Re: ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ — Gone With The Wind
Πάντως είναι κρίμα να προσπερνάμε μια τέτοια ταινία ρίχνοντάς της τον χαρακτηρισμό του μελό. Αν η ταινία αυτή είναι μελό, τότε ταινίες σαν την CASABLANCA είναι καρά-ΜΕΛΟ του κέρατα. Ο χαρακτηρισμός εξάλλου μιας ταινίας του 1939 ως μελό, δεν αποτελεί μομφή. Μομφή είναι για τις φρέσκες υποτίθεται ταινίες που στερούμενες ιδεών, αντιγράφουν τις παλιές.
Την ταινία πρωτοείδα σε επανακυκλοφορία την δεκαετία του 60.
Σας πληροφορώ ότι από το στόρι της Σκάρλετ δεν θυμόμουνα τίποτα. Ανεξίτηλη όμως έμεινε στη μνήμη μου η πυρπόληση της Ατλάντα, η φρίκη του πολέμου, η προσπάθεια ξαναδημιουργίας από το μηδέν. Μπορεί σαν δημοκράτες να είμαστε με τους Βόρειους, αλλά αυτό δεν σημάνει ότι όλοι τους ήταν άψογοι. Δεν ήταν και λίγοι οι βόρειοι που δεν πολέμησαν για την διάδοση των ιδεών της ισονομίας, αλά για να επωφεληθούν από την λεία του πλούσιου Νότου. Ο πρώτος που δεν επέτρεψε να συμβεί κάτι τέτοιο – ο πρόεδρος Λίνγκον – το πλήρωσε με τη ζωή του.
Εν πάση περιπτώσει, θα τα ξαναπούμε όταν μιλήσουμε για τον Griffith. Εξάλλου η συγκεκριμένη ταινία είναι καθαρά η επανάληψη της ταινίας «Η Γέννηση Ενός Έθνους» Υπό έγχρωμη και ομιλούσα μορφή.
Πάντως είναι κρίμα για ανθρώπους που ενδιαφέρονται ια την ιστορία του σινεμά, να βλέπουν στη συγκεκριμένη ταινία μόνο το Love–Story, και να μην αναγνωρίζουν προηγμένες για την εποχή της σκηνοθετικές τεχνικές.