Λευκώματα - για νέους και παληούς
- Thread starter Κωστας Λυμπεροπουλος
- Start date
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Πρόκειται γιά σύγχρονο αριστούργημα.
Ο Yves Robert (τρομπόνι)μαζί μέ τον Sclavis οδηγούν ένα εξαίσιο σεξτέτο ( τό συμπληρώνουν μπάσσο,πιάνο,ντράμς,ηλεκτρικό-ακουστικό βιολί)σέ ενα δίσκο ανατρεπτικό ,που βασίζεται σέ φράσεις από όπερες τού Rameau.
Μείγμα αβάν-γκάρντ μέ πινελιές από ρόκ και σύγχρονη τζάζ .
Εκεί πού ακούς μιά ´παραδοσιακή κλασσική μελωδία´αναδύεται ο ίδιος ο Διάβολος και φέρνει τά πάνω-κάτω...
Εκπληκτικές παράλληλες διφωνίες κλαρινέτου και τρομπονιού,πού τίς διακόπτει ένα ρόκ ηλεκτρικό βιολί και ντράμς.
Εκεί πού ´πείθεσαι´γιά την Γαλλική ´ευγένεια´τού Rameau,o Sclavis τόν απογυμνώνει και μάς προσφέρει μιά βίαιη εκδοχή,πού είναι καλά κρυμένη..
Δίσκος διαμάντι,πού προσωπικά θεωρώ ότι αποτελεί τήν σύγχρονη ´κλασσική εκδοχή´.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Aπό την Regis εκδόθηκε το Children's Album τού Tchaikovsky μαζί με την Grand Sonata in G mazor του ιδίου,με ερμηνευτή τον Mikhail Pletnev..
Hχογραφήθηκε το 1995,επανεκδόθηκε το 2002.
Δίσκος bargain price με τον εξαιρετικό Ρώσο πιανίστα να αποδίδει υπέροχα αυτά τά γοητευτικά και χαριτωμένα μουσικά κομψοτεχνήματα τού Piotr Ilich..
Σημαντική προσθήκη στον δίσκο αποτελεί και η παρουσία τής Σονάτας..
Ο Pletnev σαφώς ´οδηγεί την κούρσα´σέ σχέση με τήν Biret.
Hχογραφήθηκε το 1995,επανεκδόθηκε το 2002.
Δίσκος bargain price με τον εξαιρετικό Ρώσο πιανίστα να αποδίδει υπέροχα αυτά τά γοητευτικά και χαριτωμένα μουσικά κομψοτεχνήματα τού Piotr Ilich..
Σημαντική προσθήκη στον δίσκο αποτελεί και η παρουσία τής Σονάτας..
Ο Pletnev σαφώς ´οδηγεί την κούρσα´σέ σχέση με τήν Biret.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Λευκώματα - για νέους και παληούς
Aντε τώρα νά πείς πώς ´καθάρισες´μέ αυτόν τον δίσκο.Τον ανακαλύπτεις διαρκώς ,ξανά και ξανά.
´Τό Παρελθόν τής Γλώσσας´αλλά και η ´Ατελής Γλώσσα´...Απο το διπλής σημασίας imparfait.
Η Μουσική πού αποδομείται και φτάνει στα όρια της τήν Free Jazz γιά να ξαναγεννηθεί μέσα απο την Γαλλική Παράδοση μέ ρόκ ,elctronica και απαράμιλλους αυτοσχεδιασμούς.
Μια Μουσική ,πού όπως και η Γλώσσα, διαλύεται χωρίς να ´εξαφανίζεται´αλλά εμπλουτίζεται,εξελίσσεται ´πατώντας´στό Παρελθόν αλλά και στην Α-τέλειά της μέσα απο μιά διαρκή προσπάθεια ολοκλήρωσης...
Αλλά κάτι Ζωντανό δεν ολοκληρώνεται ποτέ...
Καί το Ταξίδι συνεχίζεται...
