Κούραση, κούραση, κούραση με ελάχιστες εκλάμψεις δημιουργίας και χιουμοριστικής διάθεσης που τις περισσότερες φορές θύμιζε επίπεδο Σεφερλή. Ότι καλές προθέσεις είχε να δείξει το χάλασε στη μεγάλη διάρκεια για εμένα και στη ανούσια φλυαρία. Περίμενα κάτι καλύτερο
Το αυτό…κλασικη περίπτωση Netflix δλδ…
Μια ακόμη «ταινία» (λέμε τώρα…) χωρίς ίχνος εμπνευσης ή κινηματογραφικής ματιας.
Συνεπακολουθο αυτού φυσικά το να βλεπεις τόσο πολλούς καλούς ηθοποιούς να συναγωνίζονται στην αδιαφορία στις ερμηνειες τους.
Ειναι αλλωστε μάλλον άτοπο να περιμενεις από κάποιον (Netflix / και ότι αυτό αντιπροσωπεύει εν τελει) να σατυρισει / κριτικάρει ουσιαστικά και με έμπνευση την ίδια την ουσία της ύπαρξής του (γιατι περι αυτού ουσιαστικά το νόημα της ταινίας).
Μια δυο καλες ατάκες είχε αλλά ήταν σταγόνες στον ωκεανό της βαρεμάρας.
Πραγματικά προσπαθώ να θυμηθώ κάτι που να θυμίζει ταινία / καλλιτεχνική δημιουργια στο Netflix, κάτι που να μην το έχω βαρεθει (λίγο ή πολύ / αργα ή γρηγορα) και μου είναι σχεδόν αδύνατον…Μόνο το Irishman ισως (με ενα Σκορτσεζε βέβαια από πίσω και ένα κτηνώδες καστ να παταει στα σίγουρα).
Το Netflix μαζί με την Disney είναι, κατα τη γνώμη μου, οι σύγχρονες κατάρες του κινηματογραφου. Όλα στον αυτόματο, όλα τα ίδια και τα ίδια άνοστα και βαρετά.
Αν ειναι να πρέπει να χάνω 100 ωρες από τη ζωή μου για να πετυχαίνω 2 ώρες που να είναι πράγματι κάτι που να αξίζει, προτιμώ να τις κάνω σχεδόν οτιδήποτε άλλο.