Re: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Λοιπον θα ήθελα να μιλήσω για 2 ταινίες που είδα στις γιορτές (ποσο γρήγορα περασε κιολας)> Και τις δυ μαζι γιατι τις είδα την μία μετά την αλλη σε ΜΕ 1-2 μέρες διαφορά και ουσιαστικά συνδέοντουσαν μεταξυ τους, πράγμα που δεν ήξερα, (θεωρία του χάους η κάτι αλλο που λέμε σύμπτωση γιατι δεν ξέρουμε πως να το πουμε) με την εννοια οτι η δεύτερη κάνει αναφορά στην πρώτη η κατα κάποιο τρόπο της αποτίει φόρο τιμής.
Και εγω έτσι είδα τα φιλμ...με την σειρά. Πρωτα την πρώτη που την ΞΑΝΑ είδα επειτα απο δεκαετίες και ύστερα την δεύτερη. Επιτρεψτε μου να βάλω τους τίτλους τους αυθεντικόυς γιατι δεν ξέρω πως έχουν αποδοθεί για το Ελληνικό κοινό.
Η Πρώτη είναι η
Don't Look Now του μεγάλου σκηνοθέτη (και φωτογράφου, πολύ σημαντικό για να νοιώσουμε την δύναμη της ταινίας) Nicolas Roeg. Με ένα Ντοναλντ Σαδερλαντ πουαποτυπώνει μόνος του στην μορφή του και την εκφραση του μια ολόκληρη εποχή. Αυτη της δεκαετίεας των 70ς. Η Ταινία ειναι απο αυτές που θα λέγαμε Μυστηρίου, αλλα δεν είναι τρομου, δενειναι γκινιολ δεν έχει τερατουργήματα. Ειναι ψυχολογική και εστειάζεται στην μεταφυσικη ερωτηση του τελους, του πεπερασμένου, της δυνατότητας υπέρβασης του...αλλα και πάλι, το πραγματικό δρώμενο δεν 'ειναι η αγωνία, ο θάνατος, η, η μεταθανάτια αναζήτηση...Το δρωμενο και ο πρωταγονιστής ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ: Η ΒΕΝΕΤΙΑ.
Μια Βενετία δευτερου πλανου, αυτη της πραγματικης ζωής και του πραγματικου θανάτου, αυτη των σοκακιών που συνθλίβονται κάτο απο το βάρος της ανθρωπινης ιστορίας και οχι εξαιτίας του νετκορ. Οποιος έχει ζησει την Βενετία θα με καταλάβει, όποιος οχι θα ψαξει να την ζησει...ισως. Παντως σίγουρα δεν είναι η Βενετία του
The Touriste Χλιδάτη, Λαμπατη και αστραφτερή, Ειναι η αλλη, σκοτεινή, υποχθόνεια αυτη του γκετο κι της καβάλας όπως αποτυπώνεται στο εργο του Ουγκο Πραττ (μεγαλος και μυημένος στο μυστήριο της ζωής)...Ο Κορτο αν ειχε ζησει περισσοτερο ισως είχε συναντήσει τον Σαδερλαντ σε μια ανύποπτη ερημικη γέφυρα της Serenissima.
Αυτο το φίλμ το θεωρω σπουδαίο για την αισθητική τουμ τηνερμηνία του και την ψυχική ευαισθησία. Ισως κάτι απμ αυτα που στο μέλλον θα αποκαλόυσαμε "μνημεία".
[/URL][/IMG]
Το δεύτερο φιλμπου είδα και μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν το
In Bruges toy Martin McDonagh με τους καταπληκτικούς Colin Farρell και Brendan Gleeson, τι ερμηνεία τι φωτογραφία τι ανθρώπινη προεγγιση σε μια ακραία κατάσταση. Εξαιρετικό. Σε κάποια φάση λέω στο άτομο με το οποιο βλέπαμε το φίλμ και γνωρίζουμε τις δυο πολεις (Βενετία και Μπρουζ) "αυτο το φιλμ μου θυμίζει Nikolas Roeg _ Don't look now)...Μόλις τέλειωσα την φραση μου, σχεδόν, ε λοιπον ο σκηνοθέτης κάνει αναφορά ;ακριβώς στον Νικολας >ρεγκ και το φιλμ του μέσα στο δικό του φιλμ, σε μια σκηνη γυρίσματος στην πόλη οπου μια ηθοποιός λέει οτι πρόκειται γαι ταινία αναφοράς στο φιλμ του Ρεγκ κ.ο.κ.
Μπραβο στον νέο σκηνοθέτη που μέσα απο το φιλμ εκτος την εξαιρετικη ιστορία και ατμόσφαιρα βγαίνει σεβασμός, παράδοση, συνέχιση, γνώση, της τέχνης.
Το φιλμ δεν ειναι ιδιαίτερα γνωστο, όπως πολλα ωραια πράγματα δεν ειναι ιδιαίτερα γνωστά. Κάποιες ωραιες κινηματογραφικές εμπειρίες που γέμισαν θετικά τις γιορτές των Χριστουγέννων και σας προτείνω και σας.