Siemens 16mm mod.B (εκ των έσω)
Και επειδή στο τέλος καμιά δε θα γλυτώσει το ολοσχερές κατσαβίδιασμα, σειρά αυτή τη φορά πήρε η Siemens mod. B
που είχαμε δει εδώ.
Η σελίδα της ίδιας της εταιρίας μας πληροφορεί ότι αυτή και το μοντέλο Α είδαν το φως του κόσμου για πρώτη φορά το 1929, αν θα πρέπει να πάρω θέση αυτή τη φορά θα συνταχθώ με το copy-paste του ιστού που τις τοποθετεί στο 1931-32.
Στη συνέχεια το απλούστερο μοντέλο Α καταργήθηκε, ενώ η συγκεκριμένη συνέχισε να κατασκευάζεται μέχρι την αρχή του πολέμου πλάι και σε κατασκευές με περισσότερες δυνατότητες που βασίζονταν όμως στο ίδιο σασί.
Κάποια στιγμή μάλιστα κατασκευάστηκε και ένας από του πρώτους ζουμ, εύρους 2.5-8cm που μπορούσε να προσαρμοστεί σε εκδόσεις που είχαν τη δυνατότητα εναλλαγής φακών.
Έχουμε δει ήδη πως η Eva Braun τις χρησιμοποιούσε πολύ συχνά.
Στη συγκεκριμένη κινηματογραφική με τον σταθερό φακό της Busch 3 στοιχείων, η στο περίπου εστίαση επιτυγχάνεται με μετακίνηση του μεσαίου στοιχείου και αυτό θα το έλεγα πρωτοτυπία.
Για να γυρίσουμε πάλι στη σελίδα της Siemens -που μετά τα παραπάνω δεν τη θεωρώ και αξιόπιστη, ας αναφερθεί πως μας πληροφορεί ότι τέτοιες κινηματογραφικές για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στα σοβαρά κατά την αποστολή της γερμανικής ομάδας στα Ιμαλάια το 1934. Τότε, και σε ύψος 7000+ μέτρων τα κατάφεραν άριστα επιστρέφοντας ευκρινέστατες εικόνες, δείχνοντας έτσι ίσως για πρώτη φορά τη πραγματική δυναμική ενός τέτοιου μικρού φορμά.
Έτσι ή αλλιώς, αυτό που είδα εγώ με τα μάτια μου είναι πως στη κατασκευή αυτή είναι προφανές το βιομηχανικό υπόβαθρό της εταιρίας, και ίσως η πρώτη προτεραιότητά της ήταν να κατασκευάσει ένα αποτελεσματικό και πραγματικό «wοrkhorse».
Για παράδειγμα, τo ελατήριό της μετά από 85-90 χρόνια αποδίδει όπως και την πρώτη μέρα (6+ μέτρα φιλμ σύμφωνα με το εγχειρίδιο εποχής) και δεν βλέπω κανένα λόγο για να μην συνεχίσει σε αυτή τη κατάσταση και στα επόμενα 90.
Προωθητική ενέργεια εποχής
Τέλος, να και μια της οικογένειας που επιστρατεύθηκε στους ολυμπιακούς του 1936.