Δημιουργία ενός Σύμπαντος: 8η Συμφωνία του Bruckner

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Λοιπόν, καλά λένε πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Παρακάτω ψάρεψα από το Wikimedia Commons μια γλυκιά, αν και κάπως τολμηρή γελοιογραφία - δεδομένου πως ο Μπρούκνερ ζούσε ακόμη - του 1890, του Ότο Μπαίχλερ, που απεικονίζει την ανάληψη του Μπρούκνερ εις τους Ουρανούς και την άφιξη του στον Παράδεισο, ή για την ακρίβεια, σ' αυτό που ο γελοιογράφος εκλάμβανε ως Παράδεισο της Γερμανικής Μουσικής.

Από αριστερά προς τα δεξιά, απεικονίζονται οι σκιές των Μπρούκνερ, Λιστ, Βάγκνερ, Σούμπερτ, Σούμαν, Καρλ Μαρία φον Βέμπερ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Γκλουκ, Χάυδν, Χαίντελ, Μπαχ.

Παρακαλώ προσέξτε τα εξής, ιδιαίτερα πληροφοριακά στοιχεία:

1ον. Την καλοσυνάτη υπόκλιση και τη γεμάτη ταπεινοφροσύνη και δισταγμό στάση του σώματος του Μπρούκνερ, το αγγελάκι τον τραβά για να συναντήσει τους μεγάλους συναδέλφους του, που τείνουν να τον προϋπαντήσουν!

2ον. Το αρτσούμπαλο ντύσιμο του, με το φαρδύ κοστούμι, που κρέμεται πάνω του σα ράσο. Και αυτό και το προηγούμενο είναι χαρακτηριστικά σημεία της δημόσιας εικόνας του.

3ον. Υπάρχουν δύο χτυπητές απουσίες από τη σκηνή. Ο ένας είχε πεθάνει κάποιες δεκαετίες νωρίτερα και μάλλον τον είχε φάει ήδη το σκοτάδι. :frown: Ο άλλος όμως, ήταν ακόμη ζωντανός και αποκλείεται να είχε διαφύγει της προσοχής του γελοιογράφου! Ποιος είναι;

Όποιος το βρει έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα για να καταλάβει το πολεμικό κλίμα που επικρατούσε στη μουσική ζωή της Βιέννης εκείνη την εποχή - αλλά και αρκετά χρόνια νωρίτερα. :viking:

 

[Brucknerian]

Ποιος είναι (με μεγάλα γραμματα). O Brahms?

O άλλος ο παλιότερος είναι ο Mendelssohn?

 

[Skakinen]

Απάντηση: Re: Δημιουργία ενός Σύμπαντος: 8η Συμφωνία του Bruckner

Ποιος είναι (με μεγάλα γραμματα). O Brahms?

O άλλος ο παλιότερος είναι ο Mendelssohn?

Σε πρώτη σκέψη εγώ αυτούς θα έλεγα.
Ο Mahler ήταν 30 ετών την εποχή της γελοιογραφίας και είχε γράψει μόλις 2 συμφωνίες οπότε δεν νομίζω να είναι αυτός ένας από τους απόντες.

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Μπρουκνερικέ και Διονύση πέσατε μέσα! :firstprize:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Δημιουργία ενός Σύμπαντος: 8η Συμφωνία του Bruckner

Βλέπω πως ο δείκτης του χρόνου έπεσε μέσα στο '44 και δεν μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου από την υπενθύμιση μιας σχέσης, για την οποία ο ίδιος ο Μπρούκνερ δεν είχε καμία ευθύνη, αλλά από πλευράς κρατικής πολιτικής και ιδεολογικής μεταχείρισης, υπήρξε.

Σίγουρα είναι απο το 1944 η φωτογραφία Ντέμιαν;
Πολύ ...καβλάτο τον βλέπω τον Αρχηγό.
Δεν ήταν έτσι μετά το τέλος Γενάρη του '43. Οι δυόμισυ τελευταίοι μήνες του Στάλινγκραντ τον είχαν γεράσει κατά 10 χρόνια. Το αριστερό του χέρι είχε αρχίσει να τρέμει, είχε πάρει κιλά, είχε αποκτήσει ένα ελαφρύ τραύλισμα στην ομιλία.
Ο Beevor,στο βιβλίο του, αναφέρει πως το Δεκέμβρη '42-Γενάρη '43, στη διάρκεια της κατάρρευσης του 'Kessel', το άλλοτε λαλίστατο Γερμανικό ραδιόφωνο ήταν πολύ φειδωλό στις ανακοινώσεις του από το Ανατολικό μέτωπο. Αυτοί που δεν είχαν πληροφόρηση από πρώτο χέρι, καταλάβαιναν πως κάτι πολύ άσχημο συμβαίνει εκεί στα Ανατολικά επειδή το Βερολίνο μετέδιδε νυχθημερόν Συμφωνίες του Μπρούκνερ.

