Ναυμαχία — Battleship
- Thread starter Kosh
- Start date
kyrliot
Supreme Member
Απάντηση: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Αυτη ποτε "βγαινει" ; :flipout::flipout::flipout::flipout::flipout:
Αυτη ποτε "βγαινει" ; :flipout::flipout::flipout::flipout::flipout:
Yperion
AVClub Fanatic
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Άλλη μια σκουπιδοταινία που απευθύνεται σε αποβλακωμένα δεκάχρονα.
Άλλη μια σκουπιδοταινία που απευθύνεται σε αποβλακωμένα δεκάχρονα.
Yperion
AVClub Fanatic
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Ενδεικτικά θα σου πω...
Και νόμιζα ότι τα είχαμε δει όλα στο Battle LA και το Transformers 3 αλλά τελικά πάει και πιο κάτω.
Ενδεικτικά θα σου πω...
... ότι στο τέλος τα Αμερικανικά ΚΑΠΗ με ενα "καΐκι" βυθίζουν την ναυαρχίδα των εξωγήινων...
Και νόμιζα ότι τα είχαμε δει όλα στο Battle LA και το Transformers 3 αλλά τελικά πάει και πιο κάτω.
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Πάλι η ίδια κουβέντα , δεν βαρεθηκατε πια;η μήπως δεν τα περιμένετε σε τέτοιες ταινίες ;
Πάλι η ίδια κουβέντα , δεν βαρεθηκατε πια;η μήπως δεν τα περιμένετε σε τέτοιες ταινίες ;
Cinemusic - Ανδρέας
Supreme Member
Ποτέ δε κατάλαβα γιατί θα πρέπει μια γνώμη για μια ταινία να εχει προσβλητικο χαρακτηρα για όσους την έχουν δει και που πιθανον να τους άρεσε κιόλας.
Τι παει να πει για αποβλακωμενα δεκάχρονα;
Δηλαδή με αυτό το σχόλιο θεωρείς ότι προσφέρεις κάτι εκτός του ότι μας ενημερωσες πως εσύ δεν είσαι αποβλακωμενο δεκαχρονο... ;
Τι παει να πει για αποβλακωμενα δεκάχρονα;
Δηλαδή με αυτό το σχόλιο θεωρείς ότι προσφέρεις κάτι εκτός του ότι μας ενημερωσες πως εσύ δεν είσαι αποβλακωμενο δεκαχρονο... ;
Last edited:
K.ROMPOTIS
AVClub Fanatic
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Ηρεμείστε παιδιά, ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια για το πως αντιλαμβάνεται και πως βλέπει μια ταινία. Βέβαια εδώ ο φίλος έβγαλε συμπέρασμα πριν καν τη δει, δεν είναι σωστό αλλά εντάξει, μια πρόβλεψη έκανε δεν τρέχει και τίποτα. Εγώ απλά διαφωνώ μαζί του ως προς την άποψη ότι δεν υπάρχει για μένα ταινία για 10 χρονα ή 90χρονα, εγώ προσωπικά ταινία βλέπω όποτε θέλω να ξεχαστώ, αυτό το ρόλο παίζει για μένα η ταινία, εξάλλου κανείς δεν υποχρέωσε κανέναν να δει μια ταινία. Ομως θα σας πω και κάτι να μου πείτε αν εσείς το χετε παρατηρήσει, βασικά παρακαλάω πάντα να ακούω κακή κριτική για ταινία, γιατί πάντα βλέπω αυτή την ταινία με χαμηλές προσδοκίες και ΠΑΝΤΑ στην τελική είναι καλή τουλάχιστον για τα δικά μου κριτήρια, οπότε μη το βλέπετε πάντα αρνητικά την έστω κακοπροαίρετη κριτική, τουλάχιστον πας προετοιμασμένος.
