Περπατώντας βιαστικά κοιτάζω το εξώφυλλο, πλήκτρα, κιθάρες, τύμπανα, με τα είδωλά τους να καθρεφτίζονται σε τοίχους γυάλινους, μπαίνω στο σπίτι και ξεσφραγίζω. Σκέφτομαι, θα κάνω το γνωστό λάθος, βιαστικά να κρίνω ακόμη ένα δίσκο?, χρειάζεται πριν την ακρόαση να είμαι ήρεμος, δεκτικός, καθαρός από άγχη και έννοιες? Τρίχες!, απ'τις πρώτες νότες ο δίσκος σε αρπάζει απ'τα μαλλιά. Κι αν νομίζεις πως μέχρι τώρα βιαζόσουν, τώρα αρχίζει το τρέξιμο!
Η ειρωνική αυτή οπερέτα με τα μοναδικά κυμβαλοειδή μουγκρίσματα των (τριών!) εξάχορδων, με το έντονο τεζάρισμα των μεμβρανών σε κάθε κοφτό τους χτύπημα και με τα σύνθυ να ακούγονται σαν ιαπωνικά έγχορδα, μας δίνουν μια γερή δόση ορθολογισμού με ανορθοδοξία τους, ένα συνεχές ρυθμικό παιχνίδι αλλάζοντας συνεχώς στιλ, μα όχι και εφιάλτη.
Τα επαναλαμβανόμενα loops (που θυμίζουν LCDSoundsystem, χωρίς την κόπωσή τους), η ευρηματικότητά τους και η φρεσκάδα τους που ξεπερνά σε φαντασία τους BudPlus εκτροχιάζει απ'την αρχική του πορεία ότι πιάνουν στα χέρια τους. Καμιά τους νότα δεν χαϊδεύει τ'αυτιά, το αντίθετο, μοιάζει σαν να βρίσκεσαι όλη μέρα ανάμεσα σε πρέσες σφυριά και τροχούς και να το δέχεσαι με ευχαρίστηση, μουτζούρης κουρασμένος και ιδρωμένος αφού στο τέλος του δίσκου ή του μεροκάματου θα πάρεις ένα κομμάτι γλυκό ψωμί στο σπίτι.
Μεταλλάσσοντας την παροιμία, ο γιαλός είναι θεόστραβος και 'μείς τον κάνουμε χειρότερο με τα συνεχή εσάκια μας, συμπεραίνουμε πως Ή τον στρώνουμε απ'την αρχή ή καταλήγουμε στο νοσοκομείο.
Αν το πόνημα των Battles ήταν γυναίκα θα είχε γύρω απ'τα αμυγδαλωτά της μάτια τόνους πορφυρού κραγιόν και γύρω απτα σαρκώδη χείλη της μυτερά σαν καρφίτσες αιχμηρά ασημένια ματόκλαδα. Και αν πιστεύεται πως σαυτόν εδώ τον κόσμο κάτι δεν πάει καλά και η τράπουλα χρειάζεται ανακάτεμα και ξαναμοίρασμα, βάλτε τους στο σπίτι σας και νάστε σίγουροι πως θα σας το κάνουν Guernica.
Μετά την ακρόαση του πειθόμαστε πως τελικά δεν χρειάστηκαν και πολύ φαντασία ο Σαμ Πέκινπα στο The Wild Bunch, και ο Κλάιβ Μπάρκερ στην κριτική του νουβέλα The Hellbound Heart, για να βγάλουν τόση ομορφιά και ποίηση από την ωμή σφαγή.
The singer is a crook
The singer is a crook
The singer is a crook
The singer is a crook
The kitchen is the cook
The scissors are the barbers
The singer is a crook
The chorus, full of actors