Και Μουσικοί σάν τον Sclavis ταξιδεύουν διαρκώς περνώντας ακόμα και ανάμεσα σέ ´Μουσικές Χαραμάδες´γιά να βρούν τον δρόμο τους .Σέ αυτό τον δίσκο καλεί άλλους 4 νεώτερούς του Δεξιοτέχνες πού ο καθένας τους έρχεται απο ´αλλού´γιά να ξαναδημιουργήσουν Μουσική απο τήν Αρχή...
Louis Sclavis: L'Imparfait Des Langues (ECM CD)
Ενας από τους φάρους τηε Ευρωπαϊκής αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής, ο Louis Sclavis είναι Γάλλος. Παίζει κλαρινέτο και διάφορα σαξόφωνα και είναι στο κουρμπέτι κάπου 30 χρόνια τώρα. Τον έχω σταμπάρει εδώ και κάτι χρόνια, κύρια με αφορμή δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα άλμπουμ του στην ECM, τα Les Violences De Rameau (1996) και L' Affrontement Des Pretendants (1999). Το πρώτο από αυτά αποτίει φόρο τιμής στον Γάλλο συνθέτη, ξαναδιαβάζει, με πολύ πειραματική διάθεση και θράσος, τους Αναγεννησιακούς χορούς -gavotte, chaconne κλπ- και φέρνει στο προσκήνιο τη βιαιότητα που λανθάνει κάτω από τη φαινομενική αθωότητα και χάρη του μπαρόκ. Το δεύτερο είναι πιο ατμοσφαιρικό, ώρες ώρες συγκινησιακά αφόρητο και μαζί μιά εντυπωσιακή πολυστιλιστική επίθεση στις αισθήσεις: ένα παράξενο υβρίδιο από Κλασσική, φόλκ και πειραματική μουσική, Duke Ellington και Art Ensemble of Chicago – μιά αισθητική σύγκρουση που κορυφώνεται στο σπαρακτικό Hommage a Lounes Matoub που ο Sclavis έγραψε για τον Αλγερινό προτέστ τραγουδιστή, που είχε δολοφονηθεί από φανατικούς μουσουλμάνους ένα μόλις χρόνο πριν: τρομπέτα, τσέλο, σοπράανο σαξόφωνο, μπάσο και ντράμς συνθέτουν μιά θρηνωδία που ραγίζει πέτρες – μιά καθ όλα Συγκλονιστική στιγμή της Σύγχρονης μουσικής.
Ο καινούργιος του δίσκος θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για άλμπουμ της χρονιάς: πολύ απαιτητικός και ακραίος, κινείται σ ένα τοπίο γεμάτο ρεύματα ambient, funk, ηλεκτρικές κιθάρες, πλήκτρα και samples - ένα παλίμψηστο που σε πολλούς θύμισε Miles περιόδου “Jack Johnson”. Εγώ δεν θα συμφωνήσω: ολόκληρη η μουσική παρουσία του Sclavis έχει ένα χρώμα απίστευτα Γαλλικό: σπάει τους ρυθμούς, πότε ροκ και πότε swing, πότε διατονικό βάλς και πότε μιά στατική επαναληπτική συνοδεία που θυμίζει κώδικα Μορς, το σύνολο προβάλλει σαν μία ζωηρή και απίστευτα ενδελεχής, σχεδόν μικροσκοπική εξέταση της Γαλλικής μουσικής, μέσα από την τζάζ οπτική του. Ενα συγκλονιστικό μοντάζ από free αυτοσχεδιασμούς, ροκ και Σύγχρονη σύνθεση.
Ενα μοντέρνο Τραγούδι των Σειρήνων.
Aντε τώρα νά πείς πώς ´καθάρισες´μέ αυτόν τον δίσκο.Τον ανακαλύπτεις διαρκώς ,ξανά και ξανά.
´Τό Παρελθόν τής Γλώσσας´αλλά και η ´Ατελής Γλώσσα´...Απο το διπλής σημασίας imparfait.
