Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

[mdvq]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

καλά, το Vol 4 ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΕς ?

δεν πήρες το supernaut ?
το ΑΠΟΛΥΤΟ riff ?:rifle:

Ρε θειο αυτα μου ειπατε οτι ειναι τα καλυτερα,αυτα πηρα ο μαυρος-bye-

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

National Acrobat...
μέχρι και οι Socrates το ξεσηκώσανε (το riff)..:grandpa:

 

[mdvq]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

λάθος κάνεις: είναι πολλοί αυτοί που μπαίνουν σε studio στις μέρες μας έχοντας διψήφιο IQ :BDGBGDB55:

Οταν σε ζοχαδιαζουμε ,εισαι ακομα πιο απολαυστικος:flipout::grinning-smiley-043

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Βέβαια στο άκουσμα της λέξης "master" στο δικό μου μυαλό έρχεται αμέσως εκείνος του Σύμπαντος..

 

[Simos.I]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Ρε θειο αυτα μου ειπατε οτι ειναι τα καλυτερα,αυτα πηρα ο μαυρος-bye-

Ρε Μιχάλη, έχει βαλθεί να σε καταστρέψει, πάρε μια μικρή γεύση:
http://www.youtube.com/watch?v=ypWAWaigpJo
:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043

 

[Simos.I]

Black Sabbath ( 1970 )
Paranoid ( 1970 )
Master of Reality ( 1971 )
Volume 4 ( 1972 )
Sabbath bloody Sabbath ( 1973 )
Sabotage ( 1975 ) μαζί με το Μob Rules ( 1981 ) απαρτίζουν τις καλύτερες δουλειές της μπάντας. -bye-

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Black Sabbath ( 1970 )
Paranoid ( 1970 )
Master of Reality ( 1971 )
Volume 4 ( 1972 )
Sabbath bloody Sabbath ( 1973 )
Sabotage ( 1975 ) μαζί με το Μob Rules ( 1981 ) απαρτίζουν τις καλύτερες δουλειές της μπάντας. -bye-

Ο Dio έξω? Μόνο το Mob Rules? Όχι μάστορα..:grandpa:

Εδώ έκανε τους Rainbow γκρουπάρα μόνο που ακουγόταν κιχ...

Sabotage και το μισό vol.4 είναι για πέταμα...

 

[mmoukiou]

Οπωσδήποτε το Heaven and Hell. Και σε σχέση με όσα είπε ο Λύμπε πριν, το heaven and hell δεν "σέρνεται" καθόλου. Οι Sabbath με τον Dio, ο οποίος είναι τραγουδιστής και όχι νυχτεριδοφάγος, έγιναν πιο "κινητικοί" και πιό πολύ ατόφιο ροκ, παρά μέταλ.

 

[Simos.I]

Τον βάζεις, πάνω από τον Ozzy, βέβαια γούστα είναι αυτά.
Για τους Dio, είναι πολύ καλός, όταν όμως ξέρεις ότι η μπάντα είχει κάποτε τον Ozzy, περνάς αναγκαστικά σε σύγκριση, οπότε ΙΜΗΟ, δεν μπορώ!!

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Μάριε και με Ozzy υπήρχαν στιγμές καθαρά ψυχεδελικές ή classic ροκ.
Απλά οι δίσκοι που ο καθένας τους ηχογράφησε ήταν γραμμένοι για τις φωνές τους και μόνο. Φαντάζεσαι Ozzy στο Sign Of The Southern Cross ή το Die Young?
Dio στο War Pigs ή το Wizard?
Μισά θα ήταν όλα τους.

 

[mdvq]

Black Sabbath ( 1970 )
Paranoid ( 1970 )
Master of Reality ( 1971 )
Volume 4 ( 1972 )
Sabbath bloody Sabbath ( 1973 )
Sabotage ( 1975 ) μαζί με το Μob Rules ( 1981 ) απαρτίζουν τις καλύτερες δουλειές της μπάντας. -bye-

Σιμο ευχαριστω πολυ φιλε-bye-
Θα παραμεινω με τα 2+1(που εχω)

Δεν μου πανε ρε παιδι μου...τι να κανω...με το στανιο????:flipout:

 

[mmoukiou]

Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Μάριε και με Ozzy υπήρχαν στιγμές καθαρά ψυχεδελικές ή classic ροκ.
Απλά οι δίσκοι που ο καθένας τους ηχογράφησε ήταν γραμμένοι για τις φωνές τους και μόνο. Φαντάζεσαι Ozzy στο Sign Of The Southern Cross ή το Die Young? Dio στο War Pigs ή το Wizard? Μισά θα ήταν όλα τους.

Σύμφωνοι. Αλλά αν τους συγκρίνω σαν τραγουδιστές και μόνο, ο Ronnie κάνει περίπατο. Ποτέ μου δεν χώνεψα τον Ozzy, πρέπει να το θυμάσαι... Όλη του η πορεία στην μουσική ήταν οι πρώτοι δίσκοι των Sabbath. Από εκεί και πέρα τίποτα. Ο άλλος, όπου πήγε πήρε πρωτάθλημα... Και μαζί είδαμε τις προάλλες, πως το παλληκάρι ακόμα γ... και δέρνει, έστω και χούφταλο.

 

[Simos.I]

Μάριε και με Ozzy υπήρχαν στιγμές καθαρά ψυχεδελικές ή classic ροκ.
Απλά οι δίσκοι που ο καθένας τους ηχογράφησε ήταν γραμμένοι για τις φωνές τους και μόνο. Φαντάζεσαι Ozzy στο Sign Of The Southern Cross ή το Die Young?
Dio στο War Pigs ή το Wizard?
Μισά θα ήταν όλα τους.

