o-Zone
AVClub Addicted Member
Αερόβιος, άυλος, παραθέτω γνώμες,
καταθέτω απόψεις, μένω νεκρός.
Για όλα αυτά που με κυκλώνουν,
που με κάνουν να ασφυκτιώ.
Δεν θα χαρώ την λύπη μου,
θα χαρώ την ελπίδα.
Απρόσμενη νίκη το κοινωνικό μοντέλο,
απρόσμενη ήττα ο εργαζόμενος.
Τσακισμένος μεταξύ ολοτήτων και σύμπαντος.
Παραμένω ηττημένος, μα ζωντανός και νεκρός.
Ξεπουλημένες αξιοπρέπειες, διαδηλώσεις,
κραυγές και ματωμένες, ηλιόλουστες, ημέρες.
Μα αλήθεια τι μου φταίει, γιατί δεν μπορώ να αναπνεύσω?
Δεν είναι η βία που μου καταλογίζουν, είναι οι σκέψεις που κάνω,
αυτές που με παρασύρουν στο απροσδιόριστο βήμα στο αύριο.
Δεν είναι ψέματα. Λυγάω, όχι σαν καλάμι, όχι σαν φτερό.
Λυγάω σαν ήλιος, σαν βροχή, σαν άνθρωπος.
Θα παραμείνω όρθιος, για να με τσακίζουν. Θα παραμείνω άνθρωπος,
για να καταλογίζω στον εαυτό μου, τις ήττες που θα μου επιφέρουν την Νίκη.
Κλείνω.....
Δε καταλαβαίνω γιατί δε βάζεις "υπογραφή" στα ποιήματα που ανεβάζεις....:nounder:
Κάτι κρύβεις εσύ...:SFGSF8:
Ίσως κάποιον μεγάλο ποιητή...:chinscratch: