Conquistador-Η τελική αναμέτρηση και η νέα ζωή

[Busoni]

Πιστεύω οτι, λίγο-πολύ, αναζητάμε τον εαυτό μας στις μουσικές. Όχι αυτόν που παει κι έρχεται απο τη δουλεια ή τη σχολή καθημερινά, αλλά τα μέρη του που βγαίνουν στην επιφάνεια οταν ακούμε μουσική. Μια παλιά δασκάλα μου στο πιάνο κάτι ανάλογο έλεγε, "Στο πιάνο δεν κρύβεται κανείς σας. Οταν παίζετε σας βλέπω όλους...". Αυτό είναι, στην ύψιστη μορφή της, η επαφή με ενα μουσικό έργο...συνάντηση με κομμάτια του εαυτού μου που δεν γνωρίζω(ή που δεν θέλω να παραδεχτώ).

Γι αυτό τις ερευνούμε και τις εξερευνούμε τις μουσικές με πάθος. Γι αυτό γράφουμε εδω μεσα: γιατι αυτή η αναζήτηση έχει κοινωνικές ανάγκες...είναι δύσκολο κι άχαρο να αντιμετωπίζεις τη μουσική μονος σου

Να 'στε καλά όλοι και να γράφετε!

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Εξαιρετικά κείμενα ψυχής για άλλη μία φορά.
Εγώ απλά θα δηλώσω την ανεπάρκεια μου.
Τι αισθάνθηκα την εποχή που έψαχνα το συγκεκριμένο άλμπουμ;

Σαν ραβδοσκόπος που ψάχνει στη ξηρά για νερό και από κάτω του υπάρχει ωκεανός.
Σαν αποτυχημένος ματάκιας, που του ''προσφέρουν'' ξαφνικά μία Άγια κλειδαρότρυπα σε αποδυτήρια γυναικείας ομάδας βόλεϋ.
Σαν άστεγος χρόνια ,που βρίσκει ένα εκατομμύριο ευρώ σε μία βαλίτσα και η πρώτη του κίνηση είναι να πάει να αγοράσει Friskes, το αγαπημένο του φαγητό.

Τόσες πολλές νότες, τόσοι πολλοί δρόμοι.
Μέχρι να κατανοήσω τη μία φράση, είχα άμεσα χάσει την επόμενη.

Θα το προσπαθήσω ξανά. Το ότι αντιλήφθηκα ότι κάτι παίζεται ''περίεργο'' με τον CECIL είναι στα θετικά μου.

 

[Ηλίας Κ]

Είναι δυνατόν διαβάζοντας τέτοια παρουσίαση να μην αγοράσεις το δίσκο;
Όχι δεν είναι. Έχω παρει αρκετούς δίσκους μετά από παρουσιάσεις που διάβασα εδω μέσα. Εστω και αν δε μου άρεσαν δεν το μετάνοιωσα ποτέ.
Και μόνο που μου θυμίσουν αυτά που διάβασα και με έκαναν να τον πάρω μου είναι αρκετό.

Να σται όλοι καλά :ernaehrung004: