Πολύ καλή ταινία, με πλοκή, δράση, ανατροπές και καλούς ηθοποιούς: Η θεά Diane Kruger είναι όλα τα λεφτά, Ο Liam Neeson από ότι φαίνεται παίζει μόνο στην Ευρώπη πλέον. Και οι δύο είναι από τους αγαπημένους μου ερμηνευτές. Ο Aidan Quinn αγνώριστος σε δεύτερο ρόλο. Για τους σινεφίλ το αποκορύφωμα της ταινίας ήταν σίγουρα το τετ-α-τετ Bruno Ganz και Franc Langela, δύο βετεράνων του σινεμά, ευρωπαϊκού και αμερικανικού αντίστοιχα. Ο Ganz έχει και την ωραιότερη ατάκα της ταινίας: "Εμείς οι Γερμανοί έχουμε μάθει να ξεχνάμε. Ξεχάσαμε ότι υπήρξαμε Ναζί, τώρα πρέπει να ξεχάσουμε και σαράντα χρόνια κομμουνισμού".
Πολύ καλός ο Καταλανός σκηνοθέτης Jaume Collet-Serra και επίσης πετυχημένη η ψυχρή και αναλυτική φωτογραφία του ισπανού Flavio Martinez Labiano.
Υ.Γ. Τελικά φαίνεται ότι αναβιώνουν οι πολυεθνικές παραγωγές της δεκαετίας του '60 και '70.
Με κάλυψες σχεδόν πλήρως.
Απλά να προσθέσω ότι ήταν από τις καλύτερες ταινίες που είδα φέτος.