Ιερά "τέρατα" της ελληνικής μουσικής....
- Thread starter Emilot
- Start date
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Πενθοφορεί η Αγια Σοφιά, Παλιά και Νέα Κοκκινιά
Κλάψε κι εσύ τωρα ντουνιά, πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά.
Τον πιάσαν γερμανόφιλοι και ταγματασφαλίτες
Τον Στέλιο τον Καρδάρα μας, στο Ρέντη οι αλήτες.
Δεμένο τον επήγανε μπρος στον Αγιο Διονύση
Δέκα ντουφέκια του ριχναν ώσπου να ξεψυχήσει.
Κι άδικα τον σκοτώσανε λες κι ήτανε κατάρα
Γιατ' ήταν στην αντίσταση, τον Στέλιο τον Καρδάρα.
Θεέ μου αν προλάβαινες, να 'κανες άλλη κρίση
Που 'χε μανούλα κι αδερφές και έπρεπε να ζήσει.
.................................................. .................................................. .................................................. ..........
Στέλιος Καρδάρας (1923-1944). ΕΛΑΣίτης, στην Παλιά Κοκκινιά. Τον εκτέλεσαν οι δωσίλογοι μπροστά στον Άγιο Διονύσιο στη Δραπετσώνα στις 18.8.1944, μια μέρα μετά το μεγάλο μπλόκο της Κοκκινιάς
http://www.youtube.com/watch?v=M_FwduEVtwk
"Άλλοι κοιτάν αριστερά κι άλλοι δεξιά γυρνάν το μάτι
και περιμένουν όλοι κάτι σαν στρατιωτάκια στη σειρά.
Και προχωρούν κι οι ποιητές με χρώματα και ουράνια τόξα
να μοιραστούνε λίγη δόξα με του λαού τους μαυλιστές.
Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος:
Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!"
"Άλλοι κοιτάν αριστερά κι άλλοι δεξιά γυρνάν το μάτι
και περιμένουν όλοι κάτι σαν στρατιωτάκια στη σειρά.
Και προχωρούν κι οι ποιητές με χρώματα και ουράνια τόξα
να μοιραστούνε λίγη δόξα με του λαού τους μαυλιστές.
Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος:
Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!"
Ίσως όχι "ιερό τέρας", αλλά ακούραστος εργάτης της μουσικής, με σπάνια, γλυκιά και ευέλικτη φωνή, ο Γιάννης ο Μανωλάκης μας την έκανε σήμερα για "μακριά".
Ένα μικρό απόσπασμα από την ερμηνεία του σε κεφαλονίτικές παραδοσιακές αρέκιες... υπέροχα κομμάτια που, θα συμφωνήσω με τον σχολιαστή του βίντεο, αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά.
Ένα μικρό απόσπασμα από την ερμηνεία του σε κεφαλονίτικές παραδοσιακές αρέκιες... υπέροχα κομμάτια που, θα συμφωνήσω με τον σχολιαστή του βίντεο, αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά.
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Γνώρισα πρόσφατα την μελοποίηση του Μούτση στο ποίημα του Καρυωτάκη, με το Χρήστο Λεττονό, σύγχρονη εκείνης του Γλέζου. Την προτιμώ και τη θεωρώ πιο πιστή στο κείμενο.
Re: Απάντηση: Ιερά "τέρατα" της ελληνικής μουσικής....
Πάνω στο τραγούδι αυτό, θεωρώ ότι η εκτέλεση του Παπακωνσταντίνου είναι η καλύτερη και μάλλον η γνωστότερη.
http://www.youtube.com/watch?v=EOeW8a9NhqQ
Νομίζω ότι η φωνή του και η ερμηνεία που είναι έντονη και σαρκαστική με όλα, αφήνει να περάσει το αίσθημα απογοήτευσης που κατακλύζει τον ποιητή και βέβαια η πασίγνωστη ειρωνεία του. Μάλιστα σε σημεία η ερμηνεία του Βασίλη μετασχηματίζεται από σαρκαστική και οργισμένη σε λυρική - πένθιμη ελεγειακή (...ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα κι ακόμη ....) εκφράζοντας απόλυτα τον ποιητή και την προσωπικότητά του (βλ. συλλογή "Ελεγείες και Σάτιρες").
Βέβαια γούστα είναι αυτά, αλλά είπα να πω την άποψή μου.
Παρέλειψα να πω ότι η εκτέλεση του Παπακωνσταντίνου είναι βασισμένη στη μουσική του Γλέζου της οποίας αποτελεί και διασκευή. Η εκτέλεση του Γκαϋφίλια είναι πολύ ωραία, απλά η φωνή του Βασίλη μου είναι πιο οικεία και φιλική στ' αυτί.
Πάνω στο τραγούδι αυτό, θεωρώ ότι η εκτέλεση του Παπακωνσταντίνου είναι η καλύτερη και μάλλον η γνωστότερη.
http://www.youtube.com/watch?v=EOeW8a9NhqQ
Νομίζω ότι η φωνή του και η ερμηνεία που είναι έντονη και σαρκαστική με όλα, αφήνει να περάσει το αίσθημα απογοήτευσης που κατακλύζει τον ποιητή και βέβαια η πασίγνωστη ειρωνεία του. Μάλιστα σε σημεία η ερμηνεία του Βασίλη μετασχηματίζεται από σαρκαστική και οργισμένη σε λυρική - πένθιμη ελεγειακή (...ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα κι ακόμη ....) εκφράζοντας απόλυτα τον ποιητή και την προσωπικότητά του (βλ. συλλογή "Ελεγείες και Σάτιρες").
Βέβαια γούστα είναι αυτά, αλλά είπα να πω την άποψή μου.
Παρέλειψα να πω ότι η εκτέλεση του Παπακωνσταντίνου είναι βασισμένη στη μουσική του Γλέζου της οποίας αποτελεί και διασκευή. Η εκτέλεση του Γκαϋφίλια είναι πολύ ωραία, απλά η φωνή του Βασίλη μου είναι πιο οικεία και φιλική στ' αυτί.
Last edited:
atofios
AVClub Addicted Member
Νάσος Αγραφιώτης
AVClub Addicted Member
Η κυρία του τραγουδιού «Γέλα κυρία μου» έχει ξεκαρδιστεί - περίπου σαράντα χρόνια στο γέλιο -, έλεγε ο Κώστας Καφάσης στον Γιάννη Ξυνόπουλο σε παλαιότερη συνέντευξη.
Κι όμως το εν λόγω αθάνατο σουξέ έχει τα δικά του παράδοξα και έχει διαγράψει τη δική του πορεία μέσα στον χρόνο. Πρώτον, ενώ είναι ένα τραγούδι που λέγεται από άνδρα προς γυναίκα, δεν είναι λίγες οι φορές που το τραγουδούσαν γυναίκες προς άνδρες και ίσως γι' αυτό ευθυνόταν και η αποστασιοποιημένη και υπό τη μορφή παρλάτας σε κάποια σημεία ερμηνεία τού (και ηθοποιού) Κώστα Καφάση.
Δεύτερον, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Καφάσης - πάλι στον Ξυνόπουλο -, το τραγούδι αυτό γράφτηκε για τον Γιώργο Νταλάρα και εκείνος το απέρριψε. «Μετά ο συγχωρεμένος ο Κώστας Ψυχογιός το πήγε στον Κόκοτα, που το απέρριψε και αυτός. Σε μένα ήρθε από τρίτο χέρι το τραγούδι αυτό, και ούτε εγώ το ήθελα. Με κυνηγούσε έναν χρόνο ο Ψυχογιός για να το πω, και ξέρεις γιατί το είπα; Γιατί στην άλλη πλευρά στο 45άρι θα έμπαινε το "Περίπτωσή μου αμαρτωλή", που πίστευα ότι θα κάνει επιτυχία», αποκάλυπτε τότε. Και την πρώτη μεταπολιτευτική χρονιά - μέσα σε διαδηλώσεις και συναυλίες με το σύνθημα «Δώστε τη χούντα στον λαό» και με τη μεγαλύτερη πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου όλων των εποχών - ο Κώστας Καφάσης ερμήνευσε τελικά το τραγούδι του Κώστα Ψυχογιού που πάντως έγινε σουξέ τα μεταγενέστερα χρόνια και από πολύ νεολαιίστικο ακροατήριο. Είπαμε όμως να σας μιλήσουμε για τα παράδοξα του τραγουδιού. Τρίτον, λοιπόν, είναι το μοναδικό τραγούδι στην ελληνική δισκογραφία όπου ο στιχουργός (ο Κώστας Ψυχογιός) υμνεί τη γυναίκα ως «αετό».
