Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Καταδικασμένος να χάνεις [The Holy Modal Rounders]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058119020" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Μπλουζ στο μπουκάλι</h3><p><strong>The Holy Modal Rounders - The Holy Modal Rounders</strong> (Φεβρουάριος 1964, Prestige Folklore)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]151797[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Blues In The Bottle (trad., arr. Stampfel, Weber) - 3:25, A2 Give The Fiddler A Dram (trad.) - 2:30, A3 The Cuckoo (Clarence Ashley) - 3:05, A4 Euphoria (George Remaily) - 1:30, A5 Long John (trad.) - 2:15, A6 Hesitation Blues - 2:20, A7 Hey, Hey Baby (Steve Weber) - 1:20, B1 Reuben’s Train (trad.) - 2:30, B2 Mr. Spaceman (Steve Weber) - 1:55, B3 Moving Day (Poole) - 2:45, B4 Better Things For You (T. Roberts) - 3:10, B5 Same Old Man (trad., arr. Weber) - 1:45, B6 Hop High Ladies (trad.) - 1:55, B7 Bound To Lose (Peter Stampfel) - 4:15</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Peter Stampfel (βιολί, μπάντζο, φωνητικά), Steve Weber (κιθάρα, φωνητικά)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Επίβλεψη</span>: Paul Rothchild ( ; ) / Samuel Charters</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη, 11 Δεκεμβρίου 1963 και 17 Ιανουαρίου 1964</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]221398[/ATTACH]</p><p></p><p>Η φολκ σκηνή του <em>Greenwich Village</em> στις αρχές της δεκαετίας του '60 προσέλκυσε τους φιλόδοξους με ταλέντο ή χωρίς, τους αξιέπαινους, τους ριγμένους και τους απλώς περίεργους. Οι <strong>Holy Modal Rounders</strong> υπήρξαν τόσο παράξενοι, όσο γινόταν. Ο <strong>Peter Stampfel</strong> και ο <strong>Steve Weber</strong> ήταν ταλαντούχοι και ολοκληρωμένοι μουσικοί, που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο <em>Greenwich Village</em> τον Μάρτιο του 1963. Στις πρωτότυπες σημειώσεις του πρώτου δίσκου τους, ο <em>Stampfel</em> προσπάθησε να αποτυπώσει τους καρπούς της ένωσης τους: «<em><span style="color: Darkorange">Ο Steve το αποκαλεί ροκαμπίλι και εγώ το ονομάζω προοδευτικό παλιομοδίτικο. Κανείς δεν έχει παίξει ποτέ πριν μουσική όπως εμείς</span></em>.»</p><p></p><p>Τη μουσική τους σχηματοποίησαν παίζοντας στον δρόμο, σε κάθε θέατρο, βιβλιοπωλείο, φεστιβάλ, καφέ και φολκ κλαμπ γύρω από το <em>Village</em> πριν από την ηχογράφηση του <strong>The Holy Modal Rounders</strong> στις 11 Δεκεμβρίου 1963 για την ετικέτα <em>Prestige Folklore</em>. Οι άλλες βασικές φολκ δισκογραφικές των ημερών, <em>Elektra</em> και <em>Vanguard</em>, τους είχαν πλησιάσει, αλλά υπέγραψαν στην <em>Prestige</em> ...επειδή ο παραγωγός της κάπνιζε χόρτο.