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Δημιουργία ενός Σύμπαντος: 8η Συμφωνία του Bruckner

Σίγουρα είναι απο το 1944 η φωτογραφία Ντέμιαν;

Κώστα η φωτογραφία είναι του 1937, από τη Βαλχάλα στο Ρέγκενσμπουργκ, το Πάνθεον που είχε χτίσει ο Λουδοβίκος ο 1ος στη μνήμη των επιφανών γερμανών (ή γερμανόφωνων). Η προτομή του Μπρούκνερ τοποθετήθηκε εκεί με πρωτοβουλία του Χίτλερ και η φωτογραφία είναι από την τελετή.

 

[amadeus webern]

...δεν μπόρεσα να αποδεχθώ τον Harnoncourt στον Bruckner (ίσα που μπορώ να αρχίσω να βγάζω και ανέκδοτα για την ερμηνεία του).

Οπότε τώρα είναι η σειρά μου να ρωτήσω γιατί... Και τι ανέκδοτα;

 

[Brucknerian]

Οπότε τώρα είναι η σειρά μου να ρωτήσω γιατί... Και τι ανέκδοτα;

Βασικά άμα πιω :ADFADF1:λέω πιο καλά ανέκδοτα:flipout:αλλά θα φτιάξω κάνα-δυο. Ελπίζω να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις

Ο Harnoncourt, όταν διευθύνει έργο Bruckner με μια ορχήστρα, η ορχήστρα ακούγεται σαν ένα αυτοκίνητο, το οποίο έχει πρόβλημα στον αισθητήρα "λάμδα" (όσοι ξέρουν από αυτοκίνητα και είχαν τέτοιο πρόβλημα θα το καταλάβουν).

Επίσης, o Harnoncourt, έχει και μια ηλικία (βάφει και μαλλί). Το πιο πιθανό είναι να έχει και πίεση. Όσοι έχουν πίεση, παίρνουν χαπάκια για πίεση, γνωστά και ως διουρητικά. Πριν από τις ερμηνείες του Bruckner πρέπει να πήρε χαπάκι. Κατά την διάρκεια της ερμηνείας, το χαπάκι, διουρητικό γαρ, επέδρασε με προφανή αποτελέσματα στις οδηγίες που έδινε μέσω μπαγκέτας (σκεφτείτε κάποιον να "του 'ρθουν" και τις κινήσεις που κάνει). Στιγμιαία αυτό συνέβαινε, του περνούσε και μετά η μπαγκέτα εκινείτο υπό τις συνθήκες ανακούφισης, με τα συναφή αποτελέσματα στην ερμηνεία. Ως προς την ορχήστρα, θα δημιουργήθηκε κάποιος εκνευρισμός, ότινος εξεφράσθη με το να βαράνε, φυσάνε κ.λπ τα όργανά τους (τα μουσικά) δυνατά, με αποτέλεσμα να έχουμε, αυτό που οι κριτικοί αποκαλούν, δυνατή ερμηνεία.

Κακίες, κακίες, κακίες.... :flipout:Ο κόσμος είναι κακός. Μπορεί και το χιούμορ να είναι κακό... αλλά... ανέκδοτο μου εζητήθει.

 

[amadeus webern]

