CD Player έως 1000
- Thread starter loudobic
- Start date
isoviths
Senior Member
- 19 September 2007
- 619
Ίσως μία «εξήγηση» για τις δυνατότητες του επεξεργαστή να βρισκόταν στην κατανόηση του τρόπου λειτουργίας ενός ψηφιακού μετατροπέα.
Όταν ένας κατασκευαστής αναφέρει ότι χρησιμοποιεί ένα 24bit-ο μετατροπέα, 32bit-ο μετατροπέα, 64bit-ο μετατροπέα, στην πραγματικότητα αυτό που λέει είναι ότι κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς και όχι ότι μπορεί να αναλύσει μία μουσική πληροφορία ; -)
Στους «πολύμπιτους» μετατροπείς υπάρχει μία αντίσταση που συνδέεται με την πηγή ρεύματος για το κάθε μπιτ.
Κάθε αντίσταση έχει τη μισή τιμή την προηγούμενη.
Οπότε η αναλογία εμφανίζεται κάπως έτσι: 1:0,5:0.25:0,125:0,0625 και ούτω καθεξής.
Έως ότου να διαιρέσουμε δύο χ 24 ή 36 ή 64 φορές, η θεωρητική αξία της τελευταίας αντίστασης είναι 0.000000 (πολλά μηδενικά) 550781 της πρώτης (και έχω κάνει σίγουρα λάθος!)
Λόγω του ότι είναι φυσικά αδύνατο να υπολογίσεις αυτό τον τύπο με ακρίβεια, όλα τα «πολύμπιτα» dac υποφέρουν από τη μη γραμμικότητα της σχέσης (παραμορφώνουν το σήμα).
Αυτή η παραμόρφωση γίνεται μεγαλύτερη όσο προχωράμε από σημαντικούς φθόγγους σε λιγότερο σημαντικούς (μεγάλο στρίμωγμα λεπτομέρειας στο υπόβαθρο). Τυπικά γύρω στα 20 μπιτ χάνεται η ικανότητα ανάλυσης της λεπτομέρειας.
Ένα «ηλίθιο» παράδειγμα που σκέφτηκα:
Όσοι έχετε μία αριθμομηχανή πρόχειρο δίπλα σας, με δυνατότητα υπολογισμού παραπάνω των τεσσάρων δεκαδικών (νομίζω ότι αναφέρετε ως F), διαιρέστε το 100 με το 1,24.
Ο αριθμός που θα εμφανιστεί θα είναι «ατελείωτος».
Αν επρόκειτο για χρήματα, θα σκεφτόμασταν τα πρώτα 3 δεκαδικά σε συνάρτηση με το τέταρτο δεκαδικό για να βγάλουμε την τιμή.
Εδώ, επειδή συζητάμε για ήχο, αρμονικές κλπ. δε μπορούμε να απορρίψουμε τα υπόλοιπα ψηφία που δε μας ενδιαφέρουν (για άλλες πράξεις) γιατί είναι μια «πρόσθεση» στο συνολικό άκουσμα (τέλος παραδείγματος)
Στη ροή των bit στο D/A το πρόβλημα ταιριάσματος του αντιστάτη είναι πολύ καλό και γραμμικό, χωρίς προβλήματα.
Όμως το σήμα προς θόρυβο είναι τραγικό (μόλις 6db).
Η τεχνική, που ονομάζεται υπερδειγματοληψία, χρησιμοποιείται για να φέρει το σήμα προς θόρυβο σε αποδεκτά επίπεδα.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της υψηλής δειγματοληψίας συχνοτήτων έχει αποτέλεσμα στο στενό πλάτος του παλμού.
Προβλήματα χρονισμού γίνονται τώρα σημαντικά, αυξήσεις ψηφιακού θορύβου και το τελικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Το σήμα είναι παραμορφωμένο και η ανάλυση, στις χαμηλού επιπέδου λεπτομέρειες, υποβιβάζεται.
