Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
- Thread starter oldman
- Start date
Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
Επ’ ευκαιρία του θανάτου της Shirley Temple, ασχολήθηκα μαζί της. Μετέφρασα τους υπότιτλους της ταινίας Wee Willie Winkie (1937) όπου πρωταγωνιστεί, σκηνοθεσία John Ford, και έκανα μια παρουσίαση της ταινίας στο μπλοκ μου. [Ο OLDMAN ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ:
ΠΑΛΙΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ]. Όποιος έχει να σχολιάσει κάτι γι αυτή την παρουσίαση, ή γενικά περί της Shirley Temple, μπορεί να το κάνει κι από δω.
Επ’ ευκαιρία του θανάτου της Shirley Temple, ασχολήθηκα μαζί της. Μετέφρασα τους υπότιτλους της ταινίας Wee Willie Winkie (1937) όπου πρωταγωνιστεί, σκηνοθεσία John Ford, και έκανα μια παρουσίαση της ταινίας στο μπλοκ μου. [Ο OLDMAN ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ:
ΠΑΛΙΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ]. Όποιος έχει να σχολιάσει κάτι γι αυτή την παρουσίαση, ή γενικά περί της Shirley Temple, μπορεί να το κάνει κι από δω.
Τις τελευταίες μέρες παρακολούθησα τις εξής τρεις εξαιρετικές ταινίες:
Blackboard Jungle (1955)
Από πολλούς θεωρείται η πρώτη ταινία που καταπιάστηκε με το ροκ εν ρολ φαινόμενο. Με ωμό τρόπο αγγίζει τολμηρά θέματα που ταλανίζουν την εποχή εκείνη: την νεανική παραβατικότητα, τον σχολικό εκφοβισμό και την σεξουαλική απελευθέρωση, ενώ παράλληλα παραδίδει μαθήματα ηθικής και ανθρωπιάς, υπό τους ξέφρενους ρυθμούς του ροκ εν ρολ.
Blue Velvet (1986)
Κάπως αργοπορημένα –αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ- εισήχθηκα κι εγώ στον φανταστικό δραματουργικό κόσμο του David Lynch. Ένας επικίνδυνα άρρωστος κακοποιός, μια απελπισμένη τραγουδίστρια, ένας νεαρός και μια δεσποινίδα που διψούν για περιπέτεια και έρωτα, στήνουν το σκηνικό της ταινίας. Τα όρια μεταξύ ηδονής και παράνοιας μοιάζουν δυσδιάκριτα. Ερμηνείες, σενάριο και σκηνοθεσία καλοδουλεμένα και πρωτότυπα δίνουν ίσως στην ταινία μια εξέχουσα θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου του περασμένου αιώνα.
The Party (1968)
Η σλάπστικ κωμωδία στα καλύτερα της! Με υπογραφή Blake Edwards και στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον απολαυστικό Peter Sellers. Οι γκάφες του αφελή ήρωα ξεκινούν από τα γυρίσματα της ταινίας όπου συμμετέχει ως ηθοποιός κι έπειτα συνεχίζονται στο πάρτι της υψηλής κοινωνίας όπου κατά λάθος βρίσκεται καλεσμένος. Σκηνές που προκαλούν άφθονο γέλιο στον θεατή, θυμίζοντας μας παλιές καλές στιγμές βωβού κινηματογράφου.
Blackboard Jungle (1955)
Από πολλούς θεωρείται η πρώτη ταινία που καταπιάστηκε με το ροκ εν ρολ φαινόμενο. Με ωμό τρόπο αγγίζει τολμηρά θέματα που ταλανίζουν την εποχή εκείνη: την νεανική παραβατικότητα, τον σχολικό εκφοβισμό και την σεξουαλική απελευθέρωση, ενώ παράλληλα παραδίδει μαθήματα ηθικής και ανθρωπιάς, υπό τους ξέφρενους ρυθμούς του ροκ εν ρολ.
Blue Velvet (1986)
Κάπως αργοπορημένα –αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ- εισήχθηκα κι εγώ στον φανταστικό δραματουργικό κόσμο του David Lynch. Ένας επικίνδυνα άρρωστος κακοποιός, μια απελπισμένη τραγουδίστρια, ένας νεαρός και μια δεσποινίδα που διψούν για περιπέτεια και έρωτα, στήνουν το σκηνικό της ταινίας. Τα όρια μεταξύ ηδονής και παράνοιας μοιάζουν δυσδιάκριτα. Ερμηνείες, σενάριο και σκηνοθεσία καλοδουλεμένα και πρωτότυπα δίνουν ίσως στην ταινία μια εξέχουσα θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου του περασμένου αιώνα.
