KOΙΝΩΝΙΚΑ :Επίσκεψη του Διαχειριστού στο σπίτι του ντοκ και κριτικές ...

[Larry]

επειδη πολλα μελη μας δεν γνωριζουν περι του οργανου που μιλαμε

 

[Δημήτρης Ν.]

ακριβώς αυτό . Σαν τρομπέτα που πάσχει από ευκοίλια

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: KOΙΝΩΝΙΚΑ :Επίσκεψη του Διαχειριστού στο σπίτι του ντοκ και κριτικές ..

επειδη πολλα μελη μας δεν γνωριζουν περι του οργανου που μιλαμε



View attachment 3921

Ευγε σύντροφε γιατί ορισμένοι θά παρεξηγήσουν τα περί οργάνων.Μην βγεί και κανένας ´νοικοκύρης´και αρχίσει τίς καταγγελίες.:flipout: :flipout:

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Η ΠΑΤΑΤΑ :flipout:

Αντί να ψάχνεις την αποδόμηση της μουσικής, δεν ξεκινάς την αποδόμηση των tweeters? :flipout:

Φαντάζομαι πως δε θα τρέφεις τα τρυφερότερα των συναισθημάτων για το πίκολο. Αν κάνω λάθος, το Νοέμβριο που θα κατέβεις στην Αθήνα θα σου 'χω έτοιμα κονσέρτα του Βιβάλντι, δώρο! -bye-

 

[Σπύρος Σούρλας]

Αντί να ψάχνεις την αποδόμηση της μουσικής, δεν ξεκινάς την αποδόμηση των tweeters? :flipout:

Φαντάζομαι πως δε θα τρέφεις τα τρυφερότερα των συναισθημάτων για το πίκολο. Αν κάνω λάθος, το Νοέμβριο που θα κατέβεις στην Αθήνα θα σου 'χω έτοιμα κονσέρτα του Βιβάλντι, δώρο! -bye-

Αστον βρε σύ .Παει και το pi-co-lo πάει και ο Vi-val-di.Deconstruction άμφω.:flipout: :flipout:

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Ουπς, ξεχάστηκα! Στους εκλεκτούς Δημήτρηδες του μουσικού χωριού,

Παναγιωτίδη, Ντοκατζή, Μανωλάκο και Ιωάννου... και σε όποιον άλλον Δημήτρη ή Δήμητρα έχω παραλείψει από αμέλεια,

Χρόνια πολλά με υγεία, να χαίρεστε ότι αγαπάτε! :grinning-smiley-043 :music-smiley-004: :ernaehrung004:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Στόν Κύριο Παναγιωτίδη δώρο το Musical Joke τού Mozart(για να καταγράψει τα επί τούτου φάλτσα τού Amadeus),στον Κυριο Ντοκατζή δώρο ενα Φαγκόττο,στον Κυριο Ιωάννου δώρο την εκατοστή επανέκδοση τών απάντων τών Abba,με συμμετοχή ως guest star, επι τη επετείω, τής Αννούλας,και στο Κύριο Μανωλάκο δώρο μία αφίσσα τού Μπάγεβιτς.:flipout: :flipout: :flipout:



:ernaehrung004: :ernaehrung004:

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω.!:ernaehrung004:

Χρόνια πολλά σε όλους τους συνονόματους (Ντοκ,Διαχειριστή,Μανωλάκο κλπ.):Banane0: :Banane0:

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

στον Κυριο Ιωάννου δώρο την εκατοστή επανέκδοση τών απάντων τών Abba,με συμμετοχή ως guest star, επι τη επετείω, τής Αννούλας,:flipout: :flipout: :flipout:
:ernaehrung004: :ernaehrung004:

Ευχαριστώ Σπύρο μου !!!:flipout: :grinning-smiley-043

Και εγώ να χαρίσω στον Ντοκ τα μπεστ-οφφ της Ρενάτα Σκότο (η οποία θέλει Σκοτο-μα!) έτσι για να βουίξουν τα αυτάκια του και τα τουιτεράκια του με τις άριές της !:flipout: -bye-

 

[Βαγγέλης Σ.]

Δημήτρη, Δημήτρη, Δημήτρη και Δημήτρη, σας εύχομαι χρόνια πολλά!:ernaehrung004:

 

[Dimosthenis]

Στόν Κύριο Παναγιωτίδη δώρο το Musical Joke τού Mozart(για να καταγράψει τα επί τούτου φάλτσα τού Amadeus),στον Κυριο Ντοκατζή δώρο ενα Φαγκόττο,στον Κυριο Ιωάννου δώρο την εκατοστή επανέκδοση τών απάντων τών Abba,με συμμετοχή ως guest star, επι τη επετείω, τής Αννούλας,και στο Κύριο Μανωλάκο δώρο μία αφίσσα τού Μπάγεβιτς.:flipout: :flipout: :flipout:



:ernaehrung004: :ernaehrung004:

ΩΡΑΙΟΣ!!!:flipout::flipout::flipout:

 

[Γιώργος Κουν.]

Χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες!

 

[Δημήτρης Ν.]

Ως ένας από τους πολλούς Δημήτρηδες ευχαριστώ πολύ. Χρόνια πολλά στους λοιπούς άξιους της μουσικής κατηγορίας ( στους άλλους τα είπαμε αλλού ) Μανωλάκο , Ιωάννου , Παναγιωτίδη .

 

[Lepton]

Χρόνια σας πολλά, να σας χαιρόμαστε!

