Θα βγω εκτός θέματος αλλά η φωτογραφία όπως και το βίντεο και ο ήχος είναι αρρώστια.
Όλοι μας θέλουμε τα τελειότερα μηχανήματα.
Αλλά.
Δώσε μου την τελειότερη φωτογραφική μηχανή. Θα είμαι ευτυχισμένος. Αλλά θα τραβήξω ελάχιστες φωτογραφίες. Θα πρέπει να έχω πάντα έναν μπελά μαζί μου. Τσάντα μη την ξεχάσω, μη την χτυπήσω είναι καθαρός ο φακός είναι φορτισμένη; Και μετά ξεφορτωμα αρχεία κάρτες καλώδια. Άσε που αισθάνομαι ψυχολογικά boomer περίεργος να με κοιτάνε να βγάζω μηχανή, θέλω να είμαι αόρατος. Άλλος μπορεί να του αρέσει να "φαίνεται" φωτογράφος.
Ρώτησαν κάποτε τον ιδιοκτήτη του Sierra στούντιο ήχου πόση σημασία έχει να κυνηγάει κάποιος τα καλύτερα μηχανήματα ήχου, τα καλύτερα στούντιο; Και αφοπλιστικά ο άνθρωπος είπε με παράπονο αφού είχε επενδύσει εκατομμύρια, την αλήθεια. Καμία. Οι Χατζηφραγκετα γράφουν cd και tracks με τα κινητά και είναι επιτυχημένοι. Θα πεις είναι η εξαίρεση.
Οκ. Πόσες φορές θα βγω για φωτογραφικό *κυνήγι* με φωτογραφική μηχανή;
Και σας ρωτάω. Τι είναι καλύτερα 1 καλή φωτογραφία το εξάμηνο; Ή 50 φωτογραφίες το μήνα που από τις 50 καμιά δεκαριά τουλάχιστον θα *στέκονται* φωτογραφικά;
Γιατί μου έχει τύχει και με φωτογραφική και να έχει πάει το κυνήγι τζίφος, ούτε μία καλή φωτογραφία να πω μπράβο μου.
Και θα πει κάποιος και 50 φωτογραφίες τον μήνα και με φωτογραφική και όλες να ειναι τέλειες καδραρισμένες κανόνας τρίτων πρώτο δεύτερο τρίτο θέμα, ισορροπία σκοτεινών με φωτεινά, εντάξει δεν είμαστε επαγγελματίες.
Με το κινητό βλέπεις κάτι και στο δευτερόλεπτο το αποτύπωσες.
Οι άλλοι έπιναν καφέ το μεσημέρι και εγώ σήκωσα το κινητό από την καρέκλα που καθόμουν και έβγαλα ότι έβγαλα καμένο λόγω μεσημεριού χωρίς ανάλυση με αδύναμο κινητο. Και τι έγινε; Αυτό είδα εκείνη τη στιγμή. Δεν τηρείται ο κανόνας των τρίτων, πρώτο θέμα ο κορμός, δεύτερο θέμα κατά τύχη φαίνονται σαν infrared τα δέντρα στο βάθος. Μισο στέκει φωτογραφικά.
Μου έρχεται να βγάλω κάποιον πίνακα από το δωμάτιο τώρα; Κακοφωτισμένο χωρίς ανάλυση σε ένα δευτερόλεπτο το έβγαλα σας το στέλνω και θα το ξαναδώ σε κάνα δυο χρόνια που θα χαζεύω τις φωτογραφίες.... Λόγω γωνίας διακρίνεται το ελαφρύ ανάγλυφο των πινελιών, και το flat του stensil των γραμμάτων και του λουλουδιού. Τα χρώματα ρεαλιστικά.
Και οι δύο με κινητάκι των 90 ευρώ.
Άλλες φωτογραφίες θα πετύχουν άλλες θα αποτύχουν.
Αν δεν είχα κινητό δεν θα είχα καν φωτογραφίες τα τελευταία 7-8 χρόνια.
Το τι έχει μείνει στους σκληρούς και τι συναισθήματα κάνει στον άνθρωπο μετά από καιρό έχει σημασία.
Είναι ωραία να βελτιώνονται συνεχώς τα κινητά. Τέλεια είναι. Είναι φοβερό όπλο. Και έχουμε δει όλοι τι φωτογραφίες καταφέρνουν να βγάζουν οι επαγγελματίες και οι γνώστες με απλά κινητά. Ξέρουν τι δυνατότητες και τι αδυναμίες έχουν και τα προσαρμόζουν στις συνθήκες και μένεις άναυδος με τα αποτελέσματα.