Δε θα συμφωνησω.
Το ακουσα την πρωτη μερα που βγηκε και ομολογω οτι μου αρεσε. Αρκετα μαλλον.
Αλλα βγαζει ρε συ μια "γεροντιλα" και ο δισκος σαν δισκος αλλα και η φωνη του που ειλικρινα με ξενερωνει.
Αντιθετως το νεο priest και η φωνη του θεου δεν μου βγαζουν καμια γεροντιλα. Δε ξερω πως το καταφερνουν. Επισης και τα τελευταια maiden με χουν ενθουσιασει και εκει επισημαινω τα ιδια. Σαν να περνανε δευτερη νιοτη. Ενω αυτου του bruce ειναι γερασμενο αλλα με καποιες καλες ιδεες φυσικα. Παντα παραμενει ποιοτικος.
Τι να πω. Γουστα ειναι αυτα.
Οι δίσκοι των Maiden είναι αυτοί που είναι.Δεν είναι κακοί (οι 2 τελευταίοι ήταν πολύ καλοί) αλλά πάνω κάτω τα ίδια.Χωρια που τελευταία τους αρέσουν τόσο πολύ οι μεγάλες εισαγωγές που τις αφήνουν για κανα 20λεπτο και μετά....τελειώνει το τραγούδι.
Στον καινούριο του Βρασίδα όμως εγώ άκουσα φρεσκαδούρα σε ιδέες, συνθέσεις, ενορχηστρώσεις και ήχο.
Οι κιθάρες του Roy Z είναι απόλαυση, τα ντραμς σε βαράνε στο δόξα πατρί, ακούς ήχους από 70'ς μέχρι doom και από γουέστερν μέχρι death metal και οι συνθέσεις έχουν μια σχεδόν κινηματογραφική αφήγηση που δεν ξέρεις τι σε περιμένει στη γωνία.
Εννοείται ότι είναι θέμα γούστου.
Στους Priest για παράδειγμα,που επίσης θεωρώ δισκάρα τον καινούριο,παρ'όλα αυτά το Invincible Shield δεν βρίθει ιδεών (πλην του The Lodger) και έχει και κάνα δυο fillers....όχι ότι σημαίνει και τίποτα αυτό εδώ τέτοια είχε το Screaming for Vengeance.