Νεράϊδες και ξωτικά από τον πλανήτη Gong

27 June 2006
7,771
Απάντηση: Re: Νεράϊδες και ξωτικά από τον πλανήτη Gong

Βασίλης Παπαδημητρίου said:
____Ολος ο δίσκος μαγεία, ο drummer O ΘΕΟΣ (μιλάμε και για το 70!), και οι υπόλοιποι μια απ' τα ίδια. Η μάγισσα Smith, ιέρια... Ο δίσκος... αλλού! Το δε Master Builder, απίθανο, το κεντρικό "θεματάκι" του "Maaaaasteeer - Buiillldeeer", το ακους μια φορά και σου μένει για πάντα.


__Ηθελα να ψάξω κι άλλο τους Gong, αλλά αυτή τη φορά να μη πήγαινα στα τυφλά, και ήμουν μεταξύ Gnome και Egg... Τώρα ξέρω, πρέπει να τα πάρω και τα δύο και μετά να πάρω και τα Gazeuse και Camembert...

__Ευχαριστούμε Ντοκ!!! ;)


Άλλη μια σπουδαία παρουσίαση από Ντοκ!
Oily wayyyy (από Angel's Egg)!!!
 
18 June 2006
7,544
Δεν ξέρω γιατί...

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Νάσο το Banana Moon , δεν το έχω ακούσει . Εχω παρατηρήσει - τουλάχιστον κατά το παρελθόν - ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες που μεγαλούργησαν στο περιβάλλον ενός γκρούπ και συνέδεσαν το όνομα τους με αυτό , δύσκολα έδωσαν κάτι εξ ίσου ενδιαφέρον στις προσωπικές τους δουλειές ( όρα Anderson/ Tull , Anderson/Yes , Steely Dan/ Fagen , κλπ ) οπότε συνήθως απείχα από την αγοράπροσωπικών δουλειών .
Το Joy of a toy από την άλλη , είναι του συμπαθέστατου Kevin Ayers και κινείται σε άλλο κλίμα .

ωπ::blush:...έχεις απόλυτο δίκιο...:grinning-smiley-043
στο υποσυνείδητο μου-δεν ξέρω γιατί.:nounder: .-πάντα μπέρδευα τον Daevid Allen με τον Kevin Ayers:damnyou:
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Δαμιανός Δημητριάδης said:
Το ΕΣΥ αγοράστηκε χθες. Η τσαγιέρα δε βρέθηκε. Σε πρόχειρο άκουσμα αργά το βράδυ (μέχρι και το master builder), τα αποτελέσματα ήταν πολύ θετικά. Θα επανέλθω.

Η γνώμη σου Δαμιανέ , την οποίαν ελπίζω θα έχουμε σύντομα , θα έχει την δική της ξεχωριστή και ιδιάζουσα βαρύτητα , μιά και ο κύριος όγκος της μουσικής που ακούς είναι η κλασική ( και τα ελληνικά -κανείς δεν είναι τέλειος:flipout: ) , οπότε θα είναι ενδιαφέρον να δουμε πως αντιμετωπίζεις αυτού του είδους την μουσική . Αν μάλιστα σκεφτείς ότι οι περισσότεροι φαν της κλασικής - εξαιρουμένων αυτών που γράφουν στο φόρουμ , όχι γιατί είναι φίλοι και πρέπει να εξαιρεθούν αλλά γιατί έφτασαν στην κλασική από αλλού και δεν έχουν διακόψει τις σχέσεις τους με το "αλλού" - εκτός κλασικής ακούν πατάτες ( θυμάμαι π.χ. εδώ τον πατέρα μου ,που όταν δεν άκουγε Βάγκνερ - πράγμα σπάνιο - μπορούσε να απολαύσει μια Donna Summer :nounder: ).
 
OK, απλά δώσε λίγο χρόνο, γιατί σε αντίθεση με τους πολλούς που είναι διακοπές, εγώ αυτές τις μέρες πήζω άσχημα! :violent-smiley-011:

Άσε που ετοιμάζω και κάτι άλλο παράλληλα, οπότε για Σαββατοκύριακο με βλέπω...
 

nikos 1850

AVClub Addicted Member
18 June 2006
2,422
Λάρισα
Μπράβο Δημήτρη!
Έχω την τριλογία των Gong “The Flying teapot”,το “Angel’s Egg” και “You” .
Πιστεύω ότι είναι εκπληκτικοί δίσκοι.
Και πάλι μπράβο για την παρουσίαση.
 