Όχι, δεν δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Βασικά, αυτή την εκτέλεση την θάψανε και οι περισσότεροι κριτικοί. Βέβαια, αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Συνήθως, όταν οι κριτικοί θάβουνε είναι κομπλιμέντο. Γιατί το λέω αυτό; Κυρίως, γιατί πάντα ψάχνουνε να βρούνε ψεγάδι και να το παίξουν φοβερά δύσκολοι και ανικανοποίητοι. Πέραν τούτου, από τότε που διάβασα κριτικές που έθαβαν την Martha Argerich στο κονσέρτο για πιάνο αρ. 1 του Σοστακόβιτς ή χαρακτήριζαν το (υπέροχο, εξαίσιο, αριστουργηματικό) CD του Καβάκου με έργα Ravel & Enescu ως απλά ενδιαφέρον, γιατί ο πιανίστας κάνει κάτι κάτι παραπάνω από το να συνοδεύει (!!!) ή ότι η Barbara Hendricks είναι σοπράνο με περιορισμένες φωνητικές και εκφραστικές δυνατότητες (LOL) και άλλα πολλά (αυτά είναι ανέκδοτα και άλλα που θα θυμηθώ στη συνέχεια), έπαψα να ασχολούμαι. Και βέβαια, κακά τα ψέμματα, αλλά πολλά από το περιοδικά του χώρου εξυπηρετούν και συγκεκριμένα συμφέροντα.

Δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ τη συγκεκριμένη εκτέλεση, γιατί στο κάτω-κάτω δεν την έκανα εγώ, αλλά ο Αρνονκούρ παραμένει μεγάλος μαέστρος και η ερμηνεία αυτή από αρκετό κόσμο χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη 8η του Μπρούκνερ από τους μαέστρους της νέας γενιάς για πολλούς λόγους (την καθαρότητα, τη δύναμη, την ευαισθησία της).

Από εκεί και πέρα, όπως είπα και παραπάνω, γούστα είναι αυτά (και ναι, ο Peter Nagy κάνει κάτι παραπάνω από το να συνοδεύει.)

 

[Brucknerian]

Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς Amadeus Webern αλλά γενικότερα την αποθέωσαν θυμάμαι την συμφωνία αλλά κυρίως την 7η του. Η πιο ενοχλητική του ήταν για μένα η 5η του.

Τέλος πάντων, εγώ από τις πιο σύγχρονες ερμηνείες προτιμώ για παράδειγμα του Thielemann (χθες παρέλαβα την 8η με την Δρέσδη, επίσης τον άκουσα και την Φιλαρμονική του Βερολίνου). Αν μη τι άλλο φαίνεται να ερμηνεύει απλά την μουσική "ακομπλεξάριστα" και δεν πρέπει σόνυ και καλά να αναδείξει κάτι καινούργιο, απλά το αφήνει να προκύψει, αν προκύψει. Αυτό το τελευταίο όταν γίνεται εμμονή, γίνεται αηδία και είναι ένα σημείο που αρχίζω και έχω επιφυλάξεις για τον Harnoncourt, ότι πρέπει να κάνει κάτι διαφορετικό για την διαφορετικότητα. Αυτή την αίσθηση έχω και να είμαι ειλικρινής, το κοιτάω τον τελευταίο καιρό με "μισό" μάτι (άκουσα και το Requiem του Brahms-πρόσφατο) Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο μάλλον όλα αυτά είναι αντιλήψεις που διαμορφώνουμε με βάσει τις αντιλήψεις μας, τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μας. Το μόνο αληθινό είναι από καιρόν εις καιρόν, με την εξέλιξη μας θέλετε, με την ωρίμανσή μας, μπορούν να αλλάξουν. Αυτές φυσικά είναι οι προσωπικές μας κατακτήσεις.

 

[amadeus webern]

...και είναι ένα σημείο που αρχίζω και έχω επιφυλάξεις για τον Harnoncourt, ότι πρέπει να κάνει κάτι διαφορετικό για την διαφορετικότητα.

Καταλαβαίνω τι εννοείς και γενικά συμφωνώ. Αυτό δυστυχώς δεν είναι πρόβλημα μόνο του Harnoncourt, αλλά όσων μουσικών βγαίνουν προς τα έξω και θέλουν με κάποιο τρόπο να διακριθούν. Όταν ένα έργο έχει ερμηνευτεί εκατοντάδες φορές και υπάρχουν και 100 διαφορετικά CD με το ίδιο έργο, ο κάθε ένας προσπαθεί κάπως να ξεχωρίσει ή να το αναδείξει με διαφορετικό τρόπο για να ακουστεί ξανά φρέσκο.