Ηρεμείστε παιδιά, ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια για το πως αντιλαμβάνεται και πως βλέπει μια ταινία. Βέβαια εδώ ο φίλος έβγαλε συμπέρασμα πριν καν τη δει, δεν είναι σωστό αλλά εντάξει, μια πρόβλεψη έκανε δεν τρέχει και τίποτα. Εγώ απλά διαφωνώ μαζί του ως προς την άποψη ότι δεν υπάρχει για μένα ταινία για 10 χρονα ή 90χρονα, εγώ προσωπικά ταινία βλέπω όποτε θέλω να ξεχαστώ, αυτό το ρόλο παίζει για μένα η ταινία, εξάλλου κανείς δεν υποχρέωσε κανέναν να δει μια ταινία. Ομως θα σας πω και κάτι να μου πείτε αν εσείς το χετε παρατηρήσει, βασικά παρακαλάω πάντα να ακούω κακή κριτική για ταινία, γιατί πάντα βλέπω αυτή την ταινία με χαμηλές προσδοκίες και ΠΑΝΤΑ στην τελική είναι καλή τουλάχιστον για τα δικά μου κριτήρια, οπότε μη το βλέπετε πάντα αρνητικά την έστω κακοπροαίρετη κριτική, τουλάχιστον πας προετοιμασμένος.
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Συμφωνώ, τα κριτήρια και τα γούστα είναι πάντα διαφορετικά. Γι αυτό άλλωστε υπάρχουν ταινίες κοινωνικές, θρίλερ, περιπέτειες κτλ. Ότι θέλει ο καθένας και του αρέσει βλέπει. Απλός θεωρώ ότι και αυτή είναι μια μαγεία του κινηματογράφου που για δύο ώρες σε κάνει να ξεφεύγεις, σε μεταφέρει σε άλλο κόσμο (Avatar , star wars κτλ. ). Εντάξει ωραία τα αισθηματικά και τα κοινωνικά, αλλά νομίζω ότι απ´ όλα πρέπει να βλέπουμε. Προσωπικά το μόνο που δεν βλέπω είναι τα θρίλερ με πολύ πολύ αίμα..... αηδιάζω....
Συμφωνώ, τα κριτήρια και τα γούστα είναι πάντα διαφορετικά. Γι αυτό άλλωστε υπάρχουν ταινίες κοινωνικές, θρίλερ, περιπέτειες κτλ. Ότι θέλει ο καθένας και του αρέσει βλέπει. Απλός θεωρώ ότι και αυτή είναι μια μαγεία του κινηματογράφου που για δύο ώρες σε κάνει να ξεφεύγεις, σε μεταφέρει σε άλλο κόσμο (Avatar , star wars κτλ. ). Εντάξει ωραία τα αισθηματικά και τα κοινωνικά, αλλά νομίζω ότι απ´ όλα πρέπει να βλέπουμε. Προσωπικά το μόνο που δεν βλέπω είναι τα θρίλερ με πολύ πολύ αίμα..... αηδιάζω....
Απάντηση: Battleship (2012)
Ας πω μερικά πράγματα ακόμα, τώρα που δεν είμαι ο μόνος που την έχει δει. Το σενάριο πράγματι δεν πείθει ποτέ και πουθενά, δεν υπάρχει κλισέ που να μην ακολουθήθηκε, αυτά που συμβαίνουν είναι πραγματικά αστεία ( =γελοία) ακόμα και προσπαθώντας να μην σκέφτομαι αυτά που βλέπω. Αφήνω τα άλλα στην άκρη, π.χ. Ριάννα (πέρασε και δεν άγγιξε) κλπ. Και πριν πει πάλι κάποιος "δεν ξέρετε τι πάτε να δείτε", να πω οτι ξέρω πολύ καλά τι πάω να δω, γι'αυτό και ταινίες όπως το τρανσφόρμερς 1 και το ΑιρονΜαν που άρεσαν πάρα πολύ (σαφώς ανώτερες από αυτό εδώ το πράγμα) και τις έχω δει πολλαπλές φορές.