The Party (1968)
Η σλάπστικ κωμωδία στα καλύτερα της! Με υπογραφή Blake Edwards και στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον απολαυστικό Peter Sellers. Οι γκάφες του αφελή ήρωα ξεκινούν από τα γυρίσματα της ταινίας όπου συμμετέχει ως ηθοποιός κι έπειτα συνεχίζονται στο πάρτι της υψηλής κοινωνίας όπου κατά λάθος βρίσκεται καλεσμένος. Σκηνές που προκαλούν άφθονο γέλιο στον θεατή, θυμίζοντας μας παλιές καλές στιγμές βωβού κινηματογράφου.
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,302
Eγω θα βαλω τον "Tαφο του Ινδου".
Γιατι εκτος της απιστευτης εικονογραφιας του εργου, ανδυεται και μια τετοια αισθησιακοτητα, σεξουαλικοτητα μαλιστα θα ελεγα, που για την εποχη ειναι πρωτοφανης και επαναστατικη. Κατα καποιο τροπο αλαζει τον τροπο που βλεπουμε τα πραγματα.
Ειναι βεβαια και Fritz Lang.
Για να πουμε για αυτο που αλαξε τον τροπο που βλεπουμε τα πραγματα...παλι αναφορα σε εναν Fritz Lang θα εκανα με το Metropolis του.
Αλλα τοτε θα πεφταμε στις αρχαιολογιες και οχι απλα τις "παλιες ταινιες".
Γιατι εκτος της απιστευτης εικονογραφιας του εργου, ανδυεται και μια τετοια αισθησιακοτητα, σεξουαλικοτητα μαλιστα θα ελεγα, που για την εποχη ειναι πρωτοφανης και επαναστατικη. Κατα καποιο τροπο αλαζει τον τροπο που βλεπουμε τα πραγματα.
Ειναι βεβαια και Fritz Lang.
Για να πουμε για αυτο που αλαξε τον τροπο που βλεπουμε τα πραγματα...παλι αναφορα σε εναν Fritz Lang θα εκανα με το Metropolis του.
Αλλα τοτε θα πεφταμε στις αρχαιολογιες και οχι απλα τις "παλιες ταινιες".
Είδα πριν μερικές μέρες το Οι 12 Ένορκοι
http://www.imdb.com/title/tt0050083/
Καταπληκτική ταινία. Όρισε ιδίωμα πραγματικά. Το τι καταφέρνει ο Lumet με την πρώτη του ταινία με 12 ηθοποιούς κλεισμένους σε ένα δωμάτιο είναι απλά μοναδικό...
http://www.imdb.com/title/tt0050083/
Καταπληκτική ταινία. Όρισε ιδίωμα πραγματικά. Το τι καταφέρνει ο Lumet με την πρώτη του ταινία με 12 ηθοποιούς κλεισμένους σε ένα δωμάτιο είναι απλά μοναδικό...
lakiss51
Supreme Member
- 8 December 2006
- 4,631
Αμαν βρε σεις τι μου θυμισαετε, τι σας φταιει ο ...παππους και με βασανιζετε; Ολα αυτα που αναφερετε τα εχω δει (λογω προνομιου εισοδου σε σινεμα, τζαμπε εννοειται - που χαρτζηλικι τοτε!)! Αλλα και η Πολυαννα ε; παιδικος θρυλος, μαλιστα ειχα διαβασει το υπεροχο βιβλιο πριν!
Τους 12 ενορκους τους ειδα τελευταια - αριστουργημα σκηνοθεσιας!
Η Metropolis κυκλοφορησε σε νεα επεξεργασια, τελεια!
Τους 12 ενορκους τους ειδα τελευταια - αριστουργημα σκηνοθεσιας!
Η Metropolis κυκλοφορησε σε νεα επεξεργασια, τελεια!
skysound
Supreme Member
Μια λιστα με παλαιοτερα διακεκριμενα αλλα οχι τοσο πολυ γνωστα Κορεατικα θριλερ.
Αλλωστε οι Κορεατες ειναι γνωστοι μαστορες στο ειδος.