Η Μουσική πού αποδομείται και φτάνει στα όρια της τήν Free Jazz γιά να ξαναγεννηθεί μέσα απο την Γαλλική Παράδοση μέ ρόκ ,elctronica και απαράμιλλους αυτοσχεδιασμούς.
Μια Μουσική ,πού όπως και η Γλώσσα, διαλύεται χωρίς να ´εξαφανίζεται´αλλά εμπλουτίζεται,εξελίσσεται ´πατώντας´στό Παρελθόν αλλά και στην Α-τέλειά της μέσα απο μιά διαρκή προσπάθεια ολοκλήρωσης...
Αλλά κάτι Ζωντανό δεν ολοκληρώνεται ποτέ...
Καί το Ταξίδι συνεχίζεται...
Και Μουσικοί σάν τον Sclavis ταξιδεύουν διαρκώς περνώντας ακόμα και ανάμεσα σέ ´Μουσικές Χαραμάδες´γιά να βρούν τον δρόμο τους .Σέ αυτό τον δίσκο καλεί άλλους 4 νεώτερούς του Δεξιοτέχνες πού ο καθένας τους έρχεται απο ´αλλού´γιά να ξαναδημιουργήσουν Μουσική απο τήν Αρχή...
H μουσική του sclavis δε μοιάζει με τίποτα άλλο από όσα έχω ακούσει.
H παραπάνω φράση του Σπύρου "Εκεί πού ακούς μιά ´παραδοσιακή κλασσική μελωδία´αναδύεται ο ίδιος ο Διάβολος και φέρνει τά πάνω-κάτω..." είναι χαρακτηριστική.
Παίρνει πράγματα από παραδοσιακή μουσική, κλασικές μελωδίες, τζαζ, ροκ και φτιάχνει φτιάχνει μια εντελώς σύγχρονη μουσική. Πατάει γερά στο παρελθόν αλλα οι συνθέσεις του ανήκουν στο σήμερα.
Η μουσική του sclavis δεν είναι για background όταν κάνεις κάτι άλλο ή να ομορφαίνει και να ζεσταίνει το χώρο. Σε θέλει θέλει με όλες τις αισθήσεις σου παρόν για να σου πει ότι έχει να σου πεί. Όπως και οι περισσότερι δίσκοι που παρουσιάζει ο Λύμπε.
Exω ta "Imparfait Des Langues" "Napoli's walls" kai "L'affrontement des pretendants". Το πρώτο το θεωρώ με διαφορά το καλύτερο. Τα άλλα δύο αν και επίσης καλά μου φάνηκαν λίγο ψυχρά από την άποψη ότι η μουσική του μοιάζει περισσότερο εγκεφαλική, σα να έχουν μια προσχεδιασμένη τελειότητα. Εντελώς προσωπική άποψη βέβαια.
Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι το Imparfait Des Langues είναι δίσκος που αξίζει μια προσεκτική ακρόαση.
H παραπάνω φράση του Σπύρου "Εκεί πού ακούς μιά ´παραδοσιακή κλασσική μελωδία´αναδύεται ο ίδιος ο Διάβολος και φέρνει τά πάνω-κάτω..." είναι χαρακτηριστική.
Παίρνει πράγματα από παραδοσιακή μουσική, κλασικές μελωδίες, τζαζ, ροκ και φτιάχνει φτιάχνει μια εντελώς σύγχρονη μουσική. Πατάει γερά στο παρελθόν αλλα οι συνθέσεις του ανήκουν στο σήμερα.
Η μουσική του sclavis δεν είναι για background όταν κάνεις κάτι άλλο ή να ομορφαίνει και να ζεσταίνει το χώρο. Σε θέλει θέλει με όλες τις αισθήσεις σου παρόν για να σου πει ότι έχει να σου πεί. Όπως και οι περισσότερι δίσκοι που παρουσιάζει ο Λύμπε.
Exω ta "Imparfait Des Langues" "Napoli's walls" kai "L'affrontement des pretendants". Το πρώτο το θεωρώ με διαφορά το καλύτερο. Τα άλλα δύο αν και επίσης καλά μου φάνηκαν λίγο ψυχρά από την άποψη ότι η μουσική του μοιάζει περισσότερο εγκεφαλική, σα να έχουν μια προσχεδιασμένη τελειότητα. Εντελώς προσωπική άποψη βέβαια.
Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι το Imparfait Des Langues είναι δίσκος που αξίζει μια προσεκτική ακρόαση.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Θά συμφωνήσω γιατί καί σε εμένα συχνά μού δίνει αυτή την εντύπωση...
Μερικά του μουσικά ´περάσματα´παραπέμπουν απ´ευθείας στην Ηπειρο.
Μερικά του μουσικά ´περάσματα´παραπέμπουν απ´ευθείας στην Ηπειρο.
Re: Απάντηση: Λευκώματα - για νέους και παληούς
Τον έχω ακούσει δυο φορές στη Θεσ/νικη και έχω συζητήσει μαζί του. Λ.Σ.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
In My Humble
Banned
Yparxouv Soundoi pou paizouv kataplnktiko mpouzouki
kai se merika snmeia o Anders Jormin mou edive tnv evtypwsn, tnv perasmevn Kyriakn pou tov akousa, oti epaize Ellnvika dnmotika. Kai egw tou milnsa alla gia alla pragmata omws
kai se merika snmeia o Anders Jormin mou edive tnv evtypwsn, tnv perasmevn Kyriakn pou tov akousa, oti epaize Ellnvika dnmotika. Kai egw tou milnsa alla gia alla pragmata omws
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Αει βρέ κάτσε και ακου τίς δισκάρες,πού τίς βρήκες και άνισες....:fight:
Ακου λιγάκι Μουσική καί άσε στήν άκρη τό κεχρί:grandpa::flipout::grinning-smiley-043
Ακου λιγάκι Μουσική καί άσε στήν άκρη τό κεχρί:grandpa::flipout::grinning-smiley-043
In My Humble
Banned
Spyre
Oxi, milagame gia ta papoutsia mas(eixame akribws to idio modelo!!)
Legovtai ergatika papoutsia edw kai mou dieukrivnse oti autos douleue ekeivn tnv stigmn! Evas poly metriwfrwv kai semvos av8rwpos, kataplnktikos mousikos, evas apo tous poio a3iologous basistes.Prepei va tov akouseis live gia va katalabeis to mege8os tou. Tou proteiva oti eivai polloi pou 8a ektimousav poly evav disko mazi me tov Jon Falt.
Oxi, milagame gia ta papoutsia mas(eixame akribws to idio modelo!!)
Legovtai ergatika papoutsia edw kai mou dieukrivnse oti autos douleue ekeivn tnv stigmn! Evas poly metriwfrwv kai semvos av8rwpos, kataplnktikos mousikos, evas apo tous poio a3iologous basistes.Prepei va tov akouseis live gia va katalabeis to mege8os tou. Tou proteiva oti eivai polloi pou 8a ektimousav poly evav disko mazi me tov Jon Falt.
Re: Απάντηση: Λευκώματα - για νέους και παληούς
Η πρώτη φορά ήτανε στο πρώτο φεστιβαλ Τζαζ στο Αλκαζάρ [Θεσ/νίκη], μάλλον το 1983 ή 84 ως μέλος του γκρουπ Workshop de Lyon και είχα αγοράσεο ένα δίσκο βινυλίου Concert Lave που πουλούσαν επι τόπου οι ίδιοι. Δική τους ανεξάρτητη παραγωγή.Τότε είχε μιλήσει στα Γαλλικά η γυναίκα μου η Κάθριν. Την δεύτερη φορά ήταν κάποια χρόνια μετά στην πολιτιστική πρωτεύουσα Θεσ/νίκη όπου συμμετείχε με δικό του γκρουπ. Τα είχαμε πει και τότε αλλά δεν είχε φέρει δίσκους για πούλημα. Η εμπειρία και τις δύο φορές ήταν μοναδική. Έχω ακόμα έναν άλλο δίσκο βινυλίου σε ECM. Λ.Σ.