Ποια λοιπόν είναι η διαφορά που μια τέτοιου είδους ταινία θα μου αρέσει ή όχι? Το αν με πείσει ότι αυτά που βλέπω "μπορούν" να συμβαίνουν. Πετάει ο Σούπερμαν? Φυσικά και ναι, με έπεισε άνετα. Τηλεμεταφέρονται από την γέφυρα του Εντερπράιζ? Εννοείται... Μας προστατεύουν διακριτικά τα Οτομποτς? Και πάλι ναι! Εδώ τίποτα από ότι γίνεται δεν "χωνεύεται". Στο τέλος, μόνο οι κανονιές μου έμειναν..
Ας πω μερικά πράγματα ακόμα, τώρα που δεν είμαι ο μόνος που την έχει δει. Το σενάριο πράγματι δεν πείθει ποτέ και πουθενά, δεν υπάρχει κλισέ που να μην ακολουθήθηκε, αυτά που συμβαίνουν είναι πραγματικά αστεία ( =γελοία) ακόμα και προσπαθώντας να μην σκέφτομαι αυτά που βλέπω. Αφήνω τα άλλα στην άκρη, π.χ. Ριάννα (πέρασε και δεν άγγιξε) κλπ. Και πριν πει πάλι κάποιος "δεν ξέρετε τι πάτε να δείτε", να πω οτι ξέρω πολύ καλά τι πάω να δω, γι'αυτό και ταινίες όπως το τρανσφόρμερς 1 και το ΑιρονΜαν που άρεσαν πάρα πολύ (σαφώς ανώτερες από αυτό εδώ το πράγμα) και τις έχω δει πολλαπλές φορές.
Ποια λοιπόν είναι η διαφορά που μια τέτοιου είδους ταινία θα μου αρέσει ή όχι? Το αν με πείσει ότι αυτά που βλέπω "μπορούν" να συμβαίνουν. Πετάει ο Σούπερμαν? Φυσικά και ναι, με έπεισε άνετα. Τηλεμεταφέρονται από την γέφυρα του Εντερπράιζ? Εννοείται... Μας προστατεύουν διακριτικά τα Οτομποτς? Και πάλι ναι! Εδώ τίποτα από ότι γίνεται δεν "χωνεύεται". Στο τέλος, μόνο οι κανονιές μου έμειναν..
και σε σχέση με το προηγούμενο σπόιλερ: νταξ πήραν τα γερόντια το μουσείο, βρήκαν και βλήματα? Τι, τα είχαν φυλάξει στο ψυγείο τους στα σπίτια τους? Και πως τα έφεραν? Με τον Βεϊνόγλου? Αμ οι εξωγήινοι τόσο τεχνολογία, και χάσανε το ΚΕΠΙΚ τους ερχόμενοι από τρακάρισμα? Και φτιάξανε άλλο μέσα σε μία ημέρα? Τότε γιατί κουβαλάγαν τσάμπα το δικό τους? Για δεκάχρονα όπως ειπώθηκε, και βγάλε...
Yperion
AVClub Fanatic
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
To Ironman και το Transformers 1 ήταν μια χαρά ταινίες. Ακόμη και το Captain America είχε κάποια καλά στοιχεία.
Το Battleship είναι το απόλυτο τίποτα. Προσωπική γνώμη πάντα.
Εννοείται ότι την είδα αλλιώς δεν θα εξέφραζα άποψη.
To Ironman και το Transformers 1 ήταν μια χαρά ταινίες. Ακόμη και το Captain America είχε κάποια καλά στοιχεία.
Το Battleship είναι το απόλυτο τίποτα. Προσωπική γνώμη πάντα.
Εννοείται ότι την είδα αλλιώς δεν θα εξέφραζα άποψη.
mirage
Senior Member
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Mπουρδα ολκής...το "independence day " φαντάζει μπροστά του ταινία του Bergman.Να σημειωθεί εδω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις ταινίες τους είδους για να μην περαξηγόυμαστε ,απλά αυτή δεν βλέπεται τουλάχιστον για μένα.
Mπουρδα ολκής...το "independence day " φαντάζει μπροστά του ταινία του Bergman.Να σημειωθεί εδω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις ταινίες τους είδους για να μην περαξηγόυμαστε ,απλά αυτή δεν βλέπεται τουλάχιστον για μένα.