Ολα εχουν στο imdb πανω απο 7αρι.
Μεταξυ αυτων υπαρχουν ενα ασιατικο θριλερ
ενα ισπανικο και ενα γαλικο αν δεν κανω λάθος
και συγχωρειστε με για τυχον ανακριβειες.
3-Iron
A Bittersweet Life 2005
A Dirty Carnival
A Tale of Two Sisters.(2003).
Battle Royale 2000
Cache 2005
Cold Fish ( 2010)
El espinazo del diablo (2001)
I Saw The Devil 2010
J.S.A.Joint Security Area 2000
Memories of Murder (2003)
Montage 2013
Mother (2009)
No Mercy (2010)
Sympathy for Lady Vengeance
Sympathy For Mr Vengeance
The New World (2013)
The Yellow Sea (Movie 2010)
Three Extremes
Αλλωστε οι Κορεατες ειναι γνωστοι μαστορες στο ειδος.
Ολα εχουν στο imdb πανω απο 7αρι.
Μεταξυ αυτων υπαρχουν ενα ασιατικο θριλερ
ενα ισπανικο και ενα γαλικο αν δεν κανω λάθος
και συγχωρειστε με για τυχον ανακριβειες.
3-Iron
A Bittersweet Life 2005
A Dirty Carnival
A Tale of Two Sisters.(2003).
Battle Royale 2000
Cache 2005
Cold Fish ( 2010)
El espinazo del diablo (2001)
I Saw The Devil 2010
J.S.A.Joint Security Area 2000
Memories of Murder (2003)
Montage 2013
Mother (2009)
No Mercy (2010)
Sympathy for Lady Vengeance
Sympathy For Mr Vengeance
The New World (2013)
The Yellow Sea (Movie 2010)
Three Extremes
Οσο για το perfomance, eν ολιγοις...
- Επιτομη κινηματογραφικου μοντερνισμου.
- Μακραν πιο ενδιαφερον οπτικα/τεχνικα απο Γκονταρ (για παραδειγμα). Aν το εργο του Γκονταρ ειναι πρωτοποριακο κινηματογραφικα, τοτε ο Roeg με αυτη την ταινια πρεπει να εχει ερθει απο το μελλον. Ή ειναι ο ανθρωπος που επεσε στη Γη...
- Ο ανθρωπος εχει ανακαλυψει στην πρωτη του μολις ταινια πραγματα που σημερα δε μπορουν ακομη αλλοι κινηματογραφιστες να τα τιθασευσουν. Ας προσπαθησει οποιοσδηποτε σκηνοθετης να κανει μονταζ οπως ο Roeg.
Καλα, το "μετριο το bad timing" δεν το σχολιαζω καν...:nounder:
Σορυ κιολας που απαντω σε αλλο νημα, αλλα ειπα να μην πανε χαμενα στη ροη του "ποια ταινια μολις ειδατε"...
Και παλι σε λαθος νημα ειμαστε μαλλον, αλλα βαριομουν να ψαξω περισσοτερο για καποιο σχετικο με παλιους αγαπημενους σκηνοθετες
Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
σιγα σιγα ανακαλύπτεις!
ευγε!
δες και τα Bay of Angels & lola
αποφυγε το The Young Girls of Rochefort..
μην συγκρίνεις Godard με Demy ειναι τελέιως διαφορετικοι.
Ο Demy δεν ανηκε σε καμια κατηγορια. ισα ισα τον κατηγορησαν για την απολιτικ σταση του.
σιγα σιγα ανακαλύπτεις!
ευγε!
δες και τα Bay of Angels & lola
αποφυγε το The Young Girls of Rochefort..
μην συγκρίνεις Godard με Demy ειναι τελέιως διαφορετικοι.
Ο Demy δεν ανηκε σε καμια κατηγορια. ισα ισα τον κατηγορησαν για την απολιτικ σταση του.
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
Will do.
To Lola ειναι καιρο στα υποψη.
Κι εσυ παντως... σιγααα-σιγα ανακαλυπτεις.
Will do.
To Lola ειναι καιρο στα υποψη.
Κι εσυ παντως... σιγααα-σιγα ανακαλυπτεις.
Το ποστ μου ειναι 2 μηνες παλιο. 
Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
μαλλον δεν εχεις δει αρκετο Godard ή δεν εχεις μελετήσει λιγη ιστορία.
