Χαίρομαι που σας άρεσε.
να πω μερικά πράγματα για την παραγωγή.
Ήμουν 14-15 όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση απο τότε.
Για πολλά χρόνια αυτή η μουσική φάνταζε απίστευτα δύσκολη. Καθώς αργότερα μπορούσα να παίξω κάποια πράγματα με άνεση, μπήκαν οι πρώτες σκέψεις, όχι για παραγωγή, απλώς για αποκρυπτογράφηση.
Μια και την τελευταία δεκαετία ασχολούμαι αποκλειστικά με την παραγωγή μουσικής αποφάσισα να κάνω το βήμα.
Η πρώτη σκέψη ήταν να γίνει χωρίς τύμπανα,
Και φυσικά να περάσουν όλα τα όργανα, από κιθάρες.
Ετσι έψαξα και βρήκα τις παρτιτούρες που είναι σχεδόν 35 σελίδες, και πάνω από 600 μέετρα μουσικής.
Δυστυχώς πουθενά δεν υπήρχαν γραμμένα τα σόλο του Emerson και έτσι έκατσα και βρήκα βίντεο από διάφορους κημπορντίστες έτσι ώστε να δω και να κλέψω.
Τελικά με τα πολλά αγόρασα από κάπου κανα δυο ακόμα και πήρα το remaster του Steven Wilson σε 5.1 μπας και βγάλω άκρη, με τα διαχωρισμένα όργανα.
Σαν οδηγός χρησιμοποιήθηκε ένα αρχείο midi με τα βασικά όργανα, που είχε μετρονόμο και πάνω σ αυτό συγχρόνισα τον ίδιο τον δίσκο έτσι ώστε να μπορώ να παίξω όσα μέρη δεν είχα γραμμένα με το αυτί.
Προς το τέλος της όλης προσπάθειας βρήκα και το βασικό σόλο του Εmerson σε παρτιτούρα και πλέον έπρεπε να φτιάξω το συνοδευτικό μέρος του αυτοσχεδιασμού σε τύμπανα. Ετσι τελικά προγραμμάτισα τα τύμπανα παντού απο την αρχή. Όσο και να φαντάζει παράξενο ήταν ίσως το πιό δύσκολο μέρος της όλης υπόθεσης. Αυτά τα λίγα λεπτά μετά το 10'.
Παντού υπάρχουν μόνο κιθάρες και μόνο ηλεκτρονικά τύμπανα. Παντού κιθάρες, τα μέρη της φωνής, του πιάνου, του Hammond, ακόμα και τα πορταμέντο της εισαγωγής.
Η ηχογράφηση έγινε τμηματικά, σε μέρη τα οποία μάθαινα σιγά σιγά και τελειοποιούσα και μετά εξαντλητικά takes. Χρησιμοποίησα μια epiphone dot, μια telecaster deluxe, μια telecaster brent mason, μια ovation applause και ένα μπάσο HB. Όλα περάστηκαν dry σε μια κάρτα RME μέσω του προσομοιωτή ενισχυτή s-gear στο cubase. Τα εφέ και οι ήχοι προστέθηκαν αργότερα.
Όλα τα μέρη είναι νότα νότα καθώς και τα όποια εφέ όπου υπήρχαν στον δίσκο είναι ακριβώς ίδια, η τουλάχιστον έγινε προσπάθεια να ταιριάξουν απόλυτα. Δηλαδή όπου υπήρχε παραμόρφωση, όπου υπήρχε double tracking, phaser, reverb, συνθεσαιζερ, πιάνο, hammond κλπ.
Στις δυσκολίες δεν θα αναφερθώ, απλά μόνο να πω ότι για κάθε μέρος που ηχογραφούσα πρόσεχα να παίζεται πάνω κάτω στην ίδια θέση ώστε τονικά να μην υπάρχουν διαφορές, ενώ πολλές φορές έκανα διαφορετικό κούρδισμα καθώς η έκταση του πιάνου κλπ ξεπερνούσε το εύρος της κιθάρας και στα δυό άκρα.
Ευτυχώς μετα από 10 χρόνια εμπειρίας στην ηχοληψία και παραγωγή είχα μάθει αρκετά πράγματα ώστε να μπορέσω να έχω το αποτέλεσμα που θελω..
Η όλη διαδικασία μου πήρε σχεδόν 10 μήνες δουλειά, πότε χαλαρά πότε πιό εντατικά, εκτός απο περιόδους διακοπών κλπ όταν είχα την πολυτέλεια.
Σαν έργο μου έδωσε την χαρά της ολοκλήρωσης και αποκρυπτογράφησης του τρόπου σύνθεσης του Emerson ενώ μου έβαλε ένα στόχο μπροστά μου για αρκετό διάστημα.
Αν θα το ξαναέκανα...
μάλλον όχι.
Η ανταμοιβή που παίρνει κανείς είναι μόνο προσωπική ικανοποίηση. Δυστυχώς μετά από 50 χρόνια τέτοιου είδους μουσική ενδιαφέρει μόνο μια μικρή μειονότητα συνταξιούχων.