Re: Ναυμαχία — Battleship (2012)
Δυστυχώς θα συμφωνήσω. Κορυφαια εικονα και ηχος, αλλά σκουπιδι τελειως..
Κριμα το εισητήριο που πλήρωσα..
Δυστυχώς θα συμφωνήσω. Κορυφαια εικονα και ηχος, αλλά σκουπιδι τελειως..
Κριμα το εισητήριο που πλήρωσα..
Che
AVClub Addicted Member
Απάντηση: Ναυμαχία — Battleship (2012)
http://moviemoviemovieworld.blogspot.com/2012/04/battleship-15-blockbuster.html
Λίγο πολύ αν δεν βαριόμουνα να τα έγραφα αναλυτικά, αυτά που λέει και εκεί θα έγραφα...
http://moviemoviemovieworld.blogspot.com/2012/04/battleship-15-blockbuster.html
Λίγο πολύ αν δεν βαριόμουνα να τα έγραφα αναλυτικά, αυτά που λέει και εκεί θα έγραφα...
Battleship (1/5)
Τι κοινό έχουν τα Αρμαγεδδών, Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει, Τζουράσικ Παρκ, Αδίστακτα/Πρόσωπα και πολλές ακόμα ταινίες σαν αυτές μεταξύ τους; Είναι ταινίες blockbuster. Είναι ταινίες προερχόμενες εξ Αμερικής. Είναι ταινίες έξυπνες, ακόμα κι αν είναι απίστευτες σαν σενάρια. Και πάνω από όλα, είναι διασκεδαστικές. Δυστυχώς το «Battleship: Ναυμαχία» δεν τις πλησιάζει καν. Τεχνικά η ταινία είναι σαφέστατα άρτια, με εφέ που αγγίζουν το τέλειο. Βέβαια, με ένα budget 200 εκατομμυρίων δολαρίων, αυτό έλειπε και να μην είναι. Τίποτα άλλο, όμως, δεν δικαιολογεί ούτε μισό αστεράκι παραπάνω. Και όχι, δεν δέχομαι το επιχείρημα του στυλ «έλα μωρέ, τι περίμενες να δεις;». Γιατί αυτό που είδα, δεν το περίμενα με τίποτα…
Για αρχή, παρόλο που σε τέτοιες ταινίες δεν σε νοιάζει η υπόθεση της, παρά μόνο η δράση της, μου είναι αδύνατο να παραβλέψω τα τεράστια σεναριακά προβλήματα της. Μπορώ να δεχτώ τους εξωγήινους και άλλα στοιχεία φαντασίας σε μια ταινία, αλλά μερικά κομμάτια της υπόθεσης είναι απολύτως αδύνατα. Ακόμα κι όταν προσπαθούσα να τα αγνοήσω, απλά κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Επιπρόσθετα, το απίστευτα κακό μοντάζ έκανε τα πράγματα χειρότερα, σε τέτοιο βαθμό που σε ορισμένα σημεία απλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού βρισκόμουν. Σκηνές που έβγαζαν ελάχιστο νόημα και διαδραματίζονταν σε διάφορες τοποθεσίες, εναλλάσσονταν με έναν γρήγορο τρόπο ενώ κάθε λίγο και λιγάκι γινόταν και μια έκρηξη. Οι εξωγήινοι εισβολείς, δε, από τη μια μας παρουσιάζονται ως εξελιγμένα οντά και από την άλλη νικιούνται από την πιο απλή βλακεία που μπορείς να φανταστείς. Και το σημαντικότερο περί εξωγήινων, δεν έχω καταλάβει αν είναι καλοί ή κακοί, πράγμα αδιανόητο για μια ταινία. Επιπλέον, σαν κεντρικό χαρακτήρα έχουμε έναν αντιπαθέστατο, από όλες τις απόψεις, πρωταγωνιστή που μαζί με όλους τους υπόλοιπους ξεστομίζει ατάκες που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι κάποιος έγραψε. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια απίστευτα αναληθοφανή ταινία που θα σε κάνει να γελάς. Θα μου πείτε, σε όλα τα blockbuster υπάρχουν αναληθοφάνειες και ασυνέχειες, αλλά θα σας απαντήσω ότι δεν είναι τόσο εμφανέστατες όσο εδώ.