δεν ειναι μονο η φρεσκάδα της αισθητική της nouvelle vague, αλλα κυρίως η ανανέωση που έφερε στην θεματική του κινηματογράφου.
στον λόγο για να κάνεις μια ταινία, στον κινηματογράφο ως δοκίμιο.
βεβαια δεν ηταν μόνος του, αλλα ήταν/ειναι ο πιο τολμηρός και ανατρεπτικός.
αν δεν σε ψήνει το έργο του ειναι άλλη υπόθεση.
μαλλον δεν εχεις δει αρκετο Godard ή δεν εχεις μελετήσει λιγη ιστορία.
δεν ειναι μονο η φρεσκάδα της αισθητική της nouvelle vague, αλλα κυρίως η ανανέωση που έφερε στην θεματική του κινηματογράφου.
στον λόγο για να κάνεις μια ταινία, στον κινηματογράφο ως δοκίμιο.
βεβαια δεν ηταν μόνος του, αλλα ήταν/ειναι ο πιο τολμηρός και ανατρεπτικός.
αν δεν σε ψήνει το έργο του ειναι άλλη υπόθεση.
Last edited:
Εχεις δικιο.
Στην ιστορια φταναμε παντα μεχρι τον πρωτο, αντε δευτερο παγκοσμιο μετα βιας στο σχολειο.
Για τον Γκονταρ δεν προλαβαμε να πουμε ποτε.
Εγω ομως εγραψα τη δικη μου γνωμη. Μη μου απαντας με τη γνωμη αλλων, κριτικων κινηματογραφου. Τη δικη σου θελω και μαλιστα συγκεκριμενα σε αυτα που εγραψα.
Αναφερθηκα, νομιζω εμφανως, αποκλειστικα στη φορμα, που ειναι και το μονο που ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον στο Γκονταρ και τη συγκρινα με αυτη του Roeg. Δε μιλησα για το αν με "ψηνει" ή οχι το εργο του ενος ή του αλλου.
Αν τοποθετηθεις σε αυτα, μετα συζηταμε και το αν εφερε ο Γκονταρ ανανεωση στη θεματικη του κινηματογραφου
Στην ιστορια φταναμε παντα μεχρι τον πρωτο, αντε δευτερο παγκοσμιο μετα βιας στο σχολειο.
Για τον Γκονταρ δεν προλαβαμε να πουμε ποτε.
Εγω ομως εγραψα τη δικη μου γνωμη. Μη μου απαντας με τη γνωμη αλλων, κριτικων κινηματογραφου. Τη δικη σου θελω και μαλιστα συγκεκριμενα σε αυτα που εγραψα.
Αναφερθηκα, νομιζω εμφανως, αποκλειστικα στη φορμα, που ειναι και το μονο που ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον στο Γκονταρ και τη συγκρινα με αυτη του Roeg. Δε μιλησα για το αν με "ψηνει" ή οχι το εργο του ενος ή του αλλου.
Αν τοποθετηθεις σε αυτα, μετα συζηταμε και το αν εφερε ο Γκονταρ ανανεωση στη θεματικη του κινηματογραφου
Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
σε αυτα σου απαντω, αν εχεις δει το breathless θα καταλαβεις.
δες το θεμα της, το πως το αντιμετωπιζει, το μονταζ, την μουσική, τα πλανα, το στυλ. ακομα και σημερα δειχνει φρεσκια και μοντερνα.
ειναι οπως λεει και σε μια ταινια του (δεν θυμαμαι πια) "κινηματογραφώ οπως αναπνέω" κατι τέτοιο..
δεν σου απαντω ποτε την γνωμη αλλων, κυριως γιατι δεν τη θυμαμαι
εγω θελω την γνωμη σου για τον Xavier, οχι αυτον που βλεπεις στους x-men και τον εχεις αφισα πανω απο το κρεβάτι, διπλα στον ιναριτου.
σε αυτα σου απαντω, αν εχεις δει το breathless θα καταλαβεις.
δες το θεμα της, το πως το αντιμετωπιζει, το μονταζ, την μουσική, τα πλανα, το στυλ. ακομα και σημερα δειχνει φρεσκια και μοντερνα.
ειναι οπως λεει και σε μια ταινια του (δεν θυμαμαι πια) "κινηματογραφώ οπως αναπνέω" κατι τέτοιο..