</p><p></p><p>Ξεκινώντας με το "<strong>Blues In The Bottle</strong>" - μια άγνωστη ηχογράφηση του 1930 που έφεραν αργότερα στο ευρύτερο κοινό οι <em>Lovin' Spoonful</em> - καθορίζεται ο τόνος του άλμπουμ, με τους τροποποιημένους στίχους των <em>Rounders</em> να ξεφεύγουν προς στο τέλος: «<em><span style="color: Darkorange">δεν μπορώ να ανεχθώ καμιά γυναίκα / που τριγυρίζει σνιφάροντας κόλλα</span></em>». Ακόμη το "<strong>Hesitation Blues</strong>" παρουσιάζει την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της λέξης "ψυχεδελικό": «<em><span style="color: Darkorange">έχω τα ψυχο-δελικά μου πόδια, στα ψυχο-δελικά παπούτσια μου / πιστεύω ότι η μάμα πήρε τα ψυχο-δελικά μπλουζ / πες μου πόσο πρέπει να περιμένω ή μπορώ να σε προφτάσω / ή πρέπει να διστά-ά-ά-άσω...</span></em>».</p><p></p><p>Αυτό είναι ένα από τα τρία λαμπρά τραγούδια του <em>Charlie Poole</em>* στο άλμπουμ, όλα κομμάτια εποχής της δεκαετίας του '20, μετασχηματισμένα σε ένα είδος λυσεργικής φολκ. Σχεδόν κάθε τραγούδι έρχεται φορτωμένο με αναφορές ουσιών και σκατολογικές ρίμες: οι <em>Rounders</em> επινοούν νέες λέξεις για όλο το υλικό που καλύπτουν-διασκευάζουν και τραγουδούν με αντισυμβατικές φωνές που συνδυάζουν ανορθόδοξα. Ο <em>Weber</em> είναι σαν πρώιμος <em>Dylan</em> που έχει εισπνεύσει ήλιο και ο <em>Stampfel</em> έχει ένα ένρινο τόνο. Τελικά, το <em>The Holy Modal Rounders</em> είναι απίστευτα διασκεδαστικό.</p><p></p><p>Το ότι η μπάντα ολοκλήρωσε ένα άλμπουμ είναι αξιοσημείωτο, ότι υπήρξε όμως και ένα δεύτερο, αργότερα εκείνο τον χρόνο, υποδηλώνει την πλήρη τρέλα από την πλευρά της ετικέτας τους. Αλλά υπάρχει ένα πνεύμα, πρωτοτυπία και αίσθηση χαράς - και μια προφητική, ανατρεπτική πρόθεση - που ξεχωρίζει αυτούς τους δύο δίσκους από όλους τους υπόλοιπους στην εποχή τους. Χωρίς να αποτελεί έκπληξη σύντομα ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους μπητ ακτιβιστές, <em>Fugs</em> (έπαιξαν στα δύο πρώτα τους άλμπουμ), αν και πιθανότατα εξακολουθούν να είναι περισσότερο γνωστοί για το "<strong>Bird Song</strong>" του 1968, που παρουσιάζεται στην ταινία <em>Easy Rider</em>, όπως πολύ γλαφυρά εξιστόρησε ο Κώστας στο νήμα του, <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/147098" target="_blank">Δηλητηριώδης ζάχαρη</a>. Η μπάντα συνέχισε στη δεκαετία του '70 με ενισχυμένη σύνθεση που περιελάμβανε τον <em>Michael Hurley</em> και τον θεατρικό συγγραφέα <em>Sam Shephard</em> ως ντράμερ σε διαφορετικές περιόδους. Αλλά κανένα από τα επόμενα έργα τους (φυσικά τα αγαπάμε όλα) δεν πλησιάζει το εμπνευσμένο χάος που προσφέρεται εδώ.</p><p></p><p>Η πρώτη αληθινή αντεργκράουντ μπάντα της Αμερικής που συνδύαζε παλιοκαιρίτικη μπάντζο μουσική, μπλούγκρας και παραδοσιακή φολκ με μοναδικό όραμα.</p><p>__________</p><table style='width: 100%'><tr><td>[ATTACH]151798[/ATTACH]</td><td>[*] Ο <em>Charlie Poole</em> (1892-1931) ήταν ένας Αμερικάνος παλιός παίκτης μπάντζο και κάντρι μουσικός, καθώς και ο επικεφαλής των <em>North Carolina Ramblers</em>, μιας μπάντας εγχόρδων που ηχογράφησε πολλά δημοφιλή τραγούδια μεταξύ του 1925 και 1930.