Ας δούμε τώρα μερικές από τις πλευρές του βίου του αείμνηστου Κώστα Καφάση - ενός αυθεντικού και πληθωρικού καλλιτέχνη. Ο τραγουδιστής και ηθοποιός Κώστας Καφάσης γεννήθηκε στην Ιτέα (Κουτσαρί) Καρδίτσας, κατέβηκε στην Αθήνα με το όνειρο του ηθοποιού και σπούδασε σε δραματική σχολή - μάλιστα συμμετείχε στην «Οδό Ονείρων» του Χατζιδάκι. Το 1965 έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στο «Ακροπόλ» και συγκεκριμένα στην επιθεώρηση «Αυλή και πεζοδρόμιο» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, με πρωταγωνίστρια τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Με θητεία σε θέατρο και με συμμετοχή σε περίπου δεκαπέντε ταινίες («Μαριχουάνα στοπ», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» και άλλες), άφησε εποχή το 1971 στο σίριαλ «Η γειτονιά μας» του Κώστα Πρετεντέρη στον ρόλο του σερβιτόρου Ιωνάθαν, ενώ την ίδια περίοδο ξεκίνησε και την πορεία του στο τραγούδι με εμφανίσεις στην μπουάτ «Κατακόμβη» της Πλάκας (κάπου εδώ τον εντόπισε και ο Κώστας Ψυχογιός, γνωστός και από την «Αταχτη ζωή» που έγραψε με τον Γιώργο Μανισαλή και ερμήνευσε η Ρίτα Σακελλαρίου). Αλλες μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσε ο φανατικός θεατρόφιλος τραγουδιστής Καφάσης ήταν τα «Ευτυχώς που τρελάθηκα», «Σε παρακαλώ κατάλαβέ με», ενώ εργάστηκε σε όλα τα γνωστά κέντρα της δεκαετίας του 1970-80, όπως τα «Αδυναμία», «Αναμνήσεις», «Ιφιγένεια» και το θρυλικό «Φαληρικό».
Συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού, όπως η Σωτηρία Μπέλλου, ο Σπύρος Ζαγοραίος, η Ρίτα Σακελλαρίου, η Χαρούλα Λαμπράκη, η Πίτσα Παπαδοπούλου και η Φωτεινή Μαυράκη, αν και στα τέλη της δεκαετίας του '80 αποτραβήχτηκε από τη νύχτα, ενώ δεν έχανε μέχρι τέλους καμία θεατρική παράσταση.
Με έναν περίεργο τρόπο, το «Γέλα κυρία μου» γνώρισε μεγάλη δημοφιλία τα τελευταία χρόνια, επανεκτελείται σε όλα τα κέντρα και υπενθυμίζει τα μεγάλα ταξικά χάσματα που συνεχίζουν να βασανίζουν τις ανθρώπινες, ερωτικές σχέσεις. Που τις κάνουν υπό μία έννοια και πιο ενδιαφέρουσες.
Πηγή
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ιερά "τέρατα" της ελληνικής μουσικής....
Μια που θυμήθηκες τη - γνωστότερη - μελοποίηση του Γλέζου και έγραψες για πιο λόγο την προτιμάς, θα σου πω ποιοί είναι οι λόγοι που με κάνουν και προτιμώ την μελοποίηση του Μούτση, χωρίς βέβαια ν' απορρίπτω αυτή του Γλέζου, η οποία μου είναι φυσικά πιο οικεία.
Ο Μούτσης μελοποιεί το σύνολο του ποιήματος. Η μουσική του νομίζω πως ακολουθεί καλύτερα το ρυθμό του λόγου και υπογραμμίζει τις μεταβολές του ύφους του ποιήματος, χωρίς ν' αναδημιουργεί το δικό της ύφος. Χαρακτηριστική είναι η αλλαγή από την μουσική που συνοδεύει τις τρεις πρώτες στροφές στο επιτηδευμένα παλιομοδίτικο βαλσάκι στη στροφή του "Βάσις, φρουρά..." όπου την οπτικοποιεί θαυμάσια. Το ίδιο βαλς όμως μετασχηματίζεται σε δραματικό, άγριο κι απελπισμένο για ν' αποδώσει τις δύο επόμενες - και τελευταίες στροφές. Η επανάληψη της δεύτερης στροφής ως εξόδιος κόντα αλλάζει την τελευταία εντύπωση από το σαρκασμό της τελευταίας στροφής με το ζόφο της απελπισίας του τελευταίου στίχου της δεύτερης "ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους". Είναι όμως μάλλον φανερό πως αυτό επιλέγει ο συνθέτης ως lightmotif, γι' αυτό και της είχε αλλάξει εξ αρχής θέση, ως τρίτη στροφή του μελοποιημένου ποιήματος ακριβώς πριν το βαλς, τονίζοντας παράλληλα την αντίθεση ύφους μεταξύ τους.