δεν σου απαντω ποτε την γνωμη αλλων, κυριως γιατι δεν τη θυμαμαι
εγω θελω την γνωμη σου για τον Xavier, οχι αυτον που βλεπεις στους x-men και τον εχεις αφισα πανω απο το κρεβάτι, διπλα στον ιναριτου.
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
Εχω δει το Breathless και θεωρω οτι ειναι τιμη του να μπαινει στην ιδια προταση με το Performance.
Ξαναδες το Performance και συγκρινε εναν-εναν τους τομεις που αναφερεις.
-Δες τη χρηση της μουσικης και γενικα της ηχητικης μπαντας σε καποιες σκηνες του performance με ενα τροπο που δεν εχει ξαναγινει.
-Δες τα πλανα του και κυριως τον τροπο με τον οποιο εναλασσει πλανα τηλεφακου με πλανα τραβηγμενα με ευρυγωνιο και πες μου αν εχεις ξαναδει κατι αντιστοιχο.
-Το στυλ ετσι γενικα ειναι πολυ υποκειμενικο για να το βαλω στην κουβεντα.
-Τελος για το μονταζ δε νομιζω οτι τιθεται καν θεμα. Αυτα που εκανε ο Roeg με το μονταζ δεν τα ειχε δει καν στον υπνο του οποιοσδηποτε σκηνοθετης, ουτε παλιοτερος, ουτε πιο συγχρονος.
Εντιτ. Αν θες τη γνωμη μου για τον Ξαβιε, δες το Performance, απαντησε μου στα παραπανω (γιατι αλλιως δε νοειται κουβεντα, οταν δεν το θυμασαι) και θα σου πω.
Καιρος να δουμε ποσο εχεις αλλαξει σα σινεφιλ απο τοτε που ειδες το Performance. Και μην ξεχνας, τα πραγματικα εργα Τεχνης δεν τα βλεπουμε μια φορα και μετα τα παραταμε...
Εγω εχω εντυπωσιαστει τα τελευταια χρονια με το ποσο διαφορετικα εχω δει καποιες ταινιες. Μιλαμε για διαφορά εντυπωσεων η μερα με τη νυχτα.
Και κυριως, μην κατσεις να διαβασεις για αυτο πριν το δεις. Εχω μια υποψια οτι επηρεαζεσαι...
σε αυτα σου απαντω, αν εχεις δει το breathless θα καταλαβεις.
δες το θεμα της, το πως το αντιμετωπιζει, το μονταζ, την μουσική, τα πλανα, το στυλ. ακομα και σημερα δειχνει φρεσκια και μοντερνα.
ειναι οπως λεει και σε μια ταινια του (δεν θυμαμαι πια) "κινηματογραφώ οπως αναπνέω" κατι τέτοιο..
δεν σου απαντω ποτε την γνωμη αλλων, κυριως γιατι δεν τη θυμαμαι
Εχω δει το Breathless και θεωρω οτι ειναι τιμη του να μπαινει στην ιδια προταση με το Performance.
Ξαναδες το Performance και συγκρινε εναν-εναν τους τομεις που αναφερεις.
-Δες τη χρηση της μουσικης και γενικα της ηχητικης μπαντας σε καποιες σκηνες του performance με ενα τροπο που δεν εχει ξαναγινει.
-Δες τα πλανα του και κυριως τον τροπο με τον οποιο εναλασσει πλανα τηλεφακου με πλανα τραβηγμενα με ευρυγωνιο και πες μου αν εχεις ξαναδει κατι αντιστοιχο.
-Το στυλ ετσι γενικα ειναι πολυ υποκειμενικο για να το βαλω στην κουβεντα.
-Τελος για το μονταζ δε νομιζω οτι τιθεται καν θεμα. Αυτα που εκανε ο Roeg με το μονταζ δεν τα ειχε δει καν στον υπνο του οποιοσδηποτε σκηνοθετης, ουτε παλιοτερος, ουτε πιο συγχρονος.
Εντιτ. Αν θες τη γνωμη μου για τον Ξαβιε, δες το Performance, απαντησε μου στα παραπανω (γιατι αλλιως δε νοειται κουβεντα, οταν δεν το θυμασαι) και θα σου πω.