Και ερχόμαστε στα μεγαλύτερα για μένα προβλήματα της ταινίας. Ξεκινώ με το ποσοστό της διασκέδασης. Σε αυτές τις ταινίες δεν πας ούτε για τους χαρακτήρες, ούτε για την υπόθεση. Πας για τη δράση και τα εφέ. Φοβάμαι, όμως, πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, από ψυχαγωγική πλευρά, μιλάμε για μια ήπια περιπέτεια. Τα πρώτα 45 λεπτά δεν γίνεται τίποτα, έχουμε μια μεγάλη μάχη στη μέση, για να κλείσουμε με ένα γλυκανάλατο και politically-correct τέλος. Αυτό είναι το έργο. Και κλείνω με το γεγονός του ότι δεν απευθύνεται σε εμάς. Ούτε στο ελάχιστο. Δεν θα μιλήσω για προπαγάνδα, γιατί πιστεύω ότι κι εμείς σαν χωρά αν είχαμε τα μέσα, την ισχύ και τη δυνατότητα, τέτοιες ταινίες ή και ακόμα χειρότερες θα γυρνούσαμε. Θα πω απλά ότι το target-group της είναι αποκλειστικά το αμερικανικό κοινό προκειμένου να τονώσει το ηθικό τους. Πατριωτικές σκηνές εναλλάσσονται με γρήγορο κι άκομψο ρυθμό. Υπέρ του Πολεμικού Ναυτικού της Αμερικής, στο απόλυτο. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ. Θυμηθείτε την τελική σκηνή στο Μέρα Ανεξαρτησίας με τον Αμερικανό πρόεδρο να θυσιάζεται για τη σωτηρία του κόσμου και πολλαπλασιάστε την με το 100. Για τέτοιο πατριωτισμό μιλάμε!
Καθώς έβγαινα από την αίθουσα, άκουσα κάποιους να λένε ότι είναι καλό εάν απενεργοποιήσετε το μυαλό σας. Σας συμβουλεύω, λοιπόν, να βάλετε το μυαλό να δουλέψει και να πατέ να δείτε καμιά ταινία της προκοπής. Και για να το πω ακόμα πιο απλά: Υπερπαραγωγή; Ναι. Ηλίθιο; Ναι. Διασκεδαστικό; Όχι τόσο…
Τι κοινό έχουν τα Αρμαγεδδών, Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει, Τζουράσικ Παρκ, Αδίστακτα/Πρόσωπα και πολλές ακόμα ταινίες σαν αυτές μεταξύ τους; Είναι ταινίες blockbuster. Είναι ταινίες προερχόμενες εξ Αμερικής. Είναι ταινίες έξυπνες, ακόμα κι αν είναι απίστευτες σαν σενάρια. Και πάνω από όλα, είναι διασκεδαστικές. Δυστυχώς το «Battleship: Ναυμαχία» δεν τις πλησιάζει καν. Τεχνικά η ταινία είναι σαφέστατα άρτια, με εφέ που αγγίζουν το τέλειο. Βέβαια, με ένα budget 200 εκατομμυρίων δολαρίων, αυτό έλειπε και να μην είναι. Τίποτα άλλο, όμως, δεν δικαιολογεί ούτε μισό αστεράκι παραπάνω. Και όχι, δεν δέχομαι το επιχείρημα του στυλ «έλα μωρέ, τι περίμενες να δεις;». Γιατί αυτό που είδα, δεν το περίμενα με τίποτα…
