Μα δεν είναι διχαστικός ο σταυρός αφ' εαυτού ως σύμβολο, αλλά ο σκοπός αυτών που τον έβαλαν στη συγκεκριμένη θέση (πέρα δηλαδή από το αν καταπάτησαν δημόσιο χώρο, δεν είχαν άδεια για την τοποθέτηση, κλπ, δηλαδή τυπικά, νομικά θέματα). Ποιος ήταν ο σκοπός; Όχι πάντως για να οριοθετήσουν τη "χριστιανική Ευρώπη"! Το γράφει κι ο επίσκοπος εξάλλου, όπως φαίνεται σε προηγούμενο μήνυμα, βάλανε τον σταυρό ως ξόανο, όπως οι αγρότες βάζουν τα σκιάχτρα για τα πουλιά! Να "φοβηθούν" οι μετανάστες, να τους δείξουν ότι ΕΔΩ δεν μπορούν να έρχονται! Δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω σε αυτό το άρθρο (και το σίγουρο έιναι ότι δεν τιμούν καθόλου τον Σταυρό όσοι τον χρησιμοποιούν με αυτόν τον τρόπο. Ούτε τη πίστη τους).
Το άρθρο του επισκόπου ολόκληρο εδώ [
υγ. τώρα είδα ότι είχε μπει πριν και μέσω του λινκ στο μήνυμα του cinemusic]...
https://www.alithia.gr/politiki/gia...oy-agapis-san-xoano-apotropis-aoraton-ehthron
"Διάβασα με προσοχή, τα του «Σταυρού» στο «διαφιλονικούμενο» σημείο και προβληματίστηκα ως άνθρωπος, πολίτης και κληρικός. Γνωστό το κολπάκι. Παλιό. Το ξέρουμε. ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ. και επειδή έχει ξαναγίνει ξέρουμε και ποιοι το έκαναν! Εξηγούμαι. Στο σημείο που χτίζεται το τέμενος των Αθηνών έγινε κατάληψη, κάποιοι «έχτισαν» «Ναό της Αγίας Σκέπης» στο προαύλιο του τεμένους. Έγιναν κ «λειτουργίες». Στα όρια της Αρχιεπισκοπής όλα αυτά και χωρίς η Αρχιεπισκοπή να έχει ιδέα!!! Μπήκαν τα ΜΑΤ λοιπόν απομάκρυναν τους καταληψίες και ισοπέδωσαν τον υποτιθέμενο «Ιερό Ναό». Πλήθος φωτογραφίες στα σάιτ. Φωνές κακό «γκρέμισαν Ναό» για να φτιάξουν τέμενος και αλλά θλιβερά... οι «Ελληνολάγνοι» «Πατριώτες»!!! Τρομάρα τους!
Στον τόπο μας τα ίδια αυτή τη φορά με ένα «σταυρό»! Είδα την δεύτερη ή τρίτη «αποκαθήλωση» σήμερα το πρωί. Πριν μέρες «θαύμασα» τη μεγάλη ευκολία και το καμάρι του νέου από την Χίο, που μίλησε με « ιερό ζήλο» για το κατόρθωμα του να φτιάξει και να τοποθετήσει ξανά τον «σταυρό». Τα όσα έλεγε με προβλημάτισαν ακόμα περισσότερο. Τι να απαντήσεις σε αυτό το παλικάρι. Πως να κρίνεις ή να κατακρίνεις ή να επαινέσεις την πράξη του; Δεν είναι εύκολο. Δυστυχώς ίσως και ο ίδιος αλλά και αρκετοί άλλοι, δυστυχώς με τα ίδια «μυαλά», νομίζουν ότι προσφέρουν με αυτό τον τρόπο, υπηρεσίες προς τον Θεό, την Εκκλησία και το «Έθνος».
Δεν ξέρω για το έθνος, όμως σίγουρα, το μόνο που προσφέρουν στην Εκκλησία και στον Θεό είναι ένα τίποτα. Ένα μεγάλο και πολύ άσχημο τίποτα. Ένα κενό όσο κενοί είναι και εκείνοι. Τι θα κερδίσετε μωρέ πολιτικοποιώντας την πίστη μας που μιλάει μόνο για αγάπη; Ο «πάτρωνάς» σας, όποιος κ αν είναι αυτός, δεν σας μίλησε για τον λόγο του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου που λέει: «η αγάπη η εμη εσταυρωται...». Η Εκκλησία δεν είναι ένα κοσμικό σωματείο ή ένας σύλλογος φιλάθλων. Δεν πας να πάρεις την «κάρτα μέλους» και τέλειωσε. Η πίστη είναι μετοχή-συμμετοχή στους λόγους της πίστεως μας κ κυρίως του ίδιου του Χριστού και μίμηση των έργων του. Πως λοιπόν και με ποιο δικαίωμα έρχεσαι εσύ ο τάχα «χριστιανός» να μετατρέψεις τη θυσιαστική αγάπη σε μίσος;
Είναι άραγε ο Σταυρός του Κυρίου σύμβολο που σκορπά φόβο ή έχει κάποιο βαθύτερο συμβολισμό; Ο Χριστός σταυρώθηκε για να φοβίσει αλλόδοξους ή για να ενώσει την διασπασμένη ανθρωπότητα; Η παράδοση της Εκκλησίας μας μέσα από τα κείμενα και την υμνογραφία της μας μιλάει για «ζωόθυτον θύμα, Υιόν Θεού τον αίροντα την αμαρτία του κόσμου». Ρωτώ λοιπόν τους «υπέρ Χριστιανούς» η θυσία Του, τι παρακαταθήκες μας άφησε; Το μίσος και την κακία ή την αγάπη και την ανεκτικότητα; Και τελικά από ποιους «αισθανόμαστε» απειλή; Κάνουμε όσα μας είπε ο Χριστός και έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας ότι όχι μόνο τα πράξαμε αλλά ότι τα πράξαμε τέλεια; Κ αυτό το αγαπάτε τους «εχθρούς» ημών; Ποιος αποφάσισε ότι «περισσεύει» από τη διδασκαλία του; Μα αν δεν το κατανοήσουμε αυτό που είναι το κέντρο της διδασκαλίας Του τι σόι Χριστιανοί είμαστε και τι νόημα έχει να γεμίσουμε όλη την επικράτεια με σταυρούς;
Ξεχνούμε πως κάθε φορά που τελούμε τη θεία ευχαριστία παρακαλούμε υπέρ του ρησθείναι ήμας από οργής κινδύνου και ανάγκης. Γιατί να έχουμε οργή; Και γιατί ζητάμε να μας ρυσθεί; Ακριβώς γιατί ένας οργισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να κοινωνήσει (επικοινωνήσει) με τον Χριστό. Το μίσος και η οργή διώχνουν την Ειρήνη και η όντως Ειρήνη είναι ο ίδιος ο Χριστός. Ως πρόβατο επί σφαγή οικειοθελώς ανήλθε στον σταυρό. Αναμάρτητος ο ίδιος, πλήρωσε για τις δικές μας αμαρτίες. Όλων μας. Πιστών κ απίστων. Κι όμως. Δεν θύμωσε. Δεν μίλησε. Τουναντίον ακόμα κ από τον σταυρό συγχώρησε και τους σταυρωτές του. Εμείς γιατί διαστρέφουμε τα λόγια του; Γιατί υψώνουμε τον σταυρό της θυσιαστικής του αγάπης, σαν «ξόανο» αποτροπής «αοράτων» εχθρών;
Συνέλθετε. Συνέλθετε."
+ Ο Αρσινόης ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ"