Καιρος να δουμε ποσο εχεις αλλαξει σα σινεφιλ απο τοτε που ειδες το Performance. Και μην ξεχνας, τα πραγματικα εργα Τεχνης δεν τα βλεπουμε μια φορα και μετα τα παραταμε...
Εγω εχω εντυπωσιαστει τα τελευταια χρονια με το ποσο διαφορετικα εχω δει καποιες ταινιες. Μιλαμε για διαφορά εντυπωσεων η μερα με τη νυχτα.
Και κυριως, μην κατσεις να διαβασεις για αυτο πριν το δεις. Εχω μια υποψια οτι επηρεαζεσαι...
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
οταν ειχα δει το breathless δεν ηξερα καν τι ειναι η κριτικη κινηματογράφου και ποια ειναι η δουλειά που κάνουν. δεν ειχα και ιντερνετ τοτε.
τωρα αν καποια φορά συμπίπτει η γνώμη μου, (ή και όχι.. πχ για τις τελευταίες ταινίες του Mallick) δεν μπορω να κάνω κάτι.
εξάλλου λες να επενδύω τόσο χρόνο και χρήμα για κάτι που δεν με ψήνει και να βλέπω οτι μου λένε οι άλλοι; ποιοι αυτοι στο TSPDT;
ή εχω τόσο ελεύθερο χρονο που και δεν έχω τι να τον κάνω;
Εχω δει το Breathless και θεωρω οτι ειναι τιμη του να μπαινει στην ιδια προταση με το Performance.
Ξαναδες το Performance και συγκρινε εναν-εναν τους τομεις που αναφερεις.
-Δες τη χρηση της μουσικης και γενικα της ηχητικης μπαντας σε καποιες σκηνες του performance με ενα τροπο που δεν εχει ξαναγινει.
-Δες τα πλανα του και κυριως τον τροπο με τον οποιο εναλασσει πλανα τηλεφακου με πλανα τραβηγμενα με ευρυγωνιο και πες μου αν εχεις ξαναδει κατι αντιστοιχο.
-Το στυλ ετσι γενικα ειναι πολυ υποκειμενικο για να το βαλω στην κουβεντα.
-Τελος για το μονταζ δε νομιζω οτι τιθεται καν θεμα. Αυτα που εκανε ο Roeg με το μονταζ δεν τα ειχε δει καν στον υπνο του οποιοσδηποτε σκηνοθετης, ουτε παλιοτερος, ουτε πιο συγχρονος.
Εντιτ. Αν θες τη γνωμη μου για τον Ξαβιε, δες το Performance, απαντησε μου στα παραπανω (γιατι αλλιως δε νοειται κουβεντα, οταν δεν το θυμασαι) και θα σου πω.
Καιρος να δουμε ποσο εχεις αλλαξει σα σινεφιλ απο τοτε που ειδες το Performance. Και μην ξεχνας, τα πραγματικα εργα Τεχνης δεν τα βλεπουμε μια φορα και μετα τα παραταμε...
Εγω εχω εντυπωσιαστει τα τελευταια χρονια με το ποσο διαφορετικα εχω δει καποιες ταινιες. Μιλαμε για διαφορά εντυπωσεων η μερα με τη νυχτα.
Και κυριως, μην κατσεις να διαβασεις για αυτο πριν το δεις. Εχω μια υποψια οτι επηρεαζεσαι...
οταν ειχα δει το breathless δεν ηξερα καν τι ειναι η κριτικη κινηματογράφου και ποια ειναι η δουλειά που κάνουν. δεν ειχα και ιντερνετ τοτε.
τωρα αν καποια φορά συμπίπτει η γνώμη μου, (ή και όχι.. πχ για τις τελευταίες ταινίες του Mallick) δεν μπορω να κάνω κάτι.
εξάλλου λες να επενδύω τόσο χρόνο και χρήμα για κάτι που δεν με ψήνει και να βλέπω οτι μου λένε οι άλλοι; ποιοι αυτοι στο TSPDT;
ή εχω τόσο ελεύθερο χρονο που και δεν έχω τι να τον κάνω;
:ernaehrung004:
Ειχα δει κι εγω ο φουκαρας το Don't look now και ειχα παθει τη γνωστη πλακα με το μονταζ της ερωτικης σκηνης.