Δεν λέω ότι μ' αρέσει, απλά το παρατηρώ. Προσωπικά, πιστεύω ότι η διαφορά είναι στα μικρά και στις λεπτομέρειες, όχι σε ριζικές αναθεωρήσεις ενός έργου.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

[FONT=&quot]Παντού μια θέληση, μια κολοσσιαία ορμή αλλά καμία ικανοποίηση καμία καλλιτεχνική λύση. ….([/FONT][FONT=&quot]Uugo[/FONT][FONT=&quot]Wolf[/FONT][FONT=&quot] 1884).
Το έργο τέχνης περιλαμβάνει αντιθέσεις που κορυφώνονται μέχρι να φθάσουν σε σύραξη. Στην μουσική όμως του του Bruckner δεν έχουμε συράξεις. Ίσως γιατί τα είχε βρεί με τον Θεό, ίσως γιατί εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι λόγω της καθαρής, μη προγραμματικής, μουσικής φόρμας που δεν κινητοποιεί την φαντασία μου.

Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα την ανάλυση του brucknerian και άκουσα πάλι την 8η συμφωνία που έχει τους όγκους ενός ψηλού βουνού και ένα πραγματικά θαυμάσιο adagio.
Και οι τρείς ηχογραφήσεις που διαθέτω με ικανοποιούν απόλυτα.
Κλασσικά ο Jochum που έχει γράψει όλες τις συμφωνίες στην DG αλλά σε διαφορετικές περιόδους και με διαφορετικές ορχήστρες. Είναι τόσο καλός ο Jochum που σκέπτομαι να τον ξαναγοράσω σε μεγάλο πάπυρο αν και η ποιότητα του ήχου είναι ήδη πολύ καλή.
Ο Sinopoli εξαιρετικός αλλά είναι σε cd και πρέπει να τον ακούσω πάλι.
Τέλος θαυμάσιος ο Giulini αν και στο τέταρτο μέρος νομίζω υστερεί των άλλων δύο ηχογραφήσεων.
[/FONT][FONT=&quot]Επειδή δεν θεωρώ ότι έχω ασχοληθεί όσο πρέπει με τον Bruckner εκφράζω τις απόψεις μου με επιφύλαξη.[/FONT]

 

[Brucknerian]

[FONT=&quot]Παντού μια θέληση, μια κολοσσιαία ορμή αλλά καμία ικανοποίηση καμία καλλιτεχνική λύση. ….([/FONT][FONT=&quot]Uugo[/FONT][FONT=&quot]Wolf[/FONT][FONT=&quot] 1884).
Το έργο τέχνης περιλαμβάνει αντιθέσεις που κορυφώνονται μέχρι να φθάσουν σε σύραξη. Στην μουσική όμως του του Bruckner δεν έχουμε συράξεις. Ίσως γιατί τα είχε βρεί με τον Θεό, ίσως γιατί εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι λόγω της καθαρής, μη προγραμματικής, μουσικής φόρμας που δεν κινητοποιεί την φαντασία μου.

Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα την ανάλυση του brucknerian και άκουσα πάλι την 8η συμφωνία που έχει τους όγκους ενός ψηλού βουνού και ένα πραγματικά θαυμάσιο adagio.
Και οι τρείς ηχογραφήσεις που διαθέτω με ικανοποιούν απόλυτα.
Κλασσικά ο Jochum που έχει γράψει όλες τις συμφωνίες στην DG αλλά σε διαφορετικές περιόδους και με διαφορετικές ορχήστρες. Είναι τόσο καλός ο Jochum που σκέπτομαι να τον ξαναγοράσω σε μεγάλο πάπυρο αν και η ποιότητα του ήχου είναι ήδη πολύ καλή.
Ο Sinopoli εξαιρετικός αλλά είναι σε cd και πρέπει να τον ακούσω πάλι.
Τέλος θαυμάσιος ο Giulini αν και στο τέταρτο μέρος νομίζω υστερεί των άλλων δύο ηχογραφήσεων.
[/FONT][FONT=&quot]Επειδή δεν θεωρώ ότι έχω ασχοληθεί όσο πρέπει με τον Bruckner εκφράζω τις απόψεις μου με επιφύλαξη.[/FONT]

Η απάντηση σας, μου έδωσε έναυσμα να γράψω κάτι παραπάνω, για λόγους καταθέσεων προσωπικών απόψεων και διεύρυνσης (πιθανότατα) της συζήτησης. Σε κάμμια περίπτωση να μην ληφθεί ως αντίλογος