Α, γειά σου:grinning-smiley-043

 

[superfly]

καλος ηταν ο κοντος αλλα ηταν φανφαρονος και σ’ολα τα τραγουδια ακουγονταν ιδιος.μετα απο λιγο τον βαριοσουνα.

 

[McZab]

Απόλαυση είστε...Πραγματικά πολύ όμορφη κουβέντα.

Για συναισθηματικούς λόγους ψηφίζω Motorhead.
Έχω όλη τη δισκογραφία (Motorhead και Ace of Spades σε πρώτης έκδοσης LP) καθώς επίσης και τη φοβερή ταινία στην οποία είχε παίξει ο Lemmy με τίτλο Eat the rich...Όποιος θυμάται την υπόθεση κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον...
Τα Live τους δεν παίζονταν με τίποτα...No sleep 'till Hammersmith, No sleep at all. Υπάρχει καλύτερο χέβι άσμα από το Bomber σε live εκτέλεση? Και στην Αθήνα είχαν παίξει αν θυμάμαι καλά το '89 και είχε γίνει χαμός...Τι να λέμε τώρα...Τα πάντα όλα!

Μπάσο Rickenbacker και τα μυαλά στα κάγκελα...

 

[superfly]

'88 στο Σπορτινγκ.Η πρωτη μου συναυλια.

 

[difilnti]

Μάριε και με Ozzy υπήρχαν στιγμές καθαρά ψυχεδελικές ή classic ροκ.
Απλά οι δίσκοι που ο καθένας τους ηχογράφησε ήταν γραμμένοι για τις φωνές τους και μόνο. Φαντάζεσαι Ozzy στο Sign Of The Southern Cross ή το Die Young?
Dio στο War Pigs ή το Wizard?
Μισά θα ήταν όλα τους.

Μουκ, σίγουρα δε θα φανταζόμουν τον Οζ στο Die young (άλλωστε πέρα από τους εγωισμούς μάλλον και για λόγους φωνητικών δυνατοητων δεν παίχτηκαν ποτέ κομμάτια της εποχής Dio με Ozzy στα φωνητικά), αλλά έχοντας και μόνο το Live evil ακούσει με Dio να ανεβάζει μια κλάση πάνω ύμνους σαν το N.I.B και το Children of the grave, δε χρειάζεται να φανταστώ το δεύτερο σκέλος της παρατήρησής σου.
Απλά ο Ozzy είχε την τύχη να πέσει επάνω στο ριφομάστορα και τον ογκόλιθο του rythm section και να χει αυτή την χαρακτηριστικότατη ένρινη (???) χροιά, imho.

 

[mmoukiou]

Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Μουκ, σίγουρα δε θα φανταζόμουν τον Οζ στο Die young (άλλωστε πέρα από τους εγωισμούς μάλλον και για λόγους φωνητικών δυνατοητων δεν παίχτηκαν ποτέ κομμάτια της εποχής Dio με Ozzy στα φωνητικά), αλλά έχοντας και μόνο το Live evil ακούσει με Dio να ανεβάζει μια κλάση πάνω ύμνους σαν το N.I.B και το Children of the grave, δε χρειάζεται να φανταστώ το δεύτερο σκέλος της παρατήρησής σου.
Απλά ο Ozzy είχε την τύχη να πέσει επάνω στο ριφομάστορα και τον ογκόλιθο του rythm section και να χει αυτή την χαρακτηριστικότατη ένρινη (???) χροιά, imho.

+1.000.000!!!!

 

[Simos.I]

Απόλαυση είστε...Πραγματικά πολύ όμορφη κουβέντα.

Για συναισθηματικούς λόγους ψηφίζω Motorhead.
Έχω όλη τη δισκογραφία (Motorhead και Ace of Spades σε πρώτης έκδοσης LP) καθώς επίσης και τη φοβερή ταινία στην οποία είχε παίξει ο Lemmy με τίτλο Eat the rich...Όποιος θυμάται την υπόθεση κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον...
Τα Live τους δεν παίζονταν με τίποτα...No sleep 'till Hammersmith, No sleep at all. Υπάρχει καλύτερο χέβι άσμα από το Bomber σε live εκτέλεση? Και στην Αθήνα είχαν παίξει αν θυμάμαι καλά το '89 και είχε γίνει χαμός...Τι να λέμε τώρα...Τα πάντα όλα!

Μπάσο Rickenbacker και τα μυαλά στα κάγκελα...

κύριε, κύριε να πώ -bye-

Γιάννη, τους γουστάρω κι εγώ!!!

 

[trooper 13]

να πω και γω την γνωμη μου.μολονοτι τρελος φαν τις υπεροχης φωναρας του κοντου,κατ εμε της ιδανικης φωνης για μεταλ,οι πραγματικοι sabbath ηταν με τον ozzy.για ενα και μονο λογο.απιστευτη χημεια μεταξυ τους.ο ozzy λογω φωνητικης ανεπαρκειας "αναγκασε" τον riffmaster να γραψει αυτα τα απλα αλλα εκπληκτικα ριφ για να μπορει να τα τραγουδησει και σε συνδυασμο με την χαρακτηριστικη φωνη του ουσιαστικα να δημιουργησουν το heavy metal.
ο ozzy στους sabbath τραγουδουσε σχεδον παντα ακολουθωντας το ριφ της κιθαρας.
οσο για το master of reality ειναι ο αγαπημενος μου sabbath δισκος.into the void!!!!!!!!