Οταν λοιπον ετυχε να δω το Bad timing συνειδητοποιησα οτι δεν ηταν μια εμπνευση της στιγμης, αλλα οτι ο τυπος μονταρε ετσι γενικως στις ταινιες του. Εκει επαθα ενα σοκ. Ε, τωρα που ειδα και το Perfomance δηλωνω οτι εχω χασει τη μπαλα. Αν δηλαδη μια σκηνη (απο το Don't look now) μπορει να σου προσφερει τοσα πραγματα (απολαυση, δεος, αμηχανια, ποικιλλες σκεψεις...), τι να πει κανεις για μια ολοκληρη ταινια φτιαγμενη εξισου πρωτοποριακα. Δε μπαινω στον πειρασμο βεβαια να συγκρινω τις ταινιες... Τις εχω ολες παρα πολυ ψηλα.
Μιας και μιλαμε για ενα δημιουργο που για μενα ανηκει στους μεγιστους, να πουμε οτι ο τυπος ηταν αυτοδιδακτος. Εμαθε τη δουλεια ξεκινωντας σαν οπερατερ σε ταινιες οπως η Μασκα του Κοκκινου Θανατου του Κορμαν και ο Λωρενς της Αραβιας! Αλλα τελικα περασε στη θεση του σκηνοθετη οπου και ειχε πολυ περισσοτερα να δωσει...
Υγ. Ρε συ σοβαρα τωρα? Θα σε διαβαζουμε μονο τις μερες που εχει αγωνα η ομαδα σου?:silly:
Να κανουμε ενα αιτημα να αυξηθουν οι αγωνιστικες αμα ειναι...
Επιτηδες το κανεις,ε? πες την αληθεια, μεταξυ μας ειμαστε...
Από το don't look now η πρώτη σκηνή είναι η πιο δυνατή, και μετα η ερωτική που αναφέρει ο Gal'en.
Τώρα για το performance, δεν μπορώ να σου πω γιατί όπως είπα δεν την θυμάμαι. Όμως είναι γνωστό ότι γενικά σου άρεσει η ψυχεδέλεια και το παραλήρημα, όπως στον superfly του αρέσουν τα στιβαρά σενάρια. Και το performance έχει την ψυχεδέλεια και απόκλιση από το νορμάλ οπότε καλώς σου άρεσει. Επίσης είναι γνωστό ότι δεν σου αρέσει κάτι αφαιρετικό και ποιητικό. Εκτός από την ποίηση που προσφέρει πχ ο jodorowsky, roeg κτλ δηλαδή της απόκλισης. Και πολύ καλά κάνεις, και εγώ μαζί σου!
Όμως ο Godard που αναφέρεις είναι πολύ μακριά από ολα αυτά. Όπως και ο apichatpong και άλλοι που δεν σου αρέσουν.
Μπαίνω σε προβολή. Maybe later
Τώρα για το performance, δεν μπορώ να σου πω γιατί όπως είπα δεν την θυμάμαι. Όμως είναι γνωστό ότι γενικά σου άρεσει η ψυχεδέλεια και το παραλήρημα, όπως στον superfly του αρέσουν τα στιβαρά σενάρια. Και το performance έχει την ψυχεδέλεια και απόκλιση από το νορμάλ οπότε καλώς σου άρεσει. Επίσης είναι γνωστό ότι δεν σου αρέσει κάτι αφαιρετικό και ποιητικό. Εκτός από την ποίηση που προσφέρει πχ ο jodorowsky, roeg κτλ δηλαδή της απόκλισης. Και πολύ καλά κάνεις, και εγώ μαζί σου!
Όμως ο Godard που αναφέρεις είναι πολύ μακριά από ολα αυτά. Όπως και ο apichatpong και άλλοι που δεν σου αρέσουν.
Μπαίνω σε προβολή. Maybe later
Απάντηση: Re: Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες
Καλη θεαση.
Αναμενουμε εντυπωσεις...
Το "Επίσης είναι γνωστό ότι δεν σου αρέσει κάτι αφαιρετικό και ποιητικό." ειναι γενικευση που δεν ισχυει... Εξαρταται βεβαια και μεχρι που φτανεις τον ορισμο του αφαιρετικου.
Καλη θεαση.
Αναμενουμε εντυπωσεις...
Το "Επίσης είναι γνωστό ότι δεν σου αρέσει κάτι αφαιρετικό και ποιητικό." ειναι γενικευση που δεν ισχυει... Εξαρταται βεβαια και μεχρι που φτανεις τον ορισμο του αφαιρετικου.