Τα συμφώνησε, o Bruckner, δεν συμβιβάστηκε. Συρράξεις υπάρχουν σε όλα τα έργα του όπως και αμφισβητήσεις και πολλές φορές ακούμε την μουσική του να εκφράζει απορία, πόνο. O Bruckner συγκρούστηκε, συνθλίβθηκε, απογοητεύτηκε αλλά και κατέληξε. Λόγω της "κατάληξης" έχουμε άμεσο συμπέρασμα το όποιο μας φαίνεται ως μοναδικό δεδομένο. Δεν είναι έτσι. Υπάρχει από πίσω τεράστιος αγώνας, συγκρούσεις και προσπάθειες που φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα. Πολύ μεγαλύτερος από ότι μπορούμε να φανταστούμε, γιατί η κατάληξη δεν ήταν εύκολο αποτέλεσμα.
Η απλή προσέγγιση είναι η εξής: "Το αποτέλεσμα μετράει". Μέχρι το αποτέλεσμα τι έγινε; Αυτό είναι γεγονός ότι πολύ πιο δύσκολα προσεγγίζεται στον Bruckner. Θέλει προσπάθεια να το εντοπίσεις και να το αντιληφθείς. Παρατηρώντας τις εκδόσεις και τις αναθεωρήσεις του ίσως αντιληφθούμε πιο εύκολα τον αγώνα και την πάλη του.

Στη ζωή μας έχουμε πολλά θέματα με τα οποία συγκρουόμαστε, αγωνιζόμαστε, πολεμάμε, μας τσακίζουν, μας πεισμώνουν, μας συνθλίβουν. Υπάρχουν και φορές που συμβιβαζόμαστε αλλά και φορές που τα συμφωνούμε. Σε όλα αυτά τα θέματα, ατελείωτα, μικρά και μεγάλα, εγώ προσωπικά προτιμώ μια κατάληξη, μια συμφωνία με τους άλλους, με τον εαυτό μου, με τον Θεό, σε όσα περισσότερα θέματα είναι δυνατόν. Δεν θα ήθελα η ολοκλήρωση να έρθει μόνο με την φυσική κατάληξη.

Αυτή είναι μια προσωπική στάση. Η ιδιαίτερη αδυναμία στον Bruckner προέρχεται από αυτές τις επιδιώξεις.

Σε κάθε συμφωνία του Bruckner υπάρχει μια "Οδύσσεια". Ας μην "διαβάσουμε" μόνο τις ραψωδίες της Ιθάκης (αποτέλεσμα). Ας "διαβάσουμε" και το υπόλοιπο ταξίδι. Καθόλου εύκολο, ομολογουμένως και μπορεί να ξεφεύγει από τις "συμβατικές" ψυχαγωγικές αναζητήσεις της τέχνης της μουσικής.

 

[Brucknerian]

Bruckner Alert!

Για όσους θέλουν να βυθιστούν στο συνολικό συμφωνικό κόσμο του Bruckner το παρακάτω είναι καταπληκτικό από όλες τις περιπτώσεις! Ερμηνείες υψηλών προδιαγραφών και πολύ καλού ήχου και remaster

http://www.jpc.de/jpcng/classic/detail/-/art/Anton-Bruckner-Symphonien-Nr-1-9/hnum/4986490

Την τιμή του την κρίνω αστεία πραγματικά, υπό την σκέψη ότι για μία συμφωνία έχω πληρώσει τα ίδια ή περισσότερα (και πρόσφατα όχι παλιότερα που... τέλος πάντων...).

 

[Δημοκηδής]

α παπαπα, στα γεράματα ξαναγοράζω συνεχώς Μπρούκνερ ...

added to cart, ... εννοείται ... λιγότερο από τζάμπα είναι το άτιμο ....

 

[o-Zone]

Το "χτύπησα" και 'γω, αφού είχα μόνο μια "άϋλη" έκδοση του G. Solti με τη CSO...

Ευχαριστούμε για το έγκυρο και έγκαιρο (Release date: 5.11.2010) "Bruckner Alert"!:grinning-smiley-043

 

[Skakinen]

Bruckner Alert!

Για όσους θέλουν να βυθιστούν στο συνολικό συμφωνικό κόσμο του Bruckner το παρακάτω είναι καταπληκτικό από όλες τις περιπτώσεις! Ερμηνείες υψηλών προδιαγραφών και πολύ καλού ήχου και remaster

http://www.jpc.de/jpcng/classic/detail/-/art/Anton-Bruckner-Symphonien-Nr-1-9/hnum/4986490

Την τιμή του την κρίνω αστεία πραγματικά, υπό την σκέψη ότι για μία συμφωνία έχω πληρώσει τα ίδια ή περισσότερα (και πρόσφατα όχι παλιότερα που... τέλος πάντων...).