Μετά την πρώτη ολοκληρωμένη ακρόαση του ΕΣΥ, οι εντυπώσεις μου είναι συνολικά πολύ θετικές. Πολύ καλή ενορχήστρωση και ευρηματική ορισμένες φορές θεατρικότητα. Π.χ. το αστείο PH.P's advice που μου θύμισε κονφερανσιέ καμπαρέ, η παύση και τα πουλάκια πριν το τέλος του master builder και η φωνή που ψέλνει ακατάληπτες φράσεις, η λάγνη παραίσθηση της γυναικείας φωνής στο The isle of everywhere, το φινάλε στο You never blow yr trip forever με τις φωνές που αποχωρούν και το φλάουτο που τους ξεπροβοδίζει με τον ανατολίτικο σκοπό.

Πόσο λάθος κάνω που διακρίνω σημεία επιρροής σε Ζαρ, Όλντφιλντ και ίσως σε Βαγγέλη; Αν και στον τελευταίο, δεν ξέρω ποιός προηγήθηκε.
 
Last edited:

petros_m

Supreme Member
18 June 2006
8,210
Αλιμος
Πηγα να ανοιξω θεμα για το ΥΟU (που πας ρε καραμητρο?????) αλλα ευτυχως εκανα ενα search πριν ποσταρω το νεο θεμα.

Λοιπον, progressive jazz rock σε ολο της το μεγαλειο. Απιστευτος δισκος που οποσδηποτε θα ηθελαν να ειχαν γραψει οι Soft Machine, ως συνεχεια πχ, του Third.

Κομματια οπως το ξεφρενο Master Builder αλλα και τα ονειροφαντασιακα The Isle of everywhere και A Sprinkling of Clouds, απλως δε θελεις να τελειωσουν.

9,5/10
 
Last edited:

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Και με καθυστέρηση ενός χρόνου, πήρα μια γεύση (και τι γεύση!).

Ήδη το Αγγελικό Αυγό βρίσκεται στα χέρια μου σε 12ιντση μορφή και τα άλλα δυο της τριλογίας σε άυλες.
Μόλις τα βρω (σε 12ιντσα), θα τα χτυπήσω αμφότερα...

Ντοκ, με τα υπόλοιπα ν' ασχοληθώ ή όχι;
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
πάρε και το Camembert . Τα Gazeuse και Εspresso II αλλάζουν στυλ ( φιούζιον ) οπότε ακόμα μην μπερδεύεσαι . Αλλωστε δείγματα μπορείς να ακούσεις σε εμένα , ανα πάσα στιγμή . ( Γι αυτό να έρχεσαι με τον κατάλογο σου και να μην περιμένεις να θυμηθώ εγώ τι θες ) -bye-
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
καλός δίσκος με μέτρια ηχογράφηση και βρώμικα πιατίνια...

δυό βιμπράφωνα (πλεονασμός) και μέτριο μπασίστα...

Αλλά παίζει ο Αλαν...:grinning-smiley-043
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Νεράϊδες και ξωτικά από τον πλανήτη Gong

καλός δίσκος με μέτρια ηχογράφηση και βρώμικα πιατίνια...

δυό βιμπράφωνα (πλεονασμός) και μέτριο μπασίστα...

Αλλά παίζει ο Αλαν...:grinning-smiley-043

αυτό το κόλλημα με τα πιατίνια ρε παιδί μου . Μου φαίνεται πως μόνον πιατίνια ακούς τελικά . -bye-
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
το πιατίνι Μήτσο 'μ, οριοθετεί το ένα άκρο του φάσματος.
Όπως θέλεις το μπάσο θέλεις κι αυτό, καθαρό...

Και τώρα που η κεφαλή πάει στους 100Khz...
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,308
Αθήνα
Λοιπόν με αφορμή κάποιες σκέψεις για τους Gong που έγιναν σε κάποιο άλλο νήμα, έβαλα να το ξανακούσω για να χαθώ στo κλίμα του και να τσεκάρω τον εαυτό μου εάν γέρασα ή ακόμη με συγκινούν τέτοια ακούσματα. Λοιπόν ανατρίχιασα ξανά και στο τέλος είχα το αίσθημα της πληρότητας.

GoodMorning.jpg

Daevid Allen - Good Morning! (1976)
Έξι χρονιά μετά το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ χωρίς τους Gong, Banana Moon του 1970, το Good Morning! ηχογραφείται σε ένα τετρακάναλο Teac και σε 2 Revox στο σπίτι του Allen στη Μαγιόρκα. Συμμετέχει ένα γκρουπ από Ισπανούς μουσικούς με όνομα Euterpe (η μούσα στην ελληνική μυθολογία).

To άλμπουμ ξεκινά με ακουστική κιθάρα, χωρίς κρουστά, ψαλμωδίες με echo και φευγάτη διάθεση. Από το έκτο κομμάτι, "French Garden", τα όργανα εξηλεκτρίζονται και μαζί με τα πλήκτρα δημιουργούν ένα κλίμα πλησιέστερο στους Gong. Τα κομμάτια συνθέτουν ονειρικές εικόνες που σε παρασύρουν. Ψάξτε το, αξίζει.
 
Last edited: