή όχι.

+1