Μια που θυμήθηκες τη - γνωστότερη - μελοποίηση του Γλέζου και έγραψες για πιο λόγο την προτιμάς, θα σου πω ποιοί είναι οι λόγοι που με κάνουν και προτιμώ την μελοποίηση του Μούτση, χωρίς βέβαια ν' απορρίπτω αυτή του Γλέζου, η οποία μου είναι φυσικά πιο οικεία.
Ο Μούτσης μελοποιεί το σύνολο του ποιήματος. Η μουσική του νομίζω πως ακολουθεί καλύτερα το ρυθμό του λόγου και υπογραμμίζει τις μεταβολές του ύφους του ποιήματος, χωρίς ν' αναδημιουργεί το δικό της ύφος. Χαρακτηριστική είναι η αλλαγή από την μουσική που συνοδεύει τις τρεις πρώτες στροφές στο επιτηδευμένα παλιομοδίτικο βαλσάκι στη στροφή του "Βάσις, φρουρά..." όπου την οπτικοποιεί θαυμάσια. Το ίδιο βαλς όμως μετασχηματίζεται σε δραματικό, άγριο κι απελπισμένο για ν' αποδώσει τις δύο επόμενες - και τελευταίες στροφές. Η επανάληψη της δεύτερης στροφής ως εξόδιος κόντα αλλάζει την τελευταία εντύπωση από το σαρκασμό της τελευταίας στροφής με το ζόφο της απελπισίας του τελευταίου στίχου της δεύτερης "ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους". Είναι όμως μάλλον φανερό πως αυτό επιλέγει ο συνθέτης ως lightmotif, γι' αυτό και της είχε αλλάξει εξ αρχής θέση, ως τρίτη στροφή του μελοποιημένου ποιήματος ακριβώς πριν το βαλς, τονίζοντας παράλληλα την αντίθεση ύφους μεταξύ τους.
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Ο ορισμός της ιδανικής ερμηνείας ενός πολύ σπουδαίου τραγουδιού. Κύδος στον Κακογιάννη, στο Μίκη και φυσικά στον ανεπανάληπτο Στέλιο Καζαντζίδη! :grinning-smiley-043
http://youtu.be/EIQrfm9bdM4
http://youtu.be/EIQrfm9bdM4
Stephania Gk.
AVClub Addicted Member
- 23 April 2008
- 2,381
Haagenti
AVClub Fanatic
Λιτή και περιεκτική αποδόμηση του δόγματος του ορθολογισμού,ο οποίος χρησιμοποιείται πλέον κατά το δοκούν...
Θα έτριζαν τα κόκαλα του Καρτέσιου αν ο ίδιος δεν είχε την αμφιβολία σαν οδηγό για την προσέγγιση της βεβαιότητας...
https://www.youtube.com/watch?v=1adZ6WMAeQg
Θα έτριζαν τα κόκαλα του Καρτέσιου αν ο ίδιος δεν είχε την αμφιβολία σαν οδηγό για την προσέγγιση της βεβαιότητας...
https://www.youtube.com/watch?v=1adZ6WMAeQg
Haagenti
AVClub Fanatic
Με τον Πανο ''συναναστράφηκα'' για τα καλά στα χρόνια της ψυχό-ακουστικής διάπλασης της εύπλαστης εποχικής παρουσίας μου στα κλάσματα του δευτερολέπτου που με φιλοξενούσε στα σκαλοπάτια της αφιλόξενης αιωνιότητας....Τον Δόκτορα τον γνώρισα αρκετά χρόνια αργότερα (πάλι καλά δηλαδη)...Μες στην παράνοια της μαστούρας του,φλερτάρει συχνά πυκνά με ανούσιες περιγραφές των διαστάσεων του ραφιού που φιλοξενεί την ''ψαγμενη'' γεροντοκόρη της διπλανής πόρτας...Το αντίστροφο δηλαδη της περιβόητης next door Nikki'ς η οποία εκστασιάζεται με την ιδέα ότι δίνει χαρά στον κάθε γεροξεκούτη με τα εκατοντάδες tick που διαμορφώνουν σε βάθος χρόνου την σωματοδομη των ρυτίδων του προσώπου του...
Σιγά μην περιμένω τον Βαμβακαρη να μου μιλήσει στα εσώψυχα...Έχω σταμπάρει γκομενακια με θαυμάσιες σακούλες κάτω από τα μάτια,τα οποία γέρνουν τα αισθητήρια όργανά τους στο άπειρο του κοντινού πατώματος όταν πρόκειται να συναντηθούν με το βλέμμα εκείνο που υπόσχεται άπειρες εκρήξεις των τεκνονικων πλακών που άλλοι ονομάζουν ''σκίρτημα του φυλλοκαρδίου'' ...
Δημοκηδη,Δημοκηδη...Είσαι εδώ γύρω;;
https://www.youtube.com/watch?v=Jlrnhg1BTiQ
Γουστάρω να θυμάμαι κάτι νύχτες
Που δε θυμάμαι ακριβώς
Εγώ ένα βλαμμένο ευτυχισμένο εκκρεμές
Σε κάτι φάσεις μπερδεμένος διαρκώς
Εκτεθειμένος σε αμέτρητες στραβές
Εκτεθειμένος γενικώς
Τριγυρισμένος από κάτι κολλητούς του κώλου
Εγκλωβισμένος σ’ ένα κόλπο κλειστό σαν εκμαγείο
Ξυπνώντας πλάϊ σε κάποιες που δεν ήξερα καθόλου
Με τη φαλτσέτα της κόκας στο μυαλό
Εγκλωβισμένος σ’ ένα όνειρο θολό
Γουστάρω να θυμάμαι κάτι νύχτες μπερδεμένες
Σαν της Χαλκίδας τα νερά μέσ’ τα στενά του Ευρίππου
Που τις θυμάμαι γενικά και στο περίπου
Τις νοσταλγώ αυτές τις νύχτες
Κι ας ήτανε σαν όνειρο θολό
Κι ας ήτανε σαν τρύπες στο διάστημα
Κι ας ήτανε μια τρύπα στο νερό
Ήταν ωραία μέσα στα σκουπίδια
Ήταν ωραία όλ’ αυτά, παρ’ όλα αυτά
Στ’ ορκίζομαι στου Dr John τα δέκα δαχτυλίδια
Στ’ ορκίζομαι στου ντόκτορα τα δαχτυλίδια τα χρυσά...
Such night, sweet confusion…
Σιγά μην περιμένω τον Βαμβακαρη να μου μιλήσει στα εσώψυχα...Έχω σταμπάρει γκομενακια με θαυμάσιες σακούλες κάτω από τα μάτια,τα οποία γέρνουν τα αισθητήρια όργανά τους στο άπειρο του κοντινού πατώματος όταν πρόκειται να συναντηθούν με το βλέμμα εκείνο που υπόσχεται άπειρες εκρήξεις των τεκνονικων πλακών που άλλοι ονομάζουν ''σκίρτημα του φυλλοκαρδίου'' ...
Δημοκηδη,Δημοκηδη...Είσαι εδώ γύρω;;
https://www.youtube.com/watch?v=Jlrnhg1BTiQ
Γουστάρω να θυμάμαι κάτι νύχτες
Που δε θυμάμαι ακριβώς
Εγώ ένα βλαμμένο ευτυχισμένο εκκρεμές
Σε κάτι φάσεις μπερδεμένος διαρκώς
Εκτεθειμένος σε αμέτρητες στραβές
Εκτεθειμένος γενικώς
Τριγυρισμένος από κάτι κολλητούς του κώλου
Εγκλωβισμένος σ’ ένα κόλπο κλειστό σαν εκμαγείο
Ξυπνώντας πλάϊ σε κάποιες που δεν ήξερα καθόλου
Με τη φαλτσέτα της κόκας στο μυαλό
Εγκλωβισμένος σ’ ένα όνειρο θολό
Γουστάρω να θυμάμαι κάτι νύχτες μπερδεμένες
Σαν της Χαλκίδας τα νερά μέσ’ τα στενά του Ευρίππου
Που τις θυμάμαι γενικά και στο περίπου
Τις νοσταλγώ αυτές τις νύχτες
Κι ας ήτανε σαν όνειρο θολό
Κι ας ήτανε σαν τρύπες στο διάστημα
Κι ας ήτανε μια τρύπα στο νερό
Ήταν ωραία μέσα στα σκουπίδια
Ήταν ωραία όλ’ αυτά, παρ’ όλα αυτά
Στ’ ορκίζομαι στου Dr John τα δέκα δαχτυλίδια
Στ’ ορκίζομαι στου ντόκτορα τα δαχτυλίδια τα χρυσά...
