Απάντηση: ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ — Dances With Wolves
Και εγω δεν το θεωρω γουεστερν.Πιο πολυ επικο-ιστορικο μου κανει παρα γουεστερν.Σωστα,κατα τη γνωμη μου,λεει ο Λυμπε οτι το γουεστ ειναι το φοντο.
Οταν την ειχα δει,εκεινη την εποχη,και εγω ελεγα οτι ηταν αριστουργημα.Μεγαλωνοντας...αλλαξα γνωμη.Καλη ταινια,καλες ερμηνειες,ιδιως του Graham Green(του αρχηγου των ινδιανων),αλλα μεχρι εκει.Το θεμα των Ινδιανων το ειχαν πιασει κι αλλοι (Το μεγαλο ανθρωπακι που αναφερθηκε ηταν μια απο αυτες,αλλη μια σπουδαια για μενα ηταν και Ο Ανθρωπος που Τον Ελεγαν Αλογο με τον Richard Harris),o Kostner ομως το εφερε στη μεγαλη μαζα.
Αν ειχε μικροτερη διαρκεια θα ηταν πολυ καλυτερο.
Θυμαμαι μια σκηνη στην αρχη οπου ο Κοστνερ φτανει σε ενα μεθοριακο σταθμο και παρουσιαζεται σε ενα τελειωμενο διοικητη,ο οποιος τελικα τιναζει τα μυαλα του στον αερα.Κορυφη...
Υ.Γ.Τη χρονια που κερδισε τα Οσκαρ αντιπαλος ηταν Tα Καλα Παιδια....Ο Σκορτσεζε για 2η φορα εχανε το Οσκαρ απο εναν ηθοποιο που εκανε την 1η του σκηνοθετικη προσπαθεια.....Η 1η ηταν το Συνηθισμενοι Ανθρωποι του Ρεντφορντ εναντια στο Οργισμενο Ειδωλο...