Μανώλη, το box που προτείνεις (25 ευρώ περίπου με μεταφορικά), λογικά είναι το ίδιο με αυτό

το οποίο στο amazon.uk (εδώ) κοστίζει 80,99 στερλίνες δηλαδή με μεταφορικά κοντά 100 ευρώ!!! Γιατί άραγε αυτή η τεράστια διαφορά τιμής;
Τι πληρώνουμε παραπάνω στο box του amazon; Το booklet; Σπύρο το παρέλαβες;

 

[Δημοκηδής]

το ίδιο είναι Διονύση ... υπάρχουν συχνά αυτές οι διαφορές, ....

 

[Skakinen]

Βρε Μανώλη για πες μας, αυτή η 8η με τον Boulez τι λέει;
Διαδικτυακά επαινείται χωρίς όμως να λείπουν και κάποιοι χαρακτηρισμοί που τον συνοδεύουν και στον Mahler, κλινικός, αποστειρωμένος, ψυχρός κλπ.
Ποιά είναι η γνώμη σου;

 

[Brucknerian]

Βρε Μανώλη για πες μας, αυτή η 8η με τον Boulez τι λέει;
Διαδικτυακά επαινείται χωρίς όμως να λείπουν και κάποιοι χαρακτηρισμοί που τον συνοδεύουν και στον Mahler, κλινικός, αποστειρωμένος, ψυχρός κλπ.
Ποιά είναι η γνώμη σου;

Όταν ακούς αυτά να τα λένε στον Boulez, να ξέρεις ότι έχουν κάποιοι φοβερό πρόβλημα με το πόσο συνεπής και αναλυτικός είναι, δημιουργώντας την απλουστευμένη εντύπωση ότι είναι αποστασιοποιημένος και όχι εμπλεκόμενος με την μουσική. Στην ουσία ο τρόπος προσέγγισης του είναι διαφορετικό και σε καμιά περίπτωση εφετζίδικος. Α! και απαιτεί από τον ακροατή ιδία αντίληψη και όχι την έκθεση ή επιβολή της άποψης του.

Μια από τα ίδια και στον Bruckner. Η ηχογράφηση και η ερμηνεία είναι σε υψηλά στάνταρτς με τον μαέστρο να υποδεικνύει και να αναδεικνύει όλες τις λεπτομέρειες του έργου (βλέπε και Sinopoli) αφήνοντας τα επίπεδα έκφρασης στην ποιότητα του ήχου της Φιλαρμονικής της Βιέννης και της παράδοσης που έχει δημιουργήσει. Αποτελεί, με λίγα λόγια, μια περίπτωση ερμηνείας Boulez που αφήνει την ορχήστρα να εκφραστεί, αντιλαμβανόμενος την κοινή καταγωγή και ιστορία που έχει με τον συνθέτη. Πράγμα σπάνιο για το Boulez μια και είναι συνηθισμένος να είναι ο "κυρίαρχος". Αρχικά μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι αποστασιοποιημένος, ξένος από το μουσικό σύμπαν του Bruckner. Δόκιμη αλλά και πολύ εύκολη και πρώιμη σκέψη και αντίληψη όπου αν κάποιος μείνει εκεί, σημαίνει ότι δεν έχει κάνει την "πορεία" του στην μουσική ακρόαση και στον κόσμο της συμφωνίας. Η ακρόαση λοιπόν της συμφωνίας από τον Boulez απαιτεί μυαλό και αυτιά σε εγρήγορση και δεν είναι εύκολη ακόμα και για πάνω από τον μέσο όρο των συνεπών ακροατών της κλασσικής μουσικής αλλά και του έργου του Bruckner.

H σχέση του Boulez με τον Bruckner, δεν είναι σε καμιά περίπτωση κοινή με αυτή που έχει με τον Mahler, Wagner και φυσικά με την 2η σχολή της Βιέννης ή τον Messiaen, Scriabin, Ravel, Debussy, Bartok. Η συναυλία και η ηχογράφηση έγινε για λόγους επετειακούς αν θυμάμαι καλά. Όμως δεν αγνόησε το έργο και το αντιμετώπισε όσο σοβαρά αντιμετωπίζει και την μουσική της "ειδικότητας" του. Το μόνο πράγμα που θα τολμούσα να πω είναι ότι θα τον προτιμούσα στην 9η. Κάτι μου λέει ότι θα του ταίριαζε περισσότερο.