Such night, sweet confusion…
Last edited:
Haagenti
AVClub Fanatic
Haagenti
AVClub Fanatic
Haagenti
AVClub Fanatic
Έχει ενδιαφέρον η περιπλάνηση σε αχαρτογράφητα νερά της ελληνικής δισκογραφίας..Πόσο μάλλον όταν βρίσκεις εξαίσιες στιγμές ενός ανθρώπου που υπηρέτησε τον λόγο και όχι το τραγούδι σύμφωνα με τα λεγόμενα του.
Σαν μειονότητα ζητούσε ίσες ευκαιρίες και τις βρήκε μέσα μέσα από την ουσιαστική αφοσίωση γι' αυτό που αγαπούσε πραγματικά.
Τα συναισθήματα δεν έχουν χρώματα ούτε καταγωγή.
Είναι αυτά που ορίζουν την ποιότητα της περίφημης ''ανθρωπιάς''.
Εν αρχή ην ο λόγος λοιπόν.
Ζητείται φίλος που να ξέρει να γελάει
Ζητείται φίλος με μεγάλη αμοιβή
Σπάνιο είδος στον αιώνα που γυρνάει
Σπάνιο είδος κι η φιλία ακριβή
Ζητείται κάστρο σμιλεμένο με γρανίτη
Για να στεγάσω του ανέμου την γενιά
Κι εκείνο το άστρο που το λένε αποσπερίτη
Να το κρεμάσω για λυχνάρι στη γωνιά
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Ζητείται χώμα μακριά από την Αθήνα
Για να φυτέψω μια τριανταφυλλιά
Ζητείται χρώμα από γαρούφαλα και κρίνα
Να ζωγραφίσω ένα δάσος με πουλιά
Ζητείται αγάπη που να ξέρει από φεγγάρια
Ζητείται αγάπη με του ήλιου τις χαρές
Κι όταν το απόβραδο θα ανάβουν τα φανάρια
Να μην φοβάμαι των ανθρώπων τις σκιές
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Σαν μειονότητα ζητούσε ίσες ευκαιρίες και τις βρήκε μέσα μέσα από την ουσιαστική αφοσίωση γι' αυτό που αγαπούσε πραγματικά.
Τα συναισθήματα δεν έχουν χρώματα ούτε καταγωγή.
Είναι αυτά που ορίζουν την ποιότητα της περίφημης ''ανθρωπιάς''.
Εν αρχή ην ο λόγος λοιπόν.
Ζητείται φίλος που να ξέρει να γελάει
Ζητείται φίλος με μεγάλη αμοιβή
Σπάνιο είδος στον αιώνα που γυρνάει
Σπάνιο είδος κι η φιλία ακριβή
Ζητείται κάστρο σμιλεμένο με γρανίτη
Για να στεγάσω του ανέμου την γενιά
Κι εκείνο το άστρο που το λένε αποσπερίτη
Να το κρεμάσω για λυχνάρι στη γωνιά
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Ζητείται χώμα μακριά από την Αθήνα
Για να φυτέψω μια τριανταφυλλιά
Ζητείται χρώμα από γαρούφαλα και κρίνα
Να ζωγραφίσω ένα δάσος με πουλιά
Ζητείται αγάπη που να ξέρει από φεγγάρια
Ζητείται αγάπη με του ήλιου τις χαρές
Κι όταν το απόβραδο θα ανάβουν τα φανάρια
Να μην φοβάμαι των ανθρώπων τις σκιές
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα
Όποιος θέλει να με βρει
να μου στείλει μια γραφή
ταχυδρομική θυρίδα η ελπίδα