Για αρχή, παρόλο που σε τέτοιες ταινίες δεν σε νοιάζει η υπόθεση της, παρά μόνο η δράση της, μου είναι αδύνατο να παραβλέψω τα τεράστια σεναριακά προβλήματα της. Μπορώ να δεχτώ τους εξωγήινους και άλλα στοιχεία φαντασίας σε μια ταινία, αλλά μερικά κομμάτια της υπόθεσης είναι απολύτως αδύνατα. Ακόμα κι όταν προσπαθούσα να τα αγνοήσω, απλά κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Επιπρόσθετα, το απίστευτα κακό μοντάζ έκανε τα πράγματα χειρότερα, σε τέτοιο βαθμό που σε ορισμένα σημεία απλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού βρισκόμουν. Σκηνές που έβγαζαν ελάχιστο νόημα και διαδραματίζονταν σε διάφορες τοποθεσίες, εναλλάσσονταν με έναν γρήγορο τρόπο ενώ κάθε λίγο και λιγάκι γινόταν και μια έκρηξη. Οι εξωγήινοι εισβολείς, δε, από τη μια μας παρουσιάζονται ως εξελιγμένα οντά και από την άλλη νικιούνται από την πιο απλή βλακεία που μπορείς να φανταστείς. Και το σημαντικότερο περί εξωγήινων, δεν έχω καταλάβει αν είναι καλοί ή κακοί, πράγμα αδιανόητο για μια ταινία. Επιπλέον, σαν κεντρικό χαρακτήρα έχουμε έναν αντιπαθέστατο, από όλες τις απόψεις, πρωταγωνιστή που μαζί με όλους τους υπόλοιπους ξεστομίζει ατάκες που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι κάποιος έγραψε. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια απίστευτα αναληθοφανή ταινία που θα σε κάνει να γελάς. Θα μου πείτε, σε όλα τα blockbuster υπάρχουν αναληθοφάνειες και ασυνέχειες, αλλά θα σας απαντήσω ότι δεν είναι τόσο εμφανέστατες όσο εδώ.
Και ερχόμαστε στα μεγαλύτερα για μένα προβλήματα της ταινίας. Ξεκινώ με το ποσοστό της διασκέδασης. Σε αυτές τις ταινίες δεν πας ούτε για τους χαρακτήρες, ούτε για την υπόθεση. Πας για τη δράση και τα εφέ. Φοβάμαι, όμως, πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, από ψυχαγωγική πλευρά, μιλάμε για μια ήπια περιπέτεια. Τα πρώτα 45 λεπτά δεν γίνεται τίποτα, έχουμε μια μεγάλη μάχη στη μέση, για να κλείσουμε με ένα γλυκανάλατο και politically-correct τέλος. Αυτό είναι το έργο. Και κλείνω με το γεγονός του ότι δεν απευθύνεται σε εμάς. Ούτε στο ελάχιστο. Δεν θα μιλήσω για προπαγάνδα, γιατί πιστεύω ότι κι εμείς σαν χωρά αν είχαμε τα μέσα, την ισχύ και τη δυνατότητα, τέτοιες ταινίες ή και ακόμα χειρότερες θα γυρνούσαμε. Θα πω απλά ότι το target-group της είναι αποκλειστικά το αμερικανικό κοινό προκειμένου να τονώσει το ηθικό τους. Πατριωτικές σκηνές εναλλάσσονται με γρήγορο κι άκομψο ρυθμό. Υπέρ του Πολεμικού Ναυτικού της Αμερικής, στο απόλυτο. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ. Θυμηθείτε την τελική σκηνή στο Μέρα Ανεξαρτησίας με τον Αμερικανό πρόεδρο να θυσιάζεται για τη σωτηρία του κόσμου και πολλαπλασιάστε την με το 100. Για τέτοιο πατριωτισμό μιλάμε!
Καθώς έβγαινα από την αίθουσα, άκουσα κάποιους να λένε ότι είναι καλό εάν απενεργοποιήσετε το μυαλό σας. Σας συμβουλεύω, λοιπόν, να βάλετε το μυαλό να δουλέψει και να πατέ να δείτε καμιά ταινία της προκοπής. Και για να το πω ακόμα πιο απλά: Υπερπαραγωγή; Ναι. Ηλίθιο; Ναι. Διασκεδαστικό; Όχι τόσο…