</td></tr></table><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, Phil Smee)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]151799[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(Α-Δ) Η παλιοπαρέα, <em>Steve Weber, Ken Weaver, Peter Stampfel</em> (πίσω), <em>Tuli Kupferberg</em> (μπροστά) και <em>Ed Sanders</em></p> <p style="text-align: center">- δηλαδή <em>Holy Modal Rounders</em> και <em>Fugs</em> - τον Ιούνιο του 1965 στη Νέα Υόρκη (φωτογραφία από τον <em>David Gahr</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058119020, member: 30418"] [HEADING=2]Μπλουζ στο μπουκάλι[/HEADING] [B]The Holy Modal Rounders - The Holy Modal Rounders[/B] (Φεβρουάριος 1964, Prestige Folklore) [CENTER][ATTACH alt="TheHolyModalRounders.jpg"]151797[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Blues In The Bottle (trad., arr. Stampfel, Weber) - 3:25, A2 Give The Fiddler A Dram (trad.) - 2:30, A3 The Cuckoo (Clarence Ashley) - 3:05, A4 Euphoria (George Remaily) - 1:30, A5 Long John (trad.) - 2:15, A6 Hesitation Blues - 2:20, A7 Hey, Hey Baby (Steve Weber) - 1:20, B1 Reuben’s Train (trad.) - 2:30, B2 Mr. Spaceman (Steve Weber) - 1:55, B3 Moving Day (Poole) - 2:45, B4 Better Things For You (T. Roberts) - 3:10, B5 Same Old Man (trad., arr. Weber) - 1:45, B6 Hop High Ladies (trad.) - 1:55, B7 Bound To Lose (Peter Stampfel) - 4:15 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Peter Stampfel (βιολί, μπάντζο, φωνητικά), Steve Weber (κιθάρα, φωνητικά) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Επίβλεψη[/COLOR]: Paul Rothchild ( ; ) / Samuel Charters Ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη, 11 Δεκεμβρίου 1963 και 17 Ιανουαρίου 1964 [CENTER][ATTACH type="full" alt="Holy-Modal-Rounders.jpg"]221398[/ATTACH][/CENTER] Η φολκ σκηνή του [I]Greenwich Village[/I] στις αρχές της δεκαετίας του '60 προσέλκυσε τους φιλόδοξους με ταλέντο ή χωρίς, τους αξιέπαινους, τους ριγμένους και τους απλώς περίεργους. Οι [B]Holy Modal Rounders[/B] υπήρξαν τόσο παράξενοι, όσο γινόταν. Ο [B]Peter Stampfel[/B] και ο [B]Steve Weber[/B] ήταν ταλαντούχοι και ολοκληρωμένοι μουσικοί, που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο [I]Greenwich Village[/I] τον Μάρτιο του 1963. Στις πρωτότυπες σημειώσεις του πρώτου δίσκου τους, ο [I]Stampfel[/I] προσπάθησε να αποτυπώσει τους καρπούς της ένωσης τους: «[I][COLOR=Darkorange]Ο Steve το αποκαλεί ροκαμπίλι και εγώ το ονομάζω προοδευτικό παλιομοδίτικο. Κανείς δεν έχει παίξει ποτέ πριν μουσική όπως εμείς[/COLOR][/I].» Τη μουσική τους σχηματοποίησαν παίζοντας στον δρόμο, σε κάθε θέατρο, βιβλιοπωλείο, φεστιβάλ, καφέ και φολκ κλαμπ γύρω από το [I]Village[/I] πριν από την ηχογράφηση του [B]The Holy Modal Rounders[/B] στις 11 Δεκεμβρίου 1963 για την ετικέτα [I]Prestige Folklore[/I]. Οι άλλες βασικές φολκ δισκογραφικές των ημερών, [I]Elektra[/I] και [I]Vanguard[/I], τους είχαν πλησιάσει, αλλά υπέγραψαν στην [I]Prestige[/I] ...επειδή ο παραγωγός της κάπνιζε χόρτο. Ξεκινώντας με το "[B]Blues In The Bottle[/B]" - μια άγνωστη ηχογράφηση του 1930 που έφεραν αργότερα στο ευρύτερο κοινό οι [I]Lovin' Spoonful[/I] - καθορίζεται ο τόνος του άλμπουμ, με τους τροποποιημένους στίχους των [I]Rounders[/I] να ξεφεύγουν προς στο τέλος: «[I][COLOR=Darkorange]δεν μπορώ να ανεχθώ καμιά γυναίκα / που τριγυρίζει σνιφάροντας κόλλα[/COLOR][/I]». Ακόμη το "[B]Hesitation Blues[/B]" παρουσιάζει την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της λέξης "ψυχεδελικό": «[I][COLOR=Darkorange]έχω τα ψυχο-δελικά μου πόδια, στα ψυχο-δελικά παπούτσια μου / πιστεύω ότι η μάμα πήρε τα ψυχο-δελικά μπλουζ / πες μου πόσο πρέπει να περιμένω ή μπορώ να σε προφτάσω / ή πρέπει να διστά-ά-ά-άσω...