Θες να πεις ρε Κωστα οτι ολες οι ταινιες του ηταν αυτα και μονο αυτα?Αυτο δηλαδη ειναι το συμπερασμα απο ενα Μανχαταν,ενα Ανι Χωλ,ενα Ζελιγκ,ενα Χανα και οι Αδερφες της,ενα Πορφυρο Ροδο του Καιρου και ενα καραβι ακομα ταινιες?
Όχι βέβαια.
Και γι'αυτο σου αρεσε το Match Point?Που ουτε καν "βρεττανικο" δεν ηταν?
Ενα μελο (νταξει δραμα για να μη στενοχωρησω και το Σωτηρη) που απλα ετυχε να ηταν γυρισμενο στο Λονδινο?
Το MatchPoint μου άρεσε γιατί ήταν εξαιρετική ταινία, και πιστεύω ότι εκφράζει πολύ καλά τη Βρεττανία της μετα-Θατσερικής μεσοαστικής τάξης. Όπως και το Cassandra's Dream, και το Scoop, και το Tall, Dark Stranger. όλα έχουν θέμα τον αριβισμό και την ανηθικότητα αν πρόσεξες.Εντάξει, δεν είναι όλες οι ταινίες που ανέφερα εξαιρετικές. Αλλά δεν σε παραξενεύει ότι δεν έθιξε ποτέ τέτοια θέματα στις αμερικανικές ταινίες του;
Θα μπορουσε να ηταν γυρισμενο οπουδηποτε.Καμμια σχεση με τη βρεττανικοτητα του Μαικ Λη.Και διαφωνω με το χιουμορ ως στοιχειο της εργατικης ταξης και μονο.
Δεν είπα κάτι τέτοιο, είπα ότι δεν βρίσκει τίποτα το αστείο στην αγλλική μεσοαστική τάξη.
Δεν εχει να κανει με αυτο.
Δηλαδη ο Γουντι Αλλεν που ασχοληθηκε με τη μεσοαστικη ταξη δεν εβγαζε χιουμορ?