Ενα μοναχικό κόρνο ανοίγει μέ εναν ποιμενικό τρόπο το 2ο κοντσέρτο γιά πιάνο τού Johannes Brahms.
Kαί αμέσως μετά το πιάνο που συνομιλεί με το κόρνο γιά λίγο.
Μετά τά έγχορδα...Ακολουθεί μία ριπή πιάνου,και το πρώτο σόλο....
Και τότε ολόκληρη η Ορχήστρα εμφανίζεται ´ηρωϊκά´στό προσκήνιο.
Η ´οργή τού Ηρωα´...Το πιάνο σιωπά.Και εμφανίζεται ξανά πιό εμφατικά αργότερα...
Εργο τής ωριμότητας τού Brahms,ολοκληρωθηκε 20 χρόνια μετά το Πρώτο,στά 1881 και ενώ ο Συνθέτης είχε ήδη επεξεργαστεί με τον δικό του αμφίθυμο και ψυχαναγκαστικό τρόπο την δομή τών Συμφωνιών του έχοντας μόλις παρουσιάσει την 2η.
Το κοντσέρτο αποτελείται απο 4 μέρη και έχει μεγάλες ιδιαιτερότητες για τον πιανίστα...
Δεν υπάρχουν εντυπωσιακά σόλο,αλλά απαιτείται μία τεράστια ´ακουστική´ικανότητα,αλλά και σπουδαία συγκέντρωση και συγχρονισμός με τό ´βάδισμα´ τής Ορχήστρας,απο τον Σολίστ.
Το δεύτερο μέρος σε αυτό το μεγάλης κλίμακας έργο,είναι ένα scherzo γεμάτο πάθος ά λά Brahms...Ποτέ δεν ´ξεφεύγει´.Ποτέ δεν γίνεται μελό...
Η καθαρή μουσική γραφή αφήνει μερικές ´χαραμάδες´κυρίως στην Ορχήστρα για να διαφανούν τά έντονα συναισθήματα τού Συνθέτη...
Το πάθος γίνεται κομμάτια καί θρύψαλα.Σχεδόν τραγωδία.
Tο andante(τρίτο μερος)ανοίγει μέ τήν ´περισυλλογή´ενός cello....H ορχήστρα το ´αγκαλιάζει´μέ γαλήνη ....To ίδιο κάνει και το πιάνο...
Ομως...Ποτέ δεν ολοκληρώνει το κυρίως θέμα του...Συνδιαλέγεται διαρκώς με την Ορχήστρα και η γαλήνη μετατρέπεται σέ θύελλα ,αλλά για λίγο.
Κάτω απο την επιφάνεια υπάρχει μία διαρκής θλίψη ,που διαπερνά όλο τό κομμάτι.
Ομως ο Brahms έχοντας πλήρη επίγνωση και αποδοχή τών συναισθημάτων του δέν ´πιάνει απο τό λαιμό´και βοηθά τόν ακροατή να μήν ´βουλιάξει ´σε αυτά,επιδεικνύοντας μιά βαθειά αξιοπρέπεια.........Αυτός ο άνθρωπος,που συνέθεσε ένα τέτοιο μουσικό κομμάτι ´γνωρίζει ´πολλά απο τήν εμπειρία τής Υπαρξης.....
Τό τέταρτο μέρος εκπλήσσει...
Eνα Allegretto Grazioso,γεμάτο χάρη,μέ πολλές επιδράσεις από τό Ουγγρικό στύλ,σχεδόν χορευτικό,φωτεινό,γεμάτο ευγένεια ολοκληρώνει ένα απο τα σημαντικότερα έργα τού πιανιστικού ρεπερτορίου...
Τα κύρια χαρακτηριστικά τού Κοντσέρτου αυτού μπορούν να περιγραφούν με 5 λέξεις:Δομή,Βαθειά Γνώση,Μέτρο,Ευγένεια....
Περνώντας τά χρόνια o Βrahms αγαπιέται και αναγνωρίζεται όλο και πιό πολύ αλλά όχι για τούς λάθος λόγους τής Φρανσουά Σαγκάν και τού μέτριου βιβλίου της:'Aimez-Vous Brahms'.
Πρόκειται για έναν Συνθέτη,βαθύ γνωστη τής φόρμας,που ταλανίζεται σε κάθε έργο του για να προχωρήσει ένα βήμα τήν ´Μουσική Ιστορία´και που δέν ξεπέφτει ποτέ σε φτηνούς εντυπωσιασμούς....
Διατηρεί πάντα μιάν αξιοπρεπή ´στάση´σέ κάθε έκφανση...
Πάντα ´Τόσο-Οσο´.
Τό έργο έχει ερμηνευτεί από τούς σημαντικότερους πιανίστες τού 20ού αιώνα...