[/COLOR][/I]». Αυτό είναι ένα από τα τρία λαμπρά τραγούδια του [I]Charlie Poole[/I]* στο άλμπουμ, όλα κομμάτια εποχής της δεκαετίας του '20, μετασχηματισμένα σε ένα είδος λυσεργικής φολκ. Σχεδόν κάθε τραγούδι έρχεται φορτωμένο με αναφορές ουσιών και σκατολογικές ρίμες: οι [I]Rounders[/I] επινοούν νέες λέξεις για όλο το υλικό που καλύπτουν-διασκευάζουν και τραγουδούν με αντισυμβατικές φωνές που συνδυάζουν ανορθόδοξα. Ο [I]Weber[/I] είναι σαν πρώιμος [I]Dylan[/I] που έχει εισπνεύσει ήλιο και ο [I]Stampfel[/I] έχει ένα ένρινο τόνο. Τελικά, το [I]The Holy Modal Rounders[/I] είναι απίστευτα διασκεδαστικό. Το ότι η μπάντα ολοκλήρωσε ένα άλμπουμ είναι αξιοσημείωτο, ότι υπήρξε όμως και ένα δεύτερο, αργότερα εκείνο τον χρόνο, υποδηλώνει την πλήρη τρέλα από την πλευρά της ετικέτας τους. Αλλά υπάρχει ένα πνεύμα, πρωτοτυπία και αίσθηση χαράς - και μια προφητική, ανατρεπτική πρόθεση - που ξεχωρίζει αυτούς τους δύο δίσκους από όλους τους υπόλοιπους στην εποχή τους. Χωρίς να αποτελεί έκπληξη σύντομα ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους μπητ ακτιβιστές, [I]Fugs[/I] (έπαιξαν στα δύο πρώτα τους άλμπουμ), αν και πιθανότατα εξακολουθούν να είναι περισσότερο γνωστοί για το "[B]Bird Song[/B]" του 1968, που παρουσιάζεται στην ταινία [I]Easy Rider[/I], όπως πολύ γλαφυρά εξιστόρησε ο Κώστας στο νήμα του, [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/147098']Δηλητηριώδης ζάχαρη[/URL]. Η μπάντα συνέχισε στη δεκαετία του '70 με ενισχυμένη σύνθεση που περιελάμβανε τον [I]Michael Hurley[/I] και τον θεατρικό συγγραφέα [I]Sam Shephard[/I] ως ντράμερ σε διαφορετικές περιόδους. Αλλά κανένα από τα επόμενα έργα τους (φυσικά τα αγαπάμε όλα) δεν πλησιάζει το εμπνευσμένο χάος που προσφέρεται εδώ. Η πρώτη αληθινή αντεργκράουντ μπάντα της Αμερικής που συνδύαζε παλιοκαιρίτικη μπάντζο μουσική, μπλούγκρας και παραδοσιακή φολκ με μοναδικό όραμα. __________ [TABLE] [TR] [TD][ATTACH alt="CharliePooleByCrumb.jpg"]151798[/ATTACH][/TD] [TD][*] Ο [I]Charlie Poole[/I] (1892-1931) ήταν ένας Αμερικάνος παλιός παίκτης μπάντζο και κάντρι μουσικός, καθώς και ο επικεφαλής των [I]North Carolina Ramblers[/I], μιας μπάντας εγχόρδων που ηχογράφησε πολλά δημοφιλή τραγούδια μεταξύ του 1925 και 1930.[/TD] [/TR] [/TABLE] (*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, Phil Smee) [CENTER][ATTACH alt="WeberWeaverStampfelKupferbergSanders1965.jpg"]151799[/ATTACH] (Α-Δ) Η παλιοπαρέα, [I]Steve Weber, Ken Weaver, Peter Stampfel[/I] (πίσω), [I]Tuli Kupferberg[/I] (μπροστά) και [I]Ed Sanders[/I] - δηλαδή [I]Holy Modal Rounders[/I] και [I]Fugs[/I] - τον Ιούνιο του 1965 στη Νέα Υόρκη (φωτογραφία από τον [I]David Gahr[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Καταδικασμένος να χάνεις [The Holy Modal Rounders]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…