 

[supersonic]

7.
8. Radian / Juxtaposition
Εδώ έχουμε κάτι από τα πιό σημαντικά της ημέρας.
Οι Βιενέζοι Radian δείχνουν τον δρόμο γιά τη μουσική του μέλλοντος. Δεν είναι ακριβώς αυτό που λέγαμε πιό πάνω γιά αποδομητές, διότι οι άνθρωποι κρατάνε κάτι πολύ σημαντικό από τη μουσική που ξέραμε μέχρι χτες - τον ρυθμό - και χτίζουν επάνω του, με άρκετά χαλαρά δομικά υλικά, ένα παράδοξα ισχυρό οικοδόμημα. Ευτυχώς διατηρούν σε σημαντικό ποσοστό τα αναλογικά όργανα (για μένα κεφαλαιώδες) ιδίως τα τύμπανα και το μπάσσο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοούν τους υπολογιστές.
Τα κομμάτια είναι μιά ευχάριστη σειρά που κυμαίνεται από πιό αργά έως τυπικά σβέλτα με την αποδόμηση σαφή μεν, αλλά όχι αυτοσκοπό.
Ίσως να παρασύρθηκα και από τις εικόνες που παραπέμπουν στην σύγχρονη μοντέρνα Βιέννη και να είμαι προκατειλημμένος.
Μου άρεσε πολύ θα έλεγα.
Ίσως είναι ό πιό προσιτός αποδομημένος γιά τους μη επαϊοντες, γενικά για αυτούς που θελουν λίγο να βρέξουν τα ποδαράκια τους.
***1/2

Επανέρχομαι στους συγκεκριμένους μετα από ακρόαση ανω των 50 ημερών...
Οι μουσικοί είναι καταπληκτικοί και καταφέρνουν να ολοκληρώσουν πλήρεις συνθέσεις με κανονικά θέματα, εισαγωγές, κύρια θέματα κλπ, χρησιμοποιώντας λίγα αναλογικά όργανα και αντίστοιχο αριθμό, βόμβων, σπινθήρων και άλλα σχετικά.
Όσο γελοίο ή χαζό ή άκομψο ή άνευ αντικειμένου και να φαίνεται αυτό, το πετυχαίνουν άριστα και όλα σχεδόν τα κομμάτια τους σχεδόν είναι εύκολο να τα αποστηθίσεις κι όλας (βέβαια αν μπορείς να απαράξεις τους σπινθήρες κλπ)
Η ηχογράφηση είναι σε αντίστοιχα υψηλά επίπεδα, ενώ λόγω του συχνοτικού περιεχομένου ο δίσκος είναι ένα γερό τέστ αληθείας γιά κάθε ελπιδοφόρο ηχείο.
Είμαι αναγκασμένος να αλλάξω την ετυμηγορία μου.
****1/4 μετά επαίνων:firstprize:

 

[supersonic]

9. Vladislav Delay / The Four Quarters
Εδώ έχουμε τον μάστορα της αποδόμησης και μάλιστα στην πιό σύνθετη και αμόλυντη μορφή της. Την ψηφιακή.
Σχεδόν τα πάντα είναι με τον υπολογιστή.
Ο κρύος Φιλλανδός Vladislav (?) είναι νωχελικός, υπνωτικός, με θέματα που ώρες ωρες παραπέμπουν σε Soft Machine, έχει 4 προσπάθειες στο δίσκο, όλες (γιά μένα ύποπτα και αρνητικά κομμένες στα 15 λεπτά - λες και είναι κατά παραγγελία) του ίδιου ύφους, αλλά την ίδια ώρα διαφορετικού.
Η αίσθηση που σου αφήνει την ώρα που βρίσκεσαι υπνωτισμένος στο όνειρο αυτό, είναι ενός εργοταξίου, ίσως σε ένα αμερικάνικο ουρανοξύστη ή κινέζικο, όπου άνθρωποι κυκλοφοράνε και κατασκευάζουν, σφυροκοπούν, βιδώνουν, οξυγονοκολλούν, την ίδια ώρα ακούν cd που κολλάνε, ή το ηχοσύστημά τους έχει ελλειπείς θωρακίσεις και βομβεί, γουργουρίζει ή τλαλαντώνουν οι λυχνίες των τελικών σταδίων. Όλα αυτά τα αποδομημένα είναι παραδόξως δομημένα. Είναι σαφώς δυσκολώτερος των Radiant αλλά σαφώς πιό αμιγής και πρωτότυπος. Δεν ξέρω αν οι βιεννέζοι ειναι post rock dconstructionists που λέει ο Ντοκ, εγώ δεν είδα rock... post ίσως στους προηγούμενους.
Απλά ο Delay είναι σαφώς original.... αλλά και πιό δυσκολοχώνευτος.
***1/2

Και εδώ μετά από ακρόαση 50 ημερών η άποψη είναι πιό κατασταλαγμένη.
Εδώ δεν θα αλλάξω την βαθμολογία, άλλωστε οτιδήποτε άνω του 3 είναι πολύ καλός βαθμός.
Πάντως η έντσταση με τον συγκεκριμένο είναι το μετέωρο βήμα του, το νωχελικό και υπνωτικό του ύφος που ξεκινάει να σε ταξιδεύει και δυστυχώς σε ξυπνάει και σε σταματάει με συνεχείς εναλλαγές του "υποτυπώδους" ρυθμού του, κάτι σαν να ξεκινάει πχ ένα αυτοκίνητο και να πηγαίνει γεμίζοντας την πρώτη ομαλά, και ξαφνικά να την αφήνει να πέσει απότομα γιά να βάλει μιά άδεια δευτέρα....
Σε πολλά σημεία το σκωτσέζικο ντουζ είναι η αγαπημένη συνήθεια του Delay και προσωπικά δεν μου πάει σαν ύφος.
Πάντως έχει μιά αξιοπρόσεκτη ησυχία ανάμεσα στις νότες του, μιά μαύρη ησυχία που αν συγκεντρωθείς και σβήσεις το φως μπορεί και να το αγαπήσεις.