Σε αυτό το σημείο, ίσως η δυνατότητα του επεξεργαστή να βοηθάει…
(Το τελειώνω απότομα γιατί ήρθε πελάτης)
Όταν ένας κατασκευαστής αναφέρει ότι χρησιμοποιεί ένα 24bit-ο μετατροπέα, 32bit-ο μετατροπέα, 64bit-ο μετατροπέα, στην πραγματικότητα αυτό που λέει είναι ότι κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς και όχι ότι μπορεί να αναλύσει μία μουσική πληροφορία ; -)
Στους «πολύμπιτους» μετατροπείς υπάρχει μία αντίσταση που συνδέεται με την πηγή ρεύματος για το κάθε μπιτ.
Κάθε αντίσταση έχει τη μισή τιμή την προηγούμενη.
Οπότε η αναλογία εμφανίζεται κάπως έτσι: 1:0,5:0.25:0,125:0,0625 και ούτω καθεξής.
Έως ότου να διαιρέσουμε δύο χ 24 ή 36 ή 64 φορές, η θεωρητική αξία της τελευταίας αντίστασης είναι 0.000000 (πολλά μηδενικά) 550781 της πρώτης (και έχω κάνει σίγουρα λάθος!)
Λόγω του ότι είναι φυσικά αδύνατο να υπολογίσεις αυτό τον τύπο με ακρίβεια, όλα τα «πολύμπιτα» dac υποφέρουν από τη μη γραμμικότητα της σχέσης (παραμορφώνουν το σήμα).
Αυτή η παραμόρφωση γίνεται μεγαλύτερη όσο προχωράμε από σημαντικούς φθόγγους σε λιγότερο σημαντικούς (μεγάλο στρίμωγμα λεπτομέρειας στο υπόβαθρο). Τυπικά γύρω στα 20 μπιτ χάνεται η ικανότητα ανάλυσης της λεπτομέρειας.
Ένα «ηλίθιο» παράδειγμα που σκέφτηκα:
Όσοι έχετε μία αριθμομηχανή πρόχειρο δίπλα σας, με δυνατότητα υπολογισμού παραπάνω των τεσσάρων δεκαδικών (νομίζω ότι αναφέρετε ως F), διαιρέστε το 100 με το 1,24.
Ο αριθμός που θα εμφανιστεί θα είναι «ατελείωτος».
Αν επρόκειτο για χρήματα, θα σκεφτόμασταν τα πρώτα 3 δεκαδικά σε συνάρτηση με το τέταρτο δεκαδικό για να βγάλουμε την τιμή.
Εδώ, επειδή συζητάμε για ήχο, αρμονικές κλπ. δε μπορούμε να απορρίψουμε τα υπόλοιπα ψηφία που δε μας ενδιαφέρουν (για άλλες πράξεις) γιατί είναι μια «πρόσθεση» στο συνολικό άκουσμα (τέλος παραδείγματος)
Στη ροή των bit στο D/A το πρόβλημα ταιριάσματος του αντιστάτη είναι πολύ καλό και γραμμικό, χωρίς προβλήματα.
Όμως το σήμα προς θόρυβο είναι τραγικό (μόλις 6db).
Η τεχνική, που ονομάζεται υπερδειγματοληψία, χρησιμοποιείται για να φέρει το σήμα προς θόρυβο σε αποδεκτά επίπεδα.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της υψηλής δειγματοληψίας συχνοτήτων έχει αποτέλεσμα στο στενό πλάτος του παλμού.
Προβλήματα χρονισμού γίνονται τώρα σημαντικά, αυξήσεις ψηφιακού θορύβου και το τελικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Το σήμα είναι παραμορφωμένο και η ανάλυση, στις χαμηλού επιπέδου λεπτομέρειες, υποβιβάζεται.
Σε αυτό το σημείο, ίσως η δυνατότητα του επεξεργαστή να βοηθάει…
(Το τελειώνω απότομα γιατί ήρθε πελάτης)