Ο Magaloff είναι το απόσταγμα ολόκληρης της Ρώσικης Σχολής της ερμηνείας Chopin στο πιάνο: στον αντίποδα του Pollini, που έκανε πάταγο παρουσιάζοντας έναν 'πολεμικό' Chopin, οι Ρώσσοι τον προσεγγίζουν από τελείως διαφορετικό πρίσμα με έντονα τονισμένο το ρομαντικό στοιχείο.
Το κουτί κυκλοφορούσε μέχρι πριν 6 περίπου χρόνια από τη Philips με πολύ καλό ήχο. Δεν το πρόλαβα και, με βάση όσα 'σκόρπια' έχω ακούσει απ αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι απαραίτητο για κάθε σοβαρή δισκοθήκη που θέλει να έχει σχέση με το πιάνο. Θρυλικό. Ολη η Δύση 'έχει πάρει γραμμή' από τον Rubinstein και, στη συνέχεια, από τον Pollini που θεωρήθηκε 'ανατροπέας'. Ο Ρίχτερ και οι Ρώσσοι όμως, επέμεναν 'ότι ο Chopin δεν παίζεται έτσι' - ότι οι Δυτικοί προβάλλουν έναν Chopin πομπώδη, αγοραίο καβγατζή και φανφαρόνο που ελάχιστη σχέση έχει με τον πραγματικό καθώς υστερεί απελπιστικά σε λεπτότητα και χάρη. Ακούς τον Magaloff και καταλαβαίνεις ακριβώς Τι εννοούσαν οι Ρώσσοι: ένας Chopin που λατρεύει το bel canto και την Ιταλική όπερα, ρομαντικός, παραδοσιάρχης μαζί και εμπρηστής...με μιά λέξη Μνημειακός.