Απο τις εκτελέσεις που έχω ακούσει επιλέγω τίς παρακάτω.
1)Emil Gilels,Berlin P.O. ,Eugen Jochum...Kλασσικό.Γρανιτώδης ερμηνεία από τον Gilels με έναν Jochum στιβαρό και ´πλήρη´.Aπο D.G.
2)Richter,Leinsdorf,Chicago Symphony Orchestra,R.C.A. Από την ´Αμερικάνικη Περίοδο´τού Richter...Υψηλή τεχνική απο έναν ιδιοσυγκρασιακό Richter,σε μεγάλη φόρμα και ένταση,που συνοδευεται επιτυχημένα απο την Ορχήστρα...
Ο ιδιος ο Richter,έλεγε πώς ήταν απογοητευμένος απο τον εαυτό του...
Τάχουν αυτά οι μεγάλοι καλλιτέχνες................
3)Stephen Kovacevich,Sawallisch,London .P.O. H καλύτερη σύγχρονη ερμηνεία...Από Ε.Μ.Ι.
Σπουδαίος ήχος,Ορχήστρα μέ ´γεμάτο σώμα´και ένας πολύ καλος Kovacevich.
4)Fleisher,Szell,Cleveland S.O.,Sony...Απο την δεκαετία τού ´50 ένα δοκιμασμένο δίδυμο όπου η τεχνική τού Fleisher συναρπάζει....
5)Βrendel,Abbado,Berliner P.O. D.G...O Brendel στά καλύτερά του,μέ σίγουρα tempi ,χωρίς υπερβολές,δείχνει να ´αναλύει´ουσιαστικά τό έργο..Ο Abbado σταθερή αξία...
Και οι πέντε αυτές εκτελέσεις είναι υψηλής αισθητικής...
Προσωπικά,άν και για ένα διάστημα γοητευτηκα απο τον Richter,επέστρεψα στην μνημειώδη ερμηνεία τών Gilels-Jochum
Μια απο τίς καλύτερες και πιό ισορροπημένες συνεργασίες Ορχήστρας-Σολίστ.
Το 2ο Κοντσέρτο τού Brahms αποτελεί ένα απο τά πιό αγαπημένα μου κοντσέρτα γιά τούς λόγους που αποπειράθηκα να αποτυπώσω πιό πάνω...
Ως εκ τούτου τό μοιράζομαι με τούς φίλους,που είχα ,αλλά και απέκτησα.
Νάμαστε Καλά.
Kαί αμέσως μετά το πιάνο που συνομιλεί με το κόρνο γιά λίγο.
Μετά τά έγχορδα...Ακολουθεί μία ριπή πιάνου,και το πρώτο σόλο....
Και τότε ολόκληρη η Ορχήστρα εμφανίζεται ´ηρωϊκά´στό προσκήνιο.
Η ´οργή τού Ηρωα´...Το πιάνο σιωπά.Και εμφανίζεται ξανά πιό εμφατικά αργότερα...
Εργο τής ωριμότητας τού Brahms,ολοκληρωθηκε 20 χρόνια μετά το Πρώτο,στά 1881 και ενώ ο Συνθέτης είχε ήδη επεξεργαστεί με τον δικό του αμφίθυμο και ψυχαναγκαστικό τρόπο την δομή τών Συμφωνιών του έχοντας μόλις παρουσιάσει την 2η.
Το κοντσέρτο αποτελείται απο 4 μέρη και έχει μεγάλες ιδιαιτερότητες για τον πιανίστα...
Δεν υπάρχουν εντυπωσιακά σόλο,αλλά απαιτείται μία τεράστια ´ακουστική´ικανότητα,αλλά και σπουδαία συγκέντρωση και συγχρονισμός με τό ´βάδισμα´ τής Ορχήστρας,απο τον Σολίστ.
Το δεύτερο μέρος σε αυτό το μεγάλης κλίμακας έργο,είναι ένα scherzo γεμάτο πάθος ά λά Brahms...Ποτέ δεν ´ξεφεύγει´.Ποτέ δεν γίνεται μελό...
Η καθαρή μουσική γραφή αφήνει μερικές ´χαραμάδες´κυρίως στην Ορχήστρα για να διαφανούν τά έντονα συναισθήματα τού Συνθέτη...
Το πάθος γίνεται κομμάτια καί θρύψαλα.Σχεδόν τραγωδία.
Tο andante(τρίτο μερος)ανοίγει μέ τήν ´περισυλλογή´ενός cello....H ορχήστρα το ´αγκαλιάζει´μέ γαλήνη ....To ίδιο κάνει και το πιάνο...
Ομως...Ποτέ δεν ολοκληρώνει το κυρίως θέμα του...Συνδιαλέγεται διαρκώς με την Ορχήστρα και η γαλήνη μετατρέπεται σέ θύελλα ,αλλά για λίγο.
Κάτω απο την επιφάνεια υπάρχει μία διαρκής θλίψη ,που διαπερνά όλο τό κομμάτι.
Ομως ο Brahms έχοντας πλήρη επίγνωση και αποδοχή τών συναισθημάτων του δέν ´πιάνει απο τό λαιμό´και βοηθά τόν ακροατή να μήν ´βουλιάξει ´σε αυτά,επιδεικνύοντας μιά βαθειά αξιοπρέπεια.........Αυτός ο άνθρωπος,που συνέθεσε ένα τέτοιο μουσικό κομμάτι ´γνωρίζει ´πολλά απο τήν εμπειρία τής Υπαρξης.....
Τό τέταρτο μέρος εκπλήσσει...
Eνα Allegretto Grazioso,γεμάτο χάρη,μέ πολλές επιδράσεις από τό Ουγγρικό στύλ,σχεδόν χορευτικό,φωτεινό,γεμάτο ευγένεια ολοκληρώνει ένα απο τα σημαντικότερα έργα τού πιανιστικού ρεπερτορίου...
Τα κύρια χαρακτηριστικά τού Κοντσέρτου αυτού μπορούν να περιγραφούν με 5 λέξεις:Δομή,Βαθειά Γνώση,Μέτρο,Ευγένεια....
Περνώντας τά χρόνια o Βrahms αγαπιέται και αναγνωρίζεται όλο και πιό πολύ αλλά όχι για τούς λάθος λόγους τής Φρανσουά Σαγκάν και τού μέτριου βιβλίου της:'Aimez-Vous Brahms'.
Πρόκειται για έναν Συνθέτη,βαθύ γνωστη τής φόρμας,που ταλανίζεται σε κάθε έργο του για να προχωρήσει ένα βήμα τήν ´Μουσική Ιστορία´και που δέν ξεπέφτει ποτέ σε φτηνούς εντυπωσιασμούς....
Διατηρεί πάντα μιάν αξιοπρεπή ´στάση´σέ κάθε έκφανση...
Πάντα ´Τόσο-Οσο´.
Τό έργο έχει ερμηνευτεί από τούς σημαντικότερους πιανίστες τού 20ού αιώνα...
Απο τις εκτελέσεις που έχω ακούσει επιλέγω τίς παρακάτω.
1)Emil Gilels,Berlin P.O. ,Eugen Jochum...Kλασσικό.Γρανιτώδης ερμηνεία από τον Gilels με έναν Jochum στιβαρό και ´πλήρη´.Aπο D.G.
2)Richter,Leinsdorf,Chicago Symphony Orchestra,R.C.A. Από την ´Αμερικάνικη Περίοδο´τού Richter...Υψηλή τεχνική απο έναν ιδιοσυγκρασιακό Richter,σε μεγάλη φόρμα και ένταση,που συνοδευεται επιτυχημένα απο την Ορχήστρα...
Ο ιδιος ο Richter,έλεγε πώς ήταν απογοητευμένος απο τον εαυτό του...
Τάχουν αυτά οι μεγάλοι καλλιτέχνες................
3)Stephen Kovacevich,Sawallisch,London .P.O. H καλύτερη σύγχρονη ερμηνεία...Από Ε.Μ.Ι.
Σπουδαίος ήχος,Ορχήστρα μέ ´γεμάτο σώμα´και ένας πολύ καλος Kovacevich.
4)Fleisher,Szell,Cleveland S.O.,Sony...Απο την δεκαετία τού ´50 ένα δοκιμασμένο δίδυμο όπου η τεχνική τού Fleisher συναρπάζει....
5)Βrendel,Abbado,Berliner P.O. D.G...O Brendel στά καλύτερά του,μέ σίγουρα tempi ,χωρίς υπερβολές,δείχνει να ´αναλύει´ουσιαστικά τό έργο..Ο Abbado σταθερή αξία...
Και οι πέντε αυτές εκτελέσεις είναι υψηλής αισθητικής...
Προσωπικά,άν και για ένα διάστημα γοητευτηκα απο τον Richter,επέστρεψα στην μνημειώδη ερμηνεία τών Gilels-Jochum
Μια απο τίς καλύτερες και πιό ισορροπημένες συνεργασίες Ορχήστρας-Σολίστ.
Το 2ο Κοντσέρτο τού Brahms αποτελεί ένα απο τά πιό αγαπημένα μου κοντσέρτα γιά τούς λόγους που αποπειράθηκα να αποτυπώσω πιό πάνω...
Ως εκ τούτου τό μοιράζομαι με τούς φίλους,που είχα ,αλλά και απέκτησα.
